Stelende dochter
ik heb een stelende dochter in huis,ze steelt mn pinpas,of gewoon geld uit mn portomonaie,of brengt mn volgespaarde zegelboekjes naar de winkel om ze uit te laten betalen.ze woont de ene week bij mij en de andere week bij haar vader en stiefmoeder,maar ook hun hoor ik over dit steel gedrag,het loopt de spuigaten uit.dochter loopt sinds verleden jaar december bij een psycologe,maar om nu te zeggen dat we verandering merken? niet echt dus!.vader en ik vragen ons af of ze daar dus wel op de juiste plaats zit.maar om terug te komen op het steel gedrag,dat gaat echt stoppen,ik heb er gisteren goed over nagedacht,en ik heb mij voorgenomen als het nog 1x gebeurd,ik stappen ga ondernemen! hoe dat eruit zal gaan zien weet ik nog niet precies,ik heb dit nog nooit eerder aan de hand gehad,dus de juiste wegen moet ik nog gaan uitzoeken om dit gedrag te laten stoppen.volgende week heb ik samen met mijn dochter en de psycologe een gesprek,en ook haar ga ik vertellen dat ik echt stappen ga ondernemen als dit steel gedrag niet acuut stopt.een ander probleem is dat mn dochter verschrikkellijk veel snoept en snaait..als je eens weet wat ik allemaal tegen kom aan lege verpakkingen,te gek voor woorden,dat koopt mn dochter van het stelende geld.haar eigen bankrekeningen bij mij en dr vader heeft ze ook al leeg geplunderd,aan snoep,koekjes,sigaretten.dat soort dingen dus.ik heb mijn zorgen ook aan de psycologe verteld,dat ze zo verschrikkellijk veel aan het snoepen is..maar dan krijg je als antwoord..dat doen alle pubers van deze leeftijd!het zal wel,maar ik vindt dit gedrag niet gewoon meer,want je hebt het niet over een beetje snoepen meer.maar mijn vraag is eigenlijk..wat voor stappen kan ik gaan ondernemen als ik nog een keer bestolen wordt? de wijkagent inschakelen?buro jeugdzorg?de huisarts? het gedrag gaat echt stoppen,want ik ben er helemaal klaar mee om met een dievegge in huis te wonen,en om mijn portomonaie steeds overal mee te slepen,want dat doe ik nu dus als ze bij me woon,dan heb ik dus mijn geld en pinpas in mn broekzak zitten,en savonds als ik ga slapen dan gaat dat ook mee naar boven naar mn slaapkamer..( te gek voor woorden eigenlijk!!)haar vader en stiefmoeder hebben zelf een kluisje aangeschaft voor onze stelende dochter.weet iemand hier hoe of wat ik kan gaan doen?dan zou ik dat heel graag horen,want ik zit hier ondertussen met mn handen in het haar.
bedankt voor het lezen van mijn verhaal
groetjes Veria
Vervolg
ik vergat te vertelen in mijn eerder bericht,dat mijn dochter 15 jaar is
Ik ook
Als puber werd ik erg gepest en was diep ongelukkig. Toen heb ik ook een poos regelmatig geld gestolen uit de portemonnee van mijn ouders.
Weet je zeker dat er geen onderliggende oorzaak?
Reactie
ik heb niet het idee dat ze erg ongelukkig is,ze doet het goed op school,heeft veel vrienden en vriendinnen,daar gaat ze sávonds,of als ze vrij is,altijd mee naar buiten,een vriendengroep,die ik ook allemaal stuk voor stuk persoonlijk kan.ik denk eerder dat ze zelf ook niet erg gelukkig met de situatie is,het lijkt me geen pretje als je weer eens betrapt bent op stelen,en weer een riedel over je heen krijgt,daar zou ik zelf ook erg ongelukkig van worden,maar ze beloofd ieder keer beterschap,om steeds weer in de fout te vallen..ik dacht dat ik van de week gek werd,toen ik op mn rekening keek..weer 20 e weg!.het was al weken geleden en ik had bijna de hoop, dat het stelen eindelijk eens gestopt was..niet dus!ik moest haar vader weer vertellen dat ze weer gestolen had bij me,ook zo fijn (niet).maar ongelukkig? nee dat idee heb ik dus helemaal niet..zo komt ze absoluut niet over,ze is vrolijk,en ik kan altijd wel erg om haar lachen,en dan hebben we de grootste lol samen..niks mis mee..maar dat stelen?? daar wordt ik echt goed boos en vooral verdrietig van
Gesprek
Dat je boos wordt (en wanhopig) lijkt mij logisch op moment dat stelen weer is gebeurd. Maar heb je wel eens op een ander moment een gesprek met haar hierover gehad? Niet alleen over het feit dat stelen natuurlijk niet kan, maar ook vooral wáárom ze het doet? Als ze geld tekort komt (tja sigaretten, die zijn nogal duur....), zou een bijbaantje geen optie voor haar zijn om wat meer geld te besteden te hebben?
Succes.
Bibi
Praktisch
Ik zou om te beginnen een nieuwe pinpas regelen of je pincode veranderen als dat kan. Want aan een pinpas waarvan ze de code niet kent kan ze niets. Zorg ook dat je niet zoveel contact in je portomonee hebt, zodat het financieel niet zo uit de hand kan lopen.
skik
Reactie
ik heb inderdaad al een nieuwe pinpas aangevraagd,en contant geld heb ik nu ook niet meer in mn portomonaie zitten.
een bijbaantje op de zaterdag heeft dochter sinds kort gehad,maar wegens te weinig omzet is ze daar ontslagen,en is ze nu weer op zoek naar een ander zaterdagbaantje.
het geld wat ze daarmee verdiende,mocht ze uiteraard een deel zelf gebruiken,de rest werd door haar vader op een spaar rekening gezet,waar ze dus niet kan aankomen.uiteraard hebben vader en ik gesprekken met haar gehad over het steelgedrag,ze weet niet waarom ze dit doet..we hebben zelfs wel eens gedacht dat ze onder druk gezet zou kunnen zijn door iemand.,dat ze van iemand geld moet stelen,we hebben dit ook naar dochter toe uitgesproken,ook tegen de psycologe verteld of dit aan de orde zou kunnen zijn..maar die indruk kreegt ze niet,en vader en ik ook niet,dochter zegt hierover ook dat dat echt niet aan de orde is,dat hopen we dan maar!ik vindt het echt heel erg,en ik zit er ook goed mee in mijn maag.ik ben zo bang dat ze helemaal doorslaat en uiteindelijk ook gaat stelen uit de winkels ( als ze dit al nog niet aan het doen is) dan kan ik alleen maar hopen ( en dat klikt misschien stom) dat ze gepakt gaat worden en iemand van buitenaf haar eens goed met de neus op de feiten gaat drukken,dat ze heel erg verkeerd bezig is,want vader en moeder maken niet echt indruk op haar heb ik zo het idee..ik hoop volgende week dat de psycologe haar eens duidelijk kan maken dat als ze zo doorgaat ze het dan goed voor elkaar heeft en dat er consequentie's aan dit steel gedrag hangen..hopelijk ziet mijn dochter dan eens in hoe fout ze bezig is...
pffffff..wat een ellende
Oog om oog?
"het geld wat ze daarmee (zaterdagbaantje) verdiende,mocht ze uiteraard een deel zelf gebruiken,de rest werd door haar vader op een spaar rekening gezet,waar ze dus niet kan aankomen".
Is het op verzoek van je dochter zelf, dat een deel van haar salaris vastgezet wordt door pa?
Zo niet, dan beschouwt jouw dochter het vastzetten van door haar verdiend geld wel als inpikken en doet ze nu hetzelfde bij jullie? Ik vind het persoonlijk erg raar een vader het vrijwillig zelfverdiende salaris van het zaterdagbaantje van zijn dochter voor haar apart zet. Mag ze daar zelf niet over beslissen? Een bijbaantje heb je als puber toch om wat ruimer bij kas te zitten, voor uitgaan, wat meer budget voor kleding, voor hebbedingetjes, je gaat als puber toch niet werken om alvast wat weg te zetten voor je pensioen?
skik
Sparen
het was ook op verzoek van dochter zelf,dat er geld van het werken gespaard zou gaan worden,ze wilde een mooiere tv en een Tablet van haar werkgeld kopen,ze kan zich zelf goed genoeg om te weten,dat ze anders haar hele werkgeld er in 1x door heen gaat jagen aan onnozele dingen.
en ik ben verder van mening dat er niets mis is met sparen van je werkgeld,ze wil later toch ook op zich zelf wonen en het leuk in kunnen richten,dan is het handig om geld achter de hand te hebben.
en wil ze iets,zoals een andere tv of een tablet,ja daar zal dan toch echt voor gespaard moeten worden.
kleding geld heeft ze via de kinderbijslag al,daar kan ze iets van kopen als ze wilt.ze verslijt niet zoveel kleding,want ze woont de om de week bij haar vader en bij mij.verder krijgt ze ook zakgeld bij ons.dus stelen hoeft ze helemaal niet te doen.
Overdenkingen...
Ten eerste: nu wordt steeds haar negatieve gedrag (stelen) beloond met snoep en andere dingen die zij graag wil.
Zet dat ten eerste onmiddelijk stop. Ze mag geen geld mer stelen en jij gaat daarvoor zorgen door haar de kans niet meer te geven. Want dat is een duidelijk heel slechte manier van je; haar telkens weer de kans te geven dit te doen. Dus, schaf zo snel mogelijk ook een kl;uis aan en zorg dat ze nergens bijkan. Ze heeft nu voldoende bewezen dat ze niet te vertrouwen is dus laat haar de consequenties dragen.
Welke consequenties zitten er aan haar gedrag? Moet ze iets terugbetalen, iets doen of laten; krijgt ze straf? Zo nee, (ik hoor je daar niet over) dan heeft ze flinke winst. Ik hoop dat je zo verstandig bent te beseffen dat een pedagogisch verantwoord praatje over stelen onvoldoende is.
Je bent er klaar mee om met een dievegge in huis te wonen....Deze dievegge is anders wel je dochter. En jij laat haar zo ver komen door niet al veel eerder maatregelen te treffen tegen dit gedrag.
Zorg dat ze last heeft van haar gedrag. Zorg dat zij dingen terug moet betalen, haal de bankrekening maar leeg.
Wat een bijzonder idee trouwens om je dochter je pincode te geven. Ik heb het wel eens vaker gehoord dat ouders dat doen, maar snap daar helemaal niks van. Zo moeilijk is het toch niet om een kind een eigen rekening te geven met bijbehorende pinpas en te zorgen dat je zelf controle houdt over je geld?
Snoepverslaafd of boulimia
Als ik het verhaal zo lees, denk ik helemaal niet dat stelen het hoofdprobleem is, maar een symtoom van een onderliggend probleem.
Je schrijft dat je dochter het geld aan lekkers en roken besteed en je overal lege verpakkingen vindt. Dat doet me denken aan een puber die een vreselijke drang heeft om te snoepen/eten, die dat eigenlijk niet wil, maar het niet kan weerstaan.
En dus heeft ze nooit geld genoeg. Verder zal ze zoveel mogelijk stiekem eten, want natuurlijk heerst er in het gezin en de sociale omgeving daarbuiten sterke afkeuring op dat gesnoep en niet verstandig eten. Dat geeft weer niet aflatende schuldgevoelens, met nog meer stress, die ze vroeg of laat dan weer wegsnoept, -eet of -rookt en zo is het kringetje rond.
Snoep en geld achter slot en grendel bewaren zal het probleem niet oplossen, maar erger maken. Het is namelijk een manier die ze gevonden heeft om stress en andere problemen de bass te kunnen blijven.
Tja
"het was ook op verzoek van dochter zelf,dat er geld van het werken gespaard zou gaan worden,ze wilde een mooiere tv en een Tablet van haar werkgeld kopen,ze kan zich zelf goed genoeg om te weten,dat ze anders haar hele werkgeld er in 1x door heen gaat jagen aan onnozele dingen."
Dus? Dat helpt toch niet als pa het dan maar onbereikbaar weg zet? Daar leert ze niets van en over een paar jaar zal ze toch dat probleem zelf in de hand moeten houden of ze jaagt haar hele inkomen er door voor de vaste lasten eraf zijn. Aan dat soort oplossingen zou ik niet meehelpen, ze heeft zichzelf er mee als ze haar geld er doorjaagt aan onnozele dingen. Overigens hebben mijn jongens dat al veel eerder geleerd doordat ze dus altijd zelf beschikten over hun zakgeld, niks geen spaarpot waar je niet bij kunt.
Ze weet het niet
Als jij schrijft dat ze niet weet waarom ze steelt, moet je het dus niet zoeken in een objectieve reden. Wat ze daarmee zegt is dat ze toegeeft aan een drang waarvan ze niet weet waar die vandaan komt. Volgens mij betekent dat dat ze er spannningen mee afreageert of dempt. Het heeft wel kans dat ze dat zelf helemaal niet weet: als ze de spanningen afreageert, hoeft ze ze niet te voelen. Ik denk ook dat het een misverstand is dat ze zich per se heel ongelukkig moet voelen. Zij heeft immers voor haar spanninngen een soort van werkbare oplossing gevonden. Omdat het een nogal destructieve oplossing is, moet ze andere manieren leren om met spaningen om te gaan. Dat is niet zo gemakkelijk want ze wil in de eerste plaats al niet weten dat ze spanningen hééft.
Volgens mij moet je haar inderdaad in huis niet meer de kans geven om te stelen: alles zo opbergen dat ze het niet meer kan meenemen. Behandel haar als een 'diefstalverslaafde'. En intussen zou ik met haar proberen te praten over hoe ze de dingen beleeft. Hoe gaat het op school, met vriendinnen, vriendjes, baantje, in de relatie met jou en haar vader. Wat vindt ze leuk? Wat vindt ze moeilijk? Hoe pakt ze de dingen aan? Ik weet niet of dat (nog) makkelijk is nu je zo negatief tegenover elkaar bent komen staan maar het lijkt me ontzettend belangrijk dat je haar de ruimte geeft om te vertellen hoe ze de dingen ervaart, zonder er een oordeel over uit te spreken. Samen met haar te zoeken naar manieren om om te gaan met de dingen die ze tegenkomt. Misschien kun je dat niet (meer) alleen maar heb je daar de hulp van een gezinstherapeut bij nodig.
Succes & groet, Jo Hanna
