Schoolreis buitenland, vind het doodeng

Toen mijn kind naar Parijs ging was mijn enige eis dat ze op de app " laatst gezien" aanzette. Als ik niet kon slapen keek ik wanneer ze voor het laatst online was en dat was 5000 keer per dag, en dan wist ik: ze leeft nog. 

Ja dat helpt, al die horrorverhalen hier! (not)
Hemf, je zoon zal het leuk hebben, ze zijn met z'n allen en Praag is geweldig. Als hij terug is ben jij ook weer een ervaring rijker.

Ik was ook altijd blij als hij weer thuis was. Mijn zoon is inmiddels 32 en is vroeger met school naar Munchen en Wenen geweest. Ze hadden ook veel vrije tijd en dan werd er veel gedronken, ook door de leraren. Het was een heel andere tijd. In deze tijd zou ik me daar minder druk om maken.

Wat mij hielp/ helpt is vragen of ze wat fotoś op insta kunnen zetten. Of vraag welk account je kan volgen, van de leraren bijvoorbeeld. Als je ziet dat ze voor een prachtig gebouw een broodje zitten te eten, verdwijnen veel van de beren die ik op hun weg had bedacht. Mijn zoon ging op zijn zestiende met de klas naar Boedapest, en daar werden ze nog zelfstandig in groepjes losgelaten ook: ga maar de stad in met zijn zessen en verzamel om vijf uur voor het parlementsgebouw, dat werk. Doodeng voor mij, maar ze leerden er zoveel van. Gaat goed komen. Een jaar later ging hij naar Praag, met zijn vieren, ging ook helemaal goed. sterkte

Vroeger gingen wij ook op buitenlandreis zonder mobiele telefoon en redden we ons ook als er iets was. Als er echt wat is, worden de kinderen altijd wel geholpen door lieve mensen. Je moet ervan uitgaan dat 99% van de mensen aardig is en je kind helpt als hij de groep is kwijtgeraakt. Als hij de naam en het adres van het hotel heeft, komt hij daar altijd weer terecht. Desnoods in een politieauto. 

Dit soort dingen vond ik ook altijd eng maar dit heb ik nooit laten merken. Als er toch iets anders loopt dan gepland, zijn ze op die leeftijd echt wel in staat om te improviseren en uiteraard gaan er ook docenten mee met zo'n reis.

Laat ze gewoon lekker genieten! Niks op Insta of laten appen. Kids moeten gewoon van vrijheid genieten zonder zich druk te maken over ongeruste ouders. Tuurlijk kan er deze tijd veel meer qua contact maar eigenlijk ben ik achteraf wel blij dat ik 30 jaar terug op geen enkele manier contact met thuis kon houden. Mijn ouders zagen me eind van de week wel weer!

Meestal gaat alles gewoon goed. En zelfs als het niet goed gaat, zelfs als alles waar je bang voor bent tegelijk gebeurt, zijn telefoon is kapot, zijn id-kaart wordt gestolen en hij raakt ook nog zijn groepje kwijt en hij weet het adres van het hotel niet meer, zelfs dan komt het ook echt uiteindelijk wel weer goed. 
Praag is een supertoeristische bestemming, dus vol met Nederlanders, vol met mensen die goed Engels of Duits spreken en in het algemeen gewoon veilig (in elk geval niet onveiliger dan een grote Nederlandse stad). Dus hij vindt vast wel een manier om hulp te vragen en eventuele problemen op te lossen als het nodig is. Het is niet dat om elke hoek een seriemoordenaar speciaal op hem staat te wachten he.
Hooguit heeft hij een paar minder leuke uren (maar wel een leerzame ervaring erbij).
Maar de grootste kans is uiteraard dat alles gewoon goed gaat en hij een geweldige tijd heeft daar. 
Hoe dan ook, je kunt er verder weinig aan doen, dus je hoort het wel als hij weer thuis is. Geniet zelf ook een beetje van de extra rust in huis, plan wat leuks in voor jezelf, maak een maaltijd die hij absoluut niet lust, zie de voordelen

MRI schreef op 06-05-2025 om 15:12:

Mijn zoon ging op zijn zestiende met de klas naar Boedapest, en daar werden ze nog zelfstandig in groepjes losgelaten ook: ga maar de stad in met zijn zessen en verzamel om vijf uur voor het parlementsgebouw, dat werk. 

Oja, dat deden ze met ons in de 4e ook in Berlijn. Ik vond het fantastisch, die vrijheid. En het ging gewoon goed, ook met de misschien wat minder brave leerlingen.

Peaches schreef op 06-05-2025 om 17:35:

[..]

Oja, dat deden ze met ons in de 4e ook in Berlijn. Ik vond het fantastisch, die vrijheid. En het ging gewoon goed, ook met de misschien wat minder brave leerlingen.

Dat gebeurt toch op elke schoolreis? En het komt altijd goed. 

Heel herkenbaar hoor, je blijft toch ouder en dan is loslaten niet makkelijk. Je hebt alles goed voorbereid, dus dat geeft al veel rust. Grote kans dat hij straks vol verhalen thuiskomt en het een mooie ervaring rijker is. 💛

Totaal niet herkenbaar. Dit kind zit op de havo dus kan wel zelf nadenken. En het is op een leeftijd dat je zelfredzaamheid toch echt mag verwachten. Ook in een grote stad. Waar was je al die tijd als ouder vraag ik mij dan af. Je hebt jaren gehad om een basis mee te geven tijdens vakanties, uitstapjes en anderen momenten dat je kind zelfstandig op pad ging. En met een jaar doen ze examen en gaan ze studeren in waarschijnlijk een andere grote (onbekende) stad of zelfs op kamers. 

Bij een kwetsbaar of niet zelfredzaam kind kan ik mij zorgen voorstellen. Maar als jij je kind voldoende hebt meegegeven zou dat niet nodig hoeven zijn. 

Beetje kort door de bocht, ook al geef je je kind voldoende mee dan nog betekent dat niet dat de zelfredzaamheid on point is in havo 4.

Anyway, mijn zoon uit havo 4 is ook op schoolreis. Ik weet bijna zeker dat hij het naar z’n zin heeft, ik hoor niks van hem dus hij is met andere dingen bezig… gelukkig maar. Alhoewel ik het liefst nu al wat verhalen en foto’s ontvang natuurlijk, maar dat hoeft hij niet te weten 😅