Puber die niet naar school wil als chantagemiddel
Misschien zegt de titel al genoeg....Ik heb een 12 jarige puberdochter die in de eerste klas van de middelbare school zit. Op school gaat alles goed: mooie cijfers en veel vriendinnetjes. Kortom, daar ligt het niet aan. Nu is het al een paar keer voorgekomen, dat ze s avonds (of eind van de middag), zowel door de week als in het weekend, ontploft om iets onbenulligs en daardoor helemaal over de rooie gaat. Probleem hierbij is, dat ze niet veel praten erover. Enige wat ze zegt: ik ga morgen niet naar school. Als ik zeg dat ze gewoon naar school moet, en haar niet ga ziek melden of iets dergelijks, gaat ze stug door en houdt voet bij stuk. Iedere keer dus drama. Dit is al 3x voorgekomen en puntje bij paaltje gaat ze toch. Nu is er vanavond weer wat voorgevallen (boeken liggen bij haar vader en ze wilde ze niet halen), en dreigt ze weer om morgen niet naar school te gaan.
Ik weet het niet meer...heb geprobeerd met haar te praten, maar kom er niet door. Ze weet gewoon dat ze mij hiermee kan chanteren...Heb nu al pijn in mijn hoofd als ik aan morgenochtend denk...
Heeft iemand hiervoor tips?
Bedankt!
Eens met pelle en kobalt
Met de ervaring die ik inmiddels heb vind ik ook dat je niet moet verzanden in een potje 'wie heeft de langste adem'. Daarnaast vind ik dat je moet proberen iedere situatie gescheiden te houden van een andere. School is school en heeft geen consequenties voor sport. Omgekeerd heeft een conflict rond sport ook geen consequenties voor school. Geen huiswerk maken zou wel gevolgen kunnen hebben voor sport, omdat dat thuis gebeurt. Geen huiswerk gedaan?, dan doe je dat maar als je naar sport had gemoeten.
Het is niet handig dat haar spullen dan weer in het ene huis en dan weer in het andere huis kunnen liggen. Ik zou daarom afspreken dat ze al haar boeken moet meenemen als ze bij haar vader heeft gewerkt en je ex-man daar actief op te laten toezien. Ik heb ook het idee dat het als jonger kind niet in haar opkwam om jullie als ouders tegen elkaar uit te spelen of misbruik van de situatie te maken, maar dat ze dat licht nu wel heeft gezien. Je bent tenslotte puber of niet. Ik heb de indruk dat jij en je ex-man nog wel goed met elkaar kunnen praten. Ik zou daarom met elkaar afspreken dat jullie elkaar wel steunen en dat ook naar dochter toe duidelijk te maken, waardoor je dochter minder ruimte krijgt voor dreigementen en chantage.
Maar even puur over het spijbelen zelf: kinderen beseffen niet hoe serieus spijbelen aangepakt wordt tegenwoordig en zolang dat niet heel erg duidelijk is, is het niet erg 'boeien'. Laat haar dat dus duidelijk lezen en wijs op haar verantwoordelijkheid als gezinslid dat boetes gevolgen hebben. Als ze veel gaat kosten door boetes wordt het wel steeds lastiger om de contributie van de sportclub op te hoesten bijvoorbeeld (daar mag je vind ik dan weer wel mee schermen
)
Persoonlijk had ik overigens haar schoolspullen uiteindelijk zelf opgehaald als de afstand zo klein is. Je kunt wel heel standvastig vinden dat ze dat zelf moet doen, maar als dat niet gebeurt zou ik het probleem dan toch maar opgelost hebben door zelf te gaan. Dan was de oorzaak voor het spijbelen weggehaald.
Straffen
Allereerst wil ik jullie bedanken voor jullie reacties/inzichten.
In de grote lijnen kan ik helemaal met jullie meegaan. Even over het straffen: dat school straft door de uren dubbel in te halen, vind ik niet meer dan normaal. Daarnaast wilden wij ook iets doen, zodat ze weet wat de consequenties zijn als ze behoorlijk respectloos met ons omgaat. Wij straffen haar dus niet omdat ze niet naar school ging, maar om het feit dat ze met haar grote mond meerdere dingen gezegd heeft. Uiteraard hebben wij naar de oorzaak gezocht, waarom ze steeds zo uit haar plaat gaat. Daarbij hebben wij de hulp van een psycholoog ingeroepen, waar ze nu 3x geweest is.
De sport als straf (dus ma en woe niet trainen) is de enige manier om haar te bereiken; om mobiel/computer/geen uitjes/etc geeft ze niet.
Sinds gisterenmiddag weet ze hoeveel uur ze moet inhalen op school en weet ook dat ze volgende week ma en woe weer gewoon mag trainen. Deze consequenties heeft ze geaccepteerd zonder morren en ik moet zeggen dat de sfeer nu in huis goed is. Zoals iemand al schreef, zijn wij uit de machtstrijd gestapt nu.
Kaaskopje
Jouw reactie was iets eerder dan de mijne, maar ik wil er nog wel even op reageren.
Met exman zijn de verhoudingen heel erg goed, dus uitspelen heeft ze nooit gedaan en hopelijk gaat ze dat ook niet doen omdat ze weet dat dat niet werkt.
Over haar boeken: nogmaals, dit was niet de oorzaak van het spijbelen. Met alle liefde had ik deze boeken opgehaald, maar ze was daarvoor al ontploft en had het al in haar hoofd gehaald om niet naar school te gaan.
Bugs
Mooi om te lezen hoe jullie ermee aan de slag zijn.
Ken je overigens dit het boek: 'Het explosieve kind' of de website www.livesinthebalance.org.
Met onze explosieve zoon en dochter hebben wij hier erg veel aan. Misschien een aanrader?
Bugs
Jij snapt mij. Natuurlijk moet school straffen maar ook als ouders mag je toch paal en perk stellen? Ik wens je een hoop sterkte geduld en wijsheid.
Al zes jaar
Ik vind dat je tamelijk luchtig over jullie scheiding heen stapt. Je schrijft: het is al zes jaar geleden - alsof het daarmee geregeld is, afgedaan, verleden tijd, klaar over en uit. Dat is het voor je meisje niet. Voor haar is het dagelijkse realiteit en één van de dingen die je als puber doet, is kijken hoe jouw realiteit in elkaar zit en hoe je zou wíllen dat het zat. Misschien komen nu in de puberteit gevoelens van verlies, afwijzing en schaamte dubbel zo hard terug.
Tirza
Tirza
Misschien komt het verkeerd over, maar ik doe zeker niet luchtig over mijn scheiding. Ik wilde alleen aangeven, dat het al 6 jaar geleden is, dat we niet midden in de scheidingsperikelen zitten. Natuurlijk is het voor ieder kind moeilijk en zeker in de pubertijd. Maar haar vader en ik hebben geen ruzie, hebben co-ouderschap en gaan op vriendschappelijke manier met elkaar om. Zo proberen we het zo goed mogelijk te doen.
Nikus en kobalt
Nikus, we begrijpen elkaar. Al blijft het moeilijk, je weet nooit waar je goed aan doet...
Kobalt, dank voor de tip. Ik ga het boek even googlen, het lijkt mij heel interessant en wil het zeker lezen!
Bugs
Zullen we ze op een onbewoond eiland zetten saampjes?
Nikus
Ha ha, ja, lijkt me een goed plan!!
Of we gaan zelf op een onbewoond eiland zitten. Lijkt me ook wel eens lekker: de boel de boel laten en de pubers in hun sop gaar laten koken 
Bugs
Koffers zijn gepakt, jij ook startklaar?
Op een onbewoond eiland
Op een onbewoond eiland
Loopt er geen puber voor je neus
Ja, je voelt je d'r blij want
Lekker leven is de leus
Geen pietsie pech want je hoeft 'r niets
Valt er niet van je fiets
Ligt op je luie haidewiets
Drinkt met je billen bloot
Melk uit een kokosnoot
Je puber wordt vanzelf groot
Op een onbewoond eiland
Zijn alle dagen fijn
Op een onbewoond eiland
Daar zou ik willen zijn!!
Geweldig!
Ha ha, hoe verzin je het. Ik heb heb net gezongen in bijzijn van dochterlief en ze moest er zo waar om lachen!
Je dochter heeft humor
Ik waag me nog even niet aan zingen. Dan kon er wel eens een puber boos zijn tas gaan pakken.
