Ik wil geen tampons maar zeur wel als ik gym heb

Ach ja

Ach ja, dat hoort er een beetje bij, toch? Ik vind je wel wat hard overkomen. 13 jaar en nog geen tampons willen, snap ik echt wel en jij zo te zien ook wel. Maar dat ontneemt haar toch niet het recht om er een beetje over te zeuren en te klagen? Het is ook allemaal best vervelend, zeker als je 13 bent en dingen als anderen die het kunnen horen en zien gewoon Heel Erg Belangrijk zijn.
Geef je dochter een aai over haar bol en toon wat begrip, daar heeft ze denk ik het meest aan.

nou fijner

ik ben toch behoorlijk ouder dan 13 maar tampons zijn gewoon ondingen. Ik snap werkelijk niet waarom die zo gepromoot worden. Laat ieder zijn eigen keuze.
Ze zijn zeker niet makkelijker.

weinig begripvol

Dat jij tampons makkelijker en prettiger vindt is je goed recht maar om dan maar gelijk te vinden dat iemand die ze niet wil gebruiken maar een zeur is en niet moet miepen vind ik weinig begripvol. Kennelijk sta je niet zo open als je zelf denkt voor andere meningen.

Zie ze maar eens erin te brengen

Tja.. tampons zijn zoveel makkelijker, maar zie ze maar eens naar binnen te brengen! Het idee alleen al.. zeker als je als 12-jarige net met menstruaties geconfronteerd wordt. Het bloed komt uit een klein gaatje. Maar HOE moet je zo'n tampon in dat hele kleine gaatje duwen? Dat past er toch niet in?? Dat is vreselijk eng. Ik kan me wel voorstellen dat ze dat (nog) niet durft.

En ja, ze blijft maar klagen dat ziet dat ze maandverband om heeft, etc.? Ze kan ook kiezen uit verschillende formaten van maandverbanden. Natuurlijk hangt het ervan af hoeveel ze vloeit. En daar laat je het bij. Dat ze zich schaamt voor alles is normaal bij pubers. Bij alles wat nieuw is weet ze niet hoe ze daar mee moet omgaan, ze kan blunders maken en stel je voor dat anderen het zien en je wordt uitgelachen om je onkunde.. dat is het ergste wat je kan overkomen. Dat heeft te maken met onzekerheid die vaak omslaat in schaamte.

Groeten van Monique, waarbij dochter vorig jaar ook de aangeboden tampons niet kon inbrengen tijdens kamp waar ze zouden zwemmen. Zij was toen net 16 jaar..

Wennen, wennen, wennen

Mijn dochter van 11 (al een jaar ongesteld) is gelukkig vanaf het begin helemaal los met tampons. Ik heb beide meiden het direct aan laten leren. Prutsen op bed net zo lang tot dat ie wel goed zat. Met name jongste (die van 11) draagt ze de hele menstruatie. Ze menstrueert hevig en kon al niet meer vooruit met mini's en gebruikt al normaal.

Komt wel goed, heeft even tijd nodig.

Er gebeurt zoveel in het lichaam, met de nieuwe ervaring, lijkt eng, misschien vindt ze het ook wel wat vies.

Koop eventueel een pak latex handschoentjes bij de action, geloof dat die zo'n 4 euro zijn voor honderd.
Handig bij het in brengen, maar ook bij het verwijderen.
Je trekt de handschoen dan zo over de tampon heen.

Zou eerst samen met haar in het weekend oefenen.
Ik weet niet hoe vrij je bent, anders doe je het evt. voor of help je haar.

Weinig begripvol

Jeetje, in de meest onzeker leeftijdsfase, bij een situatie waarin je zelverzekerheid ook niet optimaal is (heel zwak uitgedrukt) voelt jouw opstelling wel als een enorm koude douche.

Weet je, ik ben 39 en vind het nog lastig en echt niet prettig om die dingen in te brengen.

Niet zeuren

Nou ik vind het geen zeuren hoor. Ze is ook nog vrij jong, dus ze kan denk ik ook nog geen ervaringen uitwisselen met vriendinnen hoe ze dat moet oplossen enzo. Mijn dochter was ruim 14 en de laatste van de klas, dus die weet al van de hoed en de rand. Klagen doen ze denk ik onderling. Ik kon zelf pas tampons gebruiken toen ik geen maagd meer was, daarvoor is het me nooit gelukt. Weet niet of dat nou een technisch of een psychisch aspect was.

Hard

Ik vind ook dat je veel te hard bent naar je dochter. Wees eerlijk, het is ook niet leuk om ongesteld te zijn als je 12 bent. Ik vind het ondertussen echt geen probleem meer maar toen ik net ongesteld was vond ik het ook stom. Om dezelfde redenen als jouw dochter. En ik wilde ook geen tampons. Ik baalde ook als ik daardoor niet kon zwemmen ook al was dat mijn 'eigen' schuld . Als mijn moeder toen zo gereageerd had was ik nog verdrietiger geworden. Gelukkig begreep ze me en ik weet nog goed dat we samen een keer gingen lunchen toen de rest van de klas ging zwemmen.

Sla een arm om haar heen, vertel haar dat het heus wel goed komt en dat ze echt wel went aan het ongesteld zijn. Met of zonder tampons.

Tesah

ben ik te hard?

Misschien wel, misschien niet, en ja ze is 12, natuurlijk is ze onzeker en dat weet ik ook wel, maar vanochtend was het weer zo ver. He getver, ik ben ongesteld en we hebben gym. Maham, mag ik een briefje dat ik niet mee hoef te doen? Nou nee, je krijgt geen briefje, je gaat gymmen. Ja, maar dan ziet iedereen dat ik ongesteld ben! Jaaaah, denk je niet dat er meer meiden zijn die ook ongesteld zijn? Jawel, maar ook genoeg niet. Dat klopt, nou, kom, aankleden, gymkleren zoeken en naar school. 8 uur en ze gaat op weg, haar gymtas staat er nog. Eh, vergeet jij niet wat? Ah, moet dat nou? Als ik m'n gymtas niet meeneem, kan ik ook niet gymmen, ah, mam, hoef ik echt niet mee te doen? Kan ik niet gewoon bij jou thuis blijven, ah mam, toe mam. En trouwens: het maandverband zit ook al niet lekker! En dan ontplof ik, mag ik?

Marieke

Je dochter is nog erg jong dus het lijkt me dat ze nog niet zo lang ongesteld is. Lijkt me heel normaal dat ze het allemaal nog heel vervelend en angstig vindt. Ik zou toch iets meer meeveren en meeleven met haar. Ze schaamt zich nog erg en dat is echt volkomen normaal. De eerste dag van een menstruatie wil mijn dochter ook nooit gymmen. Dat vind ik prima. Het kom misschien drie keer per schooljaar voor dat ze toevallig op de dag van gym of net daarvoor ongesteld is geworden. Dan vloeit het altijd behoorlijk en ze heeft ook krampen dus van mij hoef je dan echt niet te gaan gymmen.

Ik snap het best

Ik snap je irritatie. Mopperen en klagen en onder dingen uit willen komen, maar niet oplossingen willen horen. Dat je daar boos om wordt, begrijp ik. Het is alleen totaal niet productief.
Zij heeft moeite met ongesteld zijn (kan ik me ook voorstellen, had ik ook de eerste twee jaar, minstens). Jij hebt moeite met haar gepiep. Ergens halverwege moet ruimte zitten, zou je zeggen.
Jij zegt wat je wilt: gymmen hoort er gewoon bij, tenzij je krom ligt van de buikpijn of zo vloeit dat doorlekken dreigt. Zij krijgt de kans te zeggen wat haar dwarszit. Jij toont begrip.
En dan ga je op zoek naar de middle ground.

Jasam

Wat is er mis met een boterhamzakje?

Anders benaderen

Het probleem is dus eigenlijk dat iedereen het ziet als ze ongesteld is. (Of ze denkt dat iedereen het ziet) Dus daar moet een oplossing voor komen. Op welk moment zien ze het?
Probeer te zoeken naar andere gymkleding, ander ondergoed (bv een leuke boxer), ander (dunner, kleiner) maandverband. Heeft ze tijdens de gymleraren bv niet genoeg aan een klein inlegkruisje. Even voor de gymles erin, na de gymles weer wisselen voor een gewoon maandverband.

Haha, niks

Ben die handschoenen zo gewend uit de verzorging van mijn vader, maar plasticzakjes kan ook natuurlijk.

heerlijk

'Als ik m'n gymtas niet meeneem, kan ik ook niet gymmen, ah, mam, ... Kan ik niet gewoon bij jou thuis blijven, ah mam, toe mam. En trouwens: het maandverband zit ook al niet lekker!'

Dat zijn de momenten om van te genieten: Onze dochters vol op weg naar volwassenheid, maar nog echt kind. Ik doe altijd mijn best om niet hardop te lachen, want daar kan ze niet tegen: Een moeder die haar uitlacht terwijl ze staat te kankeren.
Meestal neem ik haar gewoon in de arm en geef haar een dikke knuffel.

Ik zou.....

Ik zou ook niet graag met een prop maandverband in een strak broekje gymen. Er is zeker weten superdun maandverband te koop wat je niet ziet zitten. Dat zou ik voor haar kopen.

Ongesteldheid

Ze baalt gewoon van haar ongesteldheid. Mag ze? Ze is jong en het is haar net overkomen. Ik ben 39 en baal nog steeds als ik ongesteld word.

Probeer haar e.e.a. zelf te laten ontdekken en niet jouw persoonlijke voorkeuren op te dringen. Ik vind tampons nog steeds niks en gebruikte ze vroeger alleen bij zwemmen. Nu niet meer, als ik op vakantie ben slik ik de pil gewoon door. Dus nooit meer die ondingen.

tampons

Zelf ben ik ook direct aan de tampons geholpen zodra dat aan de orde was. Ik kon dat gemiep van klasgenoten over gym en zwemmen dan ook niet begrijpen. En ik was vastbesloten om met vanzelfsprekendheid ook mijn dochter aan de tampon te helpen. Ik heb het haar zelfs laten zien toen ze nog klein was en we nog samen naar het toilet gingen. Vanzelfsprekend.
Niet dus. Ze ging het niet doen. Het was eng. Echt gewoon nee. Jammer.

En ik...

En ik kocht, vol begrip, maandverband. Maar ze wilde tampons, vanaf dag 1.

AnneJ

Tsja, bij mij werkte het ook niet hoor, met tampons. Ik gebruikte ze wel bij het zwemmen, maar ik vind het een heel vervelend gevoel, deed pijn, bleef niet goed zitten. Pas toen ik geen maagd meer was en alles wat ruimer was lukte het wel.

het moment van de dag

zo 's morgens vroeg in alle hectiek, dat is niet het geschiktste moment voor begripvolle gesprekken

Maak er tijd voor, geef haar de aandacht waar ze om vraagt en koop de spullen waar ze zich safe bij voelt. Weet je niet meer hoe je het zelf vond toen je nog maar kort ongesteld was? Dat ben je na al die eeuwen misschien wat vergeten

Ach..

'...Kan ik niet gewoon bij jou thuis blijven, ah mam, toe mam.'... Ow, ik kan me nog zo goed herinneren hoe het voelde, wat een narigheid, onzekerheid, eenzaamheid bijna. Mijn moeder moest ook niets van hebben van dat gepiep. Was ook de mening toegedaan dat als ze 1x toe zou geven, het altijd bal zou zijn dus werd ik zonder pardon naar school gestuurd. Ik ben nu het soort moeder dat in dit geval waarschijnlijk zou zeggen: 'Weet je wat, we gaan samen een taartje eten want het valt ook allemaal niet mee, en dan ga je iets later naar school.' En dat moment gebruiken om het even gezellig te hebben, een gesprekje te hebben, haar een oplossing aan laten dragen, anders dan thuisblijven, weet ik veel, maar in ieder geval doorbreken van wat nu richting een negatieve traditie begint te gaan. Met hopelijk als resultaat dat het de volgende keer minder dramatisch is. Plus alle oplossingen van hierboven: dun maandverband, knuffel, etc. Maar ja, makkelijk praten hier, ik werk niet en heb dus de vrijheid om even alles aan de kant te zetten.

De posting van Aandekust is een waarheid als een koe: op weg naar volwassenheid maar nog kind. Geniet

Aan de kust

Vind jij dat normaal om deze uitdrukking te gebruiken???

'Een moeder die haar uitlacht terwijl ze staat te kankeren.'

Echt ongelofelijk....

Nou Polletje!

in de context van het hele verhaal hoor ik er niets geks of ongelofelijks in.

On topic: toen hier oudste voor het eerst ongesteld werd (net 11 geworden) 'moest' ze wel tampons gaan gebruiken, omdat ze veel zwom en net naar een absoluut niet te missen training moest. Niet gaan was geen optie voor haar, wel gaan zonder tampon in ook niet. De ene keuze (wel zwemmen) hield de andere (tampon gebruiken) in. Het was echt een akelig moment, maar het is gelukt. Dochter wil vanaf dat moment niet meer anders.

Aagje

Nou Aagje

Ik kan me niet voorstellen dat ik ooit over een van m'n kinderen meld dat die "staat te kankeren". Ik ken hoop andere manieren om uit te drukken dat iemand stevig aan het mopperen is, en het heeft mijn voorkeur om er daar een van te gebruiken.

Gestopt met zeuren

Mijn dochter gaat liever niet zwemmen dan dat ze een tampon wil proberen, en ze zeurt daar ook niet meer over want ze weet inmiddels welke keuzes ze heeft (wat voor mij wel tenenkrommend zonde is als je tijdens een zonvakantie van een week 5 dagen ongesteld bent). Na een jaar of wat wordt ongesteld zijn vanzelf gewoon, maar het blijft vervelend. Ik koop voor haar altijd Always extra groot en breed. Dat is wel heel dun dus zie je niet zitten in strakke broeken.

Nou,

ik zal het woord kankeren zeker niet gebruiken, ook niet tav zeer vervelend zeurende kinderen, of anderen. Te veel mensen met kanker in mijn dagelijkse omgeving. Mijn kinderen gebruiken het ook niet, in mijn aanwezigheid niet althans, want die weten wel dat ik het niet wil horen.
Maar in de context van het verhaal van 'aandekust' klinkt het in mijn oren alsof aandekust aangeeft dat puber het zelf zo denkt. En daar kan ik me alles bij voorstellen. Dus ik viel er niet over, integendeel, moest wel om glimlachen toen ik het tafereel in gedachten voor me zag, bedenkend dat de puber daar in gedachten dit over de zeurende moeder denkt. Ook al vind ik het zelf nog steeds geen woord....

Aagje

Even wennen...!!! De wereld volgens Brigitte

even ontspanning?

vanaf 0.28.50 het verschil tussen mannen en vrouwen