Sarcas!

Vermakelijk?

Ik vond het vooral leerzaam. Ik weet nu precies hoe ik mijn dochters sweet sixteen party niet ga aanpakken.

Amazone.

Gefeliciteerd

Proficiat voor je dochter, mw. Sarcas en jou. Het feestje-relaas kwam me bekend voor, was leuk om te lezen ook. Wij wonen in een ingedut deel van NL dus de voordeur bleef hier heel gelukkig. Top dat 't feestje volgens de jarigen en haar gasten top was - dat is eigenlijk wel 't belangrijkst.

Vermakelijk maar dochter is pas 3

als ze 13 was had ik waarschijnlijk ook gegriezeld. Het riep hier ook nogal wat herinneringen op van feestjes waarvan ik nu denk.. "Was misschien toch niet zo leuk.."

Mijk

Vermakelijk maar, vooral heel leerzaam

hoe ik het dus inderdaad NIET wil.....gelukkig zijn mijn bloedjes nog niet zo ver, voor zoon van 10 valt het al niet mee om dat te vieren met vriendjes, dus .... En dochter is pas 5.....hoewel ik haar wel in de smiezen moet houden hier over......

Dichterlijke vrijheid?

Ik hoop het maar. Anders vind ik zijn verhalen helemaal tenenkrommend en volstrekt niet grappig of vermakelijk. Vraag me af op welke leeftijd dat meisje op eigen benen gaat staan... Dat kon op deze manier weleens heel lang gaan duren.

Leuk verhaal, maar ik word er niet vrolijk van

Het is een leuk verhaal, maar of het feest nu zo leuk is geweest???? Ik verbaas mij erover dat dochterlief zich aan geen enkele afspraak houdt en er gewoon mee weg komt. En blijkbaar weet ze dat ook en heeft ze maling aan wat haar ouders zeggen. Sarcas weet het leuk te brengen, maar eigenlijk vind ik het een treurig verhaal.
Marieke
(wiens oudste over 2 maanden 16 wordt)

Realiteit?

Als het inderdaad waar is wat Sarcas beschrijft ,dan maak ik me toch echt zorgen.Dochter weet niet waar ze aan toe is,mag alle regels overtreden zonder dat er Consequenties aan vast zitten,als dit in huize Sarcas de gewoonte is dan begrijp ik waarom dochter bij tijd en wijle voor ernstige problemen zorgt,dochter heeft geen duidelijkheid,weet niet waar ze aan toe is.en dat is juist voor een puber heel erg belangrijk.
maar.....Sarcas schrijft een column,ik vraag me af of hij echt schrijft wat de realiteit is of dat hij er wat dingen van het feest uitpikt en de rest er bij verzint.?
Als dat laatste zo is,dan maak ik me zorgen om niets.

Feestje

Het feestje-relaas kwam mij dus wel bekend voor. Best mogelijk dat Sarcas wat aangedikt heeft, 't is tenslotte een column maar zo vreemd vond ik het niet en eng ook al niet. Wat mij regelmatig overkomen is, is dat ik in mijn afspraken met tiener niet 100% helder was (vb: drank is ook drinken) en dat tiener dan vervolgens een loopje met mij nam. Dan kan ik op m'n strepen gaan staan -dat heb ik zo niet bedoeld, bel alle gasten maar af- maar dat is vooral een goed recept voor ruzie, weglopen, buitenshuis de beest uithangen. Daarbij je kind moet op eigen benen leren staan, als ze eenmaal op kamers gaan wonen kun je ook geen toezicht meer houden. Daarbij hoort juist ook ruimte geven, de dochter van Sarcas heeft er weer een leerzame ervaring bij. En Sarcas ook, 1 keer zo'n feestje in je huis is genoeg.

Proest

"sommige zijn heel erg kritiek". Ik snap wat je wilde schrijven Sini, maar het staat er zo komisch
Ben ik een van de weinigen die zien wat er wél allemaal goed ging op dat feest?

Nee hoor...

ik zie ook veel positieve dingen....zo liet dochter de groep jongens niet binnen, hield zich dus keurig aan de afspraak. Ik denk dat Moeder en Sarcas inderdaad duidelijker hadden moeten zeggen, eigen drank, niet alcoholisch meenemen.....evenals van te voren dat aantal goed vaststellen....Oh, en dochter heeft ook keurig de dag erna opgeruimd, met hulp van haar vriendinnen.....kom op dames, zo zwartwit is het volgens mij niet en is het puber-eigen om toch de grens te verleggen toch??? Aan jou als ouder te beoordelen of het je de strijd waard is of dat je een keertje je ogen sluit....nobody is perfect en ook Sarcas niet denk ik.....

Wat reacties

Alles heeft zijn goede en zijn slechte kanten, en dat is niet ander voor columns of feestjes... Deze column over het feest was redelijk waarheidsgetrouw. Ik heb natuurlijk de vrijheid genomen om wat verhaaltechnische kreukeltjes te effenen, anders wordt het onleesbaar of onbegrijpelijk, maar alle feiten kloppen. Toch staat er meer niet dan wél in. Zoals dat ze keurig volgens afspraak de vrienden & aanhang die onuitgenodigd langskwamen niet heeft toegelaten, hoe vervelend dat soms ook was, en zonder elke keer te komen vragen of die-en-die toch please-please-please wél naar binnen mocht. Het groepje eikeltjes uitgezonderd natuurlijk, maar ze dat ging haar boven de macht natuurlijk. Ze heeft er keurig voor gezorgd dat de feestgangers beneden bleven, en niet door het huis zijn gaan zwerven. Ze heeft zich voor, tijdens en na het feest aan alle afgesproken gehouden, behalve aan de ene afspraak over het aantal genodigden. Een verzachtende omstandigheid was wellicht dat een hoop van de eerste uitgenodigden zeiden ‚misschien’ te komen, en ze er voor de zekerheid nog wat bij nodigde. Nú snapt ze dat ze dat even had moeten overleggen. Ik ben zeer tevreden over hoe ze zich heeft gedragen.

Even direct reagerend op sommige postings:

„Dochter Sarcas overschrijdt alle grenzen (meer mensen uitnodigen dan afgesproken, en het waren er al teveel!)”
Hierboven uitgelegd. Het was een klein verschil van inzicht. „Als ik er 45 uitnodig, dan komen er dus 35’. Uiteindelijk waren het er tussen de 30 en 35. Denk ik. Sommigen gingen vroeg weg, sommigen kwamen later aan...

„En zeggen dat er drank meegenomen moest worden”
Ze was verbaasd toen ik haar vertelde dat als je dat zo schrijft er in het algemeen sterke drank mee bedoeld werd. Wij hadden gezegd dat we geen sterke drank in huis zouden halen. Ik denk dat als ze van plan was geweest sterke drank door vrienden mee te laten nemen dat ze dat onderling geregeld zou hebben en het niet pontificaal op de uitnodiging zou hebben gezet.

„Vraag me af op welke leeftijd dat meisje op eigen benen gaat staan... Dat kon op deze manier weleens heel lang gaan duren. ”
Tja, qua zelfstandigheid zie ik soms wel pubers die het er beter afbrengen. Alhoewel... Het is al een paar maal gebeurd dat ze tijdens het uitgaan belde dat ze een dronken vriendin naar huis moest brengen, of gebreurtenissen van gelijke strekking. het lijkt er op dat ze haar groepje in de gaten houdt en zich verantwoordelijk voelt, en neemt stappen als dat moet. Een mooi voorbeeld, vertelde ze ze week nog.
Ze was uit eten met vriendinnen in een groot restaurant. Ze was even met een vriendin mee naar buiten gegaan, want di moest roken. Toen ze terug kwam stonden er nieuwe drankjes. Op haar vraag waar die vandaan kwamen vertelden de vriendinnen dat die van leuke jongens waren. Argwanend heeft dochterlief gevraagd of ze door de ober, of door de jongens waren gebracht. Het bleek dat de jongens ze zelf hadden gebracht. Ze vertrouwde het niet en nipte van haar drankje,
en vond het vreemd smaken. De vriendinnen vonden het bij nader inzien ook vreemd smaken, en er leek wat op de bodem van de glazen te liggen. De vriendinnen hadden al onbezorgd van hun drankjes gedronken. Dochterlief heeft de drankjes leeggegooid en de vriendinnen uitgelegd hoe stom ze waren geweest.
Als ik dat hoor, dan groeit mijn vertrouwen aanzienlijk. Ze is niet gek, ze doet alleen af en toe een beetje, tja, puberaal.

„en dan ook nog blowen thuis, zou ik nooit toestaan”
Ik heb er niet bijster veel bezwaar tegen. Net zo veel als met alcohol, is voor mij één pot nat. Als ik het zou verbieden, en ze zouden het niet doen, dan was dat beter geweest. Maar ik weet zeker dat ze dan om de zoveel tijd en masse naar het kinderspeeltuintje op de hoek zouden gaan om daar te blowen en zooi te maken, en dat leek me een slecht alternatief.

„Ik vind het belachelijk om dit soort feesten toe te staan.”
Tja, meningen verschillen. Als ik zo in dit draadje lees zie ik dat meerdere mensen soortgelijke ervaringen hebben (minus ingetrapte deur dan). Ikzelf had en kwam ook al op dat soort feestjes vanaf m’n 14e. Milieu. Subcultuur. Geografische locatie. Zo waren de feestjes in het algemeen hier, en zo zijn ze nog steeds. Komt wel goed.

„als het zo blijft dan kan Sarcas altijd zijn dochter nog een weekje naar Afrika sturen, de rimboe in.”
Komende zomer staat de rimboe van Suriname op het program, tot groot ongenoegen van de puber Ik zal ongetwijfeld wat te schrijven hebben!

„Dan kan ik op m'n strepen gaan staan -dat heb ik zo niet bedoeld, bel alle gasten maar af- maar dat is vooral een goed recept voor ruzie, weglopen, buitenshuis de beest uithangen.”
Inderdaad.

„Daarbij je kind moet op eigen benen leren staan, als ze eenmaal op kamers gaan wonen kun je ook geen toezicht meer houden. Daarbij hoort juist ook ruimte geven, de dochter van Sarcas heeft er weer een leerzame ervaring bij.”
Absoluut. Eén van de bijwerkingen waar we op hoopten was dat ze zag wat zo’n feestje zou kosten (ja, ze heeft zelf goed meebetaald), hoeveel werk het is (ze is er druk mee bezig geweest, inclusief opruimen) en hoeveel verantwoordelijkheid het vergt (daar is ze ondertussen ook achter, volgend jaar gaat ze lekker de stad in). Als het feest niet door was gegaan hadden we nog jaren de klachten over een onwerkelijke fantasie moeten aanhoren. Ze heeft haar feest gehad, ze snapt wat er allemaal kan gebeuren, dat je een hoop iet in de hand hebt waar je wel mee moet dealen, en dat het uitermate vermoeiend is!

Afsluitend, in Huize Sarcas is iedereen tevreden, om meerdere redenen.

Sarcas

Ik denk

dat je het er inderdaad redelijk van afgebracht hebt Al zou ik zelf toch die uitnodigingen gezien willen hebben voor hij wegging... En het mooi opgeschreven hebt. Beter een pittig feestje en wat wijze lessen dan jaren aanhoren hoe mooi eht wel neit had kunnen zijn..

*proost*

Sarcas...

Precies

ik snap je helemaal Sarcas, en die positieve dingen die had ik dus ook uit je column gehaald. Help me herinneren over een aantal jaartjes als sancykind ook de leeftijd bereikt....

Prinses sarcas

Hmmmm - op die heldenverhalen valt vaak wel wat af te dingen (succes kent vele vaders, weetjewel), maar fijn dat ze zo sterk in haar schoenen lijkt te staan. Nu nog zelf leren kaart lezen en d'r ouders niet voor rotte vis uitmaken als ze de aanwijzingen letterlijk opgevat hebben en nog zo het een en ander op het gebied van omgangsvormen en afspraken.
Uiteindelijk komt het meestal wel goed, dat zal allemaal best, maar voorzover ik er enige invloed op heb, kies ik toch liever een andere weg met minder vallen en opstaan.

Nuance en vraag aan sarcas.

nu ik de wat uitgebreidere versie + de achtergronden van het verhaal heb gelezen ,denk ik er wat genuanceerder over,,al blijf ik er bij dat er hier geen drank en drugs waren binnen gekomen.
overigens ,Sarcas? waren alle gasten boven de zestien?

Drank & drugs

„al blijf ik er bij dat er hier geen drank en drugs waren binnen gekomen”

’t Had van mij niet gehoeven, maar de boel verbieden zou de consumptie alleen maar naar buiten hebben verplaatst. Om dat consequent te blijven zou ik de hele avond/nacht nuchterheidstests hebben moeten uitvoeren, denk ik. En een feestje waar pa-als-politie rond patrouilleert is toch minder geslaagd, denk ik. En ik vond het belangrijk dat het een goed feest zou worden. Opkrikken zelfvertrouwen dochter enzovoorts. Natuurlijk zijn daar ook grenzen in, maar die zijn niet overschreden.

„waren alle gasten boven de zestien? ”
Het merendeel vast wel. Ik ben niet ieders ID gaan controleren. Het is natuurlijk niet zo dat de kids op dat feestje voor de eerste keer met alcohol in aanraking zijn geweest. Of ze wel of geen biertje nemen is iets dat ze zelf met de afspraken met hun ouders moeten verantwoorden. Zie boven, ik ga geen agentje spelen in dat opzicht. Had ik iemand met een fles sterke drank aan z’n mond zien staan, dán had ik dat verboden en ingenomen. Voor zover ik achteraf heb gehoord is dat maar heel beperkt gebeurd trouwens.

Sarcas