Moet ik hier iets mee?
Onze jongste is nogal 'open' van zichzelf. Allerlei kleine probleempjes, bedenkingen daar praat ze nogal makkelijk over met ons en d'r zus, wel thuis dus. Dit was op de basisschool al zo en nu net naar v.o. ook. Het gebeurde dan ook regelmatig dat ik dingen wist van kinderen in de klas/op school die de ouders zelf niet eens wisten. Kleinigheidjes vaak....dat er ruzie was geweest of dat die en die erg boos was etc. Ik wist vaak meer over buurmeisje (zelfde klas) als de buurvrouw zelf en als het dan soms in een gesprek voorbij kwam dan was buurvrouw stomverbaasd want buurmeisje heeft thuis nooit iets te melden.
Tot zover hoe jongste in elkaar steekt. Nu op het v.o. komen er natuurlijk ook allerlei verhalen, ook veel puberdingen 
So far so good, ik luister braaf. Al een tijdje terug kwam dochter met een nogal spectaculair verhaal over 1 meisje dat veel omgaat met een klasgenootje van haar en dat zij nog kent van d'r oude school. Dat klasgenootje was jarig en mocht daarom een slaapfeestje geven voor wat meiden.
Dochter was uitgenodigd en dat meisje ook. Op het laatste moment heeft dat meisje afgezegd...want, ze schijnt een vriendje te hebben en ze zou daar slapen. Nadat het feestje voorbij was werd het nog spannender...de ouders van het meisje mochten het niet weten,want die dachten dat ze naar dat feestje ging en wisten niet dat ze naar dat vriendje ging. Mij leek het nogal 'overdreven' ik nam het verhaal met een korreltje zout.Eigenlijk geloofde ik het ook niet helemaal,je weet hoe pubermeiden zijn...
Het gaat over een meisje van 12 tenslotte!
Daarna werd het nog heftiger (in de loop van de weken) dochter meldde dat ze rookte (nou ja, oke, dat doen er wel meer) en nu kwam dochter ermee dat ze gapte. Ringen en armbandjes bij die en die winkel en je kan ze van haar kopen....!!! Want klasgenootje heeft er ook al 1 van haar gekocht. Dochter verteld dit niet zo 'even', meestal komt er eerst een vraag.
Ze vroeg eerst : "Mam als je iets koopt en je weet dat dat gestolen is, ben je zelf dan ook iets aan het stelen, een beetje..?" (Ja dus is heling) Ik het uitgelegd. En dan vraag ik door over waarom ze dat vraagt etc.
Zo komt zo'n verhaal eruit.
Maar als ik al die dingen, het slapen bij vriendje, het roken en het gappen nu optel...Tjeeminee.
Het meisje zit niet bij dochter op dezelfde school (de scholen staan wel vlakbij elkaar), dus naar school/mentor kan ik er ook niet mee.
Maar ik heb me de halve nacht zitten afvragen moet ik hiermee naar de ouders van het meisje?
Of het via, via door laten schemeren? (Ken wel goede vrienden van hun) Ik kén de ouders wel...enigzins, ga er niet mee om, maar we groeten elkaar, je kent dat wel.
Als je kind 8 jaar op dezelfde school zit ken je de ouders van de andere klas ook wel zo'n beetje van gezicht, toch? Hele gewone ouders, haar ken ik ook wel van 'vroeger'volgens mij zat ze ooit bij mij op de gym .
Het 'gapverhaal' werd bevestigd door een ander klasgenootje die tijdens die vraag toevallig bij ons aan tafel zat (zou blijven eten, was afgesproken).
En voor zover ik weet zijn de verhalen van dochter tot nu toe altijd accuraat gebleken.
Ze kloppen altijd. Zijn hoogstens een beetje op kindermanier bekeken, maar de feiten kloppen altijd.
En ik ben in het verleden best een aantal keren naar haar leerkracht geweest omdat dochter met zeer bijzondere verhalen kwam en ik me afvroeg of ze dat wisten.
Die verhalen waren ook altijd waar...en soms wisten de leerkachten het nog niet eens,maar bleek het achteraf toch te kloppen.(b.v.dat de halve klas spiekbriefjes gebruikte...hahaha)
Dochter weet dat niet,tenminste niet altijd.
Dat van die spiekbriefjes b.v. dat ik dat doorgebriefd heb weet ze niet. Meester kwam er 'toevallig' opeens achter
En nu?
Wat moet ik met die allarmerende verhalen over dat meisje?
Ze is nog maar 12 tenslotte!
En ik voel me ellendig dat ik het weet en w.s die ouders niet en haar school ook niet (denk ik)!
groeten albana
Niet willen weten
wat die apen uitspoken! zo stel ik me ook maar op ...
wij wonen in australie trouwens, waar momenteel discussies gaande zijn om de drinking age naar 21 te verhogen ... redelijk onzinnig lijkt mij, maar dat is een andere discussie 
Nou,
Als ik ineens te horen zou krijgen dat mijn 12 jarige de nacht bij een jongen doorgebracht had,rookte en aan het stelen was,zou ik me toch wel afvragen hoe het kwam dat ik dit alles gemist had.Ik vraag me dan toch af of ik dit zelf al niet eerder ontdekt zou hebben.
Albana,zo zie je maar,wat bij jullie heel normaal is,waarschijnlijk ben je waar jij woont een overbezorgde ouder als je je puber naar een slaapfeestje brengt,ergens anders juist heel vreemd kan zijn.En dan heb je een hele andere situatie.
Afijn,je hebt het goed opgelost.Hopelijk doen de ouders er iets mee.
Bellen
Ik vind het altijd nogal onbeleefd als mensen (ook pubers) ergens zijn en op hun mobiel gebeld worden.
Als mijn kinderen ergens zijn (ze hebben allebei een mobiel, maar zijn nog geen puber) dan bel ik altijd het huisnummer van waar ze zijn. Dat zou ik dus ook doen als ze ouder waren en ergens een sleepover hadden.
Slapen ze daar dan niet, dan vallen ze meteen door de mand toch?
Nou meer eigen conclusie...
Nou pelle het was ook eigenlijk meer een zelf getrokken conclusie die ik maakte. Niks vaststaand iets ofzo...ik was ook wel verbaasd al die ouders die beddegoed moeten nabrengen, hier gebeurd dat écht amper. Dus waarom dat verschil?? Het kan ook de 'mores' van de omgeving/mensen wel zijn....Hier is 'blijven slapen' een vrij gewoon iets...iets met gastvrijheid ofzo. Dus vrijwel iedereen is erop ingericht. Ook mensen met kleinere huizen (hebben dan een kast met opblaaspul en slaapzakken ofzo en leg maar ergens neer...)
Naar een slaapfeestje brengen mag hier best...je word niet als 'overbezorgde ouder' gezien...dat geloof ik niet. Je komt eerder even mee voor de felicitaties en de gezelligheid en dan toedeloe. Ook al hoef je geen beddegoed te brengen. Bellen daarintegen zouden denk ik niet alle ouders op prijs stellen (onder het feestje dan,voor die tijd kan weer wel)....beetje kwestie van 'niet vertrouwen' van de ouders zou dat opgevat worden denk ik. Die bellen vanzelf wel als je kind zich misdraagt of als het heimwee heeft ofzo. En misschien zijn ze net wel bezig aan een spannende spooktocht en dan opeens tring,tring...of midden in een leuke film of wat dan ook. Ook de volgende dag ophalen en even vragen hoe het was is vrij gewoon.
Maar ik snap de kwestie bij het meisje wel. Het meisje woont aan de andere kant van een woonplein dan het meisje haar moeder dat dat feestje gaf. Het meisje kan er dus lopend heen.En misschien had ze wel écht eerst wat (gym of muziekles ofzo)en kwam ze heel legaal pas later en die kwestie dat het bij 2 ouders word gehouden maakt het er qua controle ook niet eenvoudiger op denk ik. En zo goed gaan die ouders na de scheiding niet met elkaar om...de communicatie is maar zo,zo...voor zover ik weet.
Overigens heb ik nog niets gehoord van de kwestie rond het meisje,ook niet van dochter.(is prima hoor,daar niet van).
groeten albana
Dirksmama
het huisnummer bellen,dat is een handige tip,ware het niet dat de meeste gezinnen die ik ken geen huisnummer meer hebben,het hele gezin belt mobiel.
Overal anders
Ik heb wel eens opgebeld naar ouders waar mijn kind logeerde als ik even wat meer informatie wilde. Ik heb ook wel eens tijdens het feest gebeld als er wat is. Ik heb niet het idee dat andere ouders dat vervelend vinden of als een motie van wantrouwen beschouwen. Andersom ben ik ook vaak genoeg gebeld door ouders van kinderen die hier logeerden. Een meisje bijvoorbeeld had een redelijk vaag verhaal opgehangen en de ouders vertrouwden het niet helemaal dus die hadden ons opgebeld. Was overigens niks aan de hand verder maar ik begreep heel goed dat ze even wilde controleren wat er waar was.
De meeste mensen die ik ken hebben overigens nog gewoon een huis telefoon. Beddengoed zelf meenemen gebeurd nooit voor gewone logeer partijen. Voor een slaapfeest wel eens want dan vragen veel ouders toch of je zelf een slaapzak mee kan nemen.
Ik heb zelf ook meer dan genoeg beddengoed voor logeerpartijen maar als er 8 kinderen komen slapen dan is eigen slaapzak meenemen wel handig want zoveel extra dekbedden heb ik niet en dekens vindt niet iedereen prettig.
Maylise
Oregana
Nou, ik ben niet meer zo happig om ouders in te lichten. Heb dusdanig de kous op de kop gehad dat ik het heb afgeleerd. (ook al blijkt nu dat ik gelijk had) Alle andere kindertjes ten spijt! Ik weet trouwens niet wat ik ion een nieuwe kwestie zal doen hoor. Ik riep nu heel hard van niet mijn verantwoording maar of ik dat ook volhoud weet ik niet!
