Ik weet het (soms) ook niet meer

Faith

Heel herkenbaar (( Onze oudste zoon is ook 15, is blijven zitten in de brugklas van het gym en zit dus nu in de 2e, en als hij nu weer blijft zitten, moet hij van school. Maar hij is dus ook een jongen die graag de lachers op zijn hand heeft.
Wij moesten drie weken geleden dus ook op school komen omdat school zich zorgen maakte over onze zoon. Oudste was ook een gedeelte bij dat gesprek aanwezig. Gelukkig is het niet zo dat school denkt "dit probleem is aan het einde van het jaar opgelost, als hij blijft zitten zijn wij ervan af", maar hem echt probeert te helpen.
Zijn mentor heeft nu bedacht dat oudste elke dag in een schrift drie positieve punten opschrijft en dan bespreken ze dat in de pauze op vrijdag.
Ik heb de afgelopen weken niets meer van school gehoord dus ik ga ervan uit dat oudste's gedrag verbeterd is. (Nu z'n cijfers nog!).
Ik weet niet of je veel aan mijn verhaal hebt, wilde je eigenlijk meer een hart onder de riem steken, je bent niet de enige...
gr.
Petr@

Petra

thanks!Misschien een idee om te doen, die positieve dingen. Zoon heeft ook tweewekelijks een gesprek met een mevrouw (orthopedagoog) omdat hij last lijkt te hebben van ADD, zeg maar zijn aandacht moeilijk bij dingen kan houden. Hij vindt het wel interessant geloof ik. Faith

en nu heb ik het misschien helemaal mis, maar ik hoorde laatst van een kennis van wie de zoon ook zo'n problemen kreeg, dan wel in 5 vwo. Blijven zitten, niet willen leren enz. Omdat ze altijd al wel dachten aan ADHD heeft hij van een vriend (in overleg met ouders etc) een half pilletje Ritalin gekregen. En hij zei dat die dag de mooiste dag van zijn leven was! Hij had rust in zijn hoofd en kon een half uur achter elkaar leren. Inmiddels is hij voor een diagnose geweest: heel duidelijk geval van ADHD en krijgt hij zijn eigen Ritalin voorgeschreven. Hij ziet zijn eindexamen zitten en zelfs studeren, waar hij eigenlijk al vanaf gestapt was omdat hij dacht dat hij dat toch niet kon.

Merlike

En misschien

3VWO is een erg vervelende klas om over te moeten doen. Je hebt alle vakken en de helft interesseert je niet. En dan zit je ook nog tussen jongere kinderen (is echt erg op die leeftijd). Zoon bleef ook zitten in 3VWO en wij hebben er voor gekozen (hij ook) om naar 4 Havo te gaan. Hij is helemaal opgebloeid (hij deed echt weinig tot niets vorig jaar). Hij heeft de rotvakken niet meer, heeft alleen zijn profielvakken en heeft geen onvoldoendes! En het is nu serieus. De PTA toetsen tellen mee voor het schoolexamen.
Voor hem was dit dus een goede oplossing. Hij hoeft overigens niet hard te werken nu, maar zit geregeld aan z'n huiswerk, een groot verschil met vorig jaar. Hij is dolblij dat hij geen scheikunde, natuurkunde en Duits meer heeft. En volgend jaar lekker examen doen en dan iets gaan doen wat hem interesseert. Kijk, jouw zoon moet nu nog bijna 4 jaar en de mijne nog geen 2 jaar. Da's toch een enorm verschil.
Groet,
Jujube

Nog een puber? zoon, wat doe je eraan?

Onze zoon (4 vwo)heeft vergelijkbare problemen: geen zin, nergens in, kan een uur naar een opgave staren zonder die te lezen. Hij kan zich niet concentreren. Lijkt depressief. Weinig contact met vrienden. Op internet gezocht: een depressieve puber lijkt het. Maar wat doe je er aan?

Heeft iemand ervaring met bezoek aan een psycholoog of orthopedagoog?

Guus

Herkenbaar

Het verhaal wat je schrijft is voor mij heel erg herkenbaar. Onze zoon (nu 16) kwam met de hoogste cito score van de basisschool af. Dat werd dus VWO. Na 1,5 jaar op VWO te hebben gezeten (helemaal niks doen) is naar 2HAVO gegaan.
Vervolgens 3 HAVO met de boeken dicht te hebben gehaald is hij in 4 HAVO blijven zitten. Hij doet dus nu 4 HAVO voor de 2e keer. Nog steeds doet hij helemaal niets. Althans niet voor school. Hij is druk met van alles en nog wat maar leren, ho maar. Hij kan daar de gedachten niet bijhouden zegt hij. Ook hij is een jongen die graag de lachers op zijn hand heeft en dat wordt op school soms als erg irritant wordt ervaren. Enige tijd geleden zijn wij op zijn verzoek met hem naar de huisarts geweest. Hij zegt zelf dat hij ADHD heeft. Hij is druk is zijn hoofd en zegt en doet dingen zonder er ook maar een seconde over na te denken. De huisarts heeft ons doorverwezen naar de kinderarts die ons weer doorverwees naar een kinderpsycholoog. Samen hebben we gesprekken gehad en aankomende vrijdag hebben we er een adviesgesprek over. Ben erg benieuwd.

Wat bij onze zoon heel erg goed werkt is dat we over belangrijke dingen (zoals bijv. school) samen afspraken maken. Voorbeeld: doordat hij dus nog steeds niets doet voor school ben ik natuurlijk bang dat dat hem dit jaar weer misgaat. Dan heb je wel een probleem want 2 keer blijven zitten kan en mag niet. Toen ik daar voorzichtig (vooral voorzichtig) met hem over begon zei hij: ach, maak je niet zo druk, het komt allemaal wel goed. Vervolgens zei ik tegen tegen hem: dan zou ik graag willen dat je volgende rapport een overgangsrapport is zodat je niet nu al weer zo slecht staat dat het straks niet meer in te halen is. Maar zo'n rapport haal ik wel hoor! Vervolgens vroeg ik hem: wat zet je er tegenover als dat niet zo is?
Nu komt het: dan mag je een maand mijn scooter op slot zetten (zijn grootste vriend). Pffffff, dat had ik zelf nooit bedacht. Maar goed, ik zei dus direct: oke, afgesproken. Nu weet hij wel heel goed dat afspraak echt afspraak is en dat we ons daar ook echt aan houden. Vorige week kwam zijn rapport en hij rijdt nog steeds op zijn scooter. Hij heeft dus inderdaad een overgansgrappport. Deze afspraak staat nu voor het hele schooljaar. Hij is het hier helemaal mee eens. Hij zegt dan ook: ik moet een stok achter de deur hebben anders komt het niet goed. Bij hem is het zo dat als ik een straf bedenk hij op de achterste benen gaat staan en wij dus een vreselijke strijd hebben. Op deze manier werkt het prefect. Althans bij hem.

Misschien heb je er iets aan. Succes en veel sterkte.