Moet ik hier iets mee?
Onze jongste is nogal 'open' van zichzelf. Allerlei kleine probleempjes, bedenkingen daar praat ze nogal makkelijk over met ons en d'r zus, wel thuis dus. Dit was op de basisschool al zo en nu net naar v.o. ook. Het gebeurde dan ook regelmatig dat ik dingen wist van kinderen in de klas/op school die de ouders zelf niet eens wisten. Kleinigheidjes vaak....dat er ruzie was geweest of dat die en die erg boos was etc. Ik wist vaak meer over buurmeisje (zelfde klas) als de buurvrouw zelf en als het dan soms in een gesprek voorbij kwam dan was buurvrouw stomverbaasd want buurmeisje heeft thuis nooit iets te melden.
Tot zover hoe jongste in elkaar steekt. Nu op het v.o. komen er natuurlijk ook allerlei verhalen, ook veel puberdingen 
So far so good, ik luister braaf. Al een tijdje terug kwam dochter met een nogal spectaculair verhaal over 1 meisje dat veel omgaat met een klasgenootje van haar en dat zij nog kent van d'r oude school. Dat klasgenootje was jarig en mocht daarom een slaapfeestje geven voor wat meiden.
Dochter was uitgenodigd en dat meisje ook. Op het laatste moment heeft dat meisje afgezegd...want, ze schijnt een vriendje te hebben en ze zou daar slapen. Nadat het feestje voorbij was werd het nog spannender...de ouders van het meisje mochten het niet weten,want die dachten dat ze naar dat feestje ging en wisten niet dat ze naar dat vriendje ging. Mij leek het nogal 'overdreven' ik nam het verhaal met een korreltje zout.Eigenlijk geloofde ik het ook niet helemaal,je weet hoe pubermeiden zijn...
Het gaat over een meisje van 12 tenslotte!
Daarna werd het nog heftiger (in de loop van de weken) dochter meldde dat ze rookte (nou ja, oke, dat doen er wel meer) en nu kwam dochter ermee dat ze gapte. Ringen en armbandjes bij die en die winkel en je kan ze van haar kopen....!!! Want klasgenootje heeft er ook al 1 van haar gekocht. Dochter verteld dit niet zo 'even', meestal komt er eerst een vraag.
Ze vroeg eerst : "Mam als je iets koopt en je weet dat dat gestolen is, ben je zelf dan ook iets aan het stelen, een beetje..?" (Ja dus is heling) Ik het uitgelegd. En dan vraag ik door over waarom ze dat vraagt etc.
Zo komt zo'n verhaal eruit.
Maar als ik al die dingen, het slapen bij vriendje, het roken en het gappen nu optel...Tjeeminee.
Het meisje zit niet bij dochter op dezelfde school (de scholen staan wel vlakbij elkaar), dus naar school/mentor kan ik er ook niet mee.
Maar ik heb me de halve nacht zitten afvragen moet ik hiermee naar de ouders van het meisje?
Of het via, via door laten schemeren? (Ken wel goede vrienden van hun) Ik kén de ouders wel...enigzins, ga er niet mee om, maar we groeten elkaar, je kent dat wel.
Als je kind 8 jaar op dezelfde school zit ken je de ouders van de andere klas ook wel zo'n beetje van gezicht, toch? Hele gewone ouders, haar ken ik ook wel van 'vroeger'volgens mij zat ze ooit bij mij op de gym .
Het 'gapverhaal' werd bevestigd door een ander klasgenootje die tijdens die vraag toevallig bij ons aan tafel zat (zou blijven eten, was afgesproken).
En voor zover ik weet zijn de verhalen van dochter tot nu toe altijd accuraat gebleken.
Ze kloppen altijd. Zijn hoogstens een beetje op kindermanier bekeken, maar de feiten kloppen altijd.
En ik ben in het verleden best een aantal keren naar haar leerkracht geweest omdat dochter met zeer bijzondere verhalen kwam en ik me afvroeg of ze dat wisten.
Die verhalen waren ook altijd waar...en soms wisten de leerkachten het nog niet eens,maar bleek het achteraf toch te kloppen.(b.v.dat de halve klas spiekbriefjes gebruikte...hahaha)
Dochter weet dat niet,tenminste niet altijd.
Dat van die spiekbriefjes b.v. dat ik dat doorgebriefd heb weet ze niet. Meester kwam er 'toevallig' opeens achter
En nu?
Wat moet ik met die allarmerende verhalen over dat meisje?
Ze is nog maar 12 tenslotte!
En ik voel me ellendig dat ik het weet en w.s die ouders niet en haar school ook niet (denk ik)!
groeten albana
Mijn mening
Hoi albana
Stelen en roken komt jammer genoeg veel voor bij die leeftijd. Ik had op die leeftijd ook een vriendin die dat deed. Ik had toen niet de aandrang om dit mijn moeder te vertellen. Vaak gaat dit ook wel over.
Dat ze feestje afzegt om bij een jongen te gaan slapen vind ik al zorgelijker klinken. Kan je dit niet eens navragen bij de moeder van het meisje?
Weet je iets meer van die jongen, die zal toch ook nog wel bij zijn ouders wonen?
Ik zou toch geneigd zijn om dit eens via via te laten vallen of anders toch gewoon bij die mensen langs te gaan. Tienerzwangerschappen komen niet vaak voor maar zijn wel heel ingrijpend. Laatst was daar ook een discussie over. Ik had ook een vriendin in de brugklas die de morningafter pil moest gaan halen met haar vriendje zonder dat de ouders ervan mochten weten. Maar ik ken ook 2 meisjes nu die op hun 14-15 jaar een kind hebben gekregen. Echt niet leuk. Allebei niet wonend in achterstandsbuurt en niet in een grote stad.
succes
Saar
Wat ik kan controleren
Op de foto's van dochter van het feestje (dochter is helemaal in-too foto's maken en sleept fototoestel overal mee naar toe..) staat het meisje ook niet op.
Ze was er dus écht niet, dat is zeker.
En dat is wel opvallend want tot groep 8 waren de jarige en zij zeer dikke vriendinnen. Ze wonen ook nog 's vrij dicht bij elkaar (om de hoek) dat die ouders haar daar alleen naar toe laten gaan en dan niets weten klinkt wel logisch en zou dus praktisch gezien kúnnen.
Het feestje begon bij klasgenootjes's moeder (eten)die vlakbij het meisje dus woont en daarna een speurtocht in het donker naar klasgenootjes vader toe (slapen), haar ouders zijn al jaren gescheiden vandaar.
Als ik het zo overdenk zou ik dochter er ook rustig alleen naar toe laten gaan...en denken dat het wel 'oke' is.
Misschien is er gejokt tegen moeder dat het meisje later zou komen (bij vader dus) want die zou het kunnen vertellen een doorzien (ik gok nu, zou ik kunnen navragen bij dochter) en evt. door kunnen vertellen aan de ouders.
Er is in ieder geval 'gejokt' door het klasgenootje....over het meisje. Maar hoe en wat weet ik niet precies en om er nu weer over te beginnen tegen dochter maakt het ook zo 'groot', dit is al een paar weken geleden geweest.
Het verhaal van het gappen werd door ander klasgenootje op dat moment erbij bevestigd.
En dat geloof ik zowiezo wel.
Dochter zat écht met een dillema over dat gappen en dat kopen van gestolen spul...over die vraag die ze stelde had ze écht al nagedacht. Misschien ook met dat andere klasgenootje al besproken.....(denk ik zo)
Het werd niet gezellig even op tafel gegooid.
Die 2 zaten écht gewoon met 'gewetensvragen'.
En waren erna gewoon opgelucht.
Dat was overduidelijk.
Deze 2 kunnen zich het ook niet goed voorstellen denk ik.
Het zijn allebei nogal 'angsthazen' wat dit soort dingen betreft. Die zijn gewoon doodsbang dat zij een ringetje kopen en daarna door de politie opgepakt worden ofzoiets.
De ringetjes en armbandjes zijn natuurlijk ook wel erg verleidelijk....en erg goedkoop. Ik denk dat de vraag kwam omdat ze iets misschien wilden kopen van het meisje en het niet durfden en het eerst 'zeker' wilden weten of dat wel of niet zonder risico was (wel dus).
Misschien bied het meisje het hun wel aan?
Dat zou kunnen...dat zal ik zo eens vragen aan dochter.
groeten albana
En die jongen
Die jongen ken ik niet en dochter ook niet. Komt van andere basisschool en zit op andere v.o. school.
Ik weet alleen dat hij iéts ouder is.Heb wel zijn foto op meisjes hyves gezien en weet zijn voornaam (ook van hyves en msm).Ik schat zo in 14, misschien zit ik er 1 jaar onder of boven.
groeten albana
Ik zou
Ik zou als ouder toch graag gewaarschuwd willen worden als dit aan de gang was met mijn dochter. Het lastige is alleen hoe ga je het brengen. Het kan zijn dat die ouders het toch als een soort bemoeienis en kritiek op hun kind op vatten. Maar goed, geef het aan ze door, kunnen zij zelf kiezen wat ze ermee doen.
Lastig hoor, kritiek uiten over andermans kind (of het is geeneens kritiek, maar zo zal het wellicht overkomen) is heel erg lastig.
Rechtstreeks
Als meisje jouw dochter rechtstreeks sieraden heeft aangeboden om te kopen, dan zou ik wel contact opnemen met de ouders. Misschien met een smoesje (goh, vinden jullie het goed dat jullie Marietje al haar oorbelletjes loopt te verkopen) maar dan weten ze het maar. Lastig lastig. Jammer dat ze niet op dezelfde school zit, dan zou ik het inderdaad via de mentor oid spelen.
Tirza
Kan toch alsnog?
Als je weet op welke school ze zit, kun je toch gewoon de school bellen en vragen wie haar mentor is? Dan even uitleggen waarom je belt en het bij hem/haar neerleggen. Dan krijgt je dochter ook niet het stempel klikspaan.
Ingewikkeld
hoor! Echt een dilemma, lijkt me.
Misschien wordt het wat makkelijker om te beslissen wát, en óf je wat zou doen als je de situatie omdraait: wat zou jij prettig vinden, als het om joúw dochter zou gaan met dit soort dingen?
Als ik voor mezelf spreek zou ik het zelf het prettigst vinden als iemand rechtstreeks contact met me op zou nemen. En als die iemand bijvoorbeeld zou zeggen: ik vind het hartstikke moeilijk, maar ik maak me bezorgd over je dochter. Ik vertel je dit omdat ik vermoed dat jullie als ouders niet helemaal weten wat er allemaal gebeurt,pubers kunnen dingen goed verbergen.etcetcetc
Ik zou die ouders godsgruwelijk dankbaar zijn als ik dat tijdig zou horen als mijn kind het slechte pad op ging en ik dat niet zou weten.
Maar goed, zelf heb ik een moeder een keer attent gemaakt op de uitingen van haar 7 jarige dochter over seksuele standjes en hoe je die moest doen, en toen kreeg ik behoorlijk de kous op mijn kop van die moeder. Maar ik ben (nog steeds) blij dat ik toch mijn mond heb opengedaan toen.
succes met beslissen. groet van shifra
Zucht...
Jullie maken het niet makkelijker voor me..
Ik verkeer nog in een dillema.
groeten albana
Kous op de kop
ja het kan zeker zo zijn als Shifra schrijft dat de ouders in de verdediging schieten en misschien niet zo rustig reageren. Je overvalt ze natuurlijk enorm met een verhaal waar ze van schrikken en wat even moet bezinken.
Ik zou het zelf dus wel gaan vertellen, alleen nog even twijfelen over hoe je dan moet beginnen. De inleiding die je hier schrijft is heel duidelijk, maar om het zo te vertellen is het niet handig, die mensen zullen denken, kom op, wat wil je nu eigenlijk zeggen. Maar als je meteen met de deur in huis valt zullen ze weer kunnen denken, ja waar haal jij dat vandaan en hoezo ga je er vanuit dat het waar is. De vorm waarin je het dus moet gieten weet ik ook nog even niet.
Succes
Moeilijk
Als je de ouders wat beter zou kennen dan is het makkelijker om in het voorbijgaan iets te zeggen als 'goh wat jammer dat ze niet naar dat slaapfeestje kon zeg!' en zoals Tirza zegt de oorbelletjes ter sprake brengen.
Ik denk toch dat met haar school bellen en vragen of je met haar mentor kunt praten de beste stap is, dat is minder direct dan naar de ouders gaan, en als er met de ouders gepraat moet worden, dan gaat dat ook makkelijker als een mentor dat doet, dan wanneer een ouder dat doet. Op haar school moeten ze toch ook gemerkt hebben dat er gestolen wordt?
Niet vertellen
Je krijgt de kous op de kop. Het is geen zaak van school maar van de ouders. Dat zij hun dochter niet beter controleren is hun probleem. Maak het niet jou probleem.
Ouders wel inlichten
Ik kan me voorstellen dat dit heel lastig is, zou ik ook heel lastig vinden maar ik zou het wel doen. En wel om 1 reden: ik zou het heel erg waarderen als andere ouders mij zouden inlichten als mijn dochter dit soort dingen zou uithalen... Dan kun je er iets mee doen als ouder,als je niets weet kun je ook niets doen qua beinvloeden, opvoeden, bespreken etc. (Ik dacht zelfs even zou het om mijn dochter gaan, zij slaapt ook wel eens ergens en ik moet me steeds beheersen om niet die ouders dan te bellen om het zeker te weten, maar dit heeft meer te maken met mijn eigen leugens in de puberteit over waar ik was omdat mijn ouders te streng waren.Dus ik check het niet, wel vraag ik het telefoonnummer altijd.)
Ik zou die ouders bellen en zeggen dat je iets moeilijks met hen wilt bespreken, en uitleggen dat je het zelf ook lastig vind om te doen. Wat is het ergste wat je kan gebeuren als je het doet? De kous op de kop, maar dan heb je het wel gezegd.
Succes met deze lastige kwestie!
Erg lastig.
Voor mij gevoel zou ik ook de ouders in willen lichten,vooral omdat het meisje nog maar 12 is.Anderzijds vind ik dat Nikus gelijk heeft.Het is aan de ouders hun dochter te controleren.
Bedenk ook dat je dochter hier ook op aangekeken kan worden.Je hoort geen geheimen en streken van vrienden,klasgenoten tegen ouders te vertellen.
Vraag ot
Controleren jullie het als jullie kinderen ergens gaan slapen? Ik heb nl wel die neiging maar heb het nog nooit gedaan (dochter is 13).
Kinderen hier zijn wat jonger, maar bij sleepovers check ik altijd met de ouders, en ik geloof niet dat ik dat beleid de komende jaren zal veranderen.
Verhoor en oplossing
Gisteren kwam het moment dat er een vergelijkbaar onderwerp ter tafel kwam (oudste was erbij) en ik kans zag een beetje door te vragen bij jongste...
Ik heb gevist hoe ze nu erbij kwam dat het meisje d'r gestolen waar verkoopt. "Nou dat weet iedereen en een heleboel hébben al wat gekocht.."
Dat klinkt mij trouwens niet vreemd in de oren, in mijn schooltijd hadden we een groepje jongens dat singeltjes op bestelling en onbesteld gapte en dat wist ook iedereen en ik ook...en ik heb werkelijk nooit wat van gekocht en het zelfs niet gezien dat het werd verkocht en toch zijn deze jongens na 3 jaar met veel bombarie opgepakt en bleek dat ze zelfs een schuur vol 'handelswaar' hadden.
Dochter is dus nooit letterlijk wat 'aangeboden'.
Ik begrijp nu ook met wié ze samen gapt.Ze schijnt dikke vriendinnen te zijn met 2 meisjes uit de 2de bij dochter op school en met z'n 3-en schijnen ze aardig wat in het centrum te hangen en er ook nogal 'aanstootgevend' daar te gedragen. (Dit wist oudste) ze zijn alledrie nog niet zó groot qua lengte dat het wel opvalt...korte,kleine shirtjes, zelfs met koud weer,dik opgemaakt en rokend en schreeuwend.
En met z'n 3-en zouden ze allerdrie verkopen. Het meisje op die andere school, die andere 2 bij dochter.
Jongste wist een hele rits namen te noemen die al wat gekocht hadden, inclusief prijzen erbij...(zó goedkoop vertelde ze oudste..).
Nou is het verhaal iets duidelijker.
Ik kan dus naar school en het verhaal van die andere 2 meiden daar vertellen, alleen die ken ik niet, maar goed.
Volgende week hebben we toevallig oudergesprek en dan zal ik meteen melden.
Jongste wil inderdaad niet dat het meisje 'weet' dat het van haar komt...daar is ze juist 'bang'voor enigzins. Zeker in combinatie met die andere 2 erbij zouden ze haar wel ik weet niet wat kunnen doen (denkt jongste, ik denk van niet, jongste weet wel van zich af te bijten.)
Maar ik denk dat het qua dat meisje is opgelost.
Ik kwam die vriendin tegen van haar moeder en we liepen samen op...al keuvelend over de kinderen op het v.o.(deze moeder heeft ook een 1ste klasser)
En het zweet brak me al uit...ik moést als ik er iets mee wilde het nu zeggen....
Eerst maar eens het onderwerp op het meisje gebracht, hoe het daarmee ging want ik had haar gezien en ze zag er zo 'anders'uit (niet waar, want dat zei oudste...).
Nou niet zo goed zei deze vriendin...ze heeft zulke vreemde vriendinnen gevonden, waar haar ouders niet zo blij mee zijn en rookt (oké dat wisten ze dus al!) en is brutaal en luistert slecht.
"Hoezo? " vroeg ze meteen erna...
(pff gelukkig...ze snapt het!)
Nou en toen dus dat verhaal verteld.
Van dat gappen en meteen erna ook maar van dat slaapfeestje waarbij ze met die jongen de nacht doorbracht.
Deze vriendin schrok behoorlijk.
Dat van die jongen klopt. Ze wist de naam ook van die jongen en dat ze 'verkering' hebben en dat die al behoorlijk serieus was voor hun leeftijd dus dat was de grote schrik niet.
Maar dat gappen.
Uiteindelijk zijn we bij mij maar gaan koffiedrinken.
Die vriendin om van de schrik te bekomen...
Die maakte zich alleen maar zorgen hoe ze het aan haar vriendin moest vertellen.
Ik heb haar op het hart gedrukt niet door te laten schemeren dat het van mij of van mijn dochter komt en aangegeven dat dochter ook enigzins 'bang' is.
Dat zou ze niet doen.
En het was niet het eerste 'geluid' erover dat tot hun doordrong...er waren al meer 'vreemde dingen' en vage geruchten geweest...
Deze vriendin is al vanaf haar jeugd vriendinnen met de moeder van het meisje en haar ken ik wat beter. Dus het lijkt me een prima iemand om het vervelende verhaal te vertellen. Eerder toen onze kinderen de basisschool nog bezochten waren ze ook al zo'n twee-eenheid die je altijd samen zag. Je kent dat wel.
Ik heb gezegd er verder met niemand over te hebben (voel ik ook totaal geen aandrang toe) en heb ook gezegd dat ik niet hoef te weten hoe het afloopt.
Mochten de ouders het niet geloven heb ik toegzegd (en alleen in dát geval) dat ze me mogen bellen. Heb zelfs mijn mobiele nummer gegeven.
Maar eigenlijk denk ik niet dat dat gebeurd.
Het zal w.s. meer een bevestiging worden van waar ze al bang voor waren en vermoeden....
Was wel opgelucht gisteren.
groeten albana
Fijn
Wat fijn dat je een vriendin van de moeder tegenkwam.Het is lijkt me,ook fijner ,dat zij het als vriendin tegen haar vriendin verteld ,dan jij.
Zo blijft je dochter er ook buiten.
Mijn dochter is 15 en als ze blijft logeren weet ik waar.Ik ben er ook erg goed in ,om te bellen,er is altijd wel iets wat ik nog even wilde vragen.En vaak komt ze dan andere dag met vriendin hier.Ik denk ,dat ik het wel zou merken als ze ergens anders zou blijven slapen.Maar volgens mijn dochter weet ik alles,ze durft niet eens wat stiekem te doen,omdat ik het zo weet.Ik heb geloof ik een radar op mijn hoofd voor dat soort dingen.Het gebeurt ook weleens dat dochter iets doet,ik het weet,maar dan maar net doe of ik het niet weet.
Ja, fijn albana!
Wat een opluchting moet het zijn dat het nu uitgesproken is en het zo is gelopen.
Albana
Juist bij vriendschappen ligt dit gevoelig. Vorig jaar had ik een bijna identiek verhaal namelijk en dat ging om mijn vriendin en haar kroost. Ik kreeg zelf ernstig de kous op mijn kop en ook al zie ik het kind voor mijn ogen de afgrond in glijden, ik steek geen vinger meer uit!
Emma
Hier ging het om een feestje! Een slaapfeestje...en als jouw dochter jouw de uitnodiging laat zien en bij die vriendin +moeder meld dat ze niet komt...is er geen haan (ahum moeder)die er naar kraait..
En als je haar belt..pakt ze gewoon op.
Ook als ze bij die jongen is.
Misschien is dit meisje ook wel de volgende ochtend met het betreffende vriendinnetje bij haar moeder langs gegaan? Dat meisje wist het in ieder geval...(en wist dus ook waar ze werkelijk was en wat de reden was).
groeten albana
Ja ik ben ook opgelucht
Ik geloof ook niet dat het zo gaat lopen als bij nikus. Ik kreeg de indruk dat die vriendin al vaker met de moeder erover gesproken had...ze wist al in ieder geval van de twijfels bij de ouders en de vage verhalen. Dus dat wekte wel de indruk dat ze er vaker over gesproken hebben al.
Ik denk ook dat het voor die ouders minder 'shokking' over komt als die vriendin verteld wat ze via/via heeft gehoord dan dat ik had gebeld.
Dan waren ze zich echt een ongeluk geschrokken en het is allemaal al erg genoeg, toch?
En zo'n vriendin kan ook beter met de emoties die erbij komen omgaan dan ik die ze amper kent.
Ik zou me denk ik ook daarmee hoogst opgelaten voelen (net of ik het veroorzaak ofzo)..
Denk ik zo.
groeten albana
Nikus en emma
Nikus,
Ik zou heel erg boos zijn als een vriendin van mij op de hoogte zou zijn van het feit dat mijn dochter de afgrond in zou glijden en mij dat niet zou vertellen.Of geldt dat leen voor deze specifieke vriendin van jou? Of in algemene zin?
En Emma, bel je dan met je dochter of met de ouders?
Albana en oregano
Ik heb geen idee hoe het bij jullie gaat,maar hier is het de gewoonte dat bij slaapfeestjes slaapzakken,luchtbedden meegenomen worden,dus worden de meiden gebracht.En ik wil altijd graag weten of het gezellig was ,wat ze gedaan hebben ,welke film ze gekeken hebben enz.Dan zou mijn dochter zo door de mand vallen.Ik heb 2 kinderen en bij allebei merk ik meteen dat ze de waarheid niet spreken.Dus eigenlijk heb ik makkelijk praten,ik weet ook dat veel pubers heel overtuigend kunnen liegen.Dan heb je het als ouder een stuk moeilijker dan mij.
Oregano
Vergeet ik jou te antwoorden,als ik twijfel en wil weten waar mijn dochter is en met wie,bel ik dochter,werkt niet altijd,soms hoort ze haar telefoon niet,maar als ze opneemt,merk ik meteen dat er iets niet klopt,ze slaat dicht,moet snel iets verzinnen,komt dan met een verhaal dat niet klopt enz.
Mijn dochter heeft toen ze 13 was een wat ouder vriendje gehad,dus werd er stiekem weleens afgesproken,dat had ik altijd door.Ik zat er toen echt bovenop,bij alles wat ze deed.Nu niet meer.Ik hoef echt niet alles te weten,maar toen even wel.
Blijven slapen
hier is het zeer gebruikelijk om even contact op te nemen met de ouders waar het (slaap) feest plaats zal hebben en het is eveneens zeer geaccepteerd (door de ouders dan haha!) dat als een kind zich niet gedraagt (oftewel, drinkt - illegaal onder de 18!) de ouders gebeld worden met de vraag hun kroost maar op te komen halen ... brrr, soms schrik ik echt van de verhalen over jullie pubers!!! ik weet het, we wonen in een klein dorp, in de middle of nowhere, maar met gezonde pubers met dezelfde hormonen als overal en dezelfde behoefte om te experimenteren, maar toch.. is er nou zo'n groot verschil? getallen: ongeveer 40% van de 16 jarigen is sexually active; alcohol is illegaal onder de 18, desondanks hebben van deze zelfde leeftijdsgroep ongeveer 80% al eens gedronken en zijn de helft daarvan al eens dronken geweest...
zijn die van mij dan zo braaf???
Braaf
Natuurlijk zijn jouw kinderen erg braaf, net als de mijne en die van emma en van eigenlijk bijná alle ouders.
Net als ik zo braaf was in de ogen van mijn moeder...(omdat ze de helft maar wist/ontdekte...)
groeten albana
Ik was ook zo braaf,niet dus
ook ik ben opgegroeid in een zeer beschermd milieu.
met veel sociale controle,en mijn vader schepte altijd op over hoe *braaf*zijn pubers altijd waren,altijd luisterden,en nooit zoals *de jeugd* rare dingen deed.
en toch,heb ik bijna alles gedaan wat God ooit verboden heeft,alleen zorgde ik er wel voor dat mijn ouders daar niet achter kwamen.Mijn vader moest eens weten................
Nou,albana,braaf?
juist doordat ik alles ontdek,ben ik wel de laatste die zegt dat mijn dochter braaf is!!
sus-anne ,ik herken jouw verhaal,bij mij was het ook zo.
Mijn ouders ontdekte het trouwens wel,maar dan kreeg ik straf,waardoor ik nog meer in verzet ging en ging doen wat me verboden werd.
Ozzieozzie
Welk land woon je ozzieozzie? In nederland mag je vanaf 16 jaar alcohol kopen en meer dan de helft van de cadeau's voor mijn dochters 16e verjaardag herinnerden ons eraan dat ze nu echt gewoon mag drinken. We worden hier nooit gebeld om onze laveloze dochter op te halen.
Wel brengen we haar bijna altijd naar het slaapadres vanwege de slaapspullen die meegebracht moeten worden, dus zomaar bij jongens slapen is hier niet makkelijk.
groet
Saar
Slapen
Bijna iedereen hier in de omgeving heeft wel de ruimte voor logé's. De grond is hier nog wat goedkoper dan in het westen van het land. Het is wel ver weg...dus zijn we bijna allemaal 'ingericht' op logé's. De een heeft wel eens zijn ouders (afstand 250 km) te logeren en de ander zijn of haar broer (200 km) en de volgende vrienden (250 km). Hier kunnen standaard al zowiezo 4 logé's terecht, we hebben al 2 bedden over en nog 2 matrassen ook...en dan hebben we nog een opblaasmatras (2 pers.). Dekens en lakens hebben we ook...slaapzakken ook nog en als het écht ijskoud is en de dekens zouden niet voldoende zijn gaan we naar de buren.
En zo gaat het bij bijna elk logeerpartijtje. Alleen je pyama+tandeborstel is dus genoeg. Waar de kinderen logeren gaat het vrijwel hetzelfde. Zelfs met uitgebreide logeerpartijtjes is het genoeg als 1 of 2 kinderen slaapspullen meenemen. Als dat hier het geval is dan neemt buurmeisje die mee...mooi dichtbij,dat kan dus lopend.
Misschien dat ik beide kinderen ooit in hun leven 2 keer met slaapspul heb moeten brengen...de andere keren slapen ze dus gewoon op het beddegoed van het logeeradres.
Dus zo raar is het hier niet om op de fiets naar een slaapfeestje te gaan. Je pyama en tandeborstel kan je zo zelf ook wel meenemen, toch?
Qua braafheid wil ik eigenlijk ook niet eens weten wat mijn brave kinderen uitspoken...laat mij nog maar gewoon geloven in hun braafheid....
groeten albana
