drugstesten
Ik worstel ergens mee en zou graag eens willen brainstormen met andere ouders. Ik heb 2 zoons waarvan de oudste (18)verslaafd is geraakt aan drugs, met name blowen. Dit heeft enorm veel gevolgen gehad (en nu nog steeds) voor hem en voor ons hele gezin. Nu heb ik vermoedens dat mijn jongste (15) ook al eens wat gebruikt heeft. Ik heb lange gesprekken met hem gehad, uitgelegd waarom ik het zo gevaarlijk vind om te experimenteren met welke vorm van drugs dan ook, hem gewezen op het verslavingsgevaar. Ook zit verslaving in onze familie van beide kanten en hij heeft van dichtbij mee gemaakt wat het teweeg kan brengen. In de hoop dat hij zelf een verstandige keuze zal maken. Ik heb er echter geen goed gevoel bij en ik denk er serieus over na om hem regelmatig een drugstest te laten doen. Normaal gesproken ben ik niet zo'n voorstander van dit soort dingen maar als moeder van een verslaafd kind is drugs bij mij echt not done. Alle meningen/ervaringen zijn welkom.
Maar....
Wat is de toegevoegde waarde van de test, wat wil je ermee bewerkstelligen, en hoe neem je dat af, onder dwang? Dat zijn dingen die je jezelf moet afvragen denk ik. Wil je in die positie verkeren als ouder, dat jij hem aan testen onderwerpt? Valt dat nog onder opvoeden? Ontkent hij zijn gebruik, hoe reageert hij op jouw zorgen?
ervaringen
Ik zou niet gaan testen, denk ik. Maar dan, ik heb alleen een familielid dat op jonge leeftijd weleens een tijdje veel geblowed heeft, dus ik weet niet hoe ernstig dat in jou familie was, daar heb ik geen ervaring mee.
Het is een illusie om je kinderen drugsvrij te houden als ze zelf besluiten om dat te gaan doen. Bovendien kun je zaken ook makkelijk zelf compliceren door er overdramatisch mee om te gaan.
Ik zou er met mijn kinderen over spreken maar zolang het hun leven niet in de war maakt zou ik ze wel zelf de verantwoordelijkheid geven voor hun gebruik. Gewoon omdat je er niet de hele dag bovenop kunt zitten, dus het hangt echt van henzelf af.
Je hebt ze al gewaarschuwd en als ze dan toch gaan gebruiken zou ik er zoveel mogelijk naast gaan staan zodat ze mij betrekken als er iets is of fout gaat. Verbieden kun je proberen, daar heb ik geen ervaring mee en dat zou ik zelf ook niet doen.
Misschien
Moet je de zorgen die je hier met ons deelt met je jongste zoon delen. Gewoon eerlijk, je overweegt of je niet moet gaan testen of verbieden omdat je het zo niet wil dat je zoon zijn leven vergooit aan drugs. En er dan samen echt samen over praten, gewoon eerlijk. Wat zou jij doen?
reactie
Bedankt voor jullie reacties tot nu toe. Ik wil wel even vermelden dat het drugsprobleem van mijn oudste heel ernstig was en is. Ik kan me jullie reacties voorstellen, zo zou ik ook reageren als ik niet de moeder was van een verslaafd kind. Ik ben een moeder die veel in gesprek gaat, zoon ruimte geeft voor zijn eigen mening en ook ruimte om zijn eigen ervaringen op te doen. Er zijn echter grenzen. Een 15-jarige kan nog niet alles overzien en als ouder heb je ook een taak om grenzen aan te geven. 100% verantwoordelijkheid kun je ze nog niet geven op deze leeftijd. Ik verbied het dus absoluut wel omdat ik hier duidelijk in wil zijn maar besef ook dat het geen garantie is dat hij niet gaat gebruiken. Onderwerpen vind ik niet van toepassing. Als je een van je kinderen bijna dood hebt zien gaan is de angst (die terecht is) groot en lig je er niet zo van wakker dat meneer het misschien niet zo leuk vindt om testjes te doen. Bij mij is de vraag eigenlijk meer op welke manier ik iets kan doen om de kans kleiner te maken dat hij gaat/blijft gebruiken. Gesprekken hierover hebben we al heel vaak gevoerd en ik merk bij mijn zoon een beetje dat hij denkt dat blowen niet zo'n kwaad kan want "bijna iedereen doet het toch?". Ik ben van plan om hem op een goed moment eens te polsen hoe hij zelf erover denkt om tussendoor een test te doen.
Fiorucci
Hij begrijpt mijn zorgen natuurlijk omdat hij van dichtbij heeft mee gemaakt hoe het mis kan gaan. En niet alleen bij zijn eigen broer, ook bij 2 andere familieleden. Alleen lijkt nu de invloed van vrienden groter. Het probleem is dat blowen zo algemeen geaccepteerd lijkt. Als zovelen het doen, kan het toch zo slecht niet zijn?
Anne J.
Ik vind het inderdaad een beter idee om eerst eerlijk te zijn over mijn dilemma en dan eens te kijken hoe hij reageert.
Ireentje
Je schrijft dat je andere zoon bijna dood ging, was er sprake van ander gebruik behalve cannabis? Ik herken wel dat blowen veel voorkomt, en heel eerlijk gezegd, mits met mate zie ik dat liever dan gezuip. (Ik heb hier de laatste twee jaar een paar keer een straalbezopen jongen gehad die door mijn zoon letterlijk uit de struiken werd geplukt, omdat hij zo niet meer naar huis kon. Mijn zoon houdt wel van een blow, maar zo komt hij echt niet thuis, zo volkomen van de wereld.) Ik denk dat rucksichtlos verbieden alleen maar in de hand werkt dat het stiekem gebeurt. Inderdaad, op deze leeftijd is de invloed van vrienden heel groot. Maar weet je, ik heb een zoon van 16 met heel veel vrienden en kennissen die hier veel over de vloer komen. Hoe strenger de ouders, hoe groter de neiging tot overmatig gebruik van wiet/drank etc., zie ik dagelijks. Hele strenge ouders raken het contact met hun kind kwijt, hun belevingswereld, er wordt hen niks meer toevertrouwd, zij zijn geen deelgenoot meer van het leven van hun kind. Ik herken de neiging hoor, om volledig alles te verbieden, de harde lijn, maar ik denk echt dat het averechts werkt. Blijven praten, in contact blijven, ervaringen bespreken, vragen wat hij vindt van nieuwsberichten die ermee te maken hebben, etc. Zo blijf je in contact, en hopelijk deelgenoot van het leven van je zoon.
iedereen
Maar als zoon denkt dat 'iedereen' het doet...zou je daar niet verder op in kunnen gaan? Wat bedoeld ie daarmee...wie zijn iedereen? En hoe denkt hij dat het komt dat het voor z'n broer wat minder fijn afliep? Als dan toch iedereen het doet...hoe denkt hij dat het voor je andere zoon niet werkte? Er kwamen toch problemen? Dus......Wat maakt dat hij denkt dat het hem niet overkomt dat het zo met hem gaat als met zijn broer?
Vraag daar eens op door....
groeten albana
hmm
Zonder dat ik de ernst van je oudste zoons verslaving aan wiet wil bagatelliseren: er is nog nooit iemand overleden aan een overdosis wiet. Daar moet meer meegespeeld hebben.
Heb je al eens bij de Jellinek kliniek geïnformeerd? Die zijn er ook voor de omgeving van verslaafden.
voorkomen ?
Stel,je test je zoon elke maand.( wat ik dus nooit zou doen,een regelmatig gesprek is beter).maar nu is die test positief.Wat ga je dan doen?
je zoon ernstig straffen?opsluiten?.
De enige manier om 100% te voorkomen dat je zoon blowt is hem opsluiten in een glazen huisje.
wiet
Bedankt weer voor de reacties. Voor wat betreft de wiet verslaving: mijn oudste heeft inderdaad meer gebruikt dan alleen wiet, maar ik doelde op andere gevolgen van verslaafdheid. Zoals stelen, liegen, in het verkeerde (criminele)circuit terechtkomen, geen gevoel meer hebben voor goed of fout. En dan kan het op meerdere manieren goed mis gaan. Het is echt afschuwelijk. Ik ben ook tegen op veel zuipen voor jonge pubers maar een drugsverslaving (OOK alleen blowen) kan je leven kapot maken. En ik vrees dat het aantal jongeren dat verslaafd raakt groter is dan de meeste mensen denken. Daarom vind ik het ook zo erg dat het min of meer normaal is geworden om te blowen.
Sancy, ik vind het een goed idee om eens bij die kliniek te. informeren.
Albana: ik vind het ook een goed idee om het eerst op die manier aan te pakken en dat ga ik dus ook doen.
Ik heb besloten om (nog) niets met die testen te doen maar wel ga ik advies vragen aan een deskundige.
Bedankt voor jullie reacties allemaal, ik heb er echt veel aan gehad.
Systematisch aanpakken
In de verslavingszorg zijn de drugstesten onderdeel van de behandeling en het regiem op de kliniek. Zoals je zelf ook wel weet lost testen alleen niks op.Drugstesten zijn onderdeel van de afspraken en het "verdienen" en verspelen van " vrijheden". Het is van essentieel belang dat je deze afspraken ook van jou kant kunt waarmaken. Dus als een positieve test betekent dat je zoon een week moet binnenblijven, betekent dat dat bij wijze van spreken ook dat jij een week moet binnenblijven.
Gezien je ervaring met je oudere zoon (en de genetische aanleg) zou ik op heel korte termijn professionele hulp zoeken voor je jongere zoon. Het gaat toch om zijn grote broer en hij is 15 met het wereldbeeld van een 15 jarige. Er is een grote kans dat hij de wederwaardigheden rondom zijn grote broer als een soort voorbeeld ziet. Misschien als stoer, maar misschien ook als een soort "normaal" in de zin van "zo gaan die dingen nu eenmaal'. En daar kun jij misschien niet tegenop praten en opvoeden, omdat jij ook onderdeel uitmaakt van de gebeurtenissen. Welke professionele hulp heeft je oudste gehad? Kun je daarbij aanhaken. Ik zou het zeker niet op zijn beloop laten en je onderbuik gevoel over kind 2 serieus nemen. Overigens het idee dat blowen ongevaarlijk is al lang achterhaald en ook een onderscheid tussen soft drugs (ongevaarlijk) en hard drugs (wel serieus probleem) is van de vorige eeuw. Maar ik hoop dat er bij je tweede zoon (nog?) niet sprake is van een serieus verslavingsprobleem en dat hij met een beperkte (professionele!) interventie weer op het rechte spoor komt.
bijscholen
Ik zou ook zeker heel bezorgd zijn en hem grondig 'bijscholen'. Van blowen kan je ook schizofreen worden en zo je leven vergooien, dat is bij een familielid van mij gebeurd.
heel veel sterkte de komende tijd.
Ireentje
Even een opmerking: ik zie ook jongeren stuk gaan op drinken...echt minstens zo link als drugs. Wat jij schrijft over de gevolgen van drugs geldt dus net zo hard voor drank. Daarom snap ik nooit dat ouders op hun 16e hun kind toestaan het "eerste" biertje te nuttigen, maar uit hun panty gaan als het om een blowtje gaat. En ik zeg niet dat jij zo redeneert, zo bedoel ik het niet, maar nu we het toch daar over hebben...ik snap daar dus niks van.
even ano
Het zal je nog verbazen hoeveel deze jongeren weten over drugs. Mijn zoon, anti alcohol, weet meer over wiet dan jij en ik bij elkaar...als ik eens iets nieuws heb ontdekt, word ik meewarig aangestaard, zoon wist het allang.
Verbieden werkt niet
Aardige link. Ik was info aan het zoeken en vond deze link: http://www.drugsinfo.nl/index.cfm?act=matrix2.tonen
Hier kun je zien wat de diverse combinaties met je doen. Lijkt me zinvol om te lezen voor je 15-jarige.
Voor de rest kun je ook het artikel laten lezen wat in in 'Algemeen' heb geplaatst. Daarin is te zien dat je door partydrugs, mocht hij daar ook belangstelling voor hebben, ook dood kunt gaan. Er is vandaag afscheid van het meisje genomen.
Ik ben voor de informatie-benadering. Je zoon is nog maar 15, maar je invloed op hem is niet meer groot genoeg om met verbieden de zaak onder controle te krijgen. En ook als je hem gaat testen, wat wil je met de uitslag doen? Je kunt hem niet thuishouden, hij zal naar school moeten e.d.. Hou het dus realistisch. Praat met hem, geef hem informatie die hij begrijpt, zorg ervoor dat hij er niet geheimzinnig over hoeft te doen. Ook realistisch is dat je laat merken dat je het niet goedkeurt. Dat mag hij uiteraard best weten. (Dat doet hij sowieso al.)
Niet bagataliseren
Nogmaals, gezien de familie geschiedenis en de genetische aanleg zou ik het probleem niet bagatelliseren en nu professionele hulp zoeken voor je zoon. Het idee dat het "maar" om een blowtje gaat is in dit geval niet relevant. Ook hem informeren over drugs is al een gepasseerd station, hij weet er meer van dan jij kunt bedenken. En zoals ik al eerder schreef; je weet niet welke conclusies hij heeft getrokken uit de gebeurtenissen rondom je oudste zoon en hoe dit zijn gedrag beinvloed.
Voor "even ano"; je wordt niet schizofreen van blowen, maar blowen prikkelt de (genetische) aanleg van een persoon voor psychoses (en andere psychiatrische ziektebeelden). Je hebt gelijk dat een blowtje (ook eentje maar) voor lang niet iedereen ongevaarlijk is.
