Laat thuis: loslaten,hoe?
Dochter van 18 ontdekt uitgaan en afspreken met vrienden buiten ons dorp en het daarbij behorende laat thuiskomen. Steeds vaker door de week i.p.v. alleen in het weekend. Nu zijn wij (man en ik) 'vroeg-naar-bed-gaanders', dus wat te doen? Vrijdag- en zaterdagavond zijn geen probleem, dan wacht ik wel en slaap ik de volgende dag langer door. Ik gun haar met liefde alle vrijheid maar heb mijn slaap door de week hard nodig (weer vroeg op ivm werk). Tot nu toe wachtte ik haar altijd op en haalde haar eventueel van het station. Ze sms-t dan hoe laat ze thuis is. Maar goed, we moeten haar toch een keer loslaten en erop vertrouwen dat ze zelf wel thuiskomt. Als ze met de bus gaat kan ze vrij dichtbij uitstappen en hoeft ze geen vervelend stuk te lopen of te fietsen, dus dat moet lukken. Toch kunnen we niet slapen als ze nog niet thuis is. Hebben jullie afspraken met jullie 18-jarigen? Kunnen jullie wel slapen als ze nog niet thuis zijn? tips? Alvast bedankt!
Wat ik deed
In het loslaatproces 
Ik sprak een tijd af, telde daar een kwartier bij op en zette mijn wekker. Dus zeg dat ze aangeeft om 1 uur thuis te zijn, dan zette ik mijn wekker op 1.15. Als ze op tijd was, sloop ze mijn kamer binnen en zette het alarm uit. Als ze niet op tijd was, ging mijn wekker dus af en dan kon ik gaan bellen ofzo. Is nooit nodig geweest. Ik werd natuurlijk wel wakker als ze mijn alarm uitzette, maar dat was wel een soort 'geruststellend' wakker worden.
Ik kon slapen, omdát ik mijn wekker had gezet. Ik wist dat ik wakker gemaakt zou worden.
Tirza
Ook wekker zetten
ik heb n jongere dochter, maar ook bij haar zet ik de wekker, op de tijd vlak vóór ze thuis moet komen. Ik ga die avond ook eerder naar bed, slaap dan dus alvast voor, zodat die break in de nacht niet erg is. Ik vind het wel leuk, een aparte sfeer, nog even na-praten in de nacht. T is eennfase en ooit is nook dat weer voobij, vroeger moest ik eruit voor de fles en nu even door het thuiskomen 
Ik zou wel willen dat iemand haar thuisbrengt/ze een taxi neemt etc. Niet alleen over straat, als ik haar niet kan ophalen. Sterkte bij het nemen van deze keuzes!
Mijn vader bleef op
Ik mocht op mijn 18e wel uit, maar alleen als ik opgehaald werd of ik kreeg geld mee voor een taxi (zooo genant En natuurlijk om 1 uur thuis zijn. Nadat ik (ook op mijn 18e) het huis uit was geweest ben ik nog een tijdje boemerangkind geweest. Toen was ik natuurlijk gewend aan de vrijheid dus ik kwam echt niet meer om 1 uur thuis. Als ik dan om 5 uur thuis kwam, zat mijn vader nog te wachten in de huiskamer. Heel erg.
Ik kan ook nauwelijks slapen
toen een van mijn zoons met uitgaan begon, sliep ik licht en onrustig tot hij er eindelijk was (tussen vier en vijf). Ze gingen altijd met een groep, dus niet alleen op pad - ophalen was niet nodig.
Jongste koppelt uitgaan meestal aan logeren bij een vriendin in de stad, ze nemen dan met elkaar een taxi en dat vind ik een geweldige oplossing.
Als ze vanuit thuis laat terug komt (nou ja, dat is niet later dan half een) kan ik ook eigenlijk niet slapen. Ze vindt dat pure onzin. Gaat gewoon in het donker naar huis, 'dat zou ik ook doen als ik op mezelf woonde; je kunt altijd op het verkeerde moment op de verkeerde plek zijn - ook midden op de dag.'
En helaas, een waarheid als een koe, denk maar aan Alphen, aan de kerstmarkt in Luik, aan Jesse Dingemanse. Gekken kunnen op het meest onlogische moment opduiken.
Het valt niet mee, loslaten, omgaan met de kwetsbaarheid van het bestaan. Maar het went, stap voor stap.
't begint te wennen
maar met horten en stoten. We trachten wel een tijdstip af te spreken, maar ook dat werkt zelden. En dan na drie lange nachten constateren dat-ie zo brak en moe is. En wij helaas ook, al vat echtgenoot de slaap makkelijker weer op dan ik.
Niet meer
vanaf 18 jaar spreken we geen tijd meer af,we willen wel weten waar de kinderen zijn,of naar toe gaan,maar ze mogen thuis komen wanneer ze willen.
eigenlijk gaat dat al heel lang goed,dus ik slaap al lang als ze thuiskomen.
Schoenen op de trap
Zoon van 17 begint nu ook een beetje met laat thuis komen. Tja, dat is de eerste keren vreemd... Maar wij zijn ook niet van die opblijvers, dus om nu maar eeuwig gapend op de bank te blijven hangen wachten..
Toen las ik hier ergens op het forum een tip over schoenen voor de deur; als het kind thuis kwam, zette het zijn/haar schoenen voor de slaapkamerdeur. Dan hoef je elkaar niet te storen, maar je ziet in 1 oogopslag of kind veilig in bed ligt. En moeders moet toch altijd 's nachts wel een keer plassen... zeker als ze met maar 1 oog dicht ligt..
Wij hebben een variant; de schoenen staan op de trap naar de zolder, het eerste dat ik zie als ik de slaapkamer uit kom. Staan ze er, dan kan ik plassen en gerustgesteld weer naar bed.
Ideetje?
groetjes en sterkte ermee
Arawen
