Intolerante pubers?

N ee, maar zo te horen...

is het tijd dat je even stopt op eieren te lopen en niet alle conflicten vermijdt.
Ik zou je eigen kinderen eens even toespreken dat je het ermee gehad hebt, dat ze maar zelf een weekend weg gaan als het niet bevalt en dat het nu eenmaal niet altijd precies zo loopt als zij het willen. Wat denken ze wel niet....

Niet intolerant

Ik kan me levendig voorstellen dat grote pubers luidruchtige basisschoolkinderen irritant vinden. Ze zijn die kinderen niet gewend, hebben geen band met ze, het leeftijdsverschil is groot, ze krijgen ze maar ineens op hun dak. Mijn 16-jarige vindt de drukke vriendjes van haar broertjes ook best vervelend als zij moet leren of moe is.

Je moet wel tot een compromis komen, maar ik vind niet dat jouw kinderen maar alles moeten slikken, de kinderen van je vriend kunnen misschien leren wat rustiger te doen. Heeft je vriend een eigen huis of wonen jullie samen?

skik

Tolerant

Nou, dan ben ik waarschijnlijk ook niet zo tolerant en de puberleeftijd toch wel ontstegen. Zolang er nog iemand slaapt houd je je gedeisd. Spelen, stoeien ok, maar als daarbij geschreeuwd moet worden dan ga je maar naar buiten. Je leeft samen in een huis en moet rekening houden met elkaar. En het is toch te gek voor woorden dat je in je eigen huis op eieren moet lopen !
Als de jongste vriendjes te spelen heeft die op de bovenverdieping te horen zijn, als er huiswerk gemaakt moet worden, dan moeten ze een andere speelplek zoeken. Mijn puber irriteerd het mateloos als ik knoerhard meezing ( nee het is niet vals, echt niet), maar dat doe ik dus niet als ze in de buurt is. We moeten ons allemaal prettig kunnen voelen.

Leeftijd

Hier een vergelijkbaar leeftijdsverschil, met wel echte broertjes en zusjes. En dat is al een hele uitdaging. Kinderen van die leeftijd zijn luidruchtig, bemoeien zich met van alles en hebben compleet andere interesses en verlangens dan pubers. Het is hier vaak niet gezellig, met name als er vriendjes meekomen. Van die vreemde kinderen kunnen mijn pubers echt helemaal niets hebben. Ze zijn altijd blij als die weer weg zijn.
Ik kan me dus wel voorstellen dat het voor je puberkinderen lastig is. Ik herinner me nog, dat wij thuis vroeger altijd logees in de zomervakantie hadden en ik vond die inbreuk op mijn privacy ook altijd afschuwelijk. Want dat is het natuurlijk voor jouw kinderen, een inbreuk op hun privacy, hun huis en hun leven. Zij hebben geen belang bij die kinderen.
Ik zou doen wat iemand hier eerder schreef. Achterhalen wat de pijnpunten zijn, en daar dan afspraken over maken. En verder accepteren dat die pubers ervan balen. Als ze fatsoenlijk blijven, heb je denk ik al heel wat. Dat alleen is hier al een uitdaging. (Zucht)

Van twee kanten

Wij hebben met regelmaat logee's met jongere kinderen. Als ze logeren blijven ze altijd ook wat 'langer' dus 4 dagen b.v. Sinds onze kinderen puberen gaat het veel minder 'vanzelsprekend' laten we het zo maar noemen.
De loge's hebben kinderen van 11 en 8. Onze pubers zijn 19 en bijna 15. Op zich kunnen ze prima met elkaar opschieten ze kennen elkaar al vanaf geboorte, gaat om familie, dus neven-nichten.
De irritatie zit 'm in afspraken die er zijn en niet helemaal vanzelfsprekend zijn voor de gasten. Dingen als : Niet zomaar onaangekondigd binnenvallen op slaapkamers...Niet in 1 keer 5 koekjes pakken maar 1, niet schreeuwen als er anderen slapen, jassen op de grond i.p.v. op de kapstok of schoenen op ongelukkige plekken etc.etc. Soms kleine dingen, die soms erg irritant kunnen zijn.
Wat hier helpt is dat pubers er zélf ook wat van mogen zeggen. Ze mogen de kinderen dus (op een normale manier) corrigeren. Een tijd terug viel de jongste zomaar oudste's kamer binnen (per ongeluk volgens hemzelf, hij was voor haar deur aan het 'spelen' wat ook totaal onnodig was want dat is een erg klein gangetje) terwijl oudste nog sliep en zich dus een ongeluk schrok. Dat heeft ze hem zeer duidelijk gemaakt en de keer erop heeft ze het nog eens herhaald. Dat mocht ook van ons...als mensen zo vaak komen moet je wel enigzins elkaar kinderen kunnen 'aanspreken' anders wordt het een chaos en neemt de irritatie alleen maar toe. De keer erop zeiden zijn ouders bij binnenkomst al dat ze hem gewaarschuwd hadden...weer 'per ongeluk' binnenvallen in haar kamer en ze zouden meteen weer naar huis gaan (en dat wil hij niet). Ook dingen als schoenen op plekken waar ze niet horen zou jongste wat van zeggen.
Ze schreeuwen ondertussen allang niet meer als de pubers nog slapen. Ze doen 'rustig' zolang er geslapen wordt door anderen....ook al hoeven ze dat thuis niet. Ze weten dat het hier wel moet. Of 1 van hun ouders gaat met ze mee en gaat zachtjes naar beneden of 1 van ons is al toevallig op en herinnert ze er zo nodig aan. Er mag best gespeeld worden, gebouwd, t.v. gekeken of wat dan ook, maar kabaal maken is of buiten of wachten
Ik verwacht wel van de pubers ook 'aanpassing' ik wil dat ze een beetje op een enigzins fatsoenlijke tijd thuis zijn zodat ze in ieder geval mee kunnen lunchen (ergens rond middaguur) en aardig zijn voor de logee's en een beetje sociaal (dus niet hele tijd op hun kamer zitten) en evt. meehelpen (koken of oppassen een keer) of meegaan.
Ik denk dat onze loge's ong. 4 keer per jaar bij ons zijn. Misschien nog 1 keer meer....Om het weekend...dan weet ik niet of de pubers het nog zo leuk zouden vinden.
Maar bij jullie maar 1 nachtje....en bij ons meestal langer. Dus denk ik in totaal dat het ong. evenveel is.
Ik denk dat je moet kijken waar de grootste irritatie zit. Als dat b.v. het 'gepaste' kabaal 's morgen is maak je afspraken van beide kanten. En met jouw pubers (dat ze b.v. vanaf 11.00 uur toleranter moeten zijn) en met zijn kinderen (dat ze pas ná 11.00 uur écht los mogen gaan of dat je ze meeneemt ergens heen na een ontbijt). Het gevaar zit 'm erin dat je mensen/kinderen die vaker komen blijft beschouwen als 'gast' en dus té veel maar goed vind. Veel meer dan jouw eigen pubers mochten en ook veel meer dan ze misschien thuis mogen. Dat je het té gezellig wilt maken en teveel met de mantel der liefde bedenkt en toestaat. Dat werkt op de lange duur niet als het een herhalend iets is. Dan kan je beter hen beschouwen als tijdelijke medebewoners en ze zelf zeggenschap geven (b.v. zelf hun drinken pakken of brood smeren) en ze ook aan regels en afspraken houden (na overleg/afspraken). Dat werkt beter als het steeds terugkomt. En daardoor zal het makkelijker zijn ze te wijzen op huisregels en afspraken.
groeten albana

Haha

Geweldig, ik ging weer even helemaal naar mijn jeugd. Als 15 jarige werd ik opgescheept met de 6. 7 en 2 maal 9 stiefjes van de vriend van mijn moeder. Afschuwelijk vond ik het !

Vervelende jongetjes.....

Inmiddels zijn we 30 jaar verder ! En ja het komt goed hoor.

We zijn aan elkaar gewend en nu een gezin....Pubers zijn per definitie zo. Maak je er niet al te druk over. En forceer niet.

groetjes van mij

Geef het tijd

onze dochter was in eerste instantie heel enthousiast toen ze te horen kreeg dat ze in Spanje in haar gastgezin een drieling van 9 als broertjes/zusje zou krijgen. Dat leek haar het toppunt van schattig.

Eenmaal aangekomen in Spanje merkte ze wat de praktijk inhield en heel veel dagen had ze ze graag achter het behang geplakt - vooral in het begin.
Ze kon zich ook niet voorstellen dat zij 6 jaar daarvoor ook zo geweest was. Het ritme is gewoon heel anders, het geluidsnivo ook, en ze wilden ook continu aandacht van haar (terwijl ze gewend is zich terug te trekken en haar eigen ding te doen)

Na 3 maanden was ze er helemaal aan gewend en kon ze ook veel meer van ze hebben - en ze mist ze nu meer dan ze zich ooit had kunnen voorstellen.

De situatie is nu eenmaal zo, dus je pubers zullen er maar aan moeten wennen. En zoals iemand anders al zei - niet meer op eieren lopen.

Succes