Jaloers?
Mijn twee pubers, dochter van 17 en zoon van 15 hebben heel verschillende belangstelling. Mijn dochter houdt van paarden en mijn zoon van treinen. Voor vakanties proberen we beide interesses aan bod te laten komen. Dat valt voor mijn zoon meestal niet mee, een manege komen we op vakantie vaak wel tegen en is een mooie rit zo geboekt. Vaak proberen we dan met de trein te reizen zodat mijn zoon het ook naar zijn zin heeft, maar meestal kijkt hij toch jaloers naar mijn dochter als er een paard in zicht komt.
Deze kerstvakantie wilden we ook met het hele gezin een uitstapje maken, naar Brussel met de trein en daar naar het stripmuseum, want mijn dochter houdt ook van strips. Dus toen we een dag probeerden te prikken begon zei mijn zoon blij: "We gaan naar Brussel met de trein!" Gelijk was mijn dochter in de contramine. "Waarom naar Brussel, wat heb ik daar nou te zoeken?" We probeerden haar te vertellen over het stripmuseum, maar ze was niet voor rede vatbaar. Ze bleef wel thuis. Dat is voor ons ouders wel een teleurstelling, want ik had me verheugd op een uitstapje met het hele gezin. Nou is ze oud en wijs genoeg om thuis te blijven, maar wat me vooral zo steekt is dat ze het kennelijk haar broer niet gunt een leuk uitstapje met de trein te hebben, terwijl we ook zo vaak (en nu) rekening houden met haar voorkeur.
Wat moet ik hier nu mee aan? Dochter mokkend thuis laten? Een ander uitstapje verzinnen waar mijn dochter meer haar zin krijgt? Maar dan heeft mijn zoon weer het gevoel dat we alles maar moeten kiezen zodat dochterlief tevreden is. Mijn dochter lijkt me toch ook wel oud en wijs genoeg om rekening te houden met haar broer. Of is 17 jaar daar nog te jong voor?
altijd met zn allen?
als je zo'n buitenrit boekt bij een manege - gaat je zoon dan mee? Dat kan volgens mij alleen als hij ook paard rijdt, althans, bij veel maneges. Als je beter kunt rijden, krijg je speciale buitenritten en dat is veel leuker, bv. meer cross country of zo.
En als je zoon dan niet meegaat bij een buitenrit, dan is er toch niets op tegen dat je dochter nu niet meegaat naar Brussel? Ik zou haar in ieder geval niet verplichten mee te gaan, want aan een sjagerijnige reigenoot heb je niets. En speciaal iets zoeken zoeken, zodat dochterlief ook meegaat, ik weet niet of ik dat zou doen. Misschien kun je haar een idee laten opwerpen dat leuk voor haar en haar broertje is? Ze krijgt aan de andere kant ook wel de leeftijd om niet meer met alle gezinsdingen mee te willen doen, denk ik.
Niet meegaan heeft ook een keerzijde
Ik denk dat als we tegen dochter zeggen: blijf maar lekker thuis, dat we dat de rest van het jaar toch nog te horen krijgen.
En zoon gaat niet mee met buitenritten, die moet die tijd met zijn ouders uitzitten want in de buurt van de paarden is niet altijd wat te doen in zijn interessegebied. Dus dat zit me een beetje dwars, 't is jammer als ze niet meegaat maar geen ramp. Maar dat ze al bij voorbaat tegen is omdat zoon enthousiast ergert me.
En als we haar wat laten verzinnen, is mijn zoon bij voorbaat tegen, want dan geven we dochter weer haar zin.
Hm, misschien moet ik maar met alleen mijn man op stap en mijn kinderen allebei thuislaten!
geef ze een samenwerkopdracht 
ik zou zeggen: probeer een goed gesprek met z'n vieren waarbij je hopelijk samen tot de conclusie komt dat het leuk is om af en toe met z'n vieren iets te doen. Als je die consensus hebt bereikt geef je hen de opdracht samen iets uit te zoeken en jullie voor te stellen (binnen tijd/geld grenzen etc die je van te voren stelt). En ik zou zeker daarnaast af en toe dingen met 1 kind apart doen. Bijv. vader/dochter iets samen etc.
gr angela
Pff 2 weken
Je hebt toch 2 weken vakantie. Dat lijkt me lang genoeg om beiden aan bod te laten komen. Ik zie echt niet in waarom zoon mee zou moeten als dochter gaat paardrijden. Hij is oud genoeg om alleen thuis te blijven.
Datzelfde geldt voor dochter als jullie iets doen wat zoon leuk vind.
(en om dan ook nog wat samen te doen ga je ergens in de vakantie met zijn allen uit eten o.i.d.)
hier ook groot verschil in interesses
en dat gaat dus ook niet altijd samen. Man en ik vinden het juist heel fijn om elk 1 of 2 keer per jaar met 1 van de kinderen op stap te gaan. De ene keer neemt hij de oudste mee (en gaan ze een stoere buitenactiviteit doen, brr) en ga ik lekker met jongste winkelen. Andere keer neemt hij de jongste mee (naar bv. een NEMO-achtig iets) en ga ik met oudste lekker wandelen. Alle 4 tevreden dat we niet altijd met die andere dingen mee hoeven te doen.
Meegaan met paardrijden
Meestal moet zoon wel mee, want als we in Duitsland of Zwitserland op vakantie zijn kan hij niet alleen thuisblijven als dochter aan het paardrijden is. Ja wel alleen op de hotelkamer, maar dat is natuurlijk ook niet joepie.
En voor de vakantie nu: mijn dochter gaat paardrijden en dan blijft mijn zoon natuurlijk lekker achter z'n computer thuis.
Nu hebben we nog maar 1 week vakantie (met de nodige feestdagen die we thuis doorbrengen), en het leek me juist leuk om iets met het hele gezin te doen.
o ja, aanvulling
en wat man en ik dan vooral zo leuk vinden aan het 'een dag met één kind optrekken': als je maar één kind onder je hoede hebt, vertellen ze meer en zijn ze veel gezelliger/gezeglijker - echt, een openbaring en verademing, heerlijk.
Dat doen we wel regelmatig
Met mijn zoon zijn we naar stoom(trein)dagen geweest, dat was best gezellig (hoewel mijn zoon al snel uit het zicht verdwenen was om opeens als we besluiten een stukje appeltaart te eten weer op te duiken) en met mijn dochter ga ik wel eens gezellig de stad in.
Maar dat het nu niet lukt omdat dochter het idee heeft dat we zoon hebben voorgetrokken, bah! Ik denk dat als mijn zoon er niet over was begonnen maar we het haar eerst hadden verteld, dat ze enthousiast was geweest, leuk, naar het stripmuseum.
Nu stelt mijn zoon voor in plaats van dochter een vriend van hem mee te nemen, maar daar heb ik geen zin in en dat maakt zoon weer boos. Ik geloof dat de vakantie dit jaar een weekje te lang is!
MoederMop
Ik snap heel goed dat je graag een activiteit met het hele gezin wilt doen. Natuurlijk is een op een contact met de kinderen ook de moeite waard, maar zo nu en dan iets met het gezin kan ik ook erg waarderen.
Ik geloof dat ik het zou omkeren in jullie situatie: nogmaals meedelen dat jij en jouw man een uitje hebben gepland waar voor iedereen wat inzit: treinrit voor jullie zoon, stripmuseum voor haar, Brussel voor Pa en Ma. Zij kan kiezen of ze meegaat of niet. Jullie laten haar dus niet zo maar thuis, zij kiest zelf. Nuanceverschil... Kiest ze ervoor om niet mee te gaan, is het haar keuze en is het niet meer aan de orde dat zij jullie verwijt dat je zonder haar gaat.
Ik zou erbij benadrukken dat je het heel fijn vindt als ze meegaat. Omdat je haar er graag bij hebt en omdat je eens in de zoveel tijd graag iets met je allen doet. Je loopt het risico dat ze weigert mee te gaan, maar dwingen kun je haar niet meer op haar leeftijd, lijkt me.
Aagje
Dat klinkt als een goede strategie.
Zo ga ik het morgen maar eens brengen, Aagje, als iedereen er eens een nachtje over heeft kunnen slapen en (hopelijk) in een beter humeur is...
Vakantietip
Tip voor dit uitstapje heb ik niet, helaas is het zo dat met groter wordende kinderen niet bij elk uitstapje het hele gezin compleet is. Een tegendraadse puber onder dwang meenemen lijkt mij geen goed idee.
Verder een vakantie tip voor de zomer (als je nog niet geboekt hebt), vanaf dit appartement heb je uitzicht op de trein, en er zijn ook manages in de omgeving. Sowieso erg mooie omgeving met veel te doen. Ik ging weleens alleen met jongste (ook treinliefhebber)met de trein naar een bestemming, waar man dan met de andere kinderen met de auto naar toe ging. Iedereen blij:
http://www.zoover.nl/oostenrijk/tirol/ried-im-zillertal/zillertal/appartement
Moedermop
Ik snap je gevoel van ergernis naar je dochter toe goed.
Misschien nog een idee om dat met haar te bespreken? Dat je de indruk hebt dat ze negatief doet juist omdat ze weet dat haar broer het wel leuk vindt? Dat als je het stripmuseum eerst voorgesteld zou hebben ze het vast een leuk idee had gevonden?
Eens kijken hoe ze dan reageert? En erop aandringen dat ze echt eerlijk reageert....
En dat jullie juist zo vaak met haar rekening houden, waar ook zoon dan moet wachten tot zij weer paard heeft gereden, en dat je het fijn zou vinden als zij hierin ook een beetje meebeweegt?
Maar verder: wij hebben veel jongere dingen en doen nu al regelmatig dingen gescheiden (of alleen met jongste) omdat de oudste er dan geen zin in heeft. Maar dwingen mee te gaan maakt het er ook niet gezelliger op. Het zij zo, de echte vakanties (niet de dagtripjes) zijn we meestal nog genoeg samen.
Om-en-om
Hier twee kinderen met een groot (bijna 6 jaar) leeftijdsverschil. Tijdens vakanties mogen we om en om kiezen wat we gaan doen, en incidenteel mag puber (14) besluiten om dan niet mee te gaan. Ik ga haar echter niet dagenlang alleen laten op een vakantieadres, dus soms moet ze mee en mag dan niet lopen zeuren. Vaak staat er dan wel iets tegenover, bijv. dat zij het lunchadres mag kiezen.
Uitstapjes vanaf huis gaan al een paar jaar gescheiden. Jongste (8) vind de meeste dingen nog leuk, gaat ook graag naar het bos, speeltuin of een museum, terwijl oudste zo ongeveer niets leuk vindt en liever niet met mij en haar zus gezien wordt.
We hebben het uitgepraat
Mijn dochter bleek tegen "Brussel" aan te hikken omdat ze daar al eens via school geweest was. Maar dat was in het Europarlement en dus niet het oude centrum, maar in haar beleving gingen we naar het Europarlement en dat vond ze niet veel aan.
Wij ouders moesten er even aan wennen dat ze niet voor te porren was. Meestal gaat ze graag mee met uitjes en moeten we onze zoon voorzichtig voorbereiden dat we een uitstapje gaan maken, want die houdt er niet van als hij niet weet waar hij aan toe is. Nu was zoon gelijk enthousiast en trapt dochter op de rem. Dat was schrikken!
Maar zoals het nu gaat, gaan we met z'n allen komende week. Toch gelukt... 
