Mijn dochter word dik
Hoi allemaal
ik merk de laatste tijd dat mn dochter van 16, steeds molliger word. Eerst begon jaar gezicht dikker te worden maar nu heeft ze ook dikkere benen en echt een buikje waar je u tegen zegt. Ik snap niet hoe het komt ze was altijd heel slank en kon altijd alles eten zonder aan te komen. Maar nu zie ik haar toch echt als maar dikker en dikker worden. Broeken zitten haar niet echt te strak en met sommige shirtjes komt haar buik eronder uit. Weet iemand want ik kan doen en hoe in haar hierop kan aanspreken
Mensen komen niet in 1 maat of vorm. Niet iedereen die wat meer gezet is eet ongezond of sport niet. Kleren staan niet perse mooier als je dunt bent. Hoezo staat een kort jurkje alleen als je slank bent? Dat is een opgelegde norm waar we echt vanaf moeten. Lekker in je vel zitten, en zelfvertrouwen hebben moet niet afhangen van je kledingmaat of gewicht toch? Stop met elkaar afrekenen op uiterlijke kenmerken!
Laat je dochter lekker. Ze kijkt zelf ook in de spiegel, en als zij zich er prima bij voelt lijkt me het niet iets om haar op aan te spreken. En mocht ze het wel lastig vinden komt ze vanzelf wel. Of niet, en bespreekt ze het wellicht met haar vriendinnen.
Als je een Instagram account hebt;
Tatjana Almuli is de moeite waard om te volgen als het gaat over jong volwassenen die er niet volgens de heersende norm uit ziet. En ze heeft daar een boek over geschreven: Knap voor een dik meisje.
Het is toch algemeen bekend dat overgewicht slecht is voor je gezondheid? hart-en vaatziekten, diabetes, noem maar op. Als ik een ( puber) kind had waarvan ik zou zien/ merken dat ongezond eetgedrag tot een ongezonde gewichtstoename leidde dan zou ik daar zeker voorzichtig iets van zeggen. Even voorzichtig checken of ze t doorhebben.Niet zozeer vanuit een mooi/ niet mooi gedachte, maar wel vanuit dat gezondheids perspectief. Wat mij betreft hoort praten over gezonde voeding en eetgedrag net zo goed bij de opvoeding als praten over de risico’s van bv drank, drugs of roken. Wat natuurlijk niet wil zeggen dat dat altijd ‘werkt’. Maar je wilt het ze toch graag meegeven. Toch?
Na bijna een jaar coronamaatregelen is het niet zo gek dat mensen wat dikker worden. En TS heeft het over 'molliger' en 'een buikje', niet over morbide obesitas. Dan hoeven de alarmbellen echt niet meteen af te gaan.
Robbie001 schreef op 02-02-2021 om 17:04:Hallo M Lavell
Inderdaad staat in de artikelen 3-13 jaar daar heb je gelijk in.
Wat mij betreft zeg je tegen je kind dat ze te dik is. Ik zal dat niet zeggen tegen mijn kind. Dat beschadigd hem/haar. Dat lees ik in dat artikel ook in dit artikel: https://www.jmouders.nl/40-van-de-jonge-meisjes-vindt-zichzelf-te-dik/”
Wat stoort is dat je doet alsof jouw mening gestoeld is op degelijk verkregen kennis. Dat is niet zo. Het artikel waar je nu naar verwijst komt van een marketingonderzoek onder 1600 niet representatieve tieners. (Girlsguide girls attitude).
Het Cancer Research UK deed representatief onderzoek onder 5000 13-15 jarigen en dat laat precies het probleem zien: 40 % van de tieners met ernstig overgewicht vonden dat ze een gezond gewicht hadden.https://www.nu.nl/gezondheid/4085297/britse-tieners-zien-eigen-overgewicht-niet.html
Niks zeggen is geen optie. Overigens ook niet tegen jongeren die zichzelf onterecht te zwaar vinden. Kinderen opvoeden met een realistisch beeld over het eigen gewicht lijkt me van ernstig groot belang en dat is bovendien heel eenvoudig. Een weeg- en meetmoment in de maand vertelt vrij nauwkeurig wat er aan de hand is. Zwijgen over de dikke kont van de buurvrouw mag dan beleefd zijn, maar helpen doet het verder niet. Het maakt van gewicht een geheim, terwijl dat het niet zou moeten zijn.
Ik denk dat het wel belangrijk is om dit bespreekbaar te maken op een ondersteunende opbouwende manier waarbij je niet focust op het gewicht maar op een gezonde leefstijl. Je dochter heeft vast zelf ook wel door dat ze wat steviger is geworden maar misschien weet ze voor een deel niet waardoor dat komt of wat ze daar aan kan doen zonder alle lekkere dingen te laten staan.
Wij hebben het hier thuis regelmatig over voeding en bewegen. En dan niet altijd gelieerd aan het gewicht maar vooral aan gezondheid.
Laatst hadden we nog een gesprek(discussie) over suiker in drinken. Uiteindelijk kwam vanalles op tafel om te vergelijken en 1 van puberdochters hier schrok bijvoorbeeld van de hoeveelheid suiker in sinaasappelsap. Zij dacht dat ze iets gezonds dronk maar toen we het aantal grammen suiker per glas even vanuit een suikerpak in een bakje hadden gegooid schrok ze echt. Ze drinkt nog steeds een paar glazen per dag maar niet meer onbeperkt, zoals voorheen.
Ook gaat iedereen hier wel eens op de weegschaal en er wordt openlijk gesproken over gewicht. Puberdochters vinden zichzelf al snel te zwaar dus dan check ik hun BMI om te laten zien dat ze echt niet zwaar zijn maar juist een heel gezond gewicht hebben maar zouden ze volgens de BMI checker in het oranje komen dan zou ik dat ook bespreekbaar maken en samen met ze gaan kijken hoe ze een gezond gewicht kunnen krijgen en behouden. Ik denk dat dit ook bij opvoeden hoort. En als je een goede band hebt met je kinderen en dit op juiste wijze brengt lijkt me dit totaal niet schadelijk voor een kind.
MeikeT schreef op 03-02-2021 om 06:53:Na bijna een jaar coronamaatregelen is het niet zo gek dat mensen wat dikker worden. En TS heeft het over 'molliger' en 'een buikje', niet over morbide obesitas. Dan hoeven de alarmbellen echt niet meteen af te gaan.
Geen alarmbellen inderdaad. Maar het is beter als het meisje er nú iets aan doet door haar leefstijl aan te passen. Voordat het wel obesitas wordt. Bewustwording en kleine aanpassingen lijken me afdoende zolang het om een paar vetrolletjes gaat.
Ik bespreek het overigens ook met mijn dunneriken als ik een lege hamburgerdoos vind met ernaast een lege snoepzak. Kom ik weer met mijn praatje over groente, fruit en niet te veel snacken (maar af en toe mag het).
Geen vetrollen hebben is niet vanzelfsprekend gezond. Wél een vetrol hebben is ook niet vanzelfsprekend ongezond.
Natuurlijk is voeding een belangrijk gespreksonderwerp in de opvoeding. Maar uiteindelijk is het niet jouw zaak. En zeker niet als het het gewicht van vrienden etc betreft. Vraag liever of ze lekker in hun vel zitten, gelukkig en tevreden zijn. als hun gewicht ze in de weg zit hoor het vanzelf. En dan nog: niet aan jou hier een oordeel over te hebben.
Wat biscuitje en slofje zeggen. Dat is precies wat ik bedoel, en zoals we het hier thuis doen. En als het om je ( minderjarige, puber) kinderen gaat vind ik dat je zeker het recht hebt, en eigenlijk zelfs de plicht om ze te leren hie je op een verantwoorde en gezonde manier met je lichaam omgaat.
Overigens zijn er best heel veel volwassenen die ( a la dochter v biscuitje) ook niet kloppende ideeën hebben of niet echt bewust nadenken over de voedingswaarde van allerlei soorten eten of drinken. Mijn eigen wederhelft wilde een paar jaar terug een tikje meer opletten qua voeding omdat er stiekem een paar kilo’s waren bijgeslopen. Hij had geen idee dat een halve zak noten ( even in de loop snaaien aan t eind vd middag) ongeveer evenveel calorieën bevatte als een hele avondmaaltijd. Noten waren toch gezond? Hij dacht ook dat de hompen (volvette) kaas die hij nog wel eens terloops afsneed bij het beleggen van een boterham ( ‘ even recht snijden, dat stuk kaas) niet echt veel extra calorieën opleverden, en dat de volvette Griekse roomyoghurt in een XL maat schaal niks ongezonder was dan de halfvolle ‘ gewone’ yoghurt die ik meestal over de muesli giet.
Biscuitje schreef op 03-02-2021 om 08:01:Wij hebben het hier thuis regelmatig over voeding en bewegen. En dan niet altijd gelieerd aan het gewicht maar vooral aan gezondheid.
Laatst hadden we nog een gesprek(discussie) over suiker in drinken. Uiteindelijk kwam vanalles op tafel om te vergelijken en 1 van puberdochters hier schrok bijvoorbeeld van de hoeveelheid suiker in sinaasappelsap. Zij dacht dat ze iets gezonds dronk maar toen we het aantal grammen suiker per glas even vanuit een suikerpak in een bakje hadden gegooid schrok ze echt. Ze drinkt nog steeds een paar glazen per dag maar niet meer onbeperkt, zoals voorheen.
Net als Biscuitje hierboven schreef, zo doen wij dat ook. Je mag best een keer snacken en snaaien, maar daarvan moet je weten dat het niet echt gezond is. Dus matig in huis, maar als het er is, mag je er best van genieten ook. En je moet dit van jongsafaan leren. Leer ze koken, leer wat er in eten zit. Stom voorbeeldje, maar ik dacht bijvoorbeeld dat appeltaart minder slecht was dan slagroomtaart, maar dat blijkt dus precies andersom te zijn en eigenlijk valt dat kwartje niet als je het een keertje ergens leest, maar bij mij viel het kwartje toen ik een keer een appeltaart ging bakken. En dan niet met zo'n pak van bijvoorbeeld koopmans, maar alles los bij elkaar gooien, jeetje wat ging daar een lading suiker in. Bij de slagroomtaart die we een paar weken later gingen bakken een stuk minder. Net zoals het experiment van Biscuitje hierboven. Of wat ik een keer in een documentaire zag; twee vrouwen aan een tafel, de ene met een kom sinaasappels voor haar neus en de ander met een grote kan vers geperst sap. Ze mochten beide zoveel nemen tot ze geen zin meer hadden (de een dus alleen sinaasappels en de ander alleen het sap) en ja hoor die ene vrouw was na 3 sinaasappels (rustig pellen veel kauwen) voldaan en de andere vrouw na iets van 6 glazen sap. (los van de suikers, want er zit evenveel in per 100 gram, had de vrouw met het sap dus omgerekend 12 sinaasappels op. Dat is het gevaarlijke van vruchtensappen, je drinkt er te makkelijk teveel van. En de goede vezels krijg je niet eens binnen.Met dit soort testjes kan je je kinderen al op jonge leeftijd heel bewust maken van eten. En je kunt heus nog wel zo nu en dan naar de McDonalds natuurlijk.
Dikke mensen maken je dik, slanke mensen maken je slank
Ik denk dat het deels toch wel werkt. Als ik bij een groep mensen ben die veel en vaak eten, dan doe ik snel mee, het ruikt heerlijk, zien eten, doet eten. Ben ik bij mensen die dat niet doen, of minder vaak en minder veel eten, dan ga ik niet in mijn uppie ineens wel die hamburger bestellen of in mijn eentje een ijsje zitten eten. Dus ik denk wel degelijk dat slanke mensen een goede invloed hebben op je eetgewoonten.
Klopt IngridT, zo ben ik toen ik begin 20 was meerdere kilo's aangekomen door mijn yoghurt met cruesli. Omdat yoghurt zo gezond was nam ik dus dagelijks maar een halve liter volle standyoghurt mee naar het werk. Als ontbijt. En cruesli was toch ook gezond he!
Slank en gezond
Ik denk dat je juist bij pubers heel erg op moet passen om slank en gezond op 1 lijn te stellen. Ik zie regelmatig magere pubers die de meest ongezonde happen naar binnen werken. Ze komen er kennelijk nog mee weg, althans, als het op lichaamsgewicht aankomt.
En daarnaast zijn er dan natuurlijk de pubermeisjes die slank blijven door heel ongezond weinig/raar te eten, ook niet echt een goed voorbeeld.
Er is wel een verband tussen gewicht aan de ene kant en gezonde voeding en leefstijl aan de andere, maar een een-op-een verband is het bepaald niet, en bij pubers volgens mij al helemaal niet.
Groeten,
Temet
Dunne mensen maken echt niet dun. Vermoedelijk durf je die burger met friet niet te bestellen als je met een slankere vriendin uit eten bent die een salade bestelt.
En dat durf je niet, zeker als je zelf volgens de heersende norm minder slank bent, omdat de gewoonte is karaktereigenschappen te verbinden aan uiterlijke kenmerken. Als je dik bent heb je geen doorzettingsvermogen, ben je lui of zelfs dom. Als je slank bent daarentegen: je geslaagd, succesvol, gezond en een doorzetter.
Libertine schreef op 03-02-2021 om 10:30:Dunne mensen maken echt niet dun. Vermoedelijk durf je die burger met friet niet te bestellen als je met een slankere vriendin uit eten bent die een salade bestelt.
En dat durf je niet, zeker als je zelf volgens de heersende norm minder slank bent, omdat de gewoonte is karaktereigenschappen te verbinden aan uiterlijke kenmerken. Als je dik bent heb je geen doorzettingsvermogen, ben je lui of zelfs dom. Als je slank bent daarentegen: je geslaagd, succesvol, gezond en een doorzetter.
Maar je eet niet altijd met die slanke groenvoer grazende vriendin. Er zijn daarnaast genoeg mogelijkheden om een vette hap, ijs, koekjes en chips weg te knagen. Lekker 's avonds op de bank voor de buis.
Biscuitje schreef op 03-02-2021 om 08:01:
Laatst hadden we nog een gesprek(discussie) over suiker in drinken. Uiteindelijk kwam vanalles op tafel om te vergelijken en 1 van puberdochters hier schrok bijvoorbeeld van de hoeveelheid suiker in sinaasappelsap. Zij dacht dat ze iets gezonds dronk maar toen we het aantal grammen suiker per glas even vanuit een suikerpak in een bakje hadden gegooid schrok ze echt. Ze drinkt nog steeds een paar glazen per dag maar niet meer onbeperkt, zoals voorheen.
Ook gaat iedereen hier wel eens op de weegschaal en er wordt openlijk gesproken over gewicht. Puberdochters vinden zichzelf al snel te zwaar dus dan check ik hun BMI om te laten zien dat ze echt niet zwaar zijn maar juist een heel gezond gewicht hebben maar zouden ze volgens de BMI checker in het oranje komen dan zou ik dat ook bespreekbaar maken en samen met ze gaan kijken hoe ze een gezond gewicht kunnen krijgen en behouden. Ik denk dat dit ook bij opvoeden hoort. En als je een goede band hebt met je kinderen en dit op juiste wijze brengt lijkt me dit totaal niet schadelijk voor een kind.
een paar glazen per dag van iets waar veel suiker in zit. Hoe gaat dat dan, bepaalt de dochter dan zelf wat ze eet en drinkt? Ik haal echt geen onbeperkt ongezond eten en drinken in huis, je wil toch dat je kinderen gezond blijven? Als we dit als ouders faciliteren krijgen de kinderen toch nooit een goed beeld van wat wel en niet gezond is?
