Kalverliefde in de kiem gesmoord?
Koen komt thuis uit school. Zijn gezicht staat op onweer als ik naar beneden kom en zijn blik vang. Met een boos gebaar gooit hij zijn jas en tas op de bank en als hij mij vervolgens aankijkt begint hij luid te snikken. Snel ga ik naar hem toe en doe mijn armen om hem heen. Er moet iets vreselijks zijn gebeurd. Hij is een emotioneel typje, maar echt zo huilen doet hij alleen als hem vreselijk onrecht of zeer groot verdriet is aangedaan. Dan moet hij zich echt heel machteloos hebben gevoeld; bijv als een veel groter iemand hem uitscheld of slaat of als er iemand is dood gegaan of hij iemand een dier heeft zien mishandelen. Zoiets.
Geduldig wacht ik tot het ergste snikken bedaard en dan vraag ik hem wat er is gebeurd.
Hij kan nog niet goed uit zijn woorden komen, maar dan komt het hele verhaal eruit. Hij had op school een briefje gekregen van een meisje uit de eerste klas. Te midden van zijn vrienden had hij deze gelezen. Het briefje was niet van het meisje die het gaf, maar van haar vriendinnetje. Er stond in dat zij hem al een tijdje erg leuk vond en of Koen dan wel verkering met hem wilde. Ze had een aantal mogelijke antwoorden gemaakt en Koen hoefde alleen maar het juiste vakje in te kleuren. (ik geef toe; mijn toekomstige schoondochter heeft al een behoorlijk karakterinzicht in haar geliefde en maakt het hem graag gemakkelijk)
En wat was er gebeurd?
Hij had 'nee' ingevuld. Hij wist niet precies wie het was, maar de jongens hadden haar aangewezen, en nee: die vond hij niet zo leuk. Wel dat andere meisje.... die ook vriendinnetjes is met haar.Koens vriend was zo stoer geweest om het briefje terug te brengen naar het groepje meisjes. Dus oke, pauze voorbij... iedereen weer naar binnen, op naar het laatste lesuur. Toen hij naar buiten kwam stonden die meisjes uit de eerste al buiten, de een riep naar de ander en heh? hoe heette zij nou, en wie was wie?
Ineens kwam hij erachter dat nu toch juist dat leuke meisje hem dat briefje had gestuurd... En hij had nee gezegd. Tjeeeeeeee wat een zeperd!
Ach gossie....
Wat een ingewikkeld gedoe ook, de liefde! Durft hij zelf een nieuw briefje te maken en daarin te vertellen dat hij haar wèl heel lief en leuk vindt en dat het een misverstand was?
Haha wil,
je kunt het zo ingewikkeld maken als je zelf wil!
Hij denkt erover. Ik heb gezegd dat hij misschien nu wel naar haar toe kan gaan omdat hij toch al weet dat ze hem leuk vindt, kan hij het misschien ook zelf zeggen. Stoer toch?
Maar hij kan haar ook gewoon vragen of ze een keer komt chillen of zo.... Hij denkt erover.
Ach wat sneu nou
En wat schattig dat ie daar zo verdrietig van is.
Ben je nu niet in staat om zelf dat briefje te gaan brengen? 
Ginny
ik beheers me!
Hij heeft nu zelf een nieuw briefje geschreven en gezegd dat hij dit morgen aan haar geeft¢¾¢¾¢¾...
Zelf!!
En?
Heeft hij vandaag het briefje gegeven? En heeft ze al gereageerd?
Vervolg....
Hij kwam thuis, helemaal blij, in vaste veronderstelling dat hij dus nu verkering heeft. Hij had namelijk een briefje teruggescheven dat het een vergissing was en of ze toch nog wilde. Dit briefje heeft hij (ondanks dat hij gezegd had dat niet tezullen doen...) via een vriendje aan haar gegeven. Zij heeft het briefje in de prullenbak gegooid, naar hem gelachen en toen een spurt genomen naar haar vriendinnen. Ze zag er blij uit zei hij....
En verder.... hebben ze geen woord gewisseld!!! ☺
Ja hoor
Zeker verkering. Kan niet missen. Wat leuk!!!!
Die briefjes
Dat is toch net even wat veiliger. Vond ik ook bij mijn eerste liefde. Liefst met schuilnamen, stel je voor dat iemand een briefje vindt en leest! Volgende week krijgt hij vast weer een briefje. Ze heeft dit weekend de tijd om er 30 te schrijven waarvan ze er 29 weggooit.
Schattig
Ow, wat schattig. En wat heerlijk dat hij dit ook gewoon thuis verteld. Geniet ervan!
Gisteravond
haalde hij ineens drie tekeningen uit zijn tas. Ze hebben nog steeds geen woord gewisseld maar zij heeft voor hem getekend: heel veel ingekleurde hartjes en liefdesbetuigingen..... hij weet volgens mij nauwelijks wat hij daarmee aan moet...
Wat lief...
en heel herkenbaar.Onze zoon "heeft ook met een meisje"
Ook met briefjes door vriendinnen gegeven,verwarring,niet met elkaar praten,maar wel tekeningen ,knutsels.
Wat leuk Koentje dat hij het duidelijk heeft kunnen maken.Geweldig toch???Merk je thuis ook veranderingen in zijn gedrag of niet???
Wat hij ermee moet?
Hartjes terug natuurlijk en een lieve tekst! Kan zo een tijdje doorgaan als zij net zo verlegen is als je zoon om "echt te praten". Lief!
O wat lief
Ik kan er ineens helemaal naar uitkijken, de eerste verliefdheden van mijn nu nog veel te jonge kinderen. Leuk dat we met jouw zoon kunnen meeleven, Koentje!
Haha
Nee, zijn gedrag wordt er niet anders van. Hij pubert flink momenteel en we moeten alle zeilen bijzetten. Maar als de sfeer goed is, kan hij heerlijk giechelig vertellen over wat er gebeurt.
En net heb ik een briefje zien liggen op zijn kamer.... die gaat hij morgen geven. Met hartjes en een uitnodiging of ze hier komt.... Ik heb hem geprobeerd uit te leggen dat haar moeder dat waarschijn lijk niet goed vindt: omdat ze dan in het donker terug zou moeten vanuit een onbekend adres met de fiets. Dat zou ik ook nooit goedvinden. Dus heb ik hem aangeboden dat ze teruggebracht wordt door ons, met de fiets in de auto. Maar even afwachten of hij dat allemaal gaat overbrengen.
