Hoe overleef je het loslaten
Vooropgesteld het loslaten gaat eigenijk best prima, ik kan veel verantwoordelijkheidbij dochter laten. Meestal is ze redelijk verstandig. Maar soms......
Dochter van 17 is op vakantie met 7 vriendinnen. Kennen elkaar al lang, vorig jaar ook samen weg geweest, ging helemaal prima
Ze appte (via snapchat) me om 5 uur vanacht ( ik had mijn telefoon omdat ze weg is aan laten staan) dat het heel leuk was maar dat zij een vriendin x boos op elkaar waren geweest. Maar dat het alweer was opgelost. Nou ja prima. Dus nog even benadrukt jammer maar het hoort erbij fijn dat het opgelost is. Ja zegt ze en nu gaat X mee naar een afterparty bij jongens hier ( ik denk hier is in hun hotel). Oke veel plezier, zorg dat je nog een beetje slaapt pakt want een week is lang. Dus ik wil mijn telefoon weg leggen, zie ik op snapchat dat ze in een auto zit ( dat zie je gewoon bovenin je gesprek). Ik druk op haar locatie, zie ik dat haar telefoon zo goed als leeg is.
Ik denk ze zal toch niet echt met een bijna lege telefoon, in een uber zijn gestapt, om samen met 1 vriendin naar een groep jongens te gaan die ze niet kennen. Dus ik snap nog: joh ga nou alleen met X naar die vreemde jongens met de auto, dat vind ik niet zo handig. Enige reactie ja komt goed.
Ik denk nou nee lijkt me echt niet handig. Dus ik snap ben je nou alleen met X? Geen reactie meer. Lig hier wakker tot nu. Appt ze me net: Nee natuurrijk niet we zijn met zijn 5en.
Ik lig dus al vanaf 5 uur wakker. Ze moeten leren door soms onhandige dingen te doen maar soms vind ik die onbevangen blik op de wereld echt moeilijk. Nu was er gelukkig niks aan de hand maar dat loslaten, het valt soms niet mee.
17 vind ik vrij jong voor een (zuip?)vakantie. Maar jij kent haar het beste en blijkbaar vertrouwde jij er op dat ze dit aankan en hier volwassen genoeg voor is. Je hebt haar niet voor niets die vertrouwen gegeven.
Lotus_ schreef op 08-07-2025 om 07:09:
17 vind ik vrij jong voor een (zuip?)vakantie. Maar jij kent haar het beste en blijkbaar vertrouwde jij er op dat ze dit aankan en hier volwassen genoeg voor is. Je hebt haar niet voor niets die vertrouwen gegeven.
Ze gaat over 4 weken op kamers. Dus dan ben ik er ook niet meer bij. En het gaat ook niet echt over vertrouwen, maar meer over dat het soms lastig is de kinderen hun eigen fouten te laten maken. Je wil ze zo graag behoeden voor stommiteiten. En soms maak je je dan druk voor niks. Zoals in dit geval.
Kimdekim schreef op 08-07-2025 om 07:15:
[..]
Ze gaat over 4 weken op kamers. Dus dan ben ik er ook niet meer bij. En het gaat ook niet echt over vertrouwen, maar meer over dat het soms lastig is de kinderen hun eigen fouten te laten maken. Je wil ze zo graag behoeden voor stommiteiten. En soms maak je je dan druk voor niks. Zoals in dit geval.
Ja dat herken ik. Het scheelt hier een hoop dat ik niet meekijk op snapcat of insta en ik deel al helemaal geen locatie. Echt, niet doen. Als er wat is hoor je het heus wel. Whatsapp is meer dan genoeg hier.
Daarom heb ik geen locatie (wij delen bijna nooit locatie, ook man en ik niet), snap ed.
Mijn nummer is ook bekend bij vrienden, dus die kunnen in geval van nood mij ook een berichtje sturen. Ik wil gewoon niet alles kunnen controleren, want dan kan ik me ook druk maken om dingen.
En zo'n ruzie dat hoort er toch wel een beetje bij, vooral bij meiden.
Kimdekim schreef op 08-07-2025 om 07:15:
[..]
Ze gaat over 4 weken op kamers. Dus dan ben ik er ook niet meer bij. En het gaat ook niet echt over vertrouwen, maar meer over dat het soms lastig is de kinderen hun eigen fouten te laten maken. Je wil ze zo graag behoeden voor stommiteiten. En soms maak je je dan druk voor niks. Zoals in dit geval.
Op kamers gaan vind ik toch anders dan op vakantie in een vreemd land. Maar je hebt haar laten gaan, dan zou ik ook inderdaad maar gewoon op vertrouwen en geen locaties etc bekijken.
https://www.viafora.nl/forum/algemeen-ouderschap/hoe-denken-jullie-hierover
En paar maanden geleden hebben we uitgebreid gediscussieerd over dat delen van locatie en je kind volgen op de socials. Daar kwam ook aan de orde dat het rustiger is voor jezelf. Ik weet niet of je daar aan mee hebt gedaan, lees anders nog eens na.
Heel herkenbaar Kim . Ik heb het overleefd. Tien jaar ouder geworden en het kost 10 jaar van mijn leven.
Denk ik .
Bakblik schreef op 08-07-2025 om 07:46:
https://www.viafora.nl/forum/algemeen-ouderschap/hoe-denken-jullie-hierover
En paar maanden geleden hebben we uitgebreid gediscussieerd over dat delen van locatie en je kind volgen op de socials. Daar kwam ook aan de orde dat het rustiger is voor jezelf. Ik weet niet of je daar aan mee hebt gedaan, lees anders nog eens na.
Nee heb ik niet aan meegedaan ga nooit op Viva. Tsja die locatie staat aan, ik weet eigenijk niet eens waarom. Ik check hem ook eigenijk nooit. Maar hij gaat idd uit. Nu zag ik het toevallig tijdens het snappen want anders had ik er niet eens op gekeken. Verder heb ik ook niet de lokatie van de anderen in mijn gezin. Dus het is niets bewusts.
Ik gebruik snap alleen voor haar. Ze gebruik namelijk geen WhatsApp. Nou ja ze heeft het wel maar kijkt er echt nooit op. Als haar snap heb ik binnen 10 minuten meestal wel antwoord. Bij WhatsApp kan dat echt uren of dagen duren.
Wbt vakantie, ze is vorig jaar, toen was ze 16, ook gegaan. Is helemaal goed gegaan. Er zijn nu ook heel veel mensen die ze kent dus ze kan altijd wel bij iemand terecht. Ik vind haar ook zeker niet te jong.
Fourtyfour schreef op 08-07-2025 om 07:24:
Daarom heb ik geen locatie (wij delen bijna nooit locatie, ook man en ik niet), snap ed.
Mijn nummer is ook bekend bij vrienden, dus die kunnen in geval van nood mij ook een berichtje sturen. Ik wil gewoon niet alles kunnen controleren, want dan kan ik me ook druk maken om dingen.
En zo'n ruzie dat hoort er toch wel een beetje bij, vooral bij meiden.
Ja die ruzie ben ik heel relaxt onder, ze wilde denk ik ff haar verhaal doen. Maar had het zelf al opgelost. Er zal vast ook wel wat gedronken zijn dus dan zitten de emoties ook al wat hoger. Dochter maakte zich vooral druk om haar wimpers en of ze morgen geen dikke ogen zou hebben.....
Roos57 schreef op 08-07-2025 om 07:56:
Heel herkenbaar Kim . Ik heb het overleefd. Tien jaar ouder geworden en het kost 10 jaar van mijn leven.
Denk ik .
Hahaha; 10 jaar ouder en 10 jaar van mijn leven gekost.
Locatie delen doe ik niet aan, dochter gaat regelmatig op vakantie (vorig jaar helemaal alleen met de Flexbus naar Denemarken voor een week, ik heb een week niet geslapen 
). Ze bellen wel als er wat is..
En dan zijn ze zo'n 10 jaar ouder en dan overleggen ze of ze gaan emigreren naar de andere kant van de wereld. Dus blijven trainen dat loslaten, ook als ze het huis uit zijn.
Maar ook als ze hier blijven, vind ik loslaten lastig. Zoon is ernstig ziek geweest zo'n 7 jaar terug en omdat hij alleen woont, pieker ik soms, wat gebeurt er als je weer ziek wordt, is er iemand die dat tijdig in de gaten heeft?
Je zoekt dus telkens geruststelling maar zelfs als dat komt is dat maar heel tijdelijk want geruststelling in het verleden is geen gegarandeerde gerustheid voor de toekomst. Al ben je nog zo vaak gerustgesteld; deze keer kan het echt mis zijn.
Ik wil niet vloeken in de kerk hoor en beschuldig je niet van een oninteressant leven, maar misschien als je zelf heel spannende andere interesses had, dat je af en toe je excessieve bezorgdheid om je kind een beetje meer zou vergeten? Want je kan niet alles tegelijk. Dus dan moet je je aandacht verdelen.
Dussss….
Bezorgde ouders hebben tekort aan spanning en interessante bezigheden in hun leven…
rionyriony schreef op 08-07-2025 om 08:40:
Je zoekt dus telkens geruststelling maar zelfs als dat komt is dat maar heel tijdelijk want geruststelling in het verleden is geen gegarandeerde gerustheid voor de toekomst. Al ben je nog zo vaak gerustgesteld; deze keer kan het echt mis zijn.
Ik wil niet vloeken in de kerk hoor en beschuldig je niet van een oninteressant leven, maar misschien als je zelf heel spannende andere interesses had, dat je af en toe je excessieve bezorgdheid om je kind een beetje meer zou vergeten? Want je kan niet alles tegelijk. Dus dan moet je je aandacht verdelen.
Hahaha excessieve bezorgdheid? Nou dat vind ik wel een hele aparte opmerking. Waar maak je dat uit op joh?
Ik zou tegen je kind zeggen dat ze je niet meer moet appen/berichtjes sturen midden in de nacht tenzij er echt iets aan de hand is
