Uit eten, komt het ooit goed?

Lekker samen gaan!

Zoals ik al schreef
mocht je toch met het gezin gaan, dan naar de Italiaan of een pannenkoekenhuis. Ze gaan heus op een dag wel met hun vriendje/ vriendinnetje uit eten, ontdekken dat er meer lekker is dan ze nu denken. Ik zou het zonde van het geld en de tijd vinden om met 5 personen van wie er 3 dit niet waarderen in een restaurant aan te schuiven. Liever thuis wat anders proberen.

Niet gaan of niet ergeren

Ik vind het helemaal niet leuk om iets nieuws te proberen in een restaurant, zonde van het geld als ik het niet lekker vindt. Niet iedereen is een fijnproever of vindt dat leuk/lekker.
Hier ook moeilijke eters, nu volwassen en het gaat langzaam beter, maar denk dat hier menigeen de wenkbrauwen op zou trekken als ik de nog steeds beperkte lijst neerzet.
Ik maak er van peuter af aan geen punt (meer)van, heb totaal geen verwachtingen en eis van mezelf ook niets.
Anderen doen dat wel, maar dat laat ik op hun bordje liggen om in stijl te blijven.

Maar

Wat maakt het eigenlijk uit dat je kinderen het liefst een bord friet eten? Ik heb er hier ook 2 die dat nog steeds zullen kiezen. Ik eet daar zelf niet minder lekker om hoor . En als zij ook genieten van wat er op hun bord ligt, dan is uit eten toch gewoon gezellig?

Wat tink zegt

En het is ook nog eens lekker goedkoop . Hier een elfjarige met een voorkeur voor gerechten als tournedos en zeetong, meestal niet de goedkoopste van de kaart. En dat voorgerecht en het toetje passen er eigenlijk ook altijd nog wel bij

Misschien ter geruststelling: ik was zoals jouw kinderen, ook altijd kindermenu. En als dat niet kon: biefstuk met friet. Dat is nu helemaal goed gekomen, ik lust nu meestal alles van de kaart, behalve dan tijdens de trend van gefrituurde insecten, toen heb ik iets anders gekozen . Gelukkig duurde die maar kort....

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Wokken?

Onze kinderen (12, 10 en 9) zijn in ieder geval dol op wokken en langzamerhand proberen ze steeds meer uit.
De jongste gaat voor broccoli, tahoe, boontjes, vis en oestersaus weet hij ondertussen.
De oudste is hier t grootste probleem, maar heeft op een weekendje weg lenterolletjes ontdekt.
Wat ik thuis doe: door de weeks kook ik standaard voor ze, niet echt iets onbekends; in t weekend met regelmaat nieuwe dingen. Ze moeten een hapje proberen, verder zorg ik voor rauwe wortels of zo erbij, dus hongerlijden doen ze niet.

Tegenwoordig heb je steeds meer restaurants waar een kindermenu echt verder gaat dan patat met appelmoes. Daar kijk ik ook naar als we een restaurant uitzoeken!

Kaatje

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Komt vanzelf goed

Tenminste zo ging het hier....Ja ik vind het wel zonde om friet met een frikandel te eten als dat b.v. 20 euro kost...(noem maar een zijweg ooit meegemaakt) dan heb ik liever dat ze thuis blijven en een patatje van de patatboer eten en dan blijft er nog geld over om wat leuks te doen ook (bios ofzo).
Op een gegeven moment als ze wat ouder zijn en alleen thuis kunnen blijven, kun je ze ook voor de keus zetten. Wil je mee en éét je dan ook gezellig mee (dat betekend dus iets van de kaart en geen kindermenu meer)? Willen ze dat niet, dan kunnen ze thuis blijven en zelf patat halen of naar de mac ofzo.
Er zit ook meestal wel een leeftijdsgrens aan kindermenu's. Bij oudste (groot voor haar leeftijd) is verschillende keren gezegd door de bediening dat dat kindermenu eigenlijk alleen voor 'kleine kinderen' bedoeld was....(en toen was ze 13 ofzo). Jongste (klein, iel) is dat nog nooit gezegd en die is al 15.
Maar tegenwoordig kiezen ze liever voor mee uit eten en dan wat eten van de kaart dan thuisblijven en patat halen/naar de mac.
Dus ooit komt het vanzelf goed omdat kindermenu's dan niet meer geserveerd worden omdat ze daar te oud voor zijn
groeten albana

Voor de gezelligheid

Uit eten doe je toch voor de gezelligheid? Iedereen mag kiezen wat hij wil, ookal is dat het kindermenu, als hij/zij dat lekker vindt. Ik bied mijn kinderen altijd wel aan wat ik aan het eten ben, willen ze proeven,dan vind ik dat natuurlijk heel leuk, willen ze het niet, ook goed. (tenzij ik vermoed dat ze het echt lekker zullen vinden en niet weten wat ze afslaan, dring ik nog wat aan, maar anders niet) Kies een restaurant uit met een betaalbaar kindermenu (ik zou 20 euro voor wat friet en een frikandel ook niet leuk vinden) en verder, heb gewoon een gezellige avond.
Als ze zo jong zijn (zoals de jongste 2) moet het niet al te lang duren zo'n etentje vind ik, maar ik betrek ze bij de gesprekken en ze mogen dus ook geen dingen als ds of ipod meenemen.
Toen ze nog jonger waren gingen we vaker naar een restaurant met kinderoppas, dan konden ze als ze klaar waren naar een speciale ruimte lopen waar ze konden tekenen of kleuren, er draaide een dvd-tje en er was een spelcomputer. Een een oppasmeisje die de boel in de gaten hield.
Zo konden we toch gezellig uit eten maar was het voor de kinderen ook nog leuk.

Ruilen?

Ik vind uit eten gaan zo duur voor wat je krijgt dus wij doen dat eigenlijk nooit in een 'echt' restaurant maar ik heb weer kinderen (vooral oudste) die alles wel wil proberen. Hij genoot ook echt toen we in februari uit eten waren (met een kortingsmenu, dus vooraf vastgesteld). Het was ook een genot voor de bediening zo'n kind!

Jongste is wat minder probeerderig maar hij zal het wel doen in een wokrestaurant of zo'n gelegenheid waar je alles zelf mag pakken. Als hij echt iets moet kiezen uit maar een paar dingen van een menukaart dan vindt hij dat nog eng want hij weet niet wat het is, hoe het smaakt en of het het allemaal wel waard is (heb ik ook altijd wel een beetje).

Afstemmen op het gezelschap

Ik heb wel eens mogen meemaken hoe collega's met elkaar aan het overleggen waren waar ze zouden gaan eten op een bepaalde dag. Het heeft de héle dag geduurd. Zullen we dan dáár? Nee... dat lust ik niet hoor. En daar dan? Daar draait het om paprika en je weet hoe ik over paprika denk... Enzovoorts. Volwassen mensen dus. Er is een restaurant gevonden waar iedereen wel iets van zijn smaak kon kiezen. Een gezin is niet anders. Je stemt de locatie af op het gezelschap. Dus als het gezelschap voor 50 procent niet van 'dineren' houdt, maar van bistro, pannenkoekenhuis of all inclusief buffetten, dan is dat de meest verstandige keus voor het gezin. Zonder die 50 procent ga je lekker naar een restaurant met 'ingewikkelde' gerechten.

Uit eten

In een restaurant ben ik juist makkelijker dan thuis. Ze mogen alles bestellen wat ze willen en als ze elke keer hetzelfde willen dan vind ik het prima. Ze hoeven echt niet iets uit te proberen als ze dat nou niet willen. Nu gaan we dan ook meestal niet naar hele exclusieve restaurants.

Thuis ben ik wat harder. Dan eten ze gewoon met de pot mee of eten ze maar niet en dwing ik ook vaker om te proeven.

In een restaurant maakt het me allemaal niet zoveel uit. We zijn daar voor de gezelligheid en als het kind er nou gelukkig van wordt om elke keer steak en friet te bestellen dan is dat prima.

In jouw geval zou ik als ik echt een keer uit eten zou willen in een restaurant met een fijne keuken gewoon samen met je man gaan. Jullie kinderen zijn oud genoeg om thuis te blijven met het telefoonnummer van de plaatselijke pizza courier. Je bent een stuk goedkoper uit en het is minstens zo leuk om met z'n tweeen te gaan dan met het gezin; zeker als meer dan de helft het toch niet waardeert.

Gelukkig

Ik heb blijkbaar toch redelijk normale kinderen als ik jullie reacties zo lees. Het zal dus wel goed komen. Ik dacht echt dat ik aparte kinderen heb, omdat vriendinnen met hun kinderen bij de Japanner eten of bij La Cubanita (tapas) en bij de Thai. Ik zou dat ook wel willen, maar weet ook dat daar niks bij zit voor de kinderen. Dus wij gaan idd naar restaurants waar voor hen iets te kiezen is. Bedankt voor jullie reacties.

Zelfde als maylise

Alleen mogen ze geen kindermenu meer als ze daar te oud voor zijn (12 jaar). We kiezen 'gangbare' restaurants uit en verwachten alleen dat ze zich gezellig gedragen. Meestal kun je wel een stukje vlees met frites krijgen.
De oudste (die geen kindermenu meer mag) is de lastigste met eten, de jongste vindt alles lekker. Zelf ben ik ook geen alleseter.
Ik moet zeggen dat het afgelopen zomer op vakantie wel een keer lastig was, de keuze was beperkt en op de kaart stond alles in het frans (bediening sprak ook geen engels). Maar goed, als de zon schijnt zijn we allemaal blij toch .

Dineetje

Ik weet niet in welk deel van Nederland je woont, maar als je in het zuidelijke deel woont heb ik als tip om eens naar een van de Berenrestaurants te gaan. Gezellig en geschikt voor het hele gezin (ik heb geen aandelen)

Kaaskopje

Raad jij nou een eetcafé aan als restaurant of heb ik iets anders gevonden? Mijn kinderen zouden dat al behoorlijk kinderachtig vinden geloof ik als ik dat een restaurant noem. Eten is prima natuurlijk maar ik vind het meer een veredelde snackbar die we hier ook hebben (kwalitaria ofzo).

http://www.beren.nl/

Eetcafé's heb je in diverse soorten. Hoe kom je erbij dat een eetcafé minder is dan een 'restaurant'? Wij hebben in de stad een eetcafé waar een topkok achter de schermen staat. Bij een eetcafé gaat het meer om een andere sfeer dan bij eetgelegenheden die 'restaurant' heten. Losser, minder officieel.
De Beren eetcafé's zijn absoluut niet te vergelijken met cafetaria's. Dit zijn restaurants waar je heerlijk kunt eten met alle leeftijden. Man en ik zijn de 50 gepasseerd en vinden het helemaal leuk.
Kijk eens bij de menu's die ze hebben. Ik zie daar niets kinderachtigs of veredelde cafetaria in.

Als ik jullie reacties lees

ben ik blij dat wij de kindermenu's hebben overgeslagen en gewoon meteen alle eten hebben voorgeschoteld. (uiteraard in het begin soms met meer en soms met minder succes). Kind eet gewoon alles - en juist bij een Thai of Japanner is er heel veel lekkers voor kinderen.

Onze Italiaanse gastdochter had aan het begin van dit jaar ook een heel beperkte kijk op eten. Allemaal prima Italiaans pasta, pizza en vlees maar iets anders had ze nog nooit gehad. Inmiddels is ze alle recepten van dit jaar in Nederland aan het verzamelen voor straks thuis (vooral Mexicaans, Indiaas en Indonesisch is ze gek op - maar zuurkool met rookworst doet het ook prima).

Ben het er wel mee eens dat een restaurant bezoek gezellig moet zijn voor iedereen. Leren eten is bij ons een combinatie van thuis en uit geweest - veel aanbieden, veel keuzes en vooral laten zien dat heel veel dingen heel lekker kunnen zijn.

O ja koffiekwast

Hadden wij onze kinderen allemaal maar zo opgevoed als koffiekwast, dan waren er alleen nog maar alles-etende kinderen in Nederland geweest!

Hier ook

makkelijke eters. Inderdaad eigenlijk nooit echt aan de kindermenus geweest. En ook thuis vanaf 1jaar met de pot meegegeten. (in het begin iets minder gekruid/pittig)
Dochter is ondertussen 14 en vraagt juist om nieuwe gerechten.
Uit eten is qua eten nooit een probleem geweest, hooguit nu zoon ouder is (17) heeft hij er geen geduld voor.

Maar met uit eten gaan vind ik dat het om de gezelligheid gaat en dat iedereen mag kiezen wat ze lekker vinden. KIndermenuutje klinkt natuurlijk wel erg kinderachtig, maar zijn toch ook genoeg menu's met patat en iets erbij?!

Overigens heb ik even gekeken op die berenrestaurant, maar de hele layout schrikt mij al af; komt over als een kinder-restaurantje. Maar de menu's zijn "gewoon".
Zal er toch niet zo snel naar toe gaan.

Kaaskopje

Bij een restaurant stel ik me toch iets anders voor. Ze noemen het zelf ook een eetcafé.

Voor de duidelijkheid: ik heb NIETS tegen eetcafé's maar ik vind het gewoon geen restaurant.

Geef alleen aan wat voor ons werkte

dus nee - ik zeg niet dat er maar 1 weg naar Rome leidt of dat iedereen dat zo moet doen.

Ik zie wel het verschil met de kinderen van familie en vrienden die wij meemaken in Spanje en Frankrijk. Zij krijgen gewoon vanaf het begin alles voorgeschoteld en eten heel gevarieerd. Toen dochter klein was, at ze in eerste instantie ook niks. Volhouden heeft hier geholpen. En in ons geval ben ik dus blij dat we de kindermenu's hebben overgeslagen.
Dat wil niet zeggen dat ik vind dat iedereen dat moet doen of dat dat bij iedereen gaat werken.

Het kan trouwens wel van pas komen dat je uiteindelijk veel lust - heb 2 collega's die er elke keer tegen opzien als ze zakelijk uit eten moeten. Ze zijn blij dat dat vanwege de economische crisis even wat minder is.

Zoals ik zei: je hebt ze in soorten en maten. Dus ook waar gerenommeerde koks achter het fornuis staan. Kijk eens bij de Vestibule in Alkmaar. Ze noemen zich restaurant café, maar staat bekend als eetcafé. Maar ik loop ook elke dag langs een Turkse eet'tent' en dat is ook een eetcafé. Maar die is zoals jij het ziet. Een friet en döner-zaak, waar je gewoon je patatje met, Turkse pizza e.d. kunt halen, maar het daar ook als een soort plateservice aan tafel kunt opeten. Alleen zul je er weinig drank aantreffen. Bij de Vestibule dan juist weer wel, want het dient ook letterlijk als café na etenstijd.

Koffiekwast

Tja, zo heb ik het ook altijd gedaan. Mijn zoons, 16 en 21, eten in principe alles. Hun zusje van 13 wil momenteel alleen kippepootjes en pizza eten..
Dus alle methodes ten spijt, het is een kwestie van mazzel hebben.

Restaurantkeuze

Ik zie dat de gastdochter van Koffiekwast van huis-uit gewend is aan het eten wat men in Italië gewend is om te eten. Als je met haar naar een Italiaans restaurant gaat zal ze dus heel waarschijnlijk niet voor het kindermenu kiezen. Wil een kind dat wel, dan is dat gewoon omdat het zin heeft in een kindermenu en is dat niet hetzelfde als wat wij doen als we naar een restaurant gaan. We eten waar we zin in hebben en we eten niet iets wat we culinair verantwoord en als leermoment moeten beschouwen. Als ik duif wil eten, doe ik dat omdat ik zin heb om duif uit te proberen. Ik ben zo nieuwsgierig om dat te doen, maar ik vind dat soort keuzes geen 'moeten' als je lekker uit eten gaat.

Denk je nou echt dat alle volwassen fijnproevers dat al in hun jeugd waren? Smaak ontwikkelt zich en dat gaat gelukkig door nadat wij er als ouders niets meer over te zeggen hebben.

Menu delen

Ik heb ook van die kids als dineetje, 15, 12 en 10. De oudste is dol op vlees en neemt dus altijd spare ribs of biefstuk met friet. Hij haat groente, nou die zit er nauwelijks bij meestal dus hij boft. Nr 2 is de makkelijkste eter, lust veel maar eet niet veel. Hij deelt zijn menu vaak met zijn zusje, die zit er nl alleen bij voor de gezelligheid. Wel goedkoop zo'n kind en ze is toch 1.48 m...
Ze groeit van de lucht zeggen we altijd maar. 32 kg maar nooit ziek.
Kindermenu's vind ik zonde van het geld, en vaak zo fantasieloos. Sowieso vind ik uiteten in NL te duur en je moet irritant lang wachten. We gaan daarom extra vaak als we op vakantie zijn, in Frankrijk bijvoorbeeld....

Uit eten gaat hier prima (10 en 15 jaar)

Oudste ging al mee vanaf dat ze 2 was. Jongste was denk ik 4.
Kindermenu's mogen ze best hebben maar dan alleen als het 'echt' eten is, geen fastfood dus. Dan gaan we wel naar de Mac of de cafetaria.
Ze hebben vaak een gerecht gedeeld, gewoon een extra bord vragen.
Iets uitproberen hoeft niet van mij. Gelukkig lust oudste best veel en jongste heel veel. Als ze één gerecht mogen kiezen in een restaurant, gaan ze eerder op zeker.

Jongste wil nu geen kindermenu's meer omdat hij erg van vis houdt en de kindermenu's te saai vindt. Oudste is al te oud en eet meer dan een kindermenu.
Favoriet bij allebei is het wokrestaurant en een plaatselijk restaurant waar je alle gerechten deelt (ze komen zonder menukaart op tafel). Iedereen proeft alles (1 hapje is genoeg) en wat je lekker vindt, neem je meer van.
In de meivakantie hebben we all-in. Ze proeven dan veel van de buffetten. Die zijn daar ideaal voor.

Thuis is wat anders

Wij hebben ook altijd op het standpunt gestaan: je proeft gewoon altijd iets. Maar dat geldt voor thuis, niet voor uit eten.
Oudste is inmiddels volwassen, die lust niet alles maar vindt in elk restaurant wel iets van haar gading. Maakt redelijk 'veilige' keuzes. Ze wil wel vaak ook even iets proeven van wat een van de anderen op het bord heeft.
Nummer 2, beginnende puber, lust bijna alles, die maakt al jaren zelf een keus uit het menu en kiest zelden voor de frieten, zeg maar. Hij probeert graag iets wat hij nog niet kent, ook bv visgerechten, en tja dan kies je af en toe wel eens verkeerd. Maar dan valt er vaak nog wel wat te ruilen.
De 3e, van 9, is de kieskeurigste van het stel, die zal niet snel iets nemen wat hij niet 100% vertrouwt, of onbekende dingen willen proeven. Dus dat wordt dan toch meestal de frieten met iets van vlees. Wij gaan echt niet standaard voor het kindermenu maar sinds hij kan lezen duikt hij daar zelf meteen op af. Nou, prima .

En nummer 4 is nog in de kleuterleeftijd, die mag nog he . Ze eet meestal niet zo heel veel dus die heeft aan een kindermenu meer dan genoeg.
Ze gaan het echt allemaal nog wel leren voor ze volwassen zijn. En zo niet, nouja dan zitten we over 10 jaar nog steeds aan tafel met 2 friet-eters. Ik kan er niet mee zitten!

P.s.

Wat wij ideaal vinden: een pannekoekenrestaurant (ja, wie niet ) of tapas eten. In een tapasrestaurant bestel je een paar kleine gerechtjes, daar is echt voor iedereen wel iets te verzinnen wat ze lusten. En natuurlijk een wokrestaurant (waar de jongste 2 dan vervolgens weer weinig anders eten dan friet, frikandel en ijs )

Kindermenu's

Dat 'kindermenu's overslaan' snap ik niet helemaal. Hoezo over slaan? Oudste is sinds hij 2 jaar of 2,5 of zo is een kritische eter, dus om hem (toen hij jonger was) _geen_ kindermenu te geven is pas zonde van je geld .
Wij zijn pas later uit eten gegaan, omdat ik uit eten gaan met jonge kinderen niet echt voor mijn plezier doe - dus vanaf dat de jongste 4 is denk ik.

O en...

... wij hebben onze kinderen wel van alles voor geschoteld hoor, maar ja, ze moeten het ook opeten