Pubergesprek verplicht?

Bezuinigen

Ik dacht dat er zoveel bezuinigd moest worden? Wat overdreven dit zeg, als het op veertienjarige leeftijd nog steeds niet duidelijk is hoe je te dik wordt, dan heeft het weinig zin meer. Al jarenlang worden kinderen geconfronteerd met schoolartsen die er bovenmatig aandacht aan besteden, projectweken op de basis- en middelbare school etc. Je moet eerder oppassen dat kinderen geen anorexia gaan ontwikkelen volgens mij door al dat gedoe over gewicht. Mijn kinderen (14 en 12) zijn zich vind ik bovenmatig bewust van gewicht, terwijl de oudste met zijn bmi nog net in het groen zit (aan de onderkant dus he) en jongste ruim onder het midden van de groene zone zit.

Reactie dochter

Met een grafstem: "Joepie, daar heb ik zin in"
Zij ziet het nut er niet van in: "Alsof je door 1 zo'n gesprek helemaal anders gaat eten, stopt met roken, veilig gaat seksen, je niet meer eenzaam voelt en het pesten ophoudt"

Betutteling

Ik vind het zelfs betutteling. Ik denk dat er een groep kinderen is van wie de ouders hun voorlicht, voor hen is zo'n gesprek niet echt nodig en de boodschap is al bekend. En er is een groep die het wel weten maar denken "laat maar kletsen" en dat er een groep is die het niet weten den daar verder ook niet om staan te springen, laat staan er ook iets mee gaan doen.

Dubbelop?

Die mogelijkheid is er allang, namelijk via de GGD in de tweede klas van het VO. Tenminste, als je dat wilt, ik heb gemeld dat wij het niet wilden voor onze zoon.
Het is mij niet duidelijk of de minister dit wil verplichten of niet? Daarbij, bij overgewicht vind ik dit rijkelijk laat voor een gesprek.....

Genista

Dat zit mij dus ook dwars, de verplichting inderdaad. Ik heb nu bedankt voor de eer, omdat we een huisarts hebben en zoon komt ook regelmatig bij de kinderarts. Ik wil wel graag zelf bepalen of iets dergelijks plaatsvindt.

Ouders in tweede kamer

Zoals wel vaker bij onderwerpen als dit,lijk ik het niet helemaal eens te zijn met de gemiddelde mening op OO. Geen van jullie ziet het dus zitten en vraagt zich af of er geen ouders met kinderen zitten in de Tweede Kamer. Natúúrlijk zitten er ouders. Maar blijkbaar is het merendeel in de Tweede Kamer, inclusief die ouders, genegen dit voorstel te accepteren. En om eerlijk te zijn vind ik het niet zo'n heel erg verkeerd plan. Of het een succes wordt, moet uiteraard uit de praktijk blijken. Ik kan me voorstellen dat pubers niet staan te trappelen voor zo'n gesprek en of ze eerlijk hun gevoelens zullen delen is de vraag, maar een gesprek met een buitenstaander over pesten, overgewicht, of andere zaken kan wel helpen. De mentor wordt niet altijd in vertrouwen genomen, de ouders ook niet. Wie weet kan het wel tegen een neutrale verpleegkundige of vriendelijke arts. En als daarmee ook maar een klein aantal pubers geholpen is, is het project een succes.

Waar bemoeien ze zich mee

Wat een betutteling, belachelijk.

Vraag nme afm, als het er door komt, of ze het verplicht kunnen maken. Die van mij gaan niet.

Klopt van die miljoenen

Maar is dat een goede motivatie om niks te doen? Het idee om de jeugd een uitlaatklep te geven over hun geestelijke en lichamelijke gezondheid vind ik niet verkeerd. Ik lees in alle reacties hierboven dat dat weer als bemoeizucht wordt gezien. Hoe zou de overheid het dan wel goed doen?

Kaaskopje

Het is een kwestie van ervaring. In de 2e kamer zitten wel mensen die al die verhalen over de jeugdzorg gehoord hebben, maar de GGD als jeugdgezondheidszorg wel hoog aanslaan. En natuurlijk hebben die ook iets meer deskundigheid om goed te kunnen verwijzen. Maar ook hier geldt: een foute opmerking, onbegrip, en je kunt een zorgmelding krijgen als je niet doet wat ze adviseren. Dit is gedwongen winkelnering. Neutraal is niet het woord, ze zijn gehouden aan signaleringslijsten en meldprotocollen en de mogelijkheid dat je kind wat afwijkt van het gemiddelde of een bekende stoornis heeft als dyslexie, adhd of autisme en de problemen die dat in feite kan geven, die komen op die signaleringslijsten niet voor behalve in een piepklein zinnetje.
En ja, er zijn vast ook hele deskundige mensen bij, in feite weet ik dat wel zeker, maar je loopt ook het risico op miscommunicatie en erger. Onveilig dus voor jouzelf en je kind. Dat kun je je bijna niet voorstellen als het jezelf niet is overkomen, toch is het zo.
http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.nl/2012/06/oproep-aan-alle-ouders-boycot-gesprek.html

Het net sluit zich

In de procedure voor mijn dochter die hopelijk een plaats krijgt in het speciaal onderwijs heb ik hier weer de regie, ik praat met al die dignitaressen de blaren van mijn tong, overal komen rapporten vandaan die weer door mij ingediend her en der verder gekanaliseerd worden door deze en gene, onder mijn toezicht, maar ik ben afhankelijk van het begrip van die deze en gene. Zelfs het ouderrapport dat ik bij mijn zoon nog indiende is afgeschaft. Ik stuur het natuurlijk wel mee, maar het is niet meer nodig.
Men gaat er gewoon vanuit dat de staat voor het kind zorgt en niet de ouder.

Jip

Het lijkt me handiger om weer een JAC of JIP te financieren waar pubers, eigener initiatief, zich kunnen melden als er eens iets is waar ze de ouders niet bij kunnen gebruiken.
En niet alle kinderen screenen omdat er een paar bij zullen zijn die niet al voldoende hulp via de ouders gekregen hebben.

Maar dan nog

Hoe zouden jullie het dán willen aanpakken? Het idee op zich vind ik een sympathiek idee. 'Midden'-pubers zijn gevoelig voor de genoemde problemen, hoe kun je die problemen dan eruithalen en zonodig begeleiden?
Ik ben dus echt niet zover dat ik vind dat dat pubergesprek moet hoor, maar ik ben wel benieuwd hoe je jongeren die gevoelig zijn voor bepaalde problemen dan wel kunt helpen.

Hulp erna

En wat gaan ze dan doen met al die pubers die te dik zijn? Hebben ze daar wel middelen voor? Of wordt dat ook weer een juridische aangelegenheid die bakken vol met geld kost en niets oplevert?
Er zou nou eens eindelijk meer geld moeten naar het ontwikkelen van deskundige programma's waar kinderen echt mee geholpen zijn. En maar vergaderen in die ZATteams en de onmacht straalt er vanaf.

Kaaskopje

Het JIP wordt al genoemd, het Jongeren Informatie Punt. Het is toch van de zotte dat daarop bezuinigd wordt, en tegelijkertijd wordt dit nieuwe idee gelanceerd.

Fiorucci

Ja, dat is absoluut heel erg krom.

Kan toch niet?

In Nederland kún je iemand toch niet verplichten tot het ondergaan van een medisch onderzoek, tenzij er sprake is van een acute levensbedreigende situatie?
Of heb ik een grondwetswijziging gemist?

Volkskrant

Als ik de Volkskrant van vanmorgen begrijp, komt het gewoon neer op een extra schoolartsen uitnodiging met 16 jaar. Dat is weer heel wat anders. Vaag verhaal.

En het vervolg

Volgens mij ligt het niet aan het niet 'weten' van dat je te dik bent of geen enkel idee hebben van goede richtlijnen qua beweging. Volgens mij weet élke puber dat, ze worden ermee doodgegooid. Waar het aan ontbreekt is een goed vervolgtraject....Want dan bén je te dik en dan? Van dat ene gesprekje val je heus niet af of ga je je levenshouding drastisch wijzigen. Vriendin van oudste ís te dik, echt veel te dik. D'r leven lang al...Van kind af aan dus. Die ouders hebben toen ze jonger was van alles geprobeerd. De oorzaak is onbekend, ouders zelf zijn 'gewoon' en ze hebben nog 2 kinderen die beiden graatmager zijn, het is dus geen 'gezinsfactor' of de levenshouding/maaltijden in huis die dat te dik zijn veroorzaken. Ouders hebben diëtiste geprobeerd, maanden wachten tot ze aan de beurt was (dit was basisschooltijd)en daarna een dieet waar dochter amper wat aan had want het was amper uitvoerbaar met een kleine portomonee en een kind dat ook nog naar school moet en wil spelen bij anderen, ouders hebben haar op zomerkamp (speciaal voor dikke kinderen)gestuurd...dat duurde 3 zomers lang voor ze aan de beurt was...Meisje gaat al járen naar sportschool (met onze oudste die het voor de lol doet) word daar gewogen en begeleid door fysiotherapeut, dat betalen ze overigens zelf, word nergens uit vergoed. Dat laatste houd haar in ieder geval 'op gewicht', maar nu ze ouder is heeft ze ook periodes dat ze daar gewoon niet heen gaat (nu ook niet, is verliefd, dus geen tijd, alleen tijd voor vriendje..). Ouders hebben haar naar kinderartsen en allerlei andere doktoren meegenomen...resultaat nul,nul. Voor véél dingen werd ze ook nog 'te jong' bevonden...
Als ze nu eérst eens een werkende oplossing of begeleidingstrajecten uitstippelen en dáárna pubers gaan screenen...dan hebben ze ook wat om naar te verwijzen. Ik vind het ook zonde van het geld, ik zie mijn nogal magere, veel sportende 14 jarige daar dus ook binnenkort naar toe 'moeten' (w.s. geef ik niet eens toestemming), die overigens ook nog nooit gepest is en prima in d'r vel zit. Er zijn namelijk ook een heleboel pubers waar het wél goed mee gaat...die tamelijk probleemloos en op gewicht en met een gezonde levenshouding door het leven gaan. En die zitten daar dan dus ook de tijd van die (toch wel dure) artsen te verdoen. Zeker in deze economisch slechte tijden, nogal zonde van het geld.
groeten albana

Ja, vervolg...

Ik ben benieuwd wat de Tweede Kamer als vervolg ziet, als blijkt dat een puber inderdaad overgewicht heeft. De diëtiste moet tegenwoordig zelfbetaald worden, nu dit niet meer in het standaard pakket zit.
Dit idee lijkt meer een schijnvertoning: overgewicht wordt steeds meer een probleem, maar gelukkig hebben we deze spreekuren, dus het probleem wordt daadkrachtig ter hand genomen!

Afvallen van een verplicht pubergesprek

Gaan we meemaken of dat helpt.

Waar staat eigenlijk dat het verplicht is?

Ik heb alleen gelezen dat er een uitbreiding komt van de schoolarts, dus niet alleen in de 2e klas maar ook in de 4e klas VO (ze nemen de leeftijden 14 en 16 jaar, maar tot nu toe gaat dit per klas).
Het gesprek in de 2e klas is niet verplicht en het lijkt me sterk als dat voor de 4e klas wel gaat gelden.

Ik zie al een antwoord

Elsevier:
Schippers moet pubers niet problematiseren
VVD-minister Schippers wil dat alle pubers eenmalig een arts te spreken krijgen.
Geldsmijterij: negen van de tien jongeren hebben geen hulp nodig, en al helemaal niet van de overheid

twitter van Justine Pardoen:
Nou gáát het natuurlijk niet om de pubers zelf (en al helemaal niet om hun ouders), en of die hulp nodig hebben of niet. Het gaat hier om een uitbreiding van de controle van de staat naar hun gezondheid volgens staatsnormen (die hopelijk wel op goed onderzoek gebaseerd zijn en rekening houden met een grote bandbreedte van wat normaal is).

Voorlopig is deze controle, net als het consultatiebureau voor baby's niet verplicht. Het is dus aan de GGD-en om ervoor te zorgen dat pubers blijven komen (of mogen komen van hun ouders). En dat zal alleen gebeuren als de tieners er zelf het nut van inzien.

Geld en invulling

Als ik het goed begrijp komt er een zak met geld beschikbaar (wordt verschoven van bijvoorbeeld JIP naar GGD).
Dat soort beschikbaarstelling wordt omkleed met prietpraat en schone bedoelingen, maar die zijn nooit dwingend. In essentie is het de GGD (de lokale variant, dus overal anders) die invulling geeft.
Is er iets goeds te doen met een zak met geld?
Ja, best wel. Ik zie wel heil in een schoolverpleegkundige met vaste spreekuren en een vertrouwenspositie. Dat lijkt me zelfs een betere vertrouwenspersoon dan de verplichte die scholen moeten hebben, maar die vaak niet bereikbaar is of niet onafhankelijk is.
Er is wel een dingetje: dan moet diezelfde GGD zich niet óók lenen voor leerplichtonderzoek en bovendien moet dat dossier dan ook echt gesloten en geheim blijven. Voor zat-teams, leerkrachten, jeugdzorg en meer van dat en óók voor de ouders.
Zelfs het bezoek zou geheim moeten zijn. Niet aankgekondigd, niet uitgenodigd, maar vrijwillig op initiatief van de puber.
Lijkt me ideaal voor toegang tot soa-testen, anti-conceptie of andere problemen die de puber liever geheim houdt.
Ja, dat geld kan goed besteed worden. Maar als we af moeten gaan op het gedrag van de GGD's in het verleden, dan vrees ik dat het geld wel op gaat (we nodigen op intimiderende wijze alle leerlingen uit), maar dat het opnieuw niet goed terecht komt.
Groet,
Miriam Lavell

Miriam

Het is echt bedoeld voor een tweede VO-contact, de GGD mag het niet voor iets anders inzetten, al willen veel GGD's dat wel. Ze proberen dat nu nog voor elkaar te krijgen.

Het gaat net als het 2-VO contactmoment op basis van een enquete die leerlingen invullen gecombineerd met meten en wegen. Op indicatie kan een kind dan worden opgeroepen voor een gesprek met de JGZ-arts.

Het is dus niets nieuws maar gewoon nog een extra meet- en contactmoment. Iedereen die JGZ slecht vindt is het hiermee oneens. Iedereen die het nuttig vindt, is blij.

Liora