Christientje
18-11-2008 om 10:36
Help, een puber in huis!
Waar moet ik beginnen ? Ik zit er echt een beetje doorheen ... vandaar dat ik mijn vraag nu eens hier op papier zet, in de hoop wat reacties te krijgen.
Ik ben Christientje, 40 jaar oud, getrouwd en mama van een 12 jarige dochter en een 5 jarige zoon.
Het gaat dus om mijn dochter. Ze zit in de brugklas havo-vwo. Hier had ze veel zin in, er zou een nieuw leven beginnen, maar.... sinds dag 1 is er veel veranderd. Ze is eigenwijs, luistert niet, brutaal, haar taalgebruik is verschrikkelijk, je klaagt, jammert, jent haar broertje, doet onaardig tegen iedereen, is enorm lui en ze haalt continue slechte cijfers omdat ze geen zin heeft haar schoolwerk te maken.
Ik heb als eerste straf haar laptop afgenomen, daar baalde ze van. En ik hoopte dat ze daardoor wakker zou worden. Ze zou de laptop terugkrijgen, zodra ze haar cijfers op school verbeterde. Dat bleek teveel gevraagd...
Ik heb daarna alle mogelijkheden geprobeerd, straf gegeven, positief gedrag belonen, ik kan vragen, smeken, huilen, straffen, ik kan op mijn kop gaan staan, maar ze doet het niet. Volkomen apatisch zit ze op de bank en niets lijkt haar te raken.
Het enige dat ze graag wil is 'zelfstandig zijn' maar daar wil ze tegelijkertijd niets voor doen. Zodra ze de kans krijgt gaat ze op kamers wonen, dan is ze in elk geval vrij en hoort ze mij niet meer. (au !)
Ik weet het werkelijk niet meer. Iemand ervaringen met een puber die er ineens mee 'stopt' ?
Christientje
Minet
18-11-2008 om 10:51
Brugklasbeginnersstress
Christientje, dit gedrag is niet geheel vreemd. Een beginnende brugklasser heeft heel veel nieuwe indrukken te verwerken, moet zich een plek veroveren in een nieuwe groep klasgenoten, komt met dr eigen lijf in de knoop, etc.etc.
Jouw dochter heeft het moeilijk momenteel, en gedraagt zich daarom zoals ze doet.
Mijn advies zou zijn: ga samen met je dochter met haar mentor praten, probeer steun te krijgen voor haar met het structuur aan brengen in haar schoolwerk, vertel haar hoe jij je zorgen maakt omdat je ziet dat ze niet gelukkig is, etc. etc.
Een van mijn zoons heeft ook de eerste paar maanden in de brugklas onmogelijk gedrag vertoont. Nadat hij gewend was aan zijn nieuwe leven sloeg hij gelukkig als een blad aan de boom weer om, en was weer zichzelf.
Sterkte!
Minet
Christientje
18-11-2008 om 11:10
Minet
Dank voor je reactie Minet. Ik heb direct een mail gestuurd naar de mentor van mijn dochter (zij is telefonisch nauwelijks te bereiken) met het verzoek om een gesprek. Ik had haar 2 weken terug ook gebeld en uitgelegd dat ik mij zorgen maak. Ze beaamde dit, het ziet er inderdaad erg slecht uit en met dit rapport zou ze het niet gaan halen. Nu heeft ze gelukkig nog enkele rapporten te gaan, dus ik hoopte dat ze vanaf nu haar best zou gaan doen en dat haar mentor haar daarbij zou stimuleren. Maar daar ziet het vooralsnog niet naar uit, helaas.
Ik heb de mentor een berichtje gestuurd dat ik op korte termijn een gesprek met haar wil.
Dankjewel, Christientje
carrie-1
18-11-2008 om 18:00
Carrie
Hoi Christientje
Ik las je bericht net toen ik met mijn 12 jarige dochter aan tafel zat (ze zit met een vreselijk humeur naast me )haar huiswerk te maken , hoe herken baar is je verhaal , als brug pieper valt het niet mee om structuur te brengen in dit nieuwe leven, ik merk echt dat begeleiding met het huiswerk zijn vruchten afwerpt , een goed gesprek met je dochter haar mentor lijkt me echt op zijn plaats ...sterkte
Christientje
19-11-2008 om 00:27
Carrie
Dankjewel voor je reactie. Herkenbaarheid is soms al heel erg fijn. Nu en dan lijkt het wel of alle brugsmurfjes naar school gaan en de eerste maanden goed doorlopen, ik spreek soms moeders die ik nog ken uit groep 8 en die roepen dan 'nee hoor, mijn dochter doet het zo goed op school, allemaal hoge cijfers, het gaat allemaal prima.' dan sta ik zo alleen, qua gevoel, want hier gaat het helemaal niet prima.
Een geprek met de mentor gaat zeker plaatsvinden.
Christientje
carrie-1
19-11-2008 om 08:06
Carrie
hihi..de JUISTE BROEK idd ,en het juiste HAAR, toch vindt ik het een ontroerende fase, tjee wat is het moeilijk groot te worden, worstelen en je flink houden, vorige week kwam mijn " grote" meid huilend uit school, ze was er net maar zonder zich absent te melden,weer naar huis gekomen "ZE" VONDEN HAAR NET GEKNIPTE HAAR NIET LEUK !!!heb ik haar maar even gekuffeld en weer op de fiets gezet....![]()

