Moederdag verknald
Wij hebben een normaal gezin met twee dochters van 16 en 18. In het verleden bemoeide ik me als vader veel met moederdag: kadootjes kopen, dames uit bed trommelen, oven aan voor broodjes en ontbijt op bed brengen. De dochters deden het, maar ik had de regie. Vorig jaar hebben ze het al samen gedaan. Dit jaar heb ik het wat meer van afstand gevolgd. Ik ben met de jongste mee geweest voor een kadootje en vanochtend zouden ze het zelf organiseren. Daarbij is de oudste volledig haar eigen gang gegaan. Ze heeft thee en broodjes gemaakt (die helaas zwart uit de oven zijn gekomen) en dit bij mijn vrouw op bed gebracht. Voor mij was er niets. De jongste dochter werd wakker gemaakt toen de oudste het ontbijt op bed bracht. Ruzie natuurlijk en uiteindelijk werd het kadootje met een verontwaardigd zwijgen beneden op tafel gedumpt.
Ik heb de dochters erop aangesproken dat ze dit niet goed geregeld hebben, maar de oudste zegt dat ze alles gedaan heeft zoals de jongste wou omdat die gezegd had niet vroeg uit bed te willen. Zucht, ik denk dat we vaderdag dit jaar maar over slaan.
Moederdag leuk tot je zelf moeder wordt.
Hoogzwanger van nummer 1 met moederdag en zelf moeder met vaderdag heb ik al bedacht dat moederdag niet meer leuk is op het moment dat je zelf moeder wordt.
Je bent zelf moeder en wordt verwend met een ontbijtje en leuke knutsels, dan hop hop naar de ene oma en zoef zoef naar de andere. De eerste jaren van het moederschap met een enorme tas met voeding en luiers, een speelkleed een kinderstoel een campingbed. Complete volksverhuizing en dan een paar weken later weer voor vaderdag.
Als ik ooit oma wordt is moederdag voor mijn kinderen geen verplicht nummer meer.
N.a.v. Lies - verplicht langsgaan
Grappig, dat ik in dit draadje lees dat zoveel dochters (zelf moeder) kennelijk zich verplicht voelen op moederdag bij hun moeder langs te gaan, ook als dat heel slecht uitkomt!
Ik geef, sinds we zelf kinderen hebben, op moederdag en vaderdag altijd aandacht aan mijn ouders (wonen op 40 min rijden bij ons vandaan), maar gewoon door een leuk persoonlijk kaartje of een telefoontje, maar het is echt geen gewoonte (grote uitzondering) om op die dag bij hen langs te gaan. Heb daar ook nooit kritische opmerkingen van mijn ouders over gekregen (of ben die vergeten 
). Idem dito bij mijn schoonouders.
Misschien gewoon heel erg geluk met mijn ouders en schoonouders die wat meer inlevingsvermogen hebben dan al die ouders/moeders die vinden dat hun dochters (zelf moeder) en zonen (zelf vader) per se langs moeten komen?
En even los van Lies (want die heeft een erg moeilijke schoonmoeder): als je het zo vreselijk vindt, dan zeg je toch gewoon: sorry, het is echt teveel van het goede en zo kan ik zelf niet van mijn moederdag genieten, dus we doen dit niet meer.
Soms moet je ouders ook uitleggen dat wat zij willen niet (meer) bij jou past. En dan zullen ze dat toch (na wat sputteren wellicht) moeten accepteren.
Mijn ouders vonden dat ik in de studententijd te weinig in het weekend langskwam. Ja, balen voor hen. Best wat discussies over gehad, maar uitgelegd dat het toch niet lukte voor mij. Hebben ze uiteindelijk (misschien met pijn in hun hart) geaccepteerd. Na jaren minder aandacht van mij te hebben gehad dan ze waarschijnlijk hadden gewild, heb ik juist daarna door hun milde houding, ze juist weer meer aandacht gegeven, vaker bellen/langsgaan (maar nog steeds niet op moeder/vaderdag).
Moederdag, wij doen er niet echt aan
En dat heb ik van huis uit meegekregen. Mijn ouders baalden altijd zichtbaar als ze verplicht langs moesten bij hun ouders. Mijn ene oma eiste zelfs een cadeau van minimaal 10 gulden (ging het zelfs na in de winkel en was ziedend als het goedkoper bleek!).
En we hadden vroeger een boot, en als het mooi weer was gingen we liever varen. Maar op Moederdag en Vaderdag kon dat nooit, tot groot verdriet van vooral mijn vader, die eigenlijk alleen op zondag vrij was omdat hij een winkel had.
Mijn moeder riep altijd dat ze nooit aan Moederdag ging doen. Mijn vader had ook niks met Vaderdag, dus toen mijn zus en ik de knutsels ontgroeid waren hebben we het gelaten bij de ontbijttafel dekken. Maar dat deden we ook wel eens op andere dagen.
Mijn schoonmoeder was in het begin wel teleurgesteld dat we niet langskwamen als het niet uitkwam, maar begrijpt het wel nu.
Mijn kinderen zijn de knutsels ook bijna ontgroeid. Brugklasdochter vroeg nog verschrikt of ik iets verwachtte, aangezien ze op school nu niks meer doen. Maar van mij hoeft ze echt niets te kopen zeg!
De jongste had wel iets geknutseld, maar dat doet ze buiten Moederdag om ook vaak.
Ook klusjes doen en dergelijke, het hoeft echt niet. Wij doen klusjes eigenlijk altijd al gezamenlijk en ik hoef heus geen dagje vrij ofzo.
Eigenlijk vind ik die hele Moederdag en Vaderdag maar een vreemd gedoe. Alsof je een dag in het jaar je moeder of vader moet verwennen en aandacht geven en de rest van het jaar niet meer? Kunnen we niet gewoon iedere dag lief zijn voor elkaar en onze waardering uiten?
En wat ik vaak merk; als het verplicht gezellig moet zijn loopt het eigenlijk vaak mis. Zeker met puberende kinderen.
Ixje
Tip voor je dochter: bak iets lekkers. Dat doen mijn zoon van 15 ook altijd met moederdag/vaderdag.
Ach....
Ik vind moederdag wel leuk. En dan doe ik een bakkie bij mijn eigen moeder, en min man gaat even langs zijn moeder. Iedereen blij. Ik kreeg verrassende, leuke kadootjes van mijn pubers, zonder dat ook maar iemand ze geinstrueerd had.
