Naaktfoto's dochter verspreid

Kyana

Strikt naar nederlands recht is de dochter wel strafbaar. Nu weet ik niet hoe het in Duitsland zit, maar dat lijkt me wel de moeite om eerst even uit te zoeken.

Ordinair??

Nou zeg: dus experimenteren is ordinair? En zo komt er toch weer sluipenderwijs een (ver)oorde(e)l(ing) in.

Iets hoeft je ding niet te zijn, maar het is niet ordinair.

School

Mogelijk kun je er ook de vraag bijgeven aan de school om je dochter, en mogelijke andere leerlingen te beschermen. Dat er iemand op let, op de acties van deze jongen let, en zich daarover laat informeren of het wel stopt. Geef je geen opdracht aan de school dan kan school die verantwoordelijkheid, voor de veiligheid van je dochter, bij haarzelf leggen. Ze moet maar weerbaarder worden en daar een cursus voor doen.

Een Duitse gay student die ik ken, anecdotisch voorbeeld, niet generalistisch maar ook in Nederland is dat vaak de primaire reactie. Die student werd gepest en school stuurde hem onder dreiging met jeugdzorg naar de psychiater. Die gelukkig bevestigde dat het niet aan hem lag maar dat de pesters zich misdroegen. Opgelost werd het pesten daarmee niet.

ordinair en experimenteren

Ik weet zeker dat er vroeger ook heel wat ordinair geëxperimenteerd werd onder pubers. Alleen gebeurde dat stiekem. Gefriemel in het fietsenhok of zo. Veel pubers willen nou eenmaal experimenteren en die hormonen gieren.

Tegenwoordig denken pubers dat te kunnen doen met hun telefoon. Alleen maakt het ze wel een stuk kwetsbaarder en is het minder stiekem dan zo'n puber denkt, omdat het vast wordt gelegd en gedeeld kan worden.

Dom? Ja, zeker weten.
Ordinair? Tja, dat was ons gefriemel en geëxperimenteer als puber ook.

Maar de jongen zat het meest fout. Die heeft misbruik gemaakt van de situatie en het meisje aan de schandpaal genageld door de foto die zij in onnozel vertrouwen heeft gedeeld, verspreid.

Dat vind ik veel kwalijker dan dom, ordinair en alle andere labels die wij verontwaardigd aan zo'n actie van dat meisje hangen.

Wat raar ja...

als je in Duitsland woont. Ik denk dan dat het toch een ouderwets gat is waar de politieagent net zo denkt als sommigen hier. Dat hij maar snel op de hoogte wordt gebracht van de moderne manier van denken!

Over naar ouders gaan: Ik geloof niet dat ik dat zou doen. Kun je dat niet via school regelen? Of trekt school de handen ervan af? Ik zou dat niet doen omdat die jongen al niet al te lekker klinkt. Ik zou zelf denk ik bang zijn om het allemaal nog erger te maken.

Maar dat komt ook omdat ik in deze situatie echt niet zou weten wat ik moet doen. Politie denk ik. Aangifte doen. Niet naar de persoon zelf gaan... Maar voor hetzelfde geld zijn het prima ouders die hun kind aanpakken en is het daarna opgelost. Moeilijk, vind ik zelf.

Dom

Of het dom is of niet, dat doet niet ter zake. Natuurlijk is het dom. Pubers van 14, 15 jaar doen domme dingen. Mijn naïeve dochter van 15 (toen het gebeurde 14) dus ook.
Maar ze doet geen strafbare dingen. Ze schaadt alleen zichzelf met deze domme actie (en als hij de foto voor zichzelf had gehouden, was er niemand geschaad), die jongen schaadt een ander.
Fijn dat sommige mensen het ordinair vinden. Hebben jullie vroeger zeker ook nooit doktertje gespeeld, ook ordinair. Of gerommeld in het fietsenhok. Ze zal het ordinaire gedrag van haar moeder wel hebben. Bah, dat veroordelende gedrag, ik hoop dat jullie je nu beter voelen en dat het jullie perfecte kinderen nooit overkomt. Want die doen natuurlijk geen domme dingen.

Ik kan wel janken als ik bedenk wat ze al die tijd door heeft moeten maken. Dat ze toch naar school moest van mij als ze weer eens 'ziek' was en ik het niet geloofde. Dat ze al die pestkoppen onder ogen moest komen. Ik had mezelf voor de kop geslagen als dit verkeerd afgelopen was en zij ook een artikel in de krant was geworden.

Maar hey, we moeten haar aandeel niet vergeten, dat moet vooral steeds gemeld worden.

Ordinair

Het maakt niet uit of jij of een ander iets ordinair vindt. Zelfs dat is maar een mening. En ik denk ook dat veel mensen echt niet weten wat hun kroost allemaal uitspookt, hoe netjes en niet-ordinair je ze ook opvoedt.

Het gaat erom dat je met zo'n label toch indirect weer een oordeel afgeeft, ook aan zo'n meisje. En dat is dus fout! Alsof het toch iets minder erg is wat die jongen heeft gedaan, WANT zij was ook ordinair bezig. Echt onzin is dat, ik hoop dat jullie kinderen dat in ieder geval wel allemaal meekrijgen van de lessen op school.

Het is niet ordinair, jij vindt het ordinair. Het is denk ik ook een generatiedingetje, een soort cultuurkloof tussen jong en ouder.
Als je hieruit een les wilt trekken is het vooral, vertrouw iemand niet zomaar op zijn blauwe ogen.

Onhandig

We mogen met z'n allen alleen maar hopen dat dit onze kinderen bespaard blijft. N.a.v. dit draadje het gesprek met onze dochter hierover maar weer eens aangegaan en natuurlijk geeft ze aan dat ze dat echt niet doet en ook nooit van plan is.

En nu maar hopen en erop vertrouwen dat ze daar ook nog aan denkt als ze blind verliefd is op de allerliefste jongen van de hele wereld die in haar ogen alleen maar het allerbeste met haar voor heeft.

Het is onhandig van het meisje, maar we doen allemaal weleens iets onhandigs. Wat die jongen heeft gedaan is ronduit schandalig en schadelijk voor de ander.

Dat is de kern

Zij schaadt alleen zichzelf. Die jongen schaadt willens en weten een ander.
Niet te vergelijken....

Zeetakje

Ik heb ook tig gesprekken gevoerd met dochter. Zij zou dit ook nooit doen en ze moest sowieso nog niks van jongens hebben.
Geloof niet alles wat ze zeggen, dat heb ik wel geleerd.

Schaamte

Kijk, als ik erachter zou zijn gekomen dat dochter aan sexting deed met haar vriendje en er verder niets aan de hand zou zijn, had ik dochter wel aangesproken. Maar nu is er wel meer aan de hand. Dochter is geweld aangedaan: ze is dus slachtoffer. Ik heb grote moeite met moeders die het gedrag van dochter hier veroordelen en hameren op de grote teleurstelling die ze zelf zouden voelen. Met die opvatting word je toch onderdeel van het probleem? Het kost me moeite een voorstelling van jullie opstelling te maken. Zouden jullie werkelijk de belasting voor jullie dochter in zo’n kwetsbare periode zwaarder maken door haar ook nog jullie schaamte en teleurstelling mee te laten torsen? Juist schaamte is in deze zo’n gevaarlijke emotie. Ik vind dat je het heel goed doet Evenzo: het gaat nu niet om jouw verwachtingen en eventuele teleurstelling, maar om het welzijn van je dochter. Ze heeft je nodig en jij staat achter haar. Onvoorwaardelijk. Dat vind ik goed ouderschap.

Niet ordinair

Persoonlijk vind ik het verre van ordinair van je dochter. Heb een jaar of 20 geleden dezelfde fout gemaakt en hoop dat die foto’s niet nog ergens rondzingen, maar dat zoiets zou kunnen gebeuren had ik in die periode (het internet ging nog via de telefoonkabel en het chatten via ICQ )niet overzien. Nu is dat misschien bekender, maar bij mij kwamen die foto’s meer voort uit preutsheid en onzekerheid dan als iets ordinairs.

Ik had toen nog nooit een vriendje gehad en voelde me gevleid door de aandacht die ik kreeg van een jongen. Ik was veel te preuts om ook maar iets te doen en wilde eerst ook geen foto sturen, maar heb dat uiteindelijk toch gedaan.

Zou graag willen dat ik wat ordinairder was, denk dat ik het dan niet nodig had gehad.

Steun jullie dochter alsjeblieft, want ik denk dat ze juist door onzekerheid veel vatbaarder is voor dit soort dingen. Ik vind haar niet fout en hopelijk komen jullie morgen verder.

Als dochter zoiets zou overkomen ( ik zeg niet dat ze het niet zou doen), dan zou ik haar natuurlijk helpen. Ik vind dat de ts er goed over nadenkt wat te doen, want ik denk dat ik deze jongeman allang bij zijn lurven had gepakt.

Maar ik zou ook erg veel moeite hebben met wat dochter heeft gedaan. Misschien wel teleurstelling, omdat je toch hoopt dat wat je verteld en wat er op het nieuws komt/op school wordt verteld blijft hangen. Ik vind dit echt wat anders dan gefriemel in het fietsenhok

Nederigheid

In dit soort gevallen voel ik meer een soort nederigheid. Blijkbaar heb ik niet het goede moment gevonden, alle hoeken duidelijk benoemd en tijdig de signalen opgevangen en daarop gereageerd. Bovendien durfde dochter dit niet met mij per direct op te nemen. Dan heb ik haar onvoldoende weten te overtuigen dat ik er voor haar ben, ook al zou ik eerst mogelijk gevoelens van boosheid en teleurstelling moeten verwerken. Over mijzelf dus. Ik zou me ook realiseren dat sommige mensen zeer overtuigend en charmerend kunnen zijn zodat je niet meer op je hoede bent en je grenzen makkelijker laat overtreden. Zeker als een onervaren jong kind. Je wil anderen ook vertrouwen buiten je gezin en je bent ook teleurgesteld als dat een keer niet blijkt te kloppen.
Maar het leven zit vol met door jou verkeerd ingeschatte risico's en al doende leert men.

Teleurgesteld dat je niet hebt weten te voorkomen dat je dochter een nare ervaring heeft gehad van dit soort. Mededogen met haar. Dit had je haar niet gegund.

Maar je helpt haar ook door social stories over jezelf. Je eigen miskleunen in je pubertijd en je eigen vergissingen en hoe je daarna er mee om bent gegaan.

Je niet verstoppen maar zoeken naar mogelijkheden om het aan de kaak te stellen. De eerste opdracht is: niet geheim houden maar publiek maken, voorbespreken met je ouders. Per direct.

En zelf moet je misschien ook leren om wat harder te worden en je niet alles aan te trekken wat je door anderen overkomt. Zij zijn fout, de bal ligt bij hen, niet bij jou.

En je te realiseren dat je niet de enige bent die zich laat bedonderen door zich te kwetsbaar op te stellen. Je hoort nu bij de gewone mensen die ook weleens kwetsbaar zijn in het leven en op hun kiezen moeten bijten en door moeten gaan met een rechte rug.

Ze moeten ook leren

Natuurlijk gun je dit niemand, maar je kop stoten wb (misplaatst) vertrouwen in een ander is wel een wijze les. Daarin moeten pubers wel experimenteren, hoe leren ze daar anders hun weg in vinden?

Helemaal eens met stelling dat schaamte van ouders schadelijk is.
Mijn ouders schaamden zich voor mij en waren teleurgesteld. Omdat ik een homosexuele relatie had. Maar eigenlijk maakt het waarom niet uit. Het gaat om de schaamte en teleurstelling, daar heb ik heel veel last van gehad. (Tot aan depressie aan toe)
Daarnaast vind ik dat je als ouder helemaal niets te maken hebt met het seksleven van je kind.
Uiteraard zit je wel met de gevolgen ervan, dat hoort nu eenmaal bij ouderschap.

Ben ik nu de enige die ...

Ben ik nu de enige die rekening houd met de mogelijkheid dat de dochter in kwestie niet heeft durven weigeren in te gaan op een wat al te dwingend gebracht 'verzoek' van de kant van een jongen met een zekere positie op school?

rode krullenbol

Nee, hoor.

Meer lijken

Ik zou ook attent zijn op meer lijken uit de kast. Mogelijk heeft ze met deze jongen, of door zijn toedoen of haar eigen nieuwsgieriheid, meer negatieve ervaringen opgedaan waar ze nog niet over wil praten. Uit schaamte, kwetsbaarheid, en angst voor jou afwijzing. Ze kan zichzelf wel voor haar hoofd slaan en dat gevoel kan overweldigend zijn.

Bied haar die ruimte aan als je kunt. Om daar ook mee naar buiten te komen. Een ongeluk komt zelden alleen.

uit #59

"(...)de jongen schijnt er nogal eens op te slaan als iets hem niet zint (ja, ook meisjes)."

Dat dus. Doet bij mij de nodige alarmbellen afgaan over de spontaniteit of vrijwilligheid van het afstaan van de foto.

Seksualiteit

Ik zie seksualiteit anders dan de meesten hier. Ik vind experimenteren wel schadelijk. Vanuit mijn overtuiging en vanuit mijn geloof vind ik seksualiteit iets wat thuishoort in een volwassen monogame relatie, het liefst binnen een huwelijk. Zo voed ik mijn kinderen ook op. Ik hoop dat ze genoeg respect hebben voor zichzelf om geen foto's rond te sturen aan vriendjes (of vriendinnen). En ja, ik vind dat wat ordinair.

Maar dat neemt niet weg dat die jongen gewoon heel fout bezig is geweest en ik zou daarom ook aangifte doen en/of melding maken bij de school. Dat staat verder los van wat ik er van zou vinden als mijn dochter zoiets zou doen.

Ik zou wel teleurgesteld zijn in mijn dochter maar ik zou haar ook duidelijk maken dat het niet haar schuld is dat haar vriendje haar vertrouwen heeft geschaad. En ik zou haar ook vertellen dat we allemaal wel eens stomme dingen doen en fouten maken en dat we daarvan kunnen leren.

Vertrouwen

Ja, ik vind het heel erg dat ze niet naar ons toe heeft durven komen en ik dacht dat ze dat wel zou doen. Zo blijkt maar weer dat je allerlei verwachtingen kunt hebben, maar dat ze lang niet altijd uit komen.
Ze heeft ook oudere zussen die ze echt veel vertelt, maar ook die heeft ze niet in vertrouwen genomen. Ze was bang dat wij ons zouden schamen voor wat ze gedaan had.

Echt moeilijk, want in mijn ogen laten we onze kinderen altijd weten dat ze altijd bij ons terecht kunnen en dat we ons zeker niet zouden schamen. Kennelijk is dat niet bij haar aan gekomen en dat doet pijn. Ik vind het nog het ergste dat ze al die tijd wel van mij naar school moest, gedwongen werd die pestkoppen en die jongen onder ogen te komen en dat ze dat helemaal alleen moest opknappen en doormaken. Echt, dan springen de tranen in mijn ogen.

En woede. Als ik lees dat hij haar geschreven heeft en heeft gezegd dat ze maar af moet wachten waar haar kleine t....tjes nu weer zullen gaan verschijnen.
En dat ze geschreven wordt door volwassen mannen, dat ze haar mooi gevormde .... niet kunnen vergeten. Mijn bloed kookt alweer.

Ik ga een gesprek aanvragen op school en morgen gaan we de ouders van de jongen (en hopelijk de jongen zelf) op zoeken.
Mijn dochter mag voorlopig thuis blijven, die gooi ik niet meer voor de leeuwen.

Kyana

Ik lees jouw bijdrages over seksualiteit graag. Het komt op mij over dat je zo genuanceerd bent als maar mogelijk is binnen jouw visie en dat vind ik prettig, Je hebt oog voor de positie van vrouwen en hebt je vaker met uitgesproken voor vrouwen in kwetsbare posities. Dat beeld kan ik toch moeilijk rijmen met wat het oordeel wat je hier uitspreekt over het meisje. Past hier geen medeogen en steun in plaats van een snoeihard oordeel? Want zo komt het gebruik van de term “ordinair” in dit draadje voor het gedrag van een meisje dat al zo te grazen is genomen wel op mij over. Voor haar moeder lijkt het me ook bepaald niet leuk om te lezen.

Het is niet ordinair

Wel oerstom.
Dat het gebeurd, heb ik op zich weinig moeite mee. Wel met het gedoe achteraf. Als jij zo volwassen wil zijn om naakt foto’s te sturen. Accepteer dan ook de gevolgen.

Je maakt mij niet wijs dat een 15 jarige niet wist dat dit kon gebeuren.

Maar, na het lezen van de bijdrage van rode krullebol draai ik toch bij. Als er sprake is geweest van dwang, wat ik in z’n geheel niet uitsluit, dan is de dochter 100% slachtoffer...

het maken van naaktfoto's

Het maken en versturen van naaktfoto's gebeurd heel veel onder jongeren. Ik vind sommige reacties hier best naïef (mijn kind zou dit nooit doen) en veroordelend zoals bovenstaande reactie. Het gaat om pubers die hun seksualiteit ontdekken! Ja en die doen soms dingen die niet slim zijn. Dat hebben de meeste van ons gedaan, alleen waren de consequenties niet zo groot. Ik snap ook dat je dochter niet zo snel naar ouders toegaan. (Gingen jullie naar je ouders toe als je wat geexpiremteerd had met sexualiteit?? Ik niet in ieder geval.....Dat ging ze niks aan en lijkt me ook redelijk normaal.)
Seksualiteit is ook iets van hun zelf wat ze op hun eigen manier onderzoeken. Natuurlijk is het heel goed om te benadrukken dat ze altijd bij je terecht kunnen.

Mijn dochter was 15 toen wij er achter kwamen dat ze naar meerdere jongens naaktfoto's had gestuurd. Terwijl ze heel veel boeken over deze thema's gelezen had, we er vaak over gepraat hebben en wij ook een heel open contact hebben. We hadden ook al vaker gepraat over sexting etc.. Ze voelde zich bedreigt door bepaalde jongens. We hebben haar geholpen en het een en ander gerelativeerd. Helaas waren deze jongens geen bekende en zaten niet op haar school anders had ik het gesprek zeker graag gevoerd met ze. Want ik besef goed dat het maar de vraag is of die jongens de concequenties van hun handelen overzien.

De beste tip vind ik nog steeds om iedere naaktfoto die je onder ogen krijgt en niet voor jou bestemd is, direct weg te gooien. Als iedereen dat zou doen is er geen reden meer om naaktfoto's te versturen. Het tweede is om te stoppen met veroordelen, termen als ordinair etc zorgen ervoor dat deze meiden (en net zo goed jongens!!!) zich schamen en meer en meer in een isolement komen wat hele nare consequenties kan hebben. Terwijl als we als volwassenen iets nuchterder en luchtiger kunnen reageren steunen we de jongeren die dit overkomt. Dan kunnen we ze helpen om wat ze gedaan hebben meer in perspectief te zetten. En kunnen we ze weerbaarder maken. Uiteindelijk help je ze daar meer mee dan met ze te veroordelen.

Schuldgevoel over naar school sturen

Even zo, ik denk dat elke ouder wel spijt heeft over dingen die hij/zij wel of juist niet gedaan heeft voor zijn/haar kinderen.

Jij vindt het heel erg dat je je dochter naar school hebt gestuurd. Ik heb mijn destijds jonge zoon overgeleverd aan de 'grillen' van een dominante sporttrainer, bij mijn andere kind heb ik, achteraf gezien, niet genoeg opgelet en op mijn strepen gestaan bij een medisch traject.

Weet je, je doet wat je denkt dat op dat moment goed is. Jij dacht toen: je dochter naar school sturen. Je had helaas niet de juiste informatie over waarom ze niet naar school wilde. Nu heb je die informatie wel, en ben je er voor haar. Dat is wat telt.

Sterkte en succes, nu zijn het vast vervelende en energie-vragende dagen, maar het komt vast goed me jullie én je dochter!