Hoe en is het verstandig om je zoon te laten testen op adhd

Slak

Als ouders die ervaring hebben is het aan hen om te te stoppen met ritalin, ik ken zeker ouders die dat gedaan hebben (of soms overgingen naar een ander medicijn) maar er zijn ook ouders die heel andere ervaringen hebben, die heel blij zijn (en hun kinderen ook) dat er ritalin bestaat. Het is zeker geen wondermiddel, je moet het toepassen als het echt nodig is, maar het is niet zo dat als het voor het ene kind niet goed blijkt te zijn ( op den duur) dat geldt voor de hele groep. Ik heb het niet over niet accepteren dat een kind druk is, ik heb het over kinderen die zich doodongelukkig voelen omdat ze constant superdruk in hun hoofd zijn, omdat ze steeds dingen doen, die ze eigenlijk niet willen doen, waarvan ze weten dat het niet kan of mag, maar het dan al gedaan hebben en die die drukte willen kwijtraken. De ene arts zal het veel sneller voorschrijven dan de ander, dat geloof ik zeker, maar dat geldt voor heel veel medicijnen. ``En dat is iets dat vaak moeilijk is voor ouders van adhd-ers, omdat adhd erfelijk is, hahahaha` ADHD is, en dat weet jij ook wel, lang niet altijd erfelijk en lang niet iedereen die ADHD heeft wordt rustig in een gestructureerde en rustige omgeving, was het maar zo gemakkelijk. (Ik praat ook vanuit de praktijk overigens, prive en werk )

Alex, een probleem

is pas een probleem als het als een probleem gezien wordt (je eigen woorden eerder in dit draadje). Jou kortzichtigheid en drammerigheid zie ik dus als een probleem!! En daarom is dit mijn laatste reactie in dit draadje. Je trekt voor iedereen hier op het forum je conclusies zonder te weten hoe het eea tot stand is gekomen.
De startster van dit draadje durft zich al helemaal niet meer te vertonen geloof ik. Jammer.

Pfoei, ging dat maar zo

Nee hoor, dochterlief werd door een kinderarts nagekeken, moest 3x 3 uur testjes doen, werd 2 dagen thuis geobserveerd, 2 dagen op school.
Leerkrachten, opa's en oma's en wijzelf moesten ellenlange vragenlijsten invullen.
Pa en moe moesten 4x 1,5 uur langskomen voor gesprek.
In totaal waren er een kinderarts, een kinderpsychiater, een kinderpsycholoog, een gewone psycholoog (voor ons) en 2 pedagogisch medewerkers bij betrokken.
Ieder half jaar een controle bij de kinderarts.
Lijkt me toch iets anders dan een ibuprofennetje bij de apotheek.
En hier werkt het dus gewoon goed. Geen overdosering, geen onderdosering, geen klachten, geen rillingen, geen extra medicijnen, geen robot.
Gewoon een duwtje in de goede richting totdat ze oud genoeg is om er mee om te gaan.

Jakiro

Alex

hallo Alex ik lees met verbazing jou dingen die je post.
Ik ben een moeder van 2 adhd kids een jongetje van bijna 4 en een meisje van 8 ik heb nog 2 dochters van 13 en 10 die nergens last van hebben.
Hoe verklaar je dat dan zelfde gezin en dezelfde opvoeding.
Mijn dochter van 8 slikt ritalin en vraagt daar ook zelf om ze voelt het gewoon als hij is uitgewerkt want dan word ze druk in haar hoofd.
Ik kan mepraten uit ervaring van vroeger ik ben nl. zelf 42 en heb het zelf ook.
Vroeger waren er geen medicijnen voor en ik was dus gewoon een lastig vervelend inpulsief en zelfs op school ben ik dom genoemd omdat ik mij negerens op kon concentreren.
O wat had ik graag gewild als ik mijn dochter nu zo op school zie gaan en overal eigenlijk dat die ritalin er vroeger al was geweest dan had ik ook vriendinnetjes gehad die met me wilden spelen had ik wel door kunnen leren en naar deurne gekund om paardrij instructrice te worden.
Als mijn moeder nu naar haar kleinkids kijkt zegt o ik zie precies jou voor me van vroeger maar ik zie ook mezelf erin dus ik heb het waarschijnlijk weer georven van mijn moeder.
Want weet je dat het ook bewezen is dat adhd erfelijk is en 9 van de 10 keer bij de moeder vandaan komt.

Slak

Je bent kennelijk van plan om mijn postings nadrukkelijk niet te begrijpen.

Waarom zou ik slak?

Datgene wat ik al opschrijf, ben je toch al van plan verkeerd te begrijpen. Dan ga ik daar geen moeite voor doen.

Algemeenheden

"Standaardvragenlijsten, waar je toch nog heel veel kanten mee op kan. Een gesprek. En daar komt het recept..."
"We moeten weer toe naar acceptatie van het feit dat niet iedereen alles even snel kan leren en dat niet iedereen (of ieder kind) even rustig is. En als ouders dien je de omgeving zodanig aan te passen dat het het een rustgevende omgeving voor de kinderen is. En dat is iets dat vaak moeilijk is voor ouders van adhd-ers, omdat adhd erfelijk is, hahahaha. Dus wordt er een pilletje ingestopt."
Jouw eigen uitspraken hier. Je schrijft dat je redeneert vanuit jouw ervaringen, oa met je eigen kinderen. Dat is logisch, want vrijwel iedereen redeneert vanuit zijn/haar eigen ervaringen. Maar de ervaring van Jakiro met haar eigen kind is dus ook relevant. Het kind met ADHD in mijn omgeving is enig kind en er is daar bijzonder veel rust en regelmaat in het gezin. Toch ADHD - en niet eens erfelijk.
Mensen die mij "roerend vertrouwen" gaan toedichten, lezen mijn postings niet goed. Ik ben klaar. Veel plezier verder met de discussie.

Alex

Echt die reaktie van jou is niet te geloven hoor.
Bij ons was het vroeger niet druk thuis vroeger was er ook adhd ik ken heel veel volwassenen waarbij het nu pas vastgesteld word.
Ik was alleen met mijn zusje en de oudste en er was regelmaat en orde in huis.
Dit probeer ik bij mijn kids ook over te brengen.
Er is geen chaos in huis en mijn dochter van 8 zit op speciaal basisonderwijs met haar zus van 10 en dat gaat super maar ze kunnen daar en eigenlijk overal ook op de bso en als ze bij de paardjes is of bij opa en oma precies merken wanneer haar medicijnen uitgewerkt zijn want dan vraagt ze zelf om haar pilletje omdat ze voelt dat ze druk in haar hoofd word.
Ze kan nog geen klok kijken dus hoe verklaar je dat dan?
Ik ben het ook niet overgroeid ik praat nog steeds hel druk en vaak alles door elkaar en ben nog steeds met 10 dingen tegelik bezig en het kost me ook nog steeds veel moeite om me te concentreren op dingen.
Dus lees eens niet alles uit artikeltjes uit de krant en internet maar praat eens met meer mensen uit de praktijk en lees eens echt wat de mensen hier schrijven ipv steeds met die domme artikels te komen

Joh, laat alex toch

Hij heeft immers absoluut en volkomen gelijk, zoals altijd. Lees eens goed wat hij zegt: ADHD is gedrag, gedrag dat verdwijnt als iemand volwassen wordt, en dat is logisch want gedrag is grotendeels erfelijk bepaald. Daar is geen speld tussen te krijgen toch???
En natuurlijk is een huis met 4 kinderen veel drukker dan een huis met 2 kinderen. Ook daarin heeft Alex volkomen en absoluut gelijk. Jammer dat de buurvrouw van mijn ouders niet meer leeft, die had graag uitleg van Alex gekregen op dit punt. Tot haar dood heeft ze zich verbaasd afgevraagd hoe het toch kon dat ze van haar ene buur zoveel meer leefgeluiden hoorde dan van haar andere buur. Simpel, aan de ene kant van haar woonde een gezin met 2 kinderen, aan de andere kant woonden wij, een gezin met 7 kinderen. Toch raar dat ze ons nooit hoorde, en die andere buren wel...

Sancy

Simpel toch, die buurvrouw luisterde gewoon niet goed en heeft de verkeerde de schuld gegeven

Ach gos genista

Wat zal onze buurvrouw zaliger toch verward geweest zijn.
Ooit, om een uur of half 8 in de avond, viel haar op dat dat de schuurdeur openstond bij ons terwijl er niemand thuis was. Ze controleerde ook de achterdeur en die bleek ook niet op slot te zitten. Toen deed ze de kamerdeur open en schrok zich een halve hartverlamming.
De ganse familie zat in de woonkamer. Had ze niet verwacht. Arm menske.

Slak

Alex' bijdragen zijn zo ongenuanceerd, dat ze bepaald niet uitnodigen om er serieus op te reageren. Dat is meermalen gezegd - en er is wel degelijk ook wèl serieus gereageerd in het verleden. Ik - en anderen met mij - hebben ook wel uitgelegd waarom we ons storen aan bepaalde boute uitspraken, onder meer doordat Alex vaak een voorbeeldartikeltje zoekt dat zijn gelijkje onderstreept en dat als algemeen bewijs voor een stelling opvoert. Verder vindt hij het geen probleem om even alle ouders die het niet met hem eens zijn voor dom en onverantwoord uit te maken. Dergelijke bijdragen zijn al eens verwijderd, maar er zijn er ook die wat subtieler geformuleerd waren en zijn blijven staan. Als je graag de boel wilt opschudden, kun je moeilijk een dommere manier kiezen dan deze.
Verder on topic: Ik zie nu een paar keer de ongelukkige huismoeders uit de jaren 70 voorbijkomen, maar dat vind ik geen vergelijking. Dat heeft er m.i. niets mee te maken.
"Die zouden daar, na het nodige gelezen te hebben en misschien een bezoek aan een psychiater, iets mee moeten kunnen. In plaats daarvan wordt er ritaltin gegeven." Waarom toch zo kort door de bocht, als er overduidelijk ook andere ervaringsverhalen zijn? Ik gaf al eerder toe dat er misschien gevallen zijn waarbij het zo snel en makkelijk gaat, maar vziw is dat niet de standaard. Onder begeleiding van een kinderarts, met halfjaarlijkse controles, met een uitgebreid onderzoek vooraf, dat is wat ik heb gezien in mijn omgeving. Dat is toch echt wel iets anders dan "een gesprekje en daar komt het recept". Ik ken overigens ook (volwassen) mensen bij wie ADHD is vastgesteld die inderdaad hebben geleerd hoe ze ermee om moeten gaan. Dat is hun keus. Het is nog altijd erg druk in hun hoofd. Een kind met ADHD heeft mij ook goed kunnen uitleggen welke baat hij bij Ritalin heeft. Ik kan me er suf aan ergeren als er zomaar als algemeenheid gedebiteerd wordt dat er "zomaar" Ritalin in gestopt wordt en dat een kind er altijd "een suffe robot" van wordt. De vergelijking met cocaïne die Alex zo graag trekt, is nu al zó vaak ontkracht, dat Alex op een hangende plaat begint te lijken.
Ik ben volkomen met je eens dat sommigen wel erg snel ADHD of ADD roepen, dat daar ook mensen bij zijn die het helemaal niet zouden moeten mogen roepen (leerkrachten). Maar dat ADHD kan worden veroorzaakt door voedsel, was mij nog niet bekend. Een aantal andere oorzaken die jij noemt, zijn wellicht triggers, maar geen oorzaken.
"Dat pilletjes soms een uitkomst zijn staat buiten kijf. Maar het zorgt niet voor genezing." Ik geloof niet dat iemand hier ooit beweerd heeft dat ze voor genezing zorgen. Maar dat maakt op zich niet uit. Ze kunnen soms een uitkomst zijn. Het is niet het enige. Volgens mij zijn we het meer eens dan het leek

Alex

' ADHD werkt ook bij mensen die geen ADHD hebben. Vandaar dat er ook een levendige handel in deze pillen is. '

Grappig, hieruit blijkt dat je geen idee hebt waar je over schrijft (je bedoelde wss de pillen ipv adhd te schrijven maar die vergeef ik je). De pillen voor adhd, Methylfenidaat, werken op mensen met adhd precies omgekeerd dan bij mensen zonder adhd. Waar mensen met adhd er rustiger van worden, minder druk, minder bewegelijk, minder chaotisch etc worden mensen zonder adhd er juist meer energieker van. Het wordt dan ook wel voorgeschreven bij andere aandoendingen waarbij het ziektebeeld laat zien dat er geen energie meer is om de dag door te komen.

Rosa

Zout

Rustiger in het hoofd= betere concentratie= minder chaotisch = een prettiger leven (voor veel mensen die de gewraakte pillen van alex slikken).

Dat gewone mensen er juist meer energie is volkomen waar; het is voor mensen die geen adhd hebbent stomweg speed, vandaar dat je vooral in de USA al verslaafden hebt aan methylfenidaat. Het wordt zoals ik al schreef ook bij andere aandoeningen voorgeschreven waarbij het opppeppende werking heeft omdat er iets kapot is in de energiebalansregeling.

Rosa

Ja, und?

Wat wil je me vertellen Alex?

Rosa

Slak

wat ben je denigrerend bezig zeg, toevallig niet getrouwd met Alex? Heb JIJ ooit al eens een lijn methylfenidaat gesnoven? Niet? Moet je echt eens doen (als je geen adhd hebt) en dan praten we weer verder.

Rosa

Lezen

Salk; ga eerst de wetenschappelijke stukken allemaal maar even lezen, dan spreken we elkaar over een jaartje weer eens. Ik ben wel klaar met je op deze manier. Dat je je zin moet hebben is 1, dat je dat niet krijgt is 2. Discussiëren vind ik best leuk maar niet op deze manier. Ik dacht toch echt dat jij beter kon.

Rosa

Slak en rosa

http://nl.wikipedia.org/wiki/Methylfenidaat

Ritalin is een amfetamine:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Amfetamine

Amfetamine is een drug, speed, boerencoke.
Als men er rustig van wilde worden (als "gewoon" mens) dan zou men wel valium slikken. Maar aangezien men juist meer energie wilde, minder slaap, meer alertheid etc. nam men methylfenidaat.

Echter, mensen met ADHD missen van zichzelf de stofjes om indrukken op te nemen en te verwerken en gaan zelf druk doen en indrukken maken om toch die benodigde stofjes binnen te krijgen. Et voila, dat hoeft dus niet meer met Ritalin. Het natuurlijke benodigde stofje wordt vervangen door een kunstmatig gemaakt benodigd stofje.
Bij mensen met ADHD juist voldoende om een normaal gehalte te hebben en normaal te kunnen functioneren. Bij mensen met een normaal gehalte komt er teveel en werkt het dus met de specifieke speedkenmerken. Geef je mensen met ADHD een overdosering zal dat ook weer gaan werken als speed.
Ik ben dus ook van mening dat als je doelbewust Ritalin onthoudt, je de mensen met ADHD te kort doet. Ze missen een functioneel en benodigd stofje in hun huishouding. Je kan ze aanleren om (sociaal gezien) met dat gemis om te gaan, maar ook dat zal de oorzaak nooit oplossen. Het stofje blijft tekort en de concentratie zal dus nooit écht goed zijn (en bovendien vraag ik me af, of het in het koppie zelf wel echt goed gaat, of dat ze leren te negeren en het dus op den duur fout zal gaan)
Niet (met medicijnen) behandelde ADHD-ers lopen op latere leeftijd meer kans om een verslaving te ontwikkelen, crimineel te worden (beiden om adrenaline op te wekken wat kortdurend hetzelfde resultaat oplevert) of om depressief te raken met een verhoogde kans op TS.

Jakiro

Aanvulling

Een kennis van ons werd als kind gediagnostiseerd met ADHD, zijn ouders wilden geen medicijnen, alleen gedragstherapie.
Hij functioneerde goed, dacht iedereen.....
OP 30-jarige leeftijd in het ziekenhuis opgenomen na een TS, kreeg daarna psychologische hulp en Ritalin voorgeschreven.
Functioneert nu net zo goed (sociaal gezien) maar is daarbij ook nog eens gelukkig en heeft rust IN zijn hoofd.
Jakiro

Overigens

Is het papEgaai en geen papAgaai.

Tja

Het blijft allemaal lastig. Wat doe je om je kind te helpen? Het ene kind is het andere niet en ook de ene ouder is de andere niet. Het ene kind is heel erg druk, de ander heeft het minder. Het ene functioneert goed, het ander minder. Het ene is vrolijk, het andere juist niet. Ieder wikt en weegt en maakt zijn keuzes op grond van eigen bevindingen en levenshouding etc.
Ons kind heeft adhd. We hebben verschillende dingen geprobeerd: een zeer ingrijpend dieet dat niet voldoende hielp en dat een aanslag was op de rest van het gezin (aangeraden door iemand bij wie het wel goed hielp), bachbloesems (dat hielp vlgs iemand, bij kind niet), gedragstherapie (dat hielp vlgs iemmand anders, maar bij ons kind niet), een concentratie bevorderende training van een half jaar waarbij iedere dag geoefend diende te worden 9hielp ook niet en het werd een steeds groter gevecht on kind te motiveren). En natuurlijk thuis veel regelmaat, structuur etc. Niets hielp voldoende en kind werd er alleen maar moedelozer van.
En inmiddels waren we een paar jaar verder, vertrouwen van kind was inmiddels tot onder nul gedaald (steeds maar weer je best doen en dan toch slechte punten krijgen, steeds maar weer in de problemen komen door je impulsieve gedrag, terwijl je het zo goed bedoelt, in de klas horen: "let nou eens op" terwijl je toch zo je best deed om op te letten, maar ja, die dagdromen, he?, vriendje boos omdat je per ongeluk iets stoms doet) en ook op school ging het steeds slechter.
Je moet toch wat doen als je je kind zo ongelukkig ziet worden. Wij hebben gekozen na heel veel wikken en wegen om toch een proef met medicatie te proberen, omdat kind zich zo vreselijk voelde, maar wel onder voorwaarden: niet iedere dag, niet gedurende de hele dag onder medicatie, als het kind last zou hebben van bijwerkingen, zouden we stoppen, als kind zich er niet beter bij zou voelen, dan ook stoppen en zo nog wat voorwaarden.
Onder deze voorwaarden zijn we begonnen: en zie, het hielp eindelijk: het ging gemakkelijker voor kind, kind werd weer blij, kind sprak weer af met kinderen, kind kreeg weer betere resultaten, kind kreeg veel meer vertrouwen in eigen kunnen.
Voor kind en ons heeft het allemaal goed uitgepakt, kind heeft weinig last van bijwerkingen.
Wat ik wil zeggen is dat dit voor ons een goede beslissing is/lijkt. Wat niet wil zeggen dat ik vind dat anderen het ook moeten doen. Anderen maken andere keuzen, prima, zolang we maar allemaal voor ogen blijven houden dat we allemaal als ouders proberen het beste te doenvoor onze kinderen. Dat een ander het anders doet, wil niet zeggen dat dat fout is.
Slak, gewoon uit nieuwsgierigheid, kun jij vertellen hoe jij je kind(eren) helpt?

Psychiater

Slak, je schreef:
"Want er is nog niemand geweest in de afgelopen 5 jaar die mij PRECIES heeft kunnen uitleggen hoe het nu werkt met die "stofjes". Omdat ook psychiaters zeggen het niet precies te weten hoe het werkt. Alleen dat ze denken DAT het werkt. "

Psychiaters weten echt wel HOE het werkt. Het draait om namelijk om dopamine. Dopamine is een neurotransmitter, maar werkt ook als hormoon en zoals voor alle hormonen geldt dat hier een complex systeem onder zit. Een systeem van opwekking en terugkoppeling. Bij sommige mensen is dat verstoord en door zorgvuldige doseringen kun je dit onder controle krijgen.
Vergelijkbaar met insuline voor diabetespatiënten.

Op deze wikipagina staat het aardig goed uitgelegd: http://nl.wikipedia.org/wiki/Dopamine

Tihama

Stofjes

Ik weet niet hoe jullie Duits is, maar dit vond ik ook een mooie uitleg van de myterieuze 'stofjes'.

http://www.adhdnetwerk.nl/12e_meeting_film.htm

Pippin

Mizaq vertelt precies zoals het is

Beste Mizaq,

Ik ben het helemaal eens met jouw mening en denken.
Je bewoord het precies zoals ik het zou doen.

Onze zoon (nu 13) heeft al jaren een zeer slechte concentratie, waardoor het op school niet altijd even goed gaat.

Ook wij hebben net zoals jij alle genoemde mogelijkheden/dingen geprobeerd met geen (weinig) resultaat.

Er is echter een groot verschil. Wij hebben de keuze gemaakt om onze zoon niet te laten testen op AD(H)D en ook gekozen voor geen medicatie. Omdat hij (in tegenstelling tot de zoon van Mizaq) altijd vrolijk, lief, positief en met veel vriendjes door het leven gaat.

Natuurlijk is dit een hele moeilijke afweging en beslissing.En vraag je je af of je het wel goed doet. Al zijn wij ervan overtuigd dat deze beslissing voor ons de juiste is.

Zoals Mizaq zegt: dat een ander het anders doet, wil niet zeggen dat het fout is.

Groeten JOER.

Precies joer

Was ons kind ook vrolijk en blakend van zelfvertrouwen geweest, dan zouden wij ook een andere keus hebbengemaakt )

Slak

Slak: "Maar ik ben toch heel bang dat er net zoiets gebeurt als bij de kalmeringsmiddelen en slaapmiddelen. Toen ze zo uitgebreid voorgeschreven werden, leek het voor iedereen (ook voor artsen) heel normaal. Een goed middel. En nu 30 jaar later, proberen alle artsen hun patienten eraf te krijgen, omdat het toch niet goed blijkt te zijn."
Daar ben ik ook bang voor, vandaar onze uiterste voorzichtigheid met het geven van een ritalin-achtig medicijn, net als jij dus, eigenlijk. Bij ons krijgt kind alleen tijdens schooldagen medicatie, die ook nog eens alleen tijdens de schooluren loopt, omdat kind dit daar zo goed helpt. Na schooltijd, in het weekend, tijdens de vakantie etc krijgt kind niets, zodat we goed in de gaten kunnen houden of er sprake is van verslaving, afkickverschijnselen en om kind niet meer binnen te laten krijgen dan strikt noodzakelijk.