Ik weet het niet meer
het gaat super slecht met mijn 15 jarige dochter.
Heeft een zeer laag zelfbeeld, vind zichzelf te dik, waardoor ze veel momenten heeft dat ze weinig/niet eet.
Heeft depressieve gevoelens, ziet “schaduwen” in huis, waardoor ze het eng vind alleen te zijn, te gaan slapen, snachts te gaan plassen. Wat er in resulteert dat ze vaak om 2 uur nog wakker is omdat ze afleiding zoekt beeldscherm.
Paniekaanvalle, stress van school, zelfverminking..
Ze ziet het leven niet meer zitten.
ze staat op de wachtlijst voor hulp, maar dit gaat zo traag. De jeugdgids die we eindelijk hebben ziet de spoed er wel van in en school, nadat ze vorige week op schoolreis in Tsjechie naar het ziekenhuis is geweest omdat het niet goed ging, ziet nu eindelijk de spoed er ook wel van in.
Maar ja, ondertussen hebben we nog steeds geen hulp en zitten wij als ouders met ons handen in het haar.Geen idee hoe we momenteel ons meisje kunnen helpen.
Wie heeft er tips, ervaringen, wil met mij mee praten? Ik heb zo de behoefte om mijn ei kwijt te kunnen.
Sprakeloos Ciska… sterkte. Hoe voelt het voor jou dat ze naar huis komt?
Wat zwaar voor jullie allemaal Ciska. 
Wat intens treurig dat dit soort dingen gewoon niet geregeld kunnen worden in ons land. Blijkbaar kunnen we alleen lichte, laagdrempelige hulp organiseren.
Wel fijn dat jullie thuis opvang en steun geregeld hebben. Ik hoop echt dat het gaat lukken en dochter haar spanningen gaan zakken.
Hoe gaat het Ciska nu dochter thuis is?
Dochter is sinds gisteren weer officieel thuis.
Nadat zowel gemeente als zorgorganisatie niets toegaven hebben we die knoop vorige week doorgehakt. Met ons netwerk hebben we vervolgens een heel gesprek gehad over hoe we de zorg omtrent dochter met elkaar kunnen gaan voorgeven zolang er geen begeleiding thuis is.
Dit schema gaat aankomende maandag van start.
Eerst verjaardag, landen, uitpakken, opruimen. Verbouwing die ook deze week start. Dus er gebeurt al genoeg.
Wonder boven wonder kregen we vrijdagavond laat nog een mail van de gemeente dat ze toch om de tafel wilde gaan zitten om te kijken hoe we de zorg rondom dochter kunnen continueren (gemeente wist nog niet van thuis, zorgorganisatie was net die dag ingelicht over ons plan).
Moet wel zeggen dat ondertussen de kinderombudsman en VWS ook betrokken zijn
Dus daar hebben we gisteren nog mee rond de tafel gezeten en ze lijken (hetzij met veel voorwaarden) wel te willen kijken waar ze aan kunnen bijdrage.
Dus we moeten nog wat dingen aanbrengen deze week naar de gemeente toe.
Maar voor nu, eerst rust inbouwen en springen op de nieuw gekochte trampoline.
Veel sterkte. Klinkt alsof de zorginstelling eindelijk aan de bel getrokken heeft bij de gemeente nu het duidelijk wordt dat ze het budget van je dochter kwijtraken.
Jeetje Ciska, wat een pad is dit om af te leggen, en wat een beslissingen moeten jullie nemen. Ik denk aan jullie, wens jullie een ontspannen en rustige verjaardag voor jullie dochter, en dat de instanties daadwerkelijk met iets goeds over de brug komen. Hoe vind jullie dochter deze stap om thuis te wonen?
Vaaas schreef op 14-05-2025 om 07:51:
Veel sterkte. Klinkt alsof de zorginstelling eindelijk aan de bel getrokken heeft bij de gemeente nu het duidelijk wordt dat ze het budget van je dochter kwijtraken.
Dit is niet het werk van de zorginstelling, maar het werk van onze clientondersteuners en het CCE.
Maar goed, zorginstelling is vanaf nu afgesloten en we gaan ons richten op zorg thuis.
Het is toch onvoorstelbaar dat dit zo gaat! Heel veel sterkte Ciska. Ik hoop het thuis ondanks alles toch positief mag uitpakken voor jullie.
Hoe zijn de eerste dagen gegaan Cisca. Hoe vindt dochter het thuis? En hoe is dat voor jullie?
ik moest even aan jullie denken
hoe gaat het? ♥️
Lieve Ciska, ik denk aan jullie!
♥️
Hoi Allemaal, de eerste anderhalve week
thuis zit erop.
We hebben een trampoline aangeschaft, wat heel erg lijkt te helpen om haar spanning te verminderen. De eerste week was er geen automutilatie, dus dat was al een verademing.
Afgelopen maandag samen met ons netwerk begonnen aan een schema wat hopelijk dochter rust gaat brengen. ( Met elkaar en de zorgboerderij een schema wie/wanneer er voor dochter is)
Tot nu toe gaat het oke, dochter vind het erg fijn om weer thuis ye wonen.
Ik moet vooral heel erg wennen aan het weer met zijn 3en zijn, aan een nieuw normaal en een nieuw ritme.
De afgelopen weken waren ook nog eens erg druk en hectisch en de moeheid slaat wel toe.
Ik hoop dat het oke blijft gaan en hopelijk dochter in de komende maanden toch het pad naar leven gaat zien.
Klinkt best goed.
Tip, voor slechter weer een yogabal aan te schaffen, kan ze binnen op wippen (evt, met koptelefoon op met muziek en ont-prikkeld ook (voor de huisgenoten: een klein kleedje eronder leggen als een gladde vloer hebt).
