Puber niet lekker in haar vel
Dochter van 16 zit momenteel niet lekker in haar vel. Komt door een opstapeling van dingen. Vorig jaar gezakt voor haar examen, doet nu het jaar over op een andere school. Heeft het daar wel naar haar zin maar nog niet echt vriendinnen. Veel groepjes waren al gevormd. Daarnaast heeft ze kort voor de zomer nog een vervelende ervaring gehad, waar ik liever niet meer over vertel. Ze vlucht heel erg in heel veel bezig zijn, met vriendinnen, werk, vriend etc. Ze is zelden alleen. Ze vertelde vorige week ook dat als ze alleen is ze aan vervelende dingen gaat denken en zich niet goed kan concentreren op huiswerk. Ze heeft ook wat lichamelijke klachten o.a. in de nek en schouders en vaak moe en verkouden.
Ze wil zelf wel met iemand praten maar hoe pak je dit nu aan? Naar de huisarts wil ze liever niet. Wie heeft een suggestie?
Tango
Meestal kun je telefonisch wel een doorverwijzing regelen bij de huisarts. Dan hoeft ze daar niet heen maar kan wel makkelijk ergens anders terecht. Wel heel goed van je dochter dat ze inziet dat het goed is om met iemand te gaan praten. Mijn dochter van bijna 16 heeft elke week een praatmoment met een hulpverlener (andere aanleiding/reden) en dat doet haar goed.
Is yoga misschien ook niet iets voor haar? Goed voor lijf en geest.
internet
Bij veel ggz-instelligen kan je je tegenwoordig ook online aanmelden. Je vult dan een formulier in en wordt vervolgens gebeld voor een afspraak. Ik zou eens rondkijken op internet, misschien samen met je dochter?
Naar de huisarts
met haar samen, of zij alleen. Ze is 16 jaar, je kunt dan niet achter haar rug om de dingen regelen.
Verwijzing GGZ is niet meer nodig, maar wel de melding van de huisarts dat zorg in gang wordt gezet. Daar zal de huisarts haar denk ik even voor willen zien als het een goede is.
rondvragen
Je kunt ook eens rondvragen of iemand uit eigen ervaring een goede therapeut of psycholoog voor tieners weet in je omgeving en dan gewoon die hulpverlener bellen. Ik weet er bijvoorbeeld eentje in Utrecht, als je daar toevallig woont, die ik zou aanraden. Dan hoef je niet langs de huisarts.
praktijkondersteunder ggz?
Heeft jullie huisartsenpraktijk een praktijkondersteuner ggz (poh-ggz)? Dat is iemand die hier echt voor bedoeld is. Soms kunnen een paar afspraken daar al goed helpen, anders kan hij of zij doorverwijzen naar andere zorg. Die heeft dan misschien ook ideeen over wat voor hulp geschikt zou zijn. Sterkte ermee, is ook voor jou naar als je puber niet lekker in haar vel zit.
Nou
Ik zou een vrijgevestigde hulpverlener zoeken, een psycholoog of orthopedagoog of iemand die je via/via kent met goede referenties.
Die POH's moeten de huisarts gaan helpen om vaker te melden bij 'Veilig Thuis'. Zijn ook vaak jonge meisjes. Lijkt me geen goed idee.
De huisarts kan mogelijk ook doorverwijzen naar een vrijgevestigde hulpverlener. Die kent vaak wel de sociale kaart.
En, nee geen aandelen, er is ook een programma bij Sterkamp voor jongeren. Waar in de herfstvakantie nog plaats is.
https://www.stichtingdester.nl/de-vakanties/startrek
Daar begeleiden ook psychologen en orthopedagogen en professionals gespecialiseerd in de begeleiding van kinderen en jongeren.
Je wil niet teveel de drama kant op, maar juist de ontwikkelingskant. Misschien is er nog wel een leuke hobby voor je dochter waar ze van op kan knappen in verenigingsverband of groepsverband. Zingen, paardrijden of kanovaren.
Filosofie?
http://www.filosofie.niranyana.nl/
"Een filosofisch gesprek geeft je meer inzicht en helderheid
Als je er alleen niet meer uitkomt biedt een filosofisch gesprek uitkomst. Door het stellen van de juiste vragen denk ik met je mee. Je krijgt inzicht in je gevoelens en de manier waarop je denkt over die situatie. Daardoor vind je een eigen antwoord om een volgende stap te zetten. Zo vergroot je je perspectief en ontdek je nieuwe mogelijkheden.
Een filosofisch gesprek geeft helderheid en draagt bij aan een positieve verandering."
Ooow Anne J doe dat nu niet
Je zet weer een verkeerd beeld neer en altijd om angst te zaaien. Je zaait angst op verkeerde gronden.
'Die POH's moeten de huisarts gaan helpen om vaker te melden bij Veilig Thuis...' Echt, wat een onzin. De POH is bedoeld om minder doorstroom te krijgen naar de psycholoog en de GGZ voor klachten die daarvoor niet zwaar genoeg zijn. En om het spreekuur van de huisarts niet te belasten met de lichte psychologie.
Aagje
POH-GGZ
"De aanpak van kindermishandeling is veranderd en daarmee ook de rol van de huisarts en de poh-ggz. De nieuwe training geeft handreikingen voor een nieuwe manier van werken in het geval van huiselijk geweld. Voor deze training is een speciaal pakket samengesteld voor de huisarts en/of de poh-ggz."
Wie denk je dat er eerder zal melden?
https://www.nvgzp.nl/de-paradox-van-de-poh-ggz/
"De POH-GGZ mag niet teveel geld kosten. Dit heeft geleid tot een discipline die merendeels bestaat uit onervaren hulpverleners met uiteenlopende opleidingsniveau’s."
Lichte psychologie
De meeste posters hier zijn heel goed in staat om zelf 'lichte psychologie' te bieden. En misschien is er wel een opa, oma of tante of vriend of vriendin van de ouders die die gesprekken heel prima aan kan gaan en waar dochter ook een klik mee heeft. Veilig en van niveau.
Een mentor, de dominee, het reservoir is eindeloos (nog wel) van competente volwassenen, of zelfs andere jongeren/lotgenoten, die veilig, zonder te melden, lichte psychologische steun kunnen bieden.
Ja duhuh
Je keert het om.
Idd, de aanpak van kindermishandeling is veranderd en in geval van ernstig vermoeden hebben hulpverleners meldplicht. Dus ook de medewerkers van de huisartsenpraktijk. En dus worden die er voor opgeleid om te weten wat ze binnen de regelgeving moeten doen.
Maar dat is niet hetzelfde als: de poh is bedoeld om meer meldingen te doen.
De poh is voor de lichte psychologische problematiek. En als daarin kindermishandeling naar voren lijkt te komen, dan moet ook deze medewerker binnen de nieuwe regels weten wat hij/zij moet doen.
Je kunt het met de regels niet eens zijn en dat is prima. Maar je moet niet doen of het hoofddoel van de poh erin ligt om meer te melden. Dan keer je de zaken om maak je mensen nodeloos bang.
Aagje
Tweedelijns Aagje
De huisarts kent over het algemeen het gezin, heeft veel repertoire om hulp en steun te bieden en houdt graag de relatie goed en heeft, als het goed is, minder geloof in het helende vermogen van het meldingscircus.
In mijn ervaring komt de argwaan van waarnemende huisartsen, of huisartsen in opleiding, 2e/3e lijns van grote instellingen en hulpverleners die minder in huis hebben maar juist meer te zeggen willen hebben. Minder machtigen die zich meer machtig willen voelen op jou kosten.
Nou ja, als patroon dan, he Aagje. Uiteindelijk gaat het om de deskundigheid en de integriteit van de hulpverlener. Maar wat kans en risico betreft zou ik niet kiezen voor de POH. Onze eigen melder is ook POH geworden.
Anecdotisch weliswaar, maar toch.
Ja!!!
En omdat jouw melder poh geworden is, zijn ze dus als groep onbetrouwbaar. Naar jouw mening, die zwaar gekleurd is door jouw trauma.
En ook ja: er zijn veel huisartsen die goed in lichte psychologie. Maar ze moeten steeds meer, die huisartsen in hun praktijk. Meer werk waarvoor mensen eerder naar specialisten doorverwezen werden. Hun takenpakket is veel uitgebreider geworden, dus delegeren ze ook meer. Waar vroeger mijn huisartsen zelf de uitstrijkjes deden, doen nu de assistentes dat. Ook de lichte psychologie is daarmee gedeeltelijk gedelegeerd. Zit verder geen complot achter.
Aagje
Lastig
Het lastige vind ik dat het altijd via de huisarts moet. Of je betaalt een kapitaal uit eigen zak. Zou ik er graag voor over hebben, maar ik heb het geld niet. Dochter wil ook liever niet eerst naar de huisarts. Vindt het al lastig om te praten en met de huisarts hebben we ook niet zo'n band. 9 van de 10 keer tref je een AIO in de praktijk, dus bijna nooit dezelfde arts.
Ik ga wel even bellen met de huisarts en het probleem voorleggen. Hopelijk kan ik telefonisch al een verwijzing krijgen, maar ik vrees van niet.
Heb wel even contact gezocht met iemand met wie we eerder, na die vervelende gebeurtenis, contact hadden. Maar zij is nou precies op vakantie. Schiet ook niet op. Destijds wilde dochter geen verdere hulp, ging gewoon door met haar leven. Dat ging dus helaas niet helemaal goed.
hier ook
een dochter die zich terugtrekt, faalangst heeft en vooral heel bang is voor van alles: politieke ontwikkelingen, klimaatverandering en misschien verzuipen haar kinderen later wel, extraverte kinderen in de klas, enzovoorts. Ik herken het wel hoor, groeide zelf op in het "totdat de bom valt" tijdperk van de Koude Oorlog. Maar ja, wat moet je ermee? Wat bij mij hielp was zelfstandig worden, zelf dingen gaan doen. Maar dat wil ze juist niet, ze zit liever in haar kamer.
Maar Tango
Je dochter wil niet met de huisarts praten, waarom zou ze dan wel met iemand anders willen praten?
Even later zeg je dat er steeds een andere huisarts (in opleiding) zit. Dat is toch juist fijn, dan hoeft ze het niet met een huisarts te bespreken met wie het misschien niet klikt en wie de reden is dat ze niet naar de huisarts wil.
Sterkte
Toch nog even
Ja, je betaalt een kapitaal uit eigen zak als je zelf een hulpverlener belt, maar het kan ook zijn dat je daarvoor verzekerd bent. Wij kregen eerst alles vergoed, sinds dit jaar slechts de helft. Toch de moeite waard om even zeker te weten (als je dat niet al wist).
Misschien kan de hulpverlener na een eerste gesprek zelf iets regelen met de huisarts? Geen idee hoor, maar het lijkt me als je dochter ergens goede hulp heeft gevonden en niet naar de huisarts durft, dit toch wel op een of andere manier te omzeilen valt. Misschien via die hulpverlener zelf, het valt te proberen.
Maar wat moet ze dan zeggen?
Bij de huisarts? Ik begrijp wel dat ze daar niet meteen haar hele verhaal zal doen. Dat zal ze bij een andere hulpverlener ook niet doen, moet toch eerst een vertrouwensband groeien. Maar alleen maar zeggen dat ze niet goed in haar vel zit is ook niet voldoende om een verwijzing te krijgen lijkt me. Dat is dus waar we een beetje mee zitten.
Aagje Helderer en AnneJ
Volledig eens met jouw opmerkingen Aagje en ik maak me ook zorgen om de voortdurende strijd van jou, AnneJ. Je maakt mensen in bepaalde gevallen onnodig bang en zet kan daarmee mensen echt op verkeerde pad zetten.
Ik geloof absoluut dat jij ervaringen hebt die heel slecht zijn geweest, maar trek dat niet door op iedereen.
Nou
Je moet je realiseren dat de intenties vast heel behoorlijk zijn, maar dat de focus op 'mishandeling' ligt en er geen helder onderscheid wordt gemaakt tussen vrijwillige en gedwongen hulpverlening. Als men uit de opties loopt, jou niet snapt, vreemde projecties maakt, geen passend hulpaanbod weet of de hulp helpt niet, kun je te maken krijgen met de veel te machtige meld- en dwangkant van deze 'hulpverlener'. Het is ook maar een mens, alleen met een beetje teveel macht om jou in de penarie te helpen. En dat zullen ze niet bij iedereen doen, daar hebben ze die statistieken voor, maar een gewaarschuwd mens telt voor twee.
Tango
Voor zover ik weet heeft Tango gewoon een partner, is geen eenoudergezin of stiefgezin, zou al heel toevallig zijn als beiden werkeloos zijn, dus waarschijnlijk kun je dat dan wel met een redelijke mate van veiligheid aangaan. Of het niveau goed genoeg is is en of het matcht met de dochter is dan waarschijnlijk je enige zorg.
Hopelijk bij de huisarts geen episode van eigen ggz problemen.
I beg to differ!
Ik geloof er echt niets van dat het focus in alle gevallen ligt op kindermishandeling. En ook niets geloof ik ervan dat het zo is ingesteld dat kindermishandeling eerst en vooral het doel is van de poh-ers. Ze zullen eventuele signalen moeten oppakken, maar dat is anders dan dat ze er eerst en vooral in alle situaties naar op zoek zijn.
Je moet echt ophouden je eigen slechte ervaringen en angsten op anderen over te willen brengen.
Aagje
Het systeem Aagje
Dat is nou eenmaal het systeem Aagje. Als je voor hulp komt ben je direct een mogelijk geval van kindermishandeling.
Dat is het systeem
in jouw hoofd!
De poh is voor de lichte psychologie bij de huisarts. Niet meer en niet minder. Je bent dan iemand die hulp zoekt en alleen als er nadere aanleiding is kom je in beeld ivm kindermishandeling. En ja, zoals overal zitten er mensen tussen die signalen verkeerd interpreteren of dingen zien die er niet zijn. Maar die kunnen er overal zijn. En daar hoef je niet scheef en wantrouwend te zijn tov de hele wereld.
En ik snap dat je blik gekeurd raakt door je eigen ervaringen. Ik snap ook dat dat je kan beschadigen. Maar je moet oppassen om niet vanuit je eigen beschadiging andere mensen nodeloos bang te maken en overal complotten zien.
Aagje
Nog een keer Aagje, het systeem
https://nl.linkedin.com/pulse/gemeentelijke-jeugdzorg-besturen-meesturen-sven-snijer
Er zit geen knip tussen vrijwillige en gedwongen hulpverlening, het is alleen vrijwillig zolang men dat toestaat. Er kan steeds doorgeschakeld worden naar de plaatselijke 'beschermtafel' en er wordt naar samenwerking gezocht met scholen en anderen, niet om beter te kunnen helpen maar om kinderen en gezinnen beter 'ín beeld' te krijgen want de hulp laat gewoon steeds meer te wensen over, zeker als je daarvoor gedwongen wordt eerst zo licht mogelijk te gaan.
"Maar vroeg of laat krijgt de mishandelinglobby overal de vinger achter en wordt elk vriendelijk idee of neutraal initiatief besmet met risico-taxaties en Raadsonderzoeken.(8) Wie dat probleem niet weet te keren kan nog vele mislukkingen bij het hervormen van het jeugdbeleid tegemoet zien."
Scheef en wantrouwend
"En ja, zoals overal zitten er mensen tussen die signalen verkeerd interpreteren of dingen zien die er niet zijn. Maar die kunnen er overal zijn. En daar hoef je niet scheef en wantrouwend te zijn tov de hele wereld."
Iedereen kan een fout maken, maar helaas heb je als ouder en kind geen beschermde positie zodat je je daar niet tegen kunt verweren. Iemand 'vergist' zich en dan ben jij in de aap gelogeerd en er komt een circus op gang dat niet logisch is, het is gebaseerd op subjectieve inschattingen, maar waar jij wel de consequenties van draagt. Zonder voldoende rechtsbescherming.
En dan
Is het dan niet verstandig om voorzichtig te zijn met wie je in zee gaat zodat de kans dat het je meer drama oplevert dan dat jij juist probeert te verhelpen, zo gering mogelijk is?
Tango
Je vraagt wat je dan moet zeggen. Wat ik zou doen: ga met haar mee en doe het woord. Vertel dat ze het moeilijk vindt om te praten. Dat je daarom mee bent. Dat ze wél graag met een hulpverlener wil praten en dat ze dat ook hard nodig heeft. Dat ze daarom een verwijzing nodig heeft van de huisarts. Maar dat ze liever niet nu alles aan de huisarts wil vertellen.
Dat is alles, toch?
Ik zou er zeker een poging aan wagen!
Bedankt, Lou
Voor jouw reactie. Op de rest daarvoor ga ik maar niet al te uitgebreid in. Ik heb eigenlijk geen idee of de huisarts zo'n praktijkondersteuner heeft maar ik wil eigenlijk gewoon een doorverwijzing naar GGZ of zo. Ik ga morgen bellen. Als ze meteen de verwijzing geven is dat fijn en anders maak ik een afspraak. Dochter is alleen volgende week op stedenreis, dus dan zal het daarna worden.
Hier ook
Hier een man die ernstig getraumatiseerd is geweest. We hebben het precies gezegd zoals Lou zegt. Dat hij met een gespecialiseerd iemand erover wil praten. De huisarts vroeg geen details en heeft mijn man doorverwezen naar een psycholoog.
Wat akelig voor je dochter. Goed dat ze hulp zoekt. Fijn dat jij haar daarbij helpt. Ik herken dat vluchten in bezig zijn wel. Ik wens jullie veel sucses met het gesprek.
