Puber verpest vakantie
Ik ben moeder van twee puberjongens van 16 en 13. Wegens omstandigheden gaan we dit jaar niet op vakantie, maar in plaats daarvan wat dagjes samen weg. Van tevoren hebben we gevraagd of ze wilden nadenken wat ze wilden doen. Er kwam niets. Wat me eigenlijk niet verbaasde, want er komt sowieso weinig uit. (Lees: hele dagen hangen, slapen, computeren, gamen, zelfs te beroerd om tussendoor wat eten te maken… een zak chips openmaken lukt wel.)
Ten eerste heb ik me vergist in het feit dat het de pubers weinig doet dat wij in hun grote vakantie slechts twee weken vrij zijn en ze zien het al helemaal niet als ‘quality-time’. Ten tweede betekent thuisblijven dus ook de optie hebben om je wanneer je wilt terug te trekken of je eigen plan te trekken, daar waar dat al anders zou zijn als we bijvoorbeeld in Zuid Frankrijk zouden zitten… Komt nog bij dat ze wel met hun vader weg gaan, dus voor hen is dát hun vakantie. Maar zuur vind ik het wel. En ik vraag me af hoe er hier gedacht wordt over het volgende.
De oudste zoon van 16 beslist per dag of hij het uitje wat wij bedacht hebben de moeite waard vindt om mee te gaan. Gisteravond leek het hem nog wel wat: een escape-room. Vanmorgen dacht hij er toch anders over. Ik vermoed omdat hij er op tijd voor uit z'n bed moest komen. We hebben behoorlijk op hem ingepraat om hem toch in beweging te krijgen, wat alleen maar averechts werkte. Waarom zouden we hem mee willen als hij er geen zin in had? Ik verweet hem dat hij opportunistisch was en ik zei dat we zo’n escape-room natuurlijk zelf nooit uitgezocht zouden hebben, maar dat we dat echt wel voor hen deden. Waarop hij de situatie omdraait en zegt dat hem zo'n escape-room nog wel leuk lijkt, maar dat hij geen zin heeft om daar met iemand mee naartoe te gaan die er zelf eigenlijk geen zin in heeft. Gekmakend!
Maar we hadden al betaald en gereserveerd… en we konden eigenlijk niet anders dan met z’n drieën vertrekken. Eenmaal daar stond mijn jongste van 13 er een beetje sip bij. Hij vond het eigenlijk niet zo leuk omdat zijn broer er niet bij was. Het eind van het liedje was dat we weer zijn weggegaan en ik in de auto op de terugweg behoorlijk boos ben geworden om de situatie, maar dat vooral jongste daar van mee kreeg. We hebben hem thuis afgezet en zijn iets gaan doen wat we samen leuk vonden… een terrasje pakken en shoppen.
We hebben nog een week vrij voor we weer aan het werk moeten. En ik weet echt niet wat ik ermee moet… 
Hebben wij dit nou helemaal verkeerd aangepakt? Moeten we ons er maar bij neerleggen dat we weliswaar samenleven in een huis, maar dat dat het dan ook is? Dat ze normaliter niet meer met ons meegaan in de weekends, dat snap ik. Maar het erge is, ik had juist het idee dat we het hén naar de zin maakten met zo'n escape-room... 16 en 13... wat moet je dan uit de kast trekken?!
O en...
... Oudste deed dit jaar examen. Dus die zit echt al vanaf juni thuis, hangend, gamend. Niet 1x is hier een vriendje geweest, of een afspraak om iets te ondernemen. Hij had natuurlijk alle kans om tijdig een baantje te vinden maar hij wilde niets. Vroeg gewoon geld voor het behalen van zijn diploma.
Ander topic
Ik weet niet of het vergelijkbaar is, Kenfan. Volgens mij heb ik in de voorbeelden van dat andere topic zelf niet zoveel in mijn hoofd, maar is het meer dat anderen bepalen zonder dat ik er een stem in heb. Maar misschien ervaren mijn zonen het net zo, dat zou kunnen. We (zijn vader en ik) hebben binnenkort een gesprek met de psycholoog die mijn zoon geregeld heeft bezocht. Vader maakt zich ook wel zorgen. Dan kan ik dit aankaarten en ik ben erg benieuwd wat de bevindingen van de psycholoog zijn. Als iemand gelukkig is met dit kluizenaarsgedrag, wie ben ik dan om hem te stimuleren? Zo is het idd ook. Net zoals mij in dat andere topic werd geadviseerd.
Net terug
Wij zijn net terug van vakantie met puberdochter van 15 en bijna puberzoon van 11. Onze vakantie dreigde aardig in de soep te lopen. Er zou een loge meegaan die op het laatste moment niet mee ging. Zij kan vooral goed overweg met dochter, dus voor haar zou dit de oplossing zijn. Ging dus even mis. Dochter boos, wilde niet mee, ging wel met iemand anders op vakantie etc. etc. Wat uiteindelijk niet lukte.
Uiteindelijk is het erg meegevallen. Dochter heeft echt haar best gedaan. We zaten op een eenvoudige camping in Noord Normandie. Vlak aan zee, dat dan weer wel. Slechte wifi, niet echt animatie voor tieners etc. De eerste week ging wat moeizaam, maar daarna deed ze toch wat contacten op, op de camping en dat werden er steeds meer. Ze begon het nog leuk te vinden ook.
De ergste puber was eigenlijk zoon. Eindeloos in de caravan liggen met zijn tablet. Niet gaan voetballen, terwijl er op het voetbalveld regelmatig gespeeld werd. Klagen en klieren bij uitstapjes. Pas op de voorlaatste dag dook hij een vriendje op op de camping, en dat eigenlijk nog met mijn hulp omdat ik hem zo zat was 
Dochter is blij dat ze thuis is, dat wel. Ze is meteen alweer naar een vriend vertrokken. Zoon zit thuis achter zijn laptop, blij dat hij weer wifi heeft. De rollen zijn omgekeerd.
Uitstapjes hebben we tijdens de vakantie wel gemaakt, maar niet heel veel. Beetje naar leuke stadjes, 1 keer shoppen voor dochter en verder veel naar het strand.
In de periode dat we thuis zijn, plan ik eigenlijk alleen uitstapjes voor zoon, omdat dochter genoeg andere dingen doet met vriendinnen etc. Ik vraag haar wel of ze mee wil en als ze wil is dat prima, maar wil ze niet, vind ik het ook best.
loslaten
Mijn kinderen liggen ook de helft van hun vakantie op bed te snapchatten en filmpjes te kijken op hun mobiel. Ik vind het prima. Kan ik ook lekker mijn gang gaan. Ik weet dat ze het af en toe leuk vinden naar de bios te gaan (Jason Bourne), en naar de pizzeria. Dan zijn ze ook gezellig. Dochter speelt ook nog graag in haar eentje met de playmobil (13 jaar). En zoon van 16 bouwt hele werelden van Minecraft. Dochter trouwens ook. Ik laat ze gewoon. Als ze dat nou leuk vinden, prima toch. De enige eis die ik heb is dat ze de hond uitlaten overdag. Ze zijn dol op het beest, dus dat willen ze dan nog wel doen. Voor de rest laat ik ze met rust, het is ook hun vakantie, en als ze wat willen doen hoor ik het wel. Saai? Ach, nu kunnen ze tenminste ongestraft hangen. Als school er weer is wordt dat beloond met onvoldoendes. Nu niet.
vakantie
We zijn trouwens ook nog twee weken naar Oostenrijk geweest. Zoonlief paar keer mountainbiken met pa, dochterlief paar keer wandelen met ma en hond, en gevieren een paar keer gewandeld. Na de tweede keer waren de kids er wel klaar mee, dus dan doe je een korter rondje met vooral veel apfelstrudel in het vooruitzicht. Voor de rest was het ook in het huisje veel hangen, mobieltjes en tablets, en nog een paar uitsapjes (sommerrodelbahn, tubing, en gewoon een panoramaroute rijden met de auto). En een paar keer een gezelschapsspel waar ze dol op zijn. Stadjes doen mijn man en ik samen, dan blijven zij baij het huisje. Geen problemen mee. En gezinsdingen hebben bij ons vak te maken met eten. Daar zijn pubers dol op. Gespierde spijkers dat ze zijn.
Dip
Hier hebben we net de midvakantiedip achter de rug 
Iedereen best wel vermoeid door laat naar bed, soms vroeg op (< 9 uur), en veel nadrukken. Dat leverde gisteren dus een boze bui op van jongste die het allemaal even niet meer trok. We moesten 3 km een berg op lopen (nou ja, dat viel wel mee, maar het was warm) en oudste maande ons tot opschieten. Dat was teveel voor haar en toen weigerde ze nog een stap te zetten, compleet met een scheldpartij waarmee je blij bent dat er niet veel landgenoten in de buurt zijn Uiteindelijk zijn we er toch gekomen en vond ze het nog wel leuk ook, al blijft zo'n kasteel natuurlijk gewoon een oud gebouw.
Tot nu toe zijn ze allebei nog steeds mee geweest op uitstapjes. Niet altijd zonder gemopper. We zijn desondanks ook erg blij met de WiFi en zelfs met de tv met alleen Italiaanse en Duitse zenders. Zie je nog eens wat andere sporten op de OS (schieten en kajakken).
Oei
Dipje was nog niet voorbij. Net een aanvaring met oudste die het zonde van haar kostbare dagen vindt om een hele dag te liggen bij een f***ing zwembad. Leuk hoor, twee van die verschillende kinderen
Ja verschillende kinderen
Ja, dat speelt hier momenteel enorm.
Verschil tussen beiden zou niet groter kunnen zijn geloof ik.
De een wilde zon, strand, zwembad, luieren, shoppen. In drukke omgeving.De ander géén zon, wandelen, fietsen, iets dóen. In rustige omgeving. Maar vooral niet de activiteiten die de ander dan wel weer wilde.. Zwembad daar hoef ik bij oudste geen moeite meer voor te doen, gaat sowieso niet meer mee.
Pfff maakte het tot een érg vermoeiende vakantie.
Wel veel opgesplitst maarja, beiden wilden ook weleens met groter groepje dan 2 dus..
Alleen pokemon, daar konden ze elkaar nog iets in vinden. En circus vonden ze beide leuk, en dierentuin. Na lang overleg en onderhandelingen.
En wat ik zelf leuk vind? Ik heb geen idee meer
dat was een leuke vakantie
Ik schreef al eerder dat wij ook zo'n periode hadden, met onze zoon, en dat die na twee jaar weer over was. Wat ik nog even kwijt wil, omdat het zo grappig relativerend is, is dat hij jaaaaaren later, toen we aan het kijken waren waar we op vakantie wilden, zei: "zullen we nog eens naar xxx, dat was zo'n leuke vakantie". Terwijl dat de vreselijkste vakantie ooit was dankzij hem. Hele dagen in het huisje cartoon filmpje op t.v.kijken en gamen, weigeren ook maar iets te ondernemen en ruzie zoeken bij ieder uitje. AAAAARg, vreselijk was het. Dat is hij vergeten blijkbaar, of hij heeft het zo niet beleefd? Toen ik hem erop wees, hoe hij toen was en zich gedroeg, herinnerde hij zich dat wel en vond zelf ook nu dat dat toen niet in orde was. Maar de plek en omgeving en wat we deden was toch leuk (??hoe kan hij daar wat van gezienhebben???)
Heeft overigens niks met ideaal plaatje van mij waar hij niet in past te maken, want zo als die twee vakanties is hij voordien nooit geweest en daarna ook nooit meer. Hij was juist heel erg niet zichzelf, in die tijd, tijdelijk.
hihi
bedenk net dat dit net zoiets is als dat zoon nu vindt dat een bevriend gezin veel strengere game regels moet hanteren voor hun zoon (jonger dan hij) want zo gaat het fout met hem....
Ik denk even in stilte aan al die vroegere conflicten en verzet tegen onze (best strenge) game regels ....
Ik begin me nu opeens in te beelden dan onze opvoeding toch best goed gelukt is..
Ieder naar zijn zin maken
Ik moet erg lachen om Pollie: "wat ik zelf leuk vind, ik heb geen idee".
Zo is het bij ons ook een aantal jaren geweest. Wij zochten de grootste campings uit met veel vermaak voor de kinderen, waar diezelfde kinderen dan vervolgens geen gebruik van maakten. Jaren later kwamen we erachter dat ze dat helemaal niet hoefden en huurden we particuliere huisjes in het buitenland. Sinds jongste 14 is geworden en hij zelf de keuze maakt tussen meegaan op tripjes/wandelingen gaat het het fijnste. Van de 2 weken gaat hij een 5tal keer mee, dan zorgen we ook echt voor wat meer spektakel en de rest blijft hij alleen. Soms driekwart dag uitslapend, soms heel de dag film kijkend. Jaja, wij zijn echt erg: wij nemen een dvd speler en films mee. En ook nog bij slechte wifi zoals dit jaar kopen we voor 25 euro een Large bundel zodat hij heel de vakantie kan blijven appen. We hebben het alledrie fijn gehad. Oudste gaat niet meer mee.
Weinig problemen hier.
Als we thuis zijn mogen ze hangen zoveel ze willen, ik ga mijn gang wel. Op vakantie hebben we ze zonder problemen meegenomen naar waar wij naar toe wilden. Af en toe afgewisseld met een rustige dag op de camping (zonder wifi). Oudste (18) is nu alleen op vakantie met een vriendin en de jongste (14) heeft ons een week alleen. We hebben wat uitjes met hem gepland die hij leuk vindt. Wij hobbelen achter hem aan en genieten van zijn plezier. Wellicht scheelt het ook dat er leeftijdsverschil tussen zit en ze beide wel van kerkjes, grotten en stadjes houden.
'Wat ik zelf leuk vind''
Lol. Hoe herkenbaar.
We hebben het hier aardig overleefd met zijn 5-en ( zelfs oudste van 19 was mee) maar ik realiseerde me dit jaar ook dat ik er toch wel vreselijk aan gewend ben geraakt om vooral condities te scheppen waardoor de kinderen lol hebben. Ik bij voorkeur ook hoor, en dat lukt ook best prima (ik ben niet zo moeilijk..) maar toch....als je me zou vragen wat ik zou gaan doen als ik drie weken helemaal alleen ( nou ja met man) zou mogen invullen.....dan krijg ik in eerste instantie echt een soort van black out achtig gevoel.....
Misschien maar alvast mentaal gaan voorbereiden....want zo lang zal dat moment niet meer op zich laten wachten denk ik...
Ingrid
