Leugenaar

Niets

Je zoon gaat vanzelf door de mand vallen. Of niet.
Laat hem maar lekker interessant doen.

Algemeen houden

Soms iets zeggen zonder te laten blijken dat je weet wat er speelt. Bijvoorbeeld:"Fijn dat jullie het zo gezellig hebben samen, dat je lekker jezelf kunt zijn bij iemand." En op een ander moment:"Eerlijk zijn in een relatie is heel belangrijk, je moet elkaar wel kunnen vertrouwen." Misschien zet het hem aan het denken en volgt er binnen kort een reactie waarbij hij zijn hart uitstort.
Leugenaar, tja. Hij wil waarschijnlijk indruk maken op zijn vriendin en de wereld wat rozer kleuren. Eens komt ze erachter en dan volgt misschien de eerste relatiecrisis.
Hij beseft misschien (nog) niet wat dit gedrag voor gevolgen kan hebben. Hoe gaat hij het oplossen als ze toch een keer bij je thuis komt? "Liegt" je zoon sowieso veel of is dit nieuw?

Vaker...

ja hij liegt wel vaker in die zin dat hij iets bedenkt om het leven wat leuker te maken. Zo heeft hij al eens een juf wijs gemaakt dat we een pup hadden en bla bla bla.
Nu hebben we gisteravond het gesprek ónopvallend' tijdens het eten gebracht op wat er kan gebeuren als je niet eerlijk bent tegen andere mensen. Dat het kan zijn dat zijn vriendinnetje het uitmaakt. Toen vertelde hij uit zichzelf dat hij gezegd had dat hij uit Noorwegen komt. En of wij zo vriendelijk willen zijn om dit tegen haar te zeggen als zij ernaar vraagt.
Dus we hebben meteen aangegeven dat we niet en nooit bereid zijn om mee te gaan in allerlei leugentjes, en dat hij haar maar beter kan vertellen dat het niet echt waar is. Dat zijn naam wel een noorse is, maar hij zelf niet.
We hebben er ook in algemenere zin over gesproken dat het niet nodig moet zijn binnen een vriendschap dat je liegt over dingen. Dat als je niet om elkaar geeft zonder allemaal gekke dingen en prachtige verhalen, dat het dan niet hoeft.

Liedewij, je hebt een punt dat ik er veel over denk en mee bezig ben. Het is denk ik niet zo zeer dat ik de hele relatie zozeer serieus neem, meer dat ik bang ben voor wat er kan gebeuren enerzijds, anderzijds dat ik het gewoon leuk voor hem vindt. Hij groeit er zo van!
Maar waar ik bang voor ben is dus de heftigheid van gevoelens. Nu is het leuk en aardig en gaat hij er positief in op. Maar ik ken mijn mannetje: als het fout gaat kan hij vreselijk omslaan en boos worden.
Gisteravond kree ik daar al een voorproefje van. Hij had met haar gechat en ik zag aan zijn koppie dat er iets niet goed was gegaan. Dus toen ik vroeg wat er was barstte hij los in gemopper op haar. Zij had hem een beetje lopen bevragen of hij haar vriendinnetje misschien toch niet leuker vind dat haarzelf. Steeds weer. En terwijl hij het vertelde werd hij bozer en riep hij dat hij het uit ging maken en dat hij haar zou slaan als ze niet ophield....
Ze hebben nu vandaag een afspraakje om samen in het park bij school te komen. En ze gingen nu uitpraten wat er gebeurd is. Maar kortom: ik ben dus bang ook voor wat er kan gebeuren als het mis gaat! Niet zozeer voor het verdriet wat hij dan heeft, meer voor de agressie die dan misschien los komt. En de gevolgen die dat heeft...

En uiteraard

hebben we hem laten gaan met de belofte dat hij rustig zou blijven en geen gekke dingen zou doen. Geadviseerd om gewoon weg te gaan als zij er in doorgaat en hij het gevoel heeft boos te worden.
We hebben vroeger eindeloos geoefend met de stoplicht methode; een manier voor kinderen met een kort lontje om op tijd signalen van zichzelf op te vangen dat de boosheidsthermometer oploopt en om dan maatregelen te treffen. Dat gaat wel aardig moet ik zeggen.

Gevaarlijk

Je laat zo'n duidelijk explosief kind wat deze situatie nog niet kan handelen afspreken met een meisje waar verder niemand bij is?

Iemand die dreigt te gaan slaan als ze niet ophoudt? Iemand die vindt dat zijn ouders moeten meeliegen? Ik geloof niet dat jouw zoon klaar is voor situaties met vriendinnetjes.

Toch goed gesprek

"Nu hebben we gisteravond het gesprek ónopvallend' tijdens het eten gebracht op wat er kan gebeuren als je niet eerlijk bent tegen andere mensen. Dat het kan zijn dat zijn vriendinnetje het uitmaakt. Toen vertelde hij uit zichzelf dat hij gezegd had dat hij uit Noorwegen komt. En of wij zo vriendelijk willen zijn om dit tegen haar te zeggen als zij ernaar vraagt."

Dit was inderdaad mijn bedoeling. Niet met de beschuldigende toon waar Liedewij het over heeft en je met een rot gevoel achter laat. "Ik ben blij dat jij dat niet doet" zeg ik er dan ook niet bij als ik iets algemeens zeg.

Moeilijk dat hij zo agressief kan worden. Is dat meisje dan wel veilig bij hem? Als ik wist dat mijn zoon zo erg kan ontploffen had ik hem waarschijnlijk verboden een afspraak te maken in het park. Maar dat kan ik moeilijk inschatten, jij kent je zoon het beste. Dreigen met slaan is al een stap te ver.

Wat moeilijk

Koentje; ik kreeg de indruk uit je draadjes dat het allemaal complexer ligt dan een 'gewone' puberliefde. (ken je verhaal niet).
Ik begrijp nu ook beter dat je er zo bovenop zit. Het lijkt me moeilijk; je gunt hem de poositieve ervaring. Zelfs ook de negatieve ervaring- daar leert hij van. Maar ik lees dat je bang bent voor zijn agressieve (?) uitbarstingen. Ik kan mij voorstellen dat een kind dat al heftig exploderen kan in de puberteit het helemaal zwaar voor z'n kiezen krijgt.

Moeilijk. Ik kan er niets zinnigs van zeggen. Heb geen ervaring hiermee. Ik heb wel 2 dochters en ik zou het als moeder heel fijn vinden als jij mijn kind in bescherming neemt tegen een 'exploderend' vriendje. Want mijn dochter experimenteert ook in de liefde. Heeft net als elke puber het soms moeilijk om hier juiste keuzes te nemen en juist gedrag te vertonen. (en ja, wat is dan juist?- hartstikke subjectief natuurlijk).
Ik zou het moeilijk te verteren vinden als zij een extreem nare ervaring (dat vind ik van een exploderend vriendje dat wil slaan) oploopt onder de ogen van de moeder.

Dit is zeker niet de bedoeling om je een schop na te geven. Ik weet niet waar je goed aan doet. Misschien te rade gaan bij een professional of een iemand die hem goed kent? (ik verwacht eigenlijk dat er professionele hulp - geweest- is?). En natuurlijk hier blijven vragen-ik ken het forum nog nietr zo lang maar het lijkt mij een bom 'ervaring'