Puberteit Puberteit

Puberteit

Lees ook op
Elisa Gemani

Elisa Gemani

26-11-2012 om 14:34

Help een puber in huis!

Ik geloof dat zoon (bijna 12) nu toch echt een puber is geworden. Hij is humeurig, dwars, lui, wil alleen maar gamen, ligt als het aan hem ligt nooit voor 0.00 in bed, hij komt er zondags nooit voor 12.00 uit, wil niet meer iets samen ondernemen (het is allemaal SAAI), ik mag hem niet meer in het openbaar knuffelen... Ik heb net een heleboel spijkerbroeken weg moeten doen omdat die te kort zijn geworden (een paar weken geleden pasten die nog) en de eerste puistjes dienen zich aan.
Hij zit in 2 Gym en is met 1.40 de kleinste van de klas (maar wel met de grootste mond. Daarnaast heeft hij ook ADHD. Zeker op de dagen dat hij geen medicatie hoeft te slikken valt er geen land met hem te bezeilen; de rem is er overduidelijk af. Aaargh. Waar is mijn kleine lieve vrolijke jochie gebleven?? Ik weet dat het de gierende hormonen zijn en ik probeer er relaxed en met humor mee om te gaan maar het voelt toch ergens als eeen afscheid en het is best vermoeiend... Snif, mijn kleine jongetje wordt groot...

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Hoera ik heb een puber in huis

Ik begon me al langzaam zorgen te maken over mijn 15-jarige hormonella. Met haar vader kan ze botsen en katten tegen haar broertje, maar tegen mij was ze lief, behulpzaam en vrolijk. Tot zaterdagmiddag. Oeioeioei, dat ging hard tegen hard. Opgesloten in de wc, naar haar kamer gerend, en schreeuwen. Oorzaak van dit theater: haar kamer dat eruit zag als een slagveld. Ik had het helemaal gehad en begon spullen in zakken te stoppen om ze weg te gooien. Vader had al vaker daarmee gedreigd, maar ik vond dat we genoeg bedreigingen hadden geuit zonder serieus genomen te worden.

Een kwartier lang was het schreeuwen, totdat ik heel resoluut en uitdrukkelijk aan haar duidelijk maakte dat er niet meer geschreeuwd werd. Ik denk de langzame en kalme doch zeeeer woedende toon in mijn stem wel indruk maakte. Daarna was het huilen en in bed liggen (18 uur 's savonds).

Na een afkoelingsperiode van een half uurtje konden we weer normaal praten en hebben het afgeknuffeld. Daarna was het dikke pret met haar broertje.

Gelukkig, ze is dus toch normaal..... Ik wacht rustig af hoe mijn 12-jarige zoon zich gaat ontwikkelen. Never a boring moment met 2 pubers.

Fély

Arawen

Arawen

26-11-2012 om 16:19

Saai

Ooh.. is dat 't.. alles is SAAI... en 'moet dat' is het standaard antwoord op elk voorstel dat ik doe aan mijn (net) 13 jarige zoon.. Alles wat vroeger leuk was, mee naar het tuincentrum of bij oma op visite, is ineens niet leuk meer. Hij is vergroeid met de computer en zelfs beneden in de huiskamer nauwelijks meer te vinden. 'Samen spelen' met zijn over-buur-jongen wil zeggen samen 'multi-play' doen en ondertussen beppen via Skype. Ik denk af en toe dat ie aan de telefoon zit, zo klinkt het althans als ik onderaan de trap sta en dit aanhoor... ('oh ik ga alweer dood, waarom doe je dat nou!')
Ach, zijn grote broer is 18 en er door heen, neem ik aan.. van hem heb ik geleerd dat het leuke van puberteit de constante afwisseling is. Soms zooo nukkig en dan ineens zooo meegaand en volwassen.. en dat komt zomaar uit 't niets..
Geweldig he, dat je dat mag meemaken..

Kaaskopje

Kaaskopje

26-11-2012 om 17:22

Sterkte

Dat heb je nu zo'n vier jaar wel nodig
Maar even los van het puberhumeur... Je zegt dat hij op sommige dagen geen medicatie hoeft te slikken, maar dat hij op die dagen wel merkbaar minder prettig gedrag vertoont, vrij vertaald dan. Maar waarom hoeft hij op die dagen dan niets in te nemen. Ik heb een collega (van in de veertig) en ik heb nog nooit zo'n adhd'er meegemaakt als zij. Leuk mens, maar af en toe hypert ze naar hartelust. En dat heeft ze dan zelf ook door, waarop ze zegt 'oh het is weer tijd voor een pilletje!' Maar ik begrijp dat het bij je zoon niet zo werkt?
Ondanks dat ik een add dochter heb, weet ik er niet veel van Mijn dochter kreeg wel medicatie voorgeschreven, maar is daar na een klein poosje weer mee gestopt.

Elisa Gemani

Elisa Gemani

26-11-2012 om 17:31

Ach ja

Och ja, we gaan de komende jaren er samen tegenaan En hij blijft af en toe gelukkig nog klein hoor; zoals wanneer hij bang is 's nachts en bij mij in bed kruipt...
Kaaskopje, op zondagen en in de vakanties hoeft hij geen medicatie te slikken zodat hij weer even flink kan bij-eten omdat zijn eetlust volkomen verdwijnt als hij zijn medicatie slikt (de meest voorkomende bijwerking van methylfenidaat). Veel ouders van AD(H)D-kinderen doen zo'n medicatiestop vanwege het negatieve effect op de eetlust en mogelijk ook de groei. Dit geldt natuurlijk niet voor volwassenen; mijn zus met ADD neemt gewoon elke dag haar pilletje, ook in het weekend en in de vakanties

Kaaskopje

Kaaskopje

27-11-2012 om 00:33

Eten

Oh dat wist ik niet. Dat zou voor mijn dochter ook een nadeel zijn. Ze is al een kleine eter, laat staan als ze door pillen nog minder trek zou hebben.

Humor heb je nodig

Ik wens je veel humor toe en relativeringsvermogen. Dat zal je de komende jaren nodig hebben. Het is toch ook wel komisch zo'n (klein nog, laat ze het maar niet horen) meisje dat zo'n drama maakt van een onopgeruimde kamer? Hoeveel 'tijd' kostte de drama-scene? Hoeveel tranen zijn er vergoten? Dat hele toneelstukje kostte w.s. meer tijd dan als ze meteen was begonnen met opruimen....En dan laten we het 'gezeur' en de discussie's voorafgaande nog maar even buiten beschouwing. Laat je niet teveel door al die tranen en drama-toneelstukjes inpakken. Het is nu tijd om het met de nodige humor te bezien. Maak 'droge' opmerkingen of laat haar mooi in d'r sop gaarkoken in haar zooi-kamer en d'r tranen vergieten in haar kussen, kan ze ook mooi het bed verschonen. Of 'dreig' met filmpjes maken van de rotzooi of haar toneelstukjes en op face-book te zetten (niet écht doen hoor) zijn ze ook erg gevoelig voor.... en vraag meteen wat ze daarvan zou vinden? Maar soms helpt het ook hun om weer een beetje met 2 benen op de grond te komen. Van de week heeft zus jongste nog gefilmd in haar 'aanstellerites-bui' die opeens weg was toen ze merkte dat ik haar zus haar écht filmde. Achteraf moest ze zelf enorm lachen om haar 'act' en vond ze ook wel dat ze zich echt geweldig kon aanstellen. Goed hé, mam? Het filmpje is gewist natuurlijk daar is zus verstandig genoeg voor, maar het kan bevrijdend werken ook voor puber zelf als je alles met de nodige humor beziet.

Ach,ach,ach het is wat die puberhormonen.
groeten albana

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.