Ik weet het niet meer
het gaat super slecht met mijn 15 jarige dochter.
Heeft een zeer laag zelfbeeld, vind zichzelf te dik, waardoor ze veel momenten heeft dat ze weinig/niet eet.
Heeft depressieve gevoelens, ziet “schaduwen” in huis, waardoor ze het eng vind alleen te zijn, te gaan slapen, snachts te gaan plassen. Wat er in resulteert dat ze vaak om 2 uur nog wakker is omdat ze afleiding zoekt beeldscherm.
Paniekaanvalle, stress van school, zelfverminking..
Ze ziet het leven niet meer zitten.
ze staat op de wachtlijst voor hulp, maar dit gaat zo traag. De jeugdgids die we eindelijk hebben ziet de spoed er wel van in en school, nadat ze vorige week op schoolreis in Tsjechie naar het ziekenhuis is geweest omdat het niet goed ging, ziet nu eindelijk de spoed er ook wel van in.
Maar ja, ondertussen hebben we nog steeds geen hulp en zitten wij als ouders met ons handen in het haar.Geen idee hoe we momenteel ons meisje kunnen helpen.
Wie heeft er tips, ervaringen, wil met mij mee praten? Ik heb zo de behoefte om mijn ei kwijt te kunnen.
tsjor schreef op 19-01-2023 om 07:56:
Nee, je wordt niet uit de ouderlijke macht gezet bij een OTS, maar je hebt ook minder invloed op belangrijke beslissingen en als je het niet eens bent met de gezinsvoogd kan het zijn dat de gezinsvoogd naar de rechter stapt, als dat te vaak gebeurt kan het zijn dat de gezinsvoogd ontheffing uit de ouderlijke macht aanvraagt. In elk geval kom je dan al gauw te boek te staan als 'niet mee-werkend'.
Tsjor
Dit allemaal wel erg wat als dan,: angst aanpraten. Terwijl je een goede kan treffen met wie to samen het beste kan doen voor haar kind.
Bovendien gaat het om een kind van bijna 16. Vanaf de zestiende verjaardag heb je als ouders geen zeggenschap meer over medische behandelingen van je kind. Het is dan ook de vraag of je echt minder invloed krijgt als ouders door deze OTS, daar waar duidelijk is dat er in elk geval voldoende redenen zijn voor een gesloten gedwongen opname.
Hopelijk komt er in elk geval snel zicht op een geschikte behandelplek.
Afgelopen donderdag is het gesprek met de raad geweest en wat meteen al duidelijk werd is dat ze echt het beste voor hebben voor dochter. Er werd al meteen aangegeven dat een gesloten jeugdplek zonder psychische behandeling dochter alleen meer kapot zal maken. Dat ze dat dan ook absoluut niet gaan adviseren. Ook dat er niet teveel gesleept moet gaan worden met dochter.
Iedereen gunt het dochter dat ze zich openstelt voor behandeling omdat ze zien dat als ze dat zou doen er echt heel veel te bereiken zou zijn.
Helaas blijft dochter hierin echt heel volhardend.
Na bijna 2 uur gepraat te hebben is er het volgende besloten:
OTS met UHP voor een gesloten plek bij een specifieke instelling die ook de psychiatrische kant kwa behandeling oppakt. Helaas is hier nu nog geen plek, gemeente gaat maandag opnieuw bellen hierover.
Wij staan achter deze beslissing en hebben echt wel het gevoel dat er goed naar ons geluisterd is.
Dochter haar crisismaatregel loopt woensdag af maar hier zijn ze ook al mee bezig met een verlenging, er mag namelijk nergens een gat ontstaan waarin dochter zomaar weg kan gaan.
Aankomende maandag heeft dochter hiervoor weer een gesprek met een onafhankelijk psychiater en een gedragsdeskundige.
Dinsdag moeten we naar de rechtbank voor de OTS.
Verder worden de uren op de groep verder uitgebreid, met 1 op 1 begeleiding. Wel blijft dochter snachts op de ebk, dit zal voorlopig ook niet veranderen.
Dochter staat helemaal niet achter het plan van de raad, want die blijft bij haar plan om uit het leven te stappen. Het enige voordeel van haar volhardendheid is dat bij iedereen de noodzaak van gesloten opname duidelijk is.
Fijn dat jullie het gevoel hebben dat iedereen het beste voorheeft met jullie dochter .
Ik lees je post met gemengde gevoelens ; blij dat jullie je gehoord voelen en dochter serieus genomen wordt. Verdrietig dat het zover moet komen en dochter zo volhardend blijft.
Ik sluit me volledig aan bij Zilver-gray
Hij voelt hier ook heel dubbel hoor, we willen zo graag dat dochter inziet dat de bal nu bij haar ligt. Als zij een opening laat zien voor behandeling dan is dit hele proces niet nodig.
Goed om te horen dat iedereen om haar heen op één lijn zit. Dochter wil uit het leven stappen, voor elke ouder te moeilijk om aan te horen, dat is niet wat jij wil. Wel is het zo dat jullie ook hetzelfde willen. Je dochter wil met deze stap waarschijnlijk rust en verlossing van waar ze nu in gevangen zit (ook als iets dit haar opdraagt) en dat wil iedereen om haar heen ook. De manier om daar te komen verschilt. Haar wens om zich weer gelukkig en vrij te voelen (als ze dit zo is), daarin kan ze wel bevestigd worden, daarin staat ze niet in alleen. Ik hoop dat (als ze dit zo is) dit regelmatig tegen haar gezegd wordt.
Ciska78 schreef op 21-01-2023 om 10:13:
Hij voelt hier ook heel dubbel hoor, we willen zo graag dat dochter inziet dat de bal nu bij haar ligt. Als zij een opening laat zien voor behandeling dan is dit hele proces niet nodig.
Ik deel de gemengde gevoelens van zilvergray. Het is mooi dat er een behandeling beschikbaar is die haar helpt. Heb je zicht op waar dat zou zijn? De toevoeging OTS/UHP snap ik nog steeds niet: de machtiging voor haar huidige plaatsing kan verlengd worden en de wachtlijst voor opname in de instelling bestaat toch. Daar zal dan waarschijnlijk een machtiging voor een gedwongen opname voor moeten komen, dat moet via de rechter, maar dat kun je zelf aanvragen, met de huidige instelling en op advies van de onafhankelijke psychiater.
In elk geval ben ik blij dat jullie dit wat meer rust geeft en dochter voorlopig bescherming.
Tsjor
Labyrinth schreef op 21-01-2023 om 10:22:
Goed om te horen dat iedereen om haar heen op één lijn zit. Dochter wil uit het leven stappen, voor elke ouder te moeilijk om aan te horen, dat is niet wat jij wil. Wel is het zo dat jullie ook hetzelfde willen. Je dochter wil met deze stap waarschijnlijk rust en verlossing van waar ze nu in gevangen zit (ook als iets dit haar opdraagt) en dat wil iedereen om haar heen ook. De manier om daar te komen verschilt. Haar wens om zich weer gelukkig en vrij te voelen (als ze dit zo is), daarin kan ze wel bevestigd worden, daarin staat ze niet in alleen. Ik hoop dat (als ze dit zo is) dit regelmatig tegen haar gezegd wordt.
Mooi gezegd, Labyrinth, dat iedereen eigenlijk hetzelfde wil. Soms lijkt dat misschien niet zo, maar is het wel zo. Hopelijk weet ook de hulpverlening dat naar jullie dochter steeds weer te benadrukken.
Sterkte en knuffel voor jullie, Ciska!
rebmaaviv schreef op 20-01-2023 om 15:07:
[..]
Dit allemaal wel erg wat als dan,: angst aanpraten. Terwijl je een goede kan treffen met wie to samen het beste kan doen voor haar kind.
Dat kan, een goede treffen. Maar als dat niet zo is kom je niet zomaar van een gezinsvoogd af. De gezinsvoogd moet dadelijk toestemming geven voor een en ander, bijvoorbeeld opname, school, bepaalde behandeling of bezoek aan ouders thuis. Tot 18 jaar, daarna stoppen ze, maar dan heb je als ouder ook niets meer te zeggen. Het is inderdaad vooral een waarschuwing.
Bovendien blijf ik het principieel vreemd vinden dat OTS en UHP nu hiervoor gebruikt gaan worden, dus om wachtlijsten te omzeilen. Gezinsvoogden hebben het al moeilijk genoeg, gezien de duizenden kinderen die mishandeld en verwaarloosd worden waar ze geen tijd voor hebben, volgens de beroepsgroep zelf.
Tsjor
tsjor schreef op 21-01-2023 om 10:47:
[..]
Dat kan, een goede treffen. Maar als dat niet zo is kom je niet zomaar van een gezinsvoogd af. De gezinsvoogd moet dadelijk toestemming geven voor een en ander, bijvoorbeeld opname, school, bepaalde behandeling of bezoek aan ouders thuis. Tot 18 jaar, daarna stoppen ze, maar dan heb je als ouder ook niets meer te zeggen. Het is inderdaad vooral een waarschuwing.
Bovendien blijf ik het principieel vreemd vinden dat OTS en UHP nu hiervoor gebruikt gaan worden, dus om wachtlijsten te omzeilen. Gezinsvoogden hebben het al moeilijk genoeg, gezien de duizenden kinderen die mishandeld en verwaarloosd worden waar ze geen tijd voor hebben, volgens de beroepsgroep zelf.
Tsjor
Mogelijk omdat een ots/uhp tot 18 gerekt kan worden. Dochter is 15, vanaf 16 zijn ze volledig zelfbevoegd in medisch handelen, nu is er ruimte gecreëerd voor gedwongen behandeling.
Zou dat het kunnen zijn? Of toch de gemeentelijke vinkjes protocollen.
Ik kan alleen maar hopen dat er snel een passende behandelplek vrij komt voor haar en dat het gaat helpen om het licht aan het einde van de tunnel weer te gaan zien. Dat er gewerkt kan gaan worden aan het gezamenlijke doel van de bevrijding van alle ellende en nare gedachten en dan wel binnen dit leven.
