Ik herken mijn dochter niet meer!
Ik ben een moeder van een net 15 jarige dochter en een zoon van net 12. Ik zit met mijn handen in het haar. Mijn dochter is sinds 2 weken verliefd op een jongen en is sinds een week volop aan het snap chatten en appen met haar "vriendje". Nou zijn mijn man en ik best makkelijke ouders. We vinden onze dochter over het algemeen erg slim en betrouwbaar en hebben eigenlijk nooit problemen. Het enige waar we echt op hameren is haar huiswerk. Ze zit in 4 HAVO en we weten uit ervaring dat dit een lastig jaar is dus houden we de cijfers redelijk in de gaten.
Sinds ze met deze jongen omgaat reageert ze boos en geïrriteerd naar ons. Ik weet dat het niet goed is maar ik heb obv haar gedrag haar WhatsApp gelezen. Ik ben mij dood geschrokken. In deze berichtjes verteld ze dat ik een vreselijke moeder ben die haar geregeld slaat en haar het leven zuur maakt. Ze schetst scenario's waarin ze zich zou moeten verstoppen onder haar bed omdat ik haar anders zou slaan....zelf doodmaken wordt genoemd. Mijn dochterlief ligt in bed en heb ik nog niet gezien maar ondertussen heb ik de hele ochtend gehuild. Ik heb haar uiteraard nog nooit met een vinger aangeraakt en ik doe alles voor haar.
Verder lees ik dat ze vrienden waar ze blijkbaar nu geen vrienden meer mee is het leven zuur maakt. Ze stuurt nare appjes (pestgedrag) en reacties dat ze zichzelf een plezier moeten doen en maar van de erasmusbrug moeten springen of zichzelf moeten ophangen. Ik ben vroeger gepest en heb hier altijd mijn kinderen voor gewaarschuwd dat ze dit nooit bij andere moeten doen. Wat dit voor gevolgen kan hebben.....mijn hart huilt nu ik dit lees.
Het liefst wil ik mijn dochter meenemen naar de persoon die ze heeft geappt en haar haar excuus aan laten bieden. Ik wil haar duidelijk maken wat de consequenties kunnen zijn van haar gedrag. Wat als die persoon echt iets zou doen. Daar moet ik niet aan denken. Dan is zij mede schuldig...en ik eigenlijk ook. Ik wil haar vertellen hoeveel verdriet ik heb van wat zij over mij schrijft. Ik wil haar nogmaals de gevaren benoemen van haar gedrag. Wat als haar leugens naar buiten komen. Ik werk met kinderen, ik heb een eigen zaak! Ik zou nooit meer vertrouwd worden in de gemeente waar wij wonen.
Ik snap dat ik haar berichten niet had moeten lezen dat ze ook recht op privacy heeft maar ik ben wel blij dat ik het gedaan heb en ik nu kan lezen dat ze niet goed bezig is....maar nu? Mijn gevoel zegt dat ik haar moet confronteren. Mijn man zegt dat we dat nu nog niet moeten doen maar hij is het er wel mee eens dat we dit moeten monitoren en de berichten moeten volgen. Hij is bang dat wanneer ik haar confronteer alles in het geheim zal gebeuren.
Kortom ik weer niet meer wat ik moet doen.
Ik zou heel graag advies willen.
Pinokkio schreef op 15-10-2023 om 21:51:
[..]
Die dingen daar moet je natuurlijk wat mee, nu je ze gelezen hebt.
Los daarvan is dochter wellicht wat aan het losbreken. To klinkt erg betrokken: veel uitstapjes, huiswerk in de gaten houden, dochter proberen te paaien met cola en chips.
Misschien is dochter toe aan een volgende fase en wat meer ruimte/ zeggenschap.
Ze toont naar mijn mening juist aan dat ze meer zeggenschap nog niet aan kan.
Malibu2 schreef op 15-10-2023 om 21:54:
[..]
Ze toont naar mijn mening juist aan dat ze meer zeggenschap nog niet aan kan.
Nouja, dat ligt eraan op welk gebied.
Het kan ook dwars gedrag van haar zijn om wat los te breken.
In ieder geval zou ik proberen een goed gesprek te voeren over dit alles.
Zelf zou ik ook pislink zijn wrs. Maar probeer ook naar haar te luisteren.
Ik zou ontzettend en ontzettend boos zijn.
als eerste zou ik vertellen wat de consequenties zijn van dit nepnieuws over je moeder vertellen. Vertel gerust, want het is waar, dat mensen hun baan, relatie, huis, zijn kwijtgeraakt na dit soort valse beschuldigingen
Dit zou een hele hele lange preek worden
En als ze denkt dat het klaar is, dan ga ik het heel uitgebreid over haar online pesten hebben. Ook hier voorbeelden en samen ook documentaires of film van slachtoffers kijken. Voorlopig huisarrest dus tijd zat om te kijken
Dit gedrag zou bij mij zeker consequenties hebben. Sowieso voorlopig alleen nog maar online onder toezicht en vriendje mag ze zeker mee afspreken maar voorlopig alleen bij mij thuis Ik zou juist toestemming daarvoor geven trouwens. Laat die jongen maar langskomen en als hij van je houdt dan komt hij wel
Ik zou pas haar weer loslaten als ik overtuigd zou zijn dat de boodschap is aangekomen en er echt berouw is. Ik zou zelfs in staat zijn kind hier een of twee weken voor ziek te melden en ook van school thuis te houden. Gewoon om toezicht te hebben.
Die cijfers interesseren me niets , dan blijf je maar zitten, ammehoela. er zijn nu andere prioriteiten
Malibu2 schreef op 15-10-2023 om 21:50:
[..]
Eens. Ik denk ook dat jullie snel heel strakke grenzen moeten gaan stellen. Strakker dan je zelf normaliter zou willen, maar het is voor haar eigen bestwil.
Hoewel ze ongetwijfeld van mening is dat ze al heel volwassen is, is ze nog maar net 15. En hoewel alle pubers in meer of mindere mate domme dingen doen, hebben haar huidige acties direct nare gevolgen voor anderen. Dat zou voor mij van doorslaggevend belang zijn om hard in te grijpen.
En ja, je hebt in haar WhatsApp gekeken, maar daar gaf ze zelf aanleiding toe. Laat je daarover vooral geen schuldgevoel aanpraten.
Deze strategie is bij loverboy achtige perikelen juist wel het recept om je kind kwijt te raken. Nou weet ik niet of TO die kant ook op denkt. Maar een 'fout vriendje' zal juist richting een meisje benadrukken dat ze toch echt al oud/volwassen is en haar eigen keuzes zou moeten mogen maken. Door dat steeds sterker aan te stippen, gaat het contrast met hoe haar ouders haar behandelen (die gaan haar juist strakker houden, omdat ze zich zorgen maken) groter worden. Dat is waar loverboys in elk geval op uit zijn, want zo drijf je dochter en ouders verder uiteen en kan je een meisje isoleren.
Nou is het woord loverboy nergens genoemd, dus ik heb wel getwijfeld of ik dit moet schrijven. Er zijn immers echt nog geen concrete aanwijzingen daartoe. Maar toch wil ik mee geven dat het inzetten op juist méér autoriteit soms ook flinke schade kan berokkenen.
Ik heb iets soortgelijks met mijn zoon gehad die toen 16 was. Ik kreeg het bericht alleen via de ouder van een vriendje. Zij belde mij en ik kreeg te horen wat mijn zoon allemaal verstuurde via snapchat, ben me rot geschrokken. Meteen actie ondernomen naar zoon en hem geconfronteerd. Uiteraard probeerde hij er een verhaal van te maken, maar ik had de ouder met andere jongen uitgenodigd om het hier thuis te bespreken. Toen schrok hij wel en biechtte hij op. Uiteindelijk is het een gesprek van 3 uur geworden waarin ze alles hebben uitgepraat.
Wellicht kan je tegen je dochter zeggen dat je signaleren krijgt van anderen dat er dingen gezegd worden door jouw dochter. Hoef je geen namen te noemen of op te biechten dat je haar app hebt gelezen. Maar open je misschien een deur om met haar te praten ?
Pinokkio schreef op 15-10-2023 om 21:41:
Ik zou nooit iets van een ander stiekem lezen, ook van de kinderen niet.
Als je wil meekijken, kondig het dan aan.
Wat mij betreft is het noodzakelijk nu aan te geven dat je de fout in bent gegaan, hier uitgebreid excuses voor te maken en te beloven dit niet meer te doen.
Dit lijkt me nu niet het hoofdprobleem gezien dat wat zij doet tegenover haar vroegere vriendinnen haar wel eens in hele grote problemen kan brengen.
Als ik iemand kende die dat soort berichtjes ontving van iemand als wat TO's dochter verstuurt, dan zou ik ze aanraden aangifte te doen.
Dochter gaat veels te ver.
Saga schreef op 15-10-2023 om 20:26:
[..]
Maar dan bespreek je dat liefst vooraf en niet achteraf als je het al stiekem hebt gedaan.
Gedane zaken nemen geen keer. En TO, je kunt het vanaf hier weer gewoon proberen op te pakken met je dochter. Hopelijk wil ze met je naar de stad deze week en kun je vanuit de gezelligheid weer in gesprek komen met haar.
Ik heb mijn kinderen op de middelbare 'gewaarschuwd' dat als ik dat nodig zou vinden, ik af en toe zou checken op hun telefoon. Toen ze 12 waren deed ik dat met enige regelmaat en dat werd steeds minder. Maar heb ook bij mijn oudste op zijn 15e een keer gechecked nadat ik ergens geen goed gevoel over had. Het was heel oppervlakkig scannen, las geen aanleiding om verder te gaan en heb de telefoon weggelegd. Maar als er dergelijke dingen als bij to hadden gestaan, was ik zeker verder gaan lezen. Ik vind dat je dochter een duidelijke aanleiding heeft gegeven en ik denk juist dat ze van jou terug mag horen wat grenzen, fatsoen en respect is en dat je dit heel kwetsend vond met mogelijke gevolgen voor jouw 'baan '.
Je dochter zou imo best terug mogen horen dat dergelijke uitspraken zeer kwetsend zijn en impact hebben op anderen. Dan kun je hier naar vragen en het gesprek openen. Waarom ze het nodig vindt om te liegen. Soms moet/mag je best geconfronteerd worden met je eigen gedrag en daar mogen consequenties aanzitten. Zoals telefoon inleveren als je geen respect voor anderen kunt opbrengen. Maar probeer eerst door de schrik te achterhalen wat er speelt.
Ik vraag me af hoeveel raadgevers hier hun eigen raad op hun eigen pubers succesvol hebben toegepast.
@TO: zonder afspraken haar berichten lezen is niet oké. Of je gaat met de billen bloot en bied je excuses aan, of je doet alsof er niets gebeurd is. Maar zonder aanloop nu de correctie inspringen zou ik bizar vinden.
verder denk ik dat je er rekening mee moet houden dat dit niet aan het vriendje ligt. Klinkt meer alsof je dochter niet de engel is voor wie jij haar aanziet en jullie daar vanaf nu achter gaan komen. Alle tips met regels maken, teugels aantrekken en strak erop zitten gaan een wig tussen jullie drijven. Die aanpak zou ik zeker niet aanraden. En ben jij wel diegene die haar op dit moment moet leren dat haar gedrag consequenties heeft? Grote kans dat haar directe omgeving haar dat zelf wel laat merken. Kutgedrag en drama hoort erbij op die leeftijd, ik vind dat je nogal heftig reageert.
kerstbeer schreef op 15-10-2023 om 22:15:
[..]
Dit lijkt me nu niet het hoofdprobleem gezien dat wat zij doet tegenover haar vroegere vriendinnen haar wel eens in hele grote problemen kan brengen.
Als ik iemand kende die dat soort berichtjes ontving van iemand als wat TO's dochter verstuurt, dan zou ik ze aanraden aangifte te doen.
Dochter gaat veels te ver.
Het gaat niet over welk probleem het grootst is oid maar om voorleven.
kerstbeer schreef op 15-10-2023 om 22:15:
[..]
Dit lijkt me nu niet het hoofdprobleem gezien dat wat zij doet tegenover haar vroegere vriendinnen haar wel eens in hele grote problemen kan brengen.
Als ik iemand kende die dat soort berichtjes ontving van iemand als wat TO's dochter verstuurt, dan zou ik ze aanraden aangifte te doen.
Dochter gaat veels te ver.
Doodsverwensing zonder dreiging is niet strafbaar. Het is kutgedrag en not done, maar aangifte doen gaat nergens toe leiden.
Smithje schreef op 15-10-2023 om 19:56:
[..]
Wel erg fijn dat je dit schrijft want het voelde voor mij niet goed maar ik had echt het gevoel geen andere keus hierin te hebben.
Wanneer je het hebt over bespreken met iemand waar moet ik dan aan denken? Wijkteam? Vriendinnen (heb het met één vriendin besproken) Ik weet niet zo goed waar ik moet zijn.
Ik zou naar huisarts gaan en vragen om gesprek met jeugd praktijkondersteuner op korte termijn.
Ik zou de inhoud van de leugens ook heel erg vinden. Je dochter ziet schijnbaar totaal niet in wat ze aanricht. Dat vriendje kan het wel aan iedereen laten lezen of actie ondernemen op basis van haar leugens. Ik kan mij je onmacht, verdriet en boosheid en onveiligheid hierover goed voorstellen.
En wat ze haar vriendinnen appt, dat gaat alle grenzen over...als die ouders dat lezen. En ik vind het voor haar vriendinnen ook verschrikkelijk om zoiets toegestuurd te krijgen. Dit vraagt inderdaad om oprechte persoonlijke excuses.Is er wat voorgevallen tussen de vriendinnen?
misschien eerst een polsen bij dochter wat er speelt? Ik vind het echt bizar dat er zoveel mensen vanuit gaan dat dit uit het niks komt. Snap kan je niet nalezen, misschien is daar wel iets heel naars voor je dochter voorgevallen door die vriendinnen? Als je je dochter zó goed kent heeft ze toch wel wat meer credits verdiend dan haar meteen aanwijzen als schuldige? Ik zou me eerder zorgen maken om wat haar hiertoe gezet heeft.
Het gaat (en ging) er voor mij niet om wie de schuldige is of wie wie aanzet tot bepaalde dingen. Het ging er bij mij om hoe iemand erbij komt om dit te doen of dit zien als oplossing voor een conflict. Feit blijft dat ze wel degene is die het verstuurt en daar kan je iemand op aanspreken, het hoe en waarom kan ze zelf uitleggen
als je begint met haar erop aanspreken ben je het stadium van het hoe en waarom al voorbij.
Die snap ik niet, aanspreken is niet in de zin van de ouder uithangen en een kind terechtwijzen. Je kunt ook iemand aanspreken vanuit jezelf op gelijk niveau, het is maar net hoe je de toon zet.
Ik zet persoonlijk maar zelden mijn autoriteit als ouder in, vaak ga ik gewoon even bij hen zitten op de kamer of op rand van het bed om te kletsen, gewoon vragen wat ze bezighoudt, wat ze hebben gedaan afgelopen week, wat ze hebben meegemaakt of ze nog iets hebben gehoord van die en die , kortom gewoon interesse tonen, open vragen stellen. Je kan dan ook aangeven dat je je zorgen maakt over bepaalde zaken of dat je dingen gehoord hebt waar je je zorgen om maakt
