Puberteit Puberteit

Puberteit

Lees ook op
pecas

pecas

24-03-2011 om 17:11

(school) motivatie voor pubers

Even getwijfeld waar deze topic te plaatsen, hier of bij "Ouders en school" maar aangezien het toch echt een puberprobleem is toch maar hier.

Mijn 15 jarige puber is niet dom, best slim eigenlijk, maar zo ongemotiveerd als het maar kan op studeergebied. Gelukkig (al vind ik het een slecht systeem maar in dit geval in ons voordeel) wonen we in een land waar hij niet hoger of lager kan, middelbare school is middelbare school, maar hij heeft er gewoon geen interesse in. Eerlijk gezegd nooit gehad maar ik hoopte dat zo rond deze leeftijd het kwartje toch wel zou vallen. Het helpt al niet dat hij nog 3 zussen/broers heeft die het allemaal makkelijk aankunnen, studeren leuk vinden, goede cijfers halen etc. Maar bij hem is het al sinds z'n 7e aanploeteren. Ik snap ook wel dat het niet leuk is telkens maar weer slechte cijfers te krijgen, hij is al een keer blijven zitten, in 2e VO, maar nu gaat het weer slecht en ik wéét en zie dat het gewoon komt doordat hij niet oplet in de klas (geen interesse), z'n huiswerk afrafelt (niet interessant) en nooit eens iets extras doet. Als hij eens een vlaag van genialiteit heeft haalt hij ineens een 9 bv voor een heel moeilijk biologie examen terwijl de halve klas een onvoldoende heeft, maar daar blijft het bij.
Ik heb al van alles geprobeerd, enthousiast ernaast zitten en meestuderen, belonen, dreigen, vertellen over leuke studies later, programma's laten zien over kansarme kinderen voor wie studeren een privilege is, etc. en mijn vinderijkheid is OP, ik weet het niet meer maar ik zou hem zo graag gemotiveerd willen zien.

¿Wie o wie heeft nog een briljant idee? Of moet ik de hoop opgeven totdat hij zelf tot inzicht komt op z'n 20e.

Pecas

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Pecas

-en ik wéét en zie dat het gewoon komt doordat hij niet oplet in de klas (geen interesse), z\'n huiswerk afrafelt (niet interessant) en nooit eens iets extras doet. Als hij eens een vlaag van genialiteit heeft haalt hij ineens een 9 bv voor een heel moeilijk biologie examen terwijl de halve klas een onvoldoende heeft, maar daar blijft het bij.
Of je het over mijn zoon hebt!
Mijn kleine professor van de basisschool heeft met Kerst ineens een slecht rapport en ben ik voor het eerst naar een tafeltjesgesprek geweest op verzoek van school. Zijn leerkrachten zeggen dat hij het kan maar inmiddels durft zoon niet meer naar zijn cijferlijst te kijken. Voor hem ook zeer onwennig.
Al die dingen al gedaan. Mocht van zoon. Waarschuwen dat het tijd is om tas in te pakken en huiswerk te gaan maken. Helpen met overhoren. Vroeger naar bed.
Zoon is verward.
Nu heb ik met hem afgesproken dat hij een afspraak maakt met de mentor of die nog een tip heeft. Help ik hem herinneren door morgen een collega naar hem te laten sms-en.

Puberbrein

Bedankt voor de links.
Ik heb het boek Puberbrein inderdaad gelezen. Dus ik stel zoon ook gerust maar de gouden tip zit er voor mij nog niet bij.
Ik stel zoon gerust over zijn ontwikkelende brein, dat zijn sociale vermogens ook nog eens ten koste kunnen gaan van zijn cognitieve ontwikkeling - want dat is voor zoon een geweldige ervaring, het lukt hem- dat ik het helemaal niet erg vind ook niet als hij blijft zitten, of langer over zijn schooltijd doet, hij is nog nooit blijven zitten, ik vind het wel naar voor hem dat hij niet meer naar zijn cijfers durft te kijken. En hangen op de HAVO lijkt me ook geen leuke tijd.

15 jaar

Ik heb zoon zelfs voorgesteld om af te stromen naar de mbo-ict. Iets praktischer en daarna kun je ook nog de door hem beoogde hbo-ictopleiding doen. Maar dat was zijn eer te na.

pecas

pecas

25-03-2011 om 07:44

Die puberbreinen anne

Is iets waar ik rekening mee hou. Hij heeft lange schooldagen en véél vakken, is pas rond 16.45 thuis en ik laat hem s'middags z'n nodige rust om even bij te komen. Ook hou ik er rekening mee dat z'n "brein" nog niet erg ver vooruit kan kijken en daarom de gevolgen van lui gedrag niet kan overzien, maar ik baal zo van de complete lack van inzet, als hij dan niet weet waarvoor hij het doet, dóe het dan gewoon, denk ik. Ik hoop al enige tijd op een inspirerende leraar die hem het licht kan laten zien. Ik weet dat wij als ouders op dit moment alleen maar als irritant worden gezien en dat alle onze peptalks oor in, oor uit gaan. Een rolmodel die hetzelfde aan de hand heeft gehad, tegen wie hij opkijkt en hem kan overtuigen van de nut van nú studeren is denk ik wat hem goed zou doen. Maar ja, waar vind je zo iemand, die moet maar net je pad kruisen. Grote zus die erg succesvol is is natuurlijk ook maar saai, daar neemt hij ook niets van aan.

En Anne, ik vind het al knap dat die van jou al weet wat hij wilt doen later, die hbo ict, dat is al wat! Dan heeft hij in ieder geval een doel!

Pecas

Yura

Yura

25-03-2011 om 10:35

Omkopen?

Misschien is de ouderwetse omkoopmethode toch een uitweg in dit geval. Dit hoort niet uit mijn mond te komen want mijn kinderen zijn zo ongeveer de enigen in hun omgeving die niks voor hun rapport krijgen. Ik vind het gewoon vanzelfsprekend dat ze hun best doen, dat doen ze voor zichzelf. Maar als door puberbreintoestanden ze dat tijdelijk even niet snappen blijkbaar en ze kunnen het wel, dan zou het ook zonde zijn om af te zakken. Misschien is dan een beloning in het vooruitzicht stellen een tijdelijke uitweg.

Maaike

Maaike

25-03-2011 om 11:32

Yura

Werkt dat in de volwassenen wereld ook niet zo? Je krijgt salaris voor je werk ... (oke, dat doe je niet voor jezelf zoals een studie wel) maar nog een bonus voor extra goede prestaties. Dus blijkbaar is het wel iets wat mensen triggert om goed te presteren?

krijn

krijn

25-03-2011 om 11:43

Omkopen?

Yura dat heet 'belonen'. Ik doe het per SO en proefwerk (wachten tot rapport werkt niet ...)

Fiorucci

Fiorucci

25-03-2011 om 12:09

Nee

dat werkte hier niet, dat omkopen..)

Holiday

Holiday

25-03-2011 om 12:15

Nou? belonen ja wel hoor

Hier ging het zo slecht dat zittenblijven bepaald niet ondenkbeeldig is dit jaar. Een beloning in het vooruitzicht kan het tij nog positief keren, zei de mentor laatst tegen ons. Ik kan niet in jullie portemonnee kijken, maar een weekendje terschelling in het vooruitzicht of een mooie mobiel of zo....Dat geeft misschien net dat zetje?

Ahum..Wij moesten toen opbiechten dat zoon zelfs niet harder is gaan lopen van het vooruitzicht van een hele mooie verre bestemming met een familielid deze zomer als hij over zou gaan! Vreselijk toch.

Dus weer een ernstig gesprek met zoon (4e klas havo, een moeilijk jaar).

Maar, ik moet zeggen, hij is nu wel serieus aan het werk gegaan. Toch die verre reis, of gewoon het idee dat het echt niet gaaf is om nog een keer hetzelfde jaar over te doen. Ik heb weer hoop gekregen in ieder geval...

Hij heeft wel eens gevraagd om 5 euro voor elke voldoende. Wij hebben toen lachend gezegd onzin, je krijgt niks, je hóórt minimaal voldoendes te halen. Voor jezélf, niet voor geld. Maar nu zou ik het toch inzetten, als het zou helpen!

pecas

pecas

28-03-2011 om 07:57

Belonen werkt niet voor chronisch gebrek aan motivatie

Ik heb de ervaring dat daar toch echt iets anders voor nodig is, een mindswitch en die moet getriggered worden en dat ligt denk ik bij ieder persoon weer anders. Net dit weekend tijdens een gezellige gezinsdiscussie weer versteld gestaan over filosofische gegevens waar hij mee kwam waarvan zus, die op universiteit zit, vaststelde dat ze daar zelf op dit moment mee bezig is. Vlagen van genialiteit die binnensluipen in lange periodes van totale onverschilligheid.
Moet wel zeggen dat heel z'n personaliteit zo in elkaar zit, euforie afgewisseld met onverschilligheid.
Ok, Ik ga door met experimenteren, als ik de spijker ooit op z'n kop sla laat ik het meteen weten!

Pecas

mijk

mijk

28-03-2011 om 12:15

Is het niet gewoon wat te makkelijk?

Als ik het zo lees dan lijkt het me dat hij het op zijn sloffen zou kunnen doen als hij maar eens iets deed. Zit daar dan niet het mogelijke probleem?

Meestal zijn dingen die je makkelijk afgaan daardoor bijzonder saai. Wij weten dat als hij nu laat zien wat hij kan in een studie wel met interessante dingen aan de slag gaan. Voor hem zal het de ver van zijn bedshow zijn. Maar is daar geen winst te halen. Hem een glimpje laten zien van studeren of is hij er zo een die er van overtuigd is dat hij later wereldreiziger met gitaar gaat worden?

Mijk

pecas

pecas

29-03-2011 om 08:03

Mijk

Nou nee, hij geeft geen aspiraties om wereldreiziger te worden en gitaar speelt hij ook niet

We zijn inderdaad een beetje aan het rondkijken wat hij later leuk zou vinden om te doen, hij vindt Marketing leuk (is erg inventief) en iets met ICT misschien. Het is niet zo zeer dat het te makkelijk is, want dan zou hij toch wel betere cijfers halen ook al studeert hij niet? Maar als hij redelijk z'n best doet komen er ineens belachelijk hoge cijfers uitrollen bij sommige vakken (exacte).

Ben van plan in de toekomst eens bij een hogeschool langs te gaan en te laten zien "hoe leuk" dat wel is, hopelijk schrikt het hem niet helemaal af, te zien dat hij nog jáááren moet!
Pecas

Fiorucci

Fiorucci

29-03-2011 om 08:49

Pecas

Of het niet te makkelijk is, daar geef je zelf het antwoord op: "Maar als hij redelijk z'n best doet komen er ineens belachelijk hoge cijfers uitrollen bij sommige vakken (exacte)."
Als stof te makkelijk is, kan dat onderpresteren tot gevolg hebben. Dan doe je gewoon helemaal niks meer.
Zo heeft mijn man alleen mavo, hij vond het op de havo veel te makkelijk, deed niks meer en moest terug naar de mavo, terwijl bekend was dat hij een iq heeft van 150.

mijk

mijk

29-03-2011 om 10:44

Dat bedoel ik

inderdaad wat Fiorucci zegt. Hoe slim je ook bent doe je niks dan haal je het niet. Je moet in ieder geval weten wat de bedoeling ongeveer is. En als je boeken ergens onder je bed liggen te beschimmelen dan lukt het dus niet.. Ook niet als het eigenlijk veel te simpel is. Lullig is dan dat als niemand die strategie doorziet het dus niet leuker wordt..

Jouw mailtje bevestigde ook heel erg mijn idee dat het inderdaad te makkelijk is. Dus ik zou het inderdaad zoeken in toekomstdromen wat zou hij willen worden doen. En hem dan voorhouden dat hoe hoger zijn resultaten nu hoe meer mogelijkheden er zijn. ZOek de toelatingseisen voor allerlei verschillende opties er eens bij. Wat voor cijfers heeft hij nodig om astronoom te worden of scheikundige, filosoof of neuroloog.
Hij hoeft het niet te worden maar het is leuk om je opties een beetje open te houden, toch...?

Mijk (die niet heel erg slim is maar wel spijt heeft van haar beschimmelde wiskundeboek...)

Je praat over mijn puberzoon!

hier ook een slim kind, zelfde leeftijd, maar gewoon niks doen. werkstukken niet af hebben (of net op tijd, maar veel te matig voor wat hij kan), huiswerk niet doen of op het laatste moment nog wel werken en dan nog net voldoende cijfers halen ...
wij gaan het nu als volgt aanpakken; alle extra's in het leven (sport, uitgaan, zo nodig ook internet/facebook) kunnen alleen nog maar verdiend worden. hoe? door je taken af te hebben, dus schoolwerk naar behoren en de verschillende taken in huis. hopelijk geven we op die manier grenzen aan waarbinnen hij alle ruimte heeft.
wat vinden jullie daarvan?
(beloning, positief stimuleren, toekomst perspectief, allemaal al gepasseerd station hier - zucht)

Fiorucci

Fiorucci

03-04-2011 om 09:37

Ozieozzie

Het proberen waard, al zou ik sport niet laten verdienen, ik vind sport heel belangrijk en zou blij zijn met sportende zonen.

pecas

pecas

03-04-2011 om 09:40

Nieuwe motivatie zoon zelf

Gisteren hadden we het over school en hoe de jongens in een klas lager "ontzettend kinderachtig" zijn, in zijn eigen woorden. Ik zei dus tussen neus en lippen door dat als hij zo doorgaat, hij toch echt bij die "kinderen" in de klas komt. Waarop hij verontwaardig antwoordde: "Ma, je denk toch niet dat dát gaat gebeuren he, ik ga deze laatste maanden gewoon keihard werken, vier vakken haal ik makkelijk op, twee vakken haal ik in september (hier herexamens in september, weet niet of dat in NL ook zo is)en niks aan de hand".

Zucht... het is niet de eerste keer dat hij op het laatste moment ineens "de ingeving" krijgt en hard begint te werken en alles haalt. Ouders, school, iedereen ziet het dan al niet meer zitten en ineens gaat het. Ik moet zeggen dat zowel man als ik, allebei met eigen zaken, ook het beste werken onder stress, als het ineens écht afmoet, dus misschien is het wel genetisch.

Stom van kind, want nu begint de zomer hier, zou hij lekker van alles kunnen doen s'middags en in de weekenden en moet dan aan de blok, maar ja, so be it.

Ozzieozzie, wat je zegt werkt hier niet echt, heb ik al geprobeerd, kind heeft echt wat ontspanning nodig, anders wordt hij gillend gek, want niet wegneemt dat ook hier privileges afgepakt worden als het echt mis gaat, maar sport heeft hij echt nodig als uitlaatklep. UItgaan doet hij niet veel, in het weekend rondhangen met z'n groepje bij iemand thuis, door de week is daar zowiezo geen tijd voor hier, school duurt te lang.

Maar ja, zal het dan toch zo zijn deze keer weer? Ik ben benieuwd!

Pecas

Sport

mee eens dat sport belangrijk is, daar krijgt hij ook onder restricties genoeg van hier (wij zijn niet in nederland); hij mag dan alleen niet naar de extra activiteiten toe (extra trainings weekend, trampolining etcetera).
heeft iemand ervaring met op deze manier gedrag te veranderen/aan te passen?

Of belonen met sport

Ik ken ook een geval van een leerling die wel wilde meewerken als hij in de pauze mocht honkballen. Dat vond ik toen een gemiste kans dat dat voor hem niet gehonoreerd werd.

Muzikant

En oef... zoon meldt nu dat hij ook wel muzikant wil worden! In elk geval maakt hij nu dan wel weer elke dag muziek.

Stenna

Stenna

06-04-2011 om 14:18

Huiswerkbegeleiding

Herken het probleem. Bij ons was de oplossing een huiswerkinstituut. Met enige chantage zoon erheen gekregen (hij kreeg iets wat hij graag wilde hebben als hij er ten minste 3 maanden heen zou gaan). Daar viel het kwartje opeens wel. Het is daar zeer gestructureerd en georganiseerd, dat doet hem goed, en er is geen afleiding.
Inmiddels is zoon helemaal gemotiveerd om er zelf heen te gaan, blijkbaar was het net dat wat hij nodig had, en hij ziet het effect (met veel minder moeite en tijd haalt hij nu opeens de beste cijfers van de klas: dat werkt weer zelfmotiverend). Als hij thuiskomt is hij lekker klaar, kan dan beetje chillen etc. En geen gezeur aan je hoofd van je moeder meer!
Nadeeltje voor de ouders: het is duur.

pecas

pecas

07-04-2011 om 07:45

Stenna

Jammergenoeg bestaat dat hier niet, we wonen niet in Spanje, maar wel heb ik 2 verschillende bijles leraren, en die komen ieder 2 uur per week, dat is al iets. Een doet vakken in lokale taal en de ander de exacte vakken en dan vooral voorbereiding voor examens enzo. Oók duur maar enige manier, maar die dagelijkse huiswerkbegeleiding, dát zou een zegen zijn! Is dat dan iedere dag, ook vrijdag? (Dag op welke zoon pertinent weigert iets te doen, ook wel begrijpelijk aangezien hij om 5 uur thuis is en het dan écht gehad heeft na een hele week zitten).

Pecas

Huiswerkbegeleiding!

oh ja,.. dat zou ik ook wel graag willen hier, maar helaas, dat kennen we hier niet
dat zou al zoveel van de stress thuis wegnemen, en het dus weer wat gezelliger maken! er zijn nog genoeg strijdpunten over ...
ah wel. we zullen zien als straks de volgende term weer begint!

Tuurlijk wel ozzie.

Als je geen instituut hebt dan 'zoek' je toch gewoon iemand? Er zijn RT-achtige types die ook buiten een school om werken, of je huurt een student in die een vak doet in een richting waar jouw kind wel wat hulp kan gebruiken, of een VUTTER met tijd over...Als je een beetje creatief vindt dan lukt dat je vast....

Ingrid

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.