Numerus Fixus
Zijn er meer mensen wiens kinderen nu in de decentrale selectie gaan voor hun vervolg studie?
Mijn dochter heeft zich voor 2 n.f.studies ingeschreven, en ik merk dat het best wat spanning met zich mee brengt. Ze heeft geen plan b namelijk. Van de ene uni heeft ze gisteren alle informatie gekregen en van de andere uni krijgt ze de info over een maand.
Marit! schreef op 17-04-2025 om 20:07:
nou ja, hoe je het ook wendt of keert, mijn dochter heeft gewoon pech gehad. Ze is super gemotiveerd en werkt hard, maar moet wel dus hard werken en schudt t niet zomaar uit haar mouw. Bij de ene was de lotingsgroep heel groot (en zat ze dus onderin, ook al zat ze in de 2e groep - waar de meesten in vielen, dat was bijna puur loten) en bij de ander zat ze net iets onder t gemiddelde qua opdracht. Niet eens veel. Dat betekent zeker niet dat ze t niet kan. Maar ze moet wel wachten. Ik gun het haar net zo erg als ieder ander die het heel graag wil. Ergens zou je die studenten er uit willen filteren die het maar een beetje willen. Mijn man zei al: tis zo zuur want er vallen er zoveel al af in de eerste periode, jammer dat degenen die het echt graag willen dan soms geen kans krijgen. Het knaagt ook weer aan het zelfvertrouwen (want: kan ik t dan wel). Hopelijk komt er alsnog die plek, want ze weet nu wèl heel zeker dat dit is wat ze wil
Ik snap wel dat het zuur is en heel verdrietig en ben ik echt dankbaar dat dit dochter bespaard is gebleven. De start is denk ik echt anders als je er meteen lekker inzit.
Hier is er nu wel echt keuzestress. We rijden zaterdag "even" naar Maastricht om nog een indruk te krijgen van de uni ( ze is niet op die campus geweest) Tilburg is ze veel vaker geweest. En dan ergens komende week gaat ze een keuze maken. Ze heeft er iig allemaal heel veel zin in.
Annaniem2023 schreef op 18-04-2025 om 07:19:
[..]
Ja dat lees ik erin. Het zijn niet alleen de Marokkanen en Turken die een maatschappelijke achterstand hebben ten opzichte van de Fleurs en Rodericks om op de juiste knopjes te drukken.
Nee maar ook niet elke Fleur heeft een moeder die medisch specialist is he?
Je vindt mijn ene voorbeeld (Rachid die de weg naar de universiteit minder goed kent) te stigmatiserend omdat je niet begrijpt dat Rachid staat voor ALLE kinderen die eerstegeneratiestudenten zijn, en dat kan ook Kevin of Suzanne zijn wier vader containers schoonmaakt.
Maar dan zou je ook mijn andere voorbeeld (Fleur die voorbeelden en ingangen heeft) ook te generaliserend moeten vinden. Want Fleur staat voor ALLE kinderen die uit geprivilegieerde gezinnen komen en dat kan ook Pritveer zijn wiens vader cardioloog is.
Maar jij vindt het kennelijk wel oké om de namen Roderick en Fleur als stereotype te gebruiken voor kinderen met voorsprong, maar als de namen Rachid en Fatima gebruikt worden om kinderen aan te duiden die die voorsprong niet hebben ga je steigeren.
En dat zegt mij dat je óf niet begrijpt dat een enkele persona als voorbeeld wordt gebruikt, óf dat je vindt dat mensen die eerstegeneratiestudent zijn zich maar gewoon moeten invechten en dat ze pech hebben als het selectiesysteem ongunstig voor hun uitpakt.
Er staat trouwens in de Volkskrant een interessante reportage over de toelatingsprocedure van de Toneelschool in Maastricht. Daar is een heel lange en strenge selectie, in meerdere ronden. Jongeren die hun hele leven al dromen van de Toneelschool, en die zich geen ander leven kunnen voorstellen dan als acteur. Ongeveer 1 op de 10 wordt aangenomen.
Ze moeten meerdere keren naar Maastricht komen, soms voor meerdaagse audities. Dan krijgen ze opdrachten in de trant van 'speel een superheld die door de modder zakt en een gorilla wordt maar eigenlijk een vlinder wil zijn'. Of dat ze met meerdere kandidaten (hun eigen concurrenten dus) in twee dagen een toneelstuk moeten verzinnen rondom een of ander vaag thema.
En daar wordt dan door docenten een oordeel over geveld, en dan kun je afgewezen worden op zoiets als "ik voel niet waarom hij hier wil zijn". Ze erkennen overigens ook dat ze er daarin faliekant naast kunnen zitten.
Ook daar worden dromen waargemaakt en verpletterd, en zijn jongeren wanhopig als ze het niet halen. Nou is toneel een heel ander chapiter dan geneeskunde, maar het lijkt me hier nog veel moeilijker om te bepalen wat "eerlijk" is, of de "beste" methode om te selecteren.
Vroeger keek men kennelijk meer naar uitspraak, beweging, mimiek en dat soort dingen, nu kijken ze meer naar allerlei hoogst subjectieve modernere criteria en het moet ook nog inclusief zijn. Dat lijkt me helemaal a hell of a job, zowel voor de kandidaten als voor degenen die selecteren. En eerlijk? Geen idee of je dat eerlijk kunt noemen.
Annaniem2023 schreef op 18-04-2025 om 07:10:
[..]
Van de supergemotiveerde kinderen vallen er ook een paar af na het eerste jaar, misschien omdat de studie toch niet is wat ze ervan dachten of omdat het te moeilijk voor ze is. Dat zou ook je dochter kunnen zijn.
Natuurlijk kan dat, zo naïef ben ik niet. Maar er zijn ook een hoop die psychologie als brede studie an sich kiezen ipv heel bewust. Ik denk overigens dat ze wel een reëel beeld heeft, want haar vader studeert t en ze krijgt dus een hoop mee, de leuke en minder leuke dingen. Voor haar is nu inmiddels duidelijk dat alternatieven die er tegenaan schurken het gewoon net niet zijn. En ja, ze is bezig met plannen maken (werken en taalreis), ze moet ook nog naar studies kijken enz. Maar we hopen nog steeds heel hard dat ze er alsnog bijzit. En ja dat gun ik iedereen die dat zo graag wil, maar als moeder net als ws alle ouders m'n eigen kind nog een beetje extra. Linksom of rechtsom gaat ze er heus wel komen.
