In hoeverre mee bemoeien? (lang verhaal geworden..)
Mijn dochter (14) had 4 maanden verkering, leek allemaal heel romantisch en leuk. Vlak voor onze vakantie is hij ook nog meegeweest naar een familiefeest en blijven slapen (wel apart, maar 's cohtends lag hij wel bij haar..was ik niet blij mee). Het onderwerp slapen en seks bespreek ik openlijk met haar en zij is hier ook wel open over (denk ik). Seks was ze nog niet aan toe. Ze waren wel erg close, maar ze bleef ook omgaan met eigen vrienden,school gaat goed, dus dat was ok. Nu ging hij op vakantie en smste na 2 dagen al dat hij niet wist of hij trouw zou kunnen blijven, of hij zich kon inhouden met zoenen. Mijn dochter was hier erg door teleurgesteld, maar liet dat niet zo blijken naar mij. Ik kon hem wel vermoorden, had er geen goed woord voor over. Toen gingen wij op vakantie en daar heeft mijn dochter het uitgemaakt omdat hij haar nogal had gekwetst ook weer via sms. In de vakantie zei ze al dat ze na de vakantie bij hem langs zou gaan om face to face eea uit te praten. Met welk doel? Dat wist ze niet maar wilde ze doen. Vond ik ook wel weer moedig.Dus gisteren is ze gelijk gegaan, ik hield mijn hart vast. Zou hij haar weer inpakken met mooie praatjes...Alles was goed gegaan zei ze, maar ze had het nergens meer over gehad, wilde ze niet. ik begreep er niets van. Nu zei ze gisteravond dat hij had gevraagd of ze mee ging zwemmen...En ja hoor dat wil ze. Terwijl hij in de vakantie al zei: je komt toch wel bij me terug. Ik heb gezegd dat ik het er absoluut niet mee eens ben dat ze meegaat, maar zij zegt dat ik ook niet alles hoef te begrijpen en dat ze gewoon gaat. Nu kan ik mijn poot stijfhouden en het haar verbieden maar is dat goed? Ze moet ook haar eigen keuzes kunnen maken, ik mocht niets en deed veel stiekem. Dat is ook niet goed. .Wat vinden jullie van deze kwestie? Trouwens ze is haar zwemspullen al aan het inpakken....
Bedankt, Oregano
Niet mee bemoeien
Ze weet hoe jij erover denkt en moet daar verder haar eigen beslissingen in nemen. Ik zou al blij zijn dat mijn dochter me dingen zou vertellen. Pushen in een bepaalde richting leidt er bij pubers vaak alleen maar toe dat ze precies het tegenovergestelde doen.
Single lady en vic
Nee, daar gaat het mij niet om, maar meer dat ik bang ben dat hij achter haar rug om uitlacht, dat ze dus nu inderdaad toch meegaat...Hij schijnt haar nogal grof gekwetst te hebben met woorden hoorde ik van haar vriendin die mee was in de vakantie. Dus daarom...
Bedankt voor jullie advies, ik bemoei me er verder niet meer mee, was ik ook al een beetje halfslachtig mee bezig maar twijfel dan weer zo of ik haar niet moet berschermen.Die neiging heb ik als moeder toch, soms misschien te. Enzo ☺
Hij klinkt
Als ouder of toch in elk geval meer ervaren op dit gebied? Pijnlijk, als je het idee hebt dat je dochter 'gebruikt' wordt voor zijn stoere ego 
Maar ja, er wat aan doen is een tweede......
Tirza
Ze is al weg
maar ik had haar ook niet tegengehouden. Als het echt allemaal zo grof en teleurstellend was als jij vertelt dan vind ik het niet slim dat ze weer met hem op stap is gegaan. Erg sympathiek komt het niet over. Maar ze zal dat zelf ook zo moeten voelen om er een echt punt achter te kunnen zetten en dat voelt ze niet door dwang van jou. Ik zou er wel over blijven praten met haar, maar vooral als luisterende partij met voorzichtig advies.
Ze is geweest
ze zijn gaan zwemmen met een groepje. Ze vertelde dat het leuk was en ze zich er goed over voelt dat ze het zo heeft gedaan. Ze wil niet meer terugdenken aan wat hij heeft gedaan, zo erg was het nu ook weer niet...Ik denk dat ze toch hoopt dat het weer goed komt (maar dan moet hij wel veel moeite doen zei ze). Tja kinderen moeten leren van hun eigen ervaringen en dat valt voor een moeder niet altijd mee. Toch ben ik idd blij dat ze veel vertelt, dat was bij mij thuis wel anders..
Bedankt voor jullie reacties.
Ondervinding
'Ondervinding is de beste leermeester'
Als hij echt zo'n loser is als je beschrijft, zal ze in de toekomst haar kop stoten, niks aan te doen. Zoiets moet je zelf ondervinden, daar kan je moeder niet bij helpen.
Als ze je op een dag maar troost zonder 'ik heb het toch al gezegd...'
Sterkte ermee. Het is een verhaal apart, al die verkeringen!
