Hoe denken jullie over opmaken (13 jaar)?
Dochter van 13 (2e VO) had laatst wat make up onder haar ogen, bleek bij navraag van mascara te zijn die ze had proberen weg te halen. Het was een doordeweekse dag.
In gesprek gaf zij aan dat mascara wel mooi vond. Ik heb gezegd dat ik het niet nodig vindt dat ze gewoon naar school make up gebruikt. Ze is mooi zoals ze is, ze heeft dat niet nodig.
Ik zeg dat ik haar mooi vind, en vind dat ook, maar denk ook dat ze objectief gezien mooi is (zij het niet echt een model) - voor het geval jullie dat relevant vinden voor mijn vraag.
Ik wil voorkomen dat ze door het vaker te gebruiken op haar leeftijd (onzeker als meisjes op die leeftijd kunnen zijn) op een gegeven moment altijd mascara gaat gebruiken en vindt dat ze echt niet de deur uit kan zonder make up omdat ze er dan niet uit ziet (of zoiets). Ik vind het prima als ze mascara gebruikt als ze naar een feestje gaat of naar de disco.
Ik gebruik zelf ook nauwelijks make up (alleen lijntje onder de ogen), dus in die zin heeft ze het niet van mij 
.
Ik ben benieuwd hoe jullie hierover denken en richting jullie dochters van die leeftijd daarmee omgaan. Ben ik ontzettend ouderwets? (ik ben zelf ook pas - met uitgaan - make up gaan gebruiken van af 15 of 16 jaar denk ik en vaker pas toen ik studeerde, denk ik).
Maar Katniss
Je hebt voor een tattoeage vanaf 16 jaar geen toestemming van je ouders nodig.
Mijn zoon kwam een paar maanden geleden naar beneden met de mededeling dat hij een tattoeage voor zijn 16e verjaardag wilde. Wat hij nooit verwacht had was dat ik het goed vond met bepaalde restricties. Hij mocht niet groter zijn dan een flinke rijksdaalder, alleen op zijn bovenarm, ik hoefde de afbeelding niet mooi te vinden maar moest wel mijn goedkeuring geven en (de belangrijkste) zijn volgende tattoeage mocht pas als ie 18 was en moest dan een afbeelding van mij zijn, heel groot, op zijn rug. Haha, hij ging akkoord en op zijn 16-verjaardag heeft ie zijn tattoeage gekregen.
Christel
Dat ga ik haar dan natuurlijk niet vertellen. Ik vind 16 echt te jong. Ze had het over afbeeldingen van dingen die belangrijk voor haar zijn, maar over 30 jaar is dat natuurlijk maar een vage herinnering.
Katniss
En zeg dat ze een bepaald plaatje pas mag als ze dat minstens een jaar lang achter elkaar wil, desnoods plakt ze het op haar spiegel ofzo. Volgens mij kom je er dan pas achter dat een jaar lang naar het zelfde plaatje kijken saai is. Laat haar nu vast beginnen met uitzoeken 
Ik vergelijk het tegenwoordig met een droedelkladblaadje tijdens een saaie les, het lijkt wel of men tegenwoordig aan het droedelen is op het lichaam. Die presentator van Expeditie Robinson ook: allerlei verschillende vage plaatjes, hebben ze een verhaal, een achtergrond of was het gewoon een leuk plaatje ofzo?
tatoeage
Bij de shop waar ik pas ben geweest echt pas een tatoeage vanaf 18. En als je er niet goed over na hebt gedacht sturen ze je weer weg hoor. Piercing vanaf 12, onder begeleiding van een ouder, intieme piercing pas vanaf 18.(mijn 1e piercing heb ik er pas in, de 2e staat gepland)
Over make-up, mijn ouders waren altijd heel streng, zus moest er vaak wat afhalen, ik deed er later meer op. Zus heeft meiden en die is er heel relaxed in. Mijn zoon maakt zich niet op.
De regels
Maar goed, dit draadje ging over make-up....
Haha
Christel, het is leuk dat je het onderwerp nog even noemt. Leek inderdaad een tatoe-draadje te worden. Maar helemaal niet erg. Nu ik over de "schok" van het opmaken heenben , kan ik me vast voorbereiden op het serieuzere werk als tatoes....
Haha Evelien
tja opmaken is hier niet zo aan de orde met puberzoons.
Toen de oudste net begon te puberen wilde hij opeens lang haar, ik vond het echt vreselijk en bleef erover zeuren. Tot een vriendin zei: hij zoekt gewoon zijn identiteit. Dat vond ik eigenlijk wel een eye-opener en ik stopte met er iets over zeggen. Nou ja, soms vroeg ik of hij zijn identiteit al gevonden had Na 3 maanden was het over en had hij weer een lekker kort kapsel.
Met tweede zoon ging ik dit weekend winkelen, hij is altijd erg van de (in mijn ogen) schreeuwerige shirts en vesten. Wat blijkt, hij wilde opeens een geruite blouse en een leuke gestreepte trui. Blijkbaar liet ik wat van mijn verbazing blijven want hij riep opeens: kijk niet zo raar, ik ben nu een man hoor (van net 13...).
Kortom, alles komt goed, gewoon lekker laten gaan.
te vroeg
ik vind het ook niet nodig. maar zoiets hou je niet tegen, uit ervaring weet ik dat verbieden het alleen maar interessanter maakt. Ik heb het bij mijn dochter van 12 ook maar goedgekeurd, en ze gebruikt heus niet zoveel.
