Moederdag verknald
Wij hebben een normaal gezin met twee dochters van 16 en 18. In het verleden bemoeide ik me als vader veel met moederdag: kadootjes kopen, dames uit bed trommelen, oven aan voor broodjes en ontbijt op bed brengen. De dochters deden het, maar ik had de regie. Vorig jaar hebben ze het al samen gedaan. Dit jaar heb ik het wat meer van afstand gevolgd. Ik ben met de jongste mee geweest voor een kadootje en vanochtend zouden ze het zelf organiseren. Daarbij is de oudste volledig haar eigen gang gegaan. Ze heeft thee en broodjes gemaakt (die helaas zwart uit de oven zijn gekomen) en dit bij mijn vrouw op bed gebracht. Voor mij was er niets. De jongste dochter werd wakker gemaakt toen de oudste het ontbijt op bed bracht. Ruzie natuurlijk en uiteindelijk werd het kadootje met een verontwaardigd zwijgen beneden op tafel gedumpt.
Ik heb de dochters erop aangesproken dat ze dit niet goed geregeld hebben, maar de oudste zegt dat ze alles gedaan heeft zoals de jongste wou omdat die gezegd had niet vroeg uit bed te willen. Zucht, ik denk dat we vaderdag dit jaar maar over slaan.
Geweldig, Jippox
Zou zou het inderdaad moeten gaan.
Hier houd ik de verwachtingen ook maar laag hoor. Ik vind het ook niet heel belangrijk, Moederdag. Het toeval wilde dat ik ook nog jarig was op moederdag. Het liep hier ook totaal anders dan normaal. Doordat we een logeetje hadden van 1 jaar ben ik er maar tijdig uitgegaan om hem eten te geven. Van zoon kreeg ik toen mijn moederdagkadootje. Het ontbijt heb ik zelf maar klaargemaakt want zoon en man maakten geen aanstalten. Dochter was uit logeren (met reden hoor, ze moest zondag vroeg ergens zijn dus dit was even makkelijker). Met het ontbijt kreeg ik mijn verjaardagskadootjes van zoon en man. Mijn verjaardag had ik de dag daarvoor al met familie gevierd.
De rest van de dag vooral in huis gehangen want het was vreselijk slecht weer en 's middags logeetje naar huis gebracht. Waar ik toen nog wel even van baalde was dat er nog een boodschap gedaan moest worden en man er maar van uit was gegaan dat ik dat zou doen. Toen hij uiteindelijk ging nam hij nog het verkeerde mee zodat ik alsnog kon gaan. Een succesvolle moederdag was het dus niet echt. Dochter kwam nog wel thuis met een leuk, zelfgemaakt armbandje. Maar ze had niet de moeite genomen om nog iets voor mijn verjaardag te kopen. Jammer, maar ja ze is eenmaal erg zuinig. Ik kreeg wel 3 keer een knuffel van haar dus dat maakte veel goed, want meestal kunnen die er niet meer vanaf bij deze puber 
verwachtingen en lichte sturing
Ik heb zelf de ervaring dat verwachtingen vaak leiden tot teleurstellingen en dat sturing, vanaf een bepaalde leeftijd, alleen maar leidt tot irritatie en de kont tegen de krib. Als er iets de stemming verpest, dan is dat het laatste wel.
Manlief denkt meestal wel aan een bloemetje en een klein kadootje, van hem aan mij, als moeder van zijn kinderen. En de kinderen zelf, ach. Dochterlief heeft dat verzorgende en attente wel in zich, en maakt ook nog een kadootje op de bsisschool, dus zij staat wel op om met papa een ontbijtje te regelen . Puberzoon had er niet aan gedacht, en dat had ik ook verwacht. Had dus geen kadootje oid. Manlief had puberzoon ook niet eraan helpen herinneren, daar hebben we het nog wel even over gehad. Hoort dat nou bij de opvoeding om aan te dringen op attent zijn, of zit het in het karakter of de leeftijd om het niet te zijn en is dat laatste dan erg? Ik weet dat puberzoon wel leuke dingen kan doen, voor vaders verjaardag had hij een filmpje gemaakt, en ook met sinterklaassurprises kan hij nog wel eens verrassend uit de hoek komen. Hij denkt er alleen niet altijd aan.
Ik moet mijn man er ook altijd op wijzen dat hij naar zijn moeder belt, en ik koop een kaartje of regel een bloemetje. Bij mijn man zelf zit dat er ook niet in naar zijn moeder toe.
Ik vind het pas erg om mijn dag te laten verpesten door het me opwinden over dat puber er niet aan gedacht heeft. Jammer dan, komt wel weer, of niet.
En ik heb gewoon 's middags staan strijken, de was gedaan en gekookt. Kwam gewoon zo uit. Ik wind me er niet over op, ik pak mijn momenten wel als het past.
Ella2007, het lijkt wel alsof je erover opwindt
Mijn zoon (19) was ook vergeten dat het toen Moederdag was. Maar ik was heel erg blij met zijn warme knuffel en mooie woorden. Dochter (17) heeft er wel aan gedacht, want zij verraste mij met een mooie bos bloemen en een chocoladedoos in hartvorm.
Misschien omdat ik zelf niet aan moederdag doe hecht ik er geen waarde aan. Dat verplichte en commercie erom heen.. een moeder kan je ook op elke andere dag verwennen.
Blijkbaar ben ik de enige
Die vindt dat op de andere 364 dagen de waardering ook nogal eens te wensen overlaat. Is daar niks mis mee, dan snap ik dat je niet zoveel waarde hecht aan moederdag. Maar goed, ik sta er dus anders in dan de overgrote meerderheid hier. Doet me wel vermoeden dat mijn kinderen minder waardering tonen dan het gemiddelde kind, of dat ik meer bevestiging nodig heb dan de gemiddelde moeder. Food for thought...
engeltje
Ik denk dat als het je gaat om het krijgen van waardering, je beter geen ouder kunt worden 
Ik zeg het met een knipoog, maar er zit natuurlijk wel wat in. In veel fases zijn kinderen vooral op zichzelf gericht. Bij een baby is dat duidelijk, een 3 jarige denkt alleen "kijk mij!", een 6 jarige is druk zich staande te houden tussen zijn leeftijdgenoten op school, en over pubers zal ik het maar helemaal niet hebben..
Het zijn allemaal normale, gezonde fases waar elk kind doorheen gaat.
Ondertussen vinden ze het volkomen vanzelfsprekend dat hun ouders zorgen voor eten, schone kleren, een schoon huis, spullen, aandacht, halen & brengen, hulp, een luisterend oor, en ga zo maar door. Ze weten niet beter, en ze hebben daar natuurlijk ook gewoon recht op. Bovendien kun je nog zeggen: ze hebben er niet om gevraagd hier te zijn. Hun ouders wilden zonodig kinderen!
Natuurlijk kun je in de opvoeding best wat aandacht besteden aan het "samen" verantwoordelijk zijn voor hoe het gaat in huis. En aan het waarderen van elkaar, iets voor elkaar doen enz. Het ene kind zal dat meer oppikken dan het andere. En veel hangt ook af van wat je 'voorleeft': hoe ga je als ouders met elkaar om, laat je zelf ook regelmatig zien en merken dat je iets van de ander waardeert?
Tot slot denk ik, dat echte waardering pas komt als je kinderen zelf vader of moeder worden, en zelf ervaren wat daar allemaal bij komt kijken.
grappig (en lief)
Dochter, 15, had een bosje bloemen gekocht. Precies zoals ik het 'wil': simpel, vooral geen boeket, gewoon 1 soort en niet de duurste, zoals ik ze ook altijd koop (en blijkbaar luid verkondig als ik een bosje voor mezelf (of anderen) koop: dit is veel mooier dan zo'n stom duur boeket Helemaal prima.
7 jaar
Zo bijzonder 'zelfstandig'vind ik een ontbijtje in elkaar knutselen op deze leeftijd écht niet.
Vorig jaar waren mijn eigen kinderen er niet, die sliepen beiden ergens anders. De een omdat ze sportwedstrijden had en de ander ben ik even kwijt waarom.
Maar mijn nichtjes van toen 7 sliepen wel bij ons. Dat doen ze wel vaker en mijn broer was met schoonzus een weekend weg.
Dus was ik in hun ogen 'de moeder' die verwend moest worden.
En ik kreeg wel degelijk ontbijt op bed. Wel 2 beschuiten met pindakaas (dat ik écht écht niet lust, van de lucht van pindakaas draait mijn maag al om) en 2 glazen cola (dat ik ook niet lust, hahahaha) maar ik was er zeker wel blij mee!
Ze hadden hun best zeker gedaan..........rode wangen ervan!
De cola heb ik met dichtgeknepen ogen achterovergeklokt en de beschuiten heb ik tactisch onder mijn dekbed gemoffeld.
De tekeningen heb ik uiteraard aan alle kanten geprezen..........
En later hebben die van mij de schade ingehaald door het avondeten te koken.
En dan denk ik als je dát kan als je 7 bent in een huis dat het jouwe niet is. Dan steken de kinderen van Jan daar wel erg karig bij af, niet dan?
groeten albana
Leuk
Ik moet zeggen dat ik het wel erg leuk vind om de verhalen over Moederdag zo te lezen. Het verhaal van Albana hierboven.Geweldig pindakaas en cola. Arme jij. Ik hoorde van de week ook een verhaal van een moeder. Haar dochter had haar zondag echt verwend, alleen had dochterlief de broodjes woensdag al gekocht. Prachtig toch, goed voorbereid. Alleen iets te vroeg.
uitgestelde moederdag
Op zondag hadden man en kind samen een ontbijtje gemaakt. Omdat ik man er in de loop van de week fijntjes aan had herinnerd dat het moederdag was, anders waren ze het vast vergeten.
Maar vanmorgen was zoon (9) vroeg wakker geworden, en omdat hij zo ruim in de tijd zat was hij maar een ontbijtje voor me gaan maken. Dat hij het ei maar 1 minuut gekookt had, mocht de pret niet drukken. Het voelde als een heuse Moederdag, wat zondag niet het geval was. Dus ik laat het volgend jaar zitten. Spontaan is leuker, op welke dag dan ook.
Zondagochtend
Bijna elke zondagochtend krijgen we van onze puberzoon een kop koffie op bed. Dat ga ik nu nog extra waarderen na al deze verhalen. En commercie of niet, zoonliefs haddden samen een boeket bloemen gekocht waar ze diep voor in de buidel hebben getast. Zeker had dat voor mij niet gehoeven, maar wel heel lief of manlief er nu wel of niet aan meegedragen heeft
geheel des tieners
Ik zie eerlijk gezegd niet helemaal waarom de moederdag van (bij) Jan verknald is.
Twee tieners hebben (deels op verzoek) cadeautjes geregeld en een afspraken gemaakt over hoe het ontbijt te regelen.
In de praktijk bleek dat niet te lopen zoals verwacht. Jongste wilde toch meer betrokken zijn en oudste liet de broodjes aanbranden.
Geheel des tieners hebben ze vervolgens ruzie gekregen.
Nee geen feestelijke start van een dag. Maar 'shit happens'. Als de gemoederen bedaard zijn kan je er toch alsnog een hele leuke dag van maken.
Iedere leeftijd heeft zo zijn voor en nadelen. Ik kan me ook de moederdagontbijtjes nogwel herinneren waarbij ik om half 7 ontbijt op bed geserveerd kreeg en vervolgens een uur nodig had om de keuken weer een beetje toonbaar te krijgen...
Ook niet mijn idee van een relaxte start van de dag, maar het was niet anders.
Zie het als een leermoment. De dames moisten het dit jaar voor het eerst alleen doen. Daar hebben ze vast van geleerd. Met vaderdag weten ze dat ze wel beiden uit bed moeten komen en dat de broodjes minder lang in de oven moeten.
Moeders
Zullen we de volgorde van vaderdag en moederdag omdraaien? Kunnen de kinderen voortaan even oefenen op vaderdag en dan gaat moederdag tenminste goed!
Die is goed!
Aan de moeder van de vader wordt bij moederdag meer waarde gegeven dan aan de moeder van zijn zoon!
Ik heb wel gemerkt dat moederdag ook vaak ook bij (schoon)ouders wordt gevierd.. tja, ook zij zijn moeder!
Moederdag en ouders
Mijn ouders wonen niet in Nederland en mijn schoonmoeder is niet de echte moeder van mijn man. Ik kan dus thuisblijven op moederdag. Toch vind ik het een beetje sneu voor mijn schoonmoeder. Ze heeft een tijdje pleegkinderen gehad, maar daar is geen contact meer mee. Ondanks dat het een beetje pijnlijk is voor schoonmoeder, houden we het wel zo. Mijn man ervaart haar totaal niet als moeder, dat was zijn eigen moeder.
Met vaderdag gaan we wel.
Moederdag van mijn moeder...
Zo heerlijk dat ik dat gezeur niet herken. Mijn moeder had moederdag van de 'oma's' al in 1970 afgeschaft. Ik snap niet dat dit probleem allang is opgelost door in april een opa/omadag in te stellen: dát is pas goed voor de middenstand
Dus geen Moederdag als je volwassen kinderen met een gezin hebt?
Dus als je volwassen kinderen met een gezin hebt kan Moederdag afgeschaft worden?
Ik dacht dat je jouw hele leven moeder blijft.. ook als de kinderen een eigen gezin hebben.
Monique
Als je zelf kinderen hebt zijn jouw ouders opa en oma. Wat let je om een zondag opa en omadag te houden? Toen mijn moeder nog leefde prikten we een dat in juni of iets dergelijks en kwamen we met alle kinderen en kleinkinderen bij elkaar en hielden we opa/omadag. Wat is daar mis mee?
opa/omadag
dan kan je dat toch net zo goed op vader- en Moederdag doen? Of is het omdat je het zelf instelt beter?
caton
dat wordt te ingewikkeld hoor. Je bent zelf moeder/vader dus jouw kinderen vieren het met jou. Daarnaast ben je kind van je eigen ouders en schoonkind van je schoonouders. Bij een tweede huwelijk komen er nog meer belanghebbenden in beeld. Zo wordt moeder/Vaderdag ingewikkelder dan kerst 
bromvlieg
Ik denk dat ik de post van Dalarna verkeerd begreep, want ik dacht dat ze bedoelde dat vader/Moederdag afgeschaft moet worden en daarvoor in de plaats een opa/oma dag. Dus daarom zei ik: dat kan ook op dezelfde dag. Maar nu zie ik dat ik het verkeerd las.
Opa en omadag
Daar tref je ook weer mensen mee. Er zijn heel wat grootouders die hun kleinkinderen nooit zien. Pijnlijk dus om zo'n dag uit te moeten zitten als je daar gevoelig voor bent. Nee hoor, gewoon vader- en moederdag en voor wie wil opa- en omadag of ouderdag op een aparte dag als vader- en moederdag als pijnlijk wordt ervaren. Maar dan wel op eigen gelegenheid en niet officieel. Anders krijgen we weer folders in bus met wat leuk zou kunnen zijn voor opa's en oma's. Vlotte rollators, feestelijke beugels voor aan de badkamerwand, heerlijk geurende corrigerende zooltjes, steunkousen met hippe print, of een abonnementje op catering aan huis, etc.. (met knipoog)
Kaaskopje
Denk je nu werkelijk dat het minder pijnlijk is om als moeder moederdag door te moeten komen als je dan je kinderen en kleinkinderen niet te zien krijgt dan dat er een oma- en opadag van komt? Dat maakt toch niet uit?
Dalarna, wat ik hieruit begrijp is..
.. dat je geen Moederdag meer mag vieren als jouw kinderen zelf kinderen hebben, want dan ben je een oma.
Je vergeet hierbij wel dat je altijd moeder blijft van jouw kind. Of kan dat niet meer als je kleinkinderen hebt?
En als je geen kleinkinderen hebt mag Moederdag wel blijven bestaan?
Dus wat ik hieruit begrijp is dat je Moederdag wil afschaffen als je al kleinkinderen hebt en in plaats daarvan Omadag moeten instellen?
monique
Ik heb het niet gehad over niet meer mogen maar ik kan me voorstellen dat het gewoon erg druk is op moederdag als je als moeder zelf kadootjes krijgt van je kinderen en vervolgens moet je holderdebolder het halve land door om de twee oma's te bezoeken.
In dat kader pleit ik voor opa/omadag inderdaad. Als je namelijk geen kinderen hebt ga je naar je moeder (hoezo is er geen moederdag meer als je geen kleinkinderen hebt?). Heb je wel kinderen dan is jouw moeder oma en dan kun je oma/opadag houden toch?
Ach ik maal er niet om, hier zijn al 10 jaar geen moeders meer maar ik zou het best een gedoe vinden om mijzelf te laten verwennen en twee moeders te moeten bezoeken. Topdrukte en dan een week of 4 later nog eens
Nee Dalarna
Dat maakt ook niet uit. Het is altijd wel voor íemand pijnlijk. Daarom gewoon lekker laten zoals het is voor het grote geheel en als je persoonlijk met je familie een andere invulling wilt geven aan dat soort dagen, dan is dat prima.
Fijnste moederdag
Dit jaar had ik zo n fijne moederdag. Ik heb de kinderen bij echtgenoot gelaten ( ze waren allemaal vergeten iets te maken/ kopen)en ik ben lekker naar mijn eigen moeder gegaan. Ik had zelf een handwerkje voor haar gefrobelt wat ze heel erg leuk vond en zij had mijn lievelings eten van vroeger gemaakt. Lekker bij een leuke film opgegeten en verder gehandwerkt. Ik kwam thuis toen de kinderen al naar bed waren.Het was een fantastische moederdag! Echt even bijkomen. Kan ik iedereen aanraden
En...
heeft het gezin nu begrepen wat de boodschap was? Ik geef je overigens groot gelijk.
Tja
Dat denk ik niet maar dat was ook niet echt de bedoeling. Ik ben meer van de pragmatische oplossingen. Kinderen zeuren dat ze niet mee naar oma willen nou ik denk dan blijf maar lekker thuis,; ik ga lekker zelf naar oma. Ik heb het gezegd ook hoor en niet op een onvergelijkte toon maar gewoon als feit. Het zijn inderdaad pubers en soms lukt het wel om iets leuks te bedenken voor hun ouders en soms dus niet. Ik weet wel dat ik volgend jaar weer zo moederdag ga vieren.
Dan ben ik ook pragmatisch
Tot ongenoegen van oma. Ik neem niemand onder dwang mee. Meestal is er wel een goede reden dat ze niet meegaan. Scouting, werk... Soms is er ook geen goede reden en dan zeggen we toch maar 'scouting... werk...'. Leugentje om bestwil. Het is beter dan 'ze willen niet'.
