Verkering uit.

Jeempie

Ik heb überhaupt nog geen ervaring met verkeringen van mijn dochters, maar het lijkt me ondoenlijk om je voor te nemen geen band meer op te bouwen met een vriend van je dochter. Zo werkt dat niet. Wat je hier misschien hooguit van 'geleerd' hebt is dat je er rekening mee moet houden dat een verkering geen blijverdje hoeft te zijn en dat jullie daar flexibel in mee moeten gaan. Het is niet anders. Het lijkt me wel naar hoor, dat beslist.
Wat het klussen betreft... Ik hoor toch wel eens dat het als inbreuk op de nieuwe situatie wordt ervaren als een ex nog lang bij vader en moeder over de vloer blijft komen. Het is uit tenslotte. Als je dochter nou het huis uit was zou het niet zo'n probleem zijn, maar nu komt ze hem toch tegen als hij jullie helpt.
Als de vriendschap tussen jullie, de ouders dus, en deze jongen te goed is om zomaar te verbreken vanwege liefdesperikelen zou ik proberen zoveel mogelijk rekening te houden met je dochter. Misschien kun je afspraken maken over de momenten dat hij jullie kan helpen.

Herkenbaar

deze situatie heeft zich hier ook voorgedaan.
eerst twee jaar bijna dagelijks haar vriend over de vloer,hij was echt bij het gezin gaan horen,en toen maakte zij het uit.
en we misten hem enorm,waren al echt van hem gaan houden.
dat had ik me van te voren niet gerealiseerd.

over het klussen: ik vraag me af of dat goed is voor haar vriend,kan hij zich zo losmaken van je dochter? als hij dagelijks over de vloer blijft komen?
ik zou eerst een heel duidelijke mening van je dochter willen horen.wat wil zij?
en anders is het misschien een optie om hem bijv. 1 dag in de week mee te laten helpen,op een dag dat dochter er niet is.
zo hou je de dingen wat beter gescheiden.
succes ermee.

Nare situatie...

Ach, verdrietig zoiets! Aan de ene kant sta je er als ouders volkomen buiten (het is niet jullie relatie, maar die van je dochter) en aan de andere kant heb je wel degelijk een band gekregen met de jongen in kwestie - en hij helpt nog met verbouwen ook!
En vervolgens wil je dochter meteen aan een volgende relatie beginnen, die ook welkom thuis moet zijn.

Je eigen verdriet over het vertrek - zoek daar een vorm voor en neem op een goede manier afscheid. Sluit het 'samen verbouwen' af en zoek iemand anders die komt helpen, hoe lastig het ook is. Als hij blijft meeklussen, zullen er tegen beter weten in toch bepaalde verwachtingen blijven bestaan.

De volgende vriend - als ze het niet kan laten van de ene in de andere relatie te stappen, hoe onwijs dat ook kan zijn, moet ze het maar doen. Maar neem als ouders zelf pauze en verwelkom hem niet meteen in huis. Ook al is zij kennelijk zo 'makkelijk' (waarschijnlijk was ze al geruimte tijd mentaal bezig met het beeindigen van de verkering), voor jullie ligt het anders. Je geeft hiermee ook duidelijk een signaal af dat je het niet prettig vindt dat de een zomaar wordt ingeruild voor de ander. (hoe zou ze dat zelf vinden??)
Hoe lang de pauze duurt, bekijk dat samen, als ouders.

Sterkte met alles!

tonny

Tonny

Nogmaals: ik heb er geen ervaring mee, maar ik ben het niet met je eens dat je als ouders een pauze in moet lassen waarin een nieuwe liefde niet welkom is. Dan krijg je dus de situatie dat alleen jongens/meisjes waar een serieuze verkering mee is ontstaan mee naar huis genomen kunnen worden. Ik vind dat wat 'ouderwets'. Elke week een ander zou mij ook te gortig worden, maar het is het leven van mijn dochter en als die een periode meemaakt waarin ze het ook niet goed weet ga ik haar niet 'straffen' door regels te stellen aan wanneer een jongen welkom is.

Dat heeft niks met 'straffen' te maken

maar gewoon met respect voor het gevoel van medemensen, in dit geval de ouders. Niks mis mee, lijkt me zo.

Het gaat me niet om het al dan niet serieuze verkering hebben (ik heb inmiddels ruime ervaring betreffende de gaande en komende man/vrouw op vrijersvoeten) maar om éven niet.

Ook al zou je je als ouders voor de vorm gedragen als 'gastvrij', je bent geen neutraal hotel, het begreft je gezin, je thuis.
Dochter mag er best gevoel voor opbrengen dat er even een adempauze wordt ingelast. Verkering is niet zomaar een vriend/vriendin, maar veelal iemand die komt mee-eten, slapen, de badkamer delen, noem maar op, dat is best intensief en dat hoeft wat mij betreft niet ogenblikkelijk te kunnen/moeten/mogen omdat het nu eenmaal het huis is waar dochter woont.

Ieders gevoelens zijn van belang!

Straffen

Ik zette straffen niet voor niets tussen 2 aanhalingstekens Het is natuurlijk niet echt straffen. Alleen heb ík geen verkering gehad en uitgemaakt, mijn dochter heeft een voorsprong in gevoelens en is aan de volgende stap toe. In geval van de dochter van Eefje gaat het inderdaad wel snel (gevoelsmatig voor Eefje, dochter heeft de nodige stappen al doorlopen en is verliefd op een ander), maar zolang dit niet elke week gebeurd zou ik dat toch respecteren en dus gevoelens in de zin van 'even bijkomen' omwille van mijn dochter opzij schuiven.
Voor zover ik weet is er bij mijn dochters nog geen sprake van serieuze verliefdheid. Ik weet van vroeger nog dat ik daar tegenover mijn ouders ook niet mee te koop liep. Ik hoop oprecht dat ze mij daar altijd over in vertrouwen willen nemen en de betreffende jongens ook mee nemen, dus ook zonder adempauzes (nogmaals, zolang ze niet verwachten dat we wekelijks omschakelen).

Reaktie

Gebruik ik een nick die al in gebruik is,of heb ik iets gemist,maar Kaaskopje ik ben niet Eefje.

Allereerst bedankt voor jullie reakties.Erg fijn.
sus-anne,bij ons voelt het net zo als bij jullie,komen jullie de jongen nog weleens tegen of is hij helemaal uit jullie leven?De vriend van mijn dochter voelt gewoon al een beetje als eigen kind.Hij woont bij ons in de buurt,ik zal hem best nog tegenkomen.
Jullie hebben wel gelijk,we gaan afscheid nemen,we moeten onze dochter het gevoel geven dat we achter haar staan en haar niet het idee geven dat ze iets 'fouts'doet.
Dat afspreken met een andere jongen vind ik erg moeilijk.Van de ene kant wil ik graag weten met wie ze omgaat en heb ze liever thuis.Aan de andere kant ben ik het helemaal met tonny eens.Ze mag best leren dat dit niet De manier is.Dat het geen gewoonte wordt dat de ene na de andere knul hier welkom is.En wanneer trek je dan de grens,als we het nu toestaan ,dan is het de volgende keer ook weer normaal.
Ik vind dat ze moet leren dat ze rekening houdt met de rest van het gezin.En deze vriend mocht ook niet meteen binnen,dat heb ik haar al uitgelegd,maar dan heeft ze als excuus dat ze toen anderhalf jaar jonger was.Dochter is inderdaad al een stap verder dan ons.Ik heb haar al uitgelegd dat ik het niet netjes vind dat ze het uitmaakt en meteen met een andere jongen gaat afspreken.Maar ik merk ook dat ze in verzet gaat,meteen minder open wordt en een opstandige houding aanneemt.
We zullen maar zien hoe het loopt.Het is zo en zo op het moment een rare situatie,want het is eigenlijk uit,maar ze hebben beide besloten om deze week nog samen door te brengen en na het week-end te stoppen.

Oeps

Sorry mama-se

Niet meteen binnen

Voor mij is dit ook een leerzaam draadje hoor. Ik heb geen idee wat ons nog boven het hoofd hangt op vriendjesgebied. Maar toch een vraag. Je schrijft dat de nu bijna ex vriend van je dochter niet meteen binnen mocht komen. Wanneer is het een geschikt moment om wel te mogen komen? Stel je die eis ook aan een nieuwe vriendín? Voor mij is 'welkom zijn' overigens niet hetzelfde als 'alle ruimte krijgen' zodra er een nieuwe vriend op de mat staat. Hij is welkom in de huiskamer

Tja

Weet je Kaaskopje,daar zit ik nu eigenlijk ook een beetje mee.
Ik mag haar vorige vriend eigenlijk niet als voorbeeld nemen,hij was ouder dan mijn dochter,dus je snapt dat we er in het begin alles aan hebben gedaan om het tegen te houden.Toen hij uiteindelijk wel binnen mocht,inderdaad op de bank,lieten we hem af en toe ook duidelijk blijken dat we het er niet mee eens waren,dat hij uiteindelijk als een eigen kind aanvoelt ,zegt natuurlijk veel over veel over deze jongen.Het is een heerlijke,lieve,sociale knul.
Als hij dezelfde leeftijd had gehad ,dan had hij waarschijnlijk wel meteen binnen mogen komen.Nu vind ik het weer lastig,ik wil mijn dochter toch een voorbeeld stellen,dat ze niet de ene knul voor de andere inruilt.
Dat niet de ene na de andere jongen welkom is.Ik ga haar toch duidelijk maken dat als deze jongen haar echt leuk vind,hij best een paar weken kan wachten,dat is voor iedereen beter,ik ben bang dat als hij bv volgende week hier binnenkomt ik wel vriendelijk kan doen,maar mijn houding toch niet vriendelijk is.Dat zou ook geen leuke start zijn.Het ligt er ook een beetje aan hoe je kind met jongens omgaat denk ik.Als mijn dochter nu losgaat en de ene na de andere jongen versiert,komt er geen 1 binnen,maar ze heeft al verteld dat deze jongen nog maar 1 vriendinnetje heeft gehad,ook langere tijd en nu al een poosje geen.Dus ook wel een serieuze jongen.Ik vind het alleen jammer dat ze niet nu niet even de tijd neemt om lol te maken met vriendinnen.
Gisteren nog contact gehad met moeder van bijna ex-vriendje en wij hebben al afscheid genomen,slik.....wat een toestand.

Vervelend

Dag
Ook hier, na 14 maanden, de verkering uit en ook ik was van hem gaan houden. Net zo als zijn ouders van haar trouwens.
We hebben afstand genomen en nieuwe vrienden in huis onthaald. Leuke jongens, zij liet er wel telkens een paar maanden tussen zitten, dat wel.
Nu is eerste vriendje al weer een paar maanden in beeld, het is nog steeds een leuke jongen, maar ik hou nog niet weer van hem.
Volgens mij slijt dat en heeft het tijd nodig.
Ben wel blij dat nieuwe vrienden hier kwamen, ik hou niet van dat gehang op straat.
Ze blijft trouwens nu wel met vriendinnen om gaan, dat deed ze de eerste keer niet.
Het doet zeer, maar dat deed het vast ook toen vroeger je eigen verkering uit raakte.

Niet gelijk

Er zijn hier natuurlijk geen echte regels voor. Zelf zou ik het echter niet op prijs stellen als mijn kinderen elk vriendje of vriendinnetje gelijk hier in huis zouden halen en aan ons zouden voorstellen. Laat ze eerst maar even kijken of het echt wat zal worden.

Een vriend of vriendin voorstellen aan de familie geeft aan dat de relatie serieus is.

Daarbij maak ik wel onderscheid tussen een 12jarige die voor het eerst verliefd is en waarbij het allemaal niet zo serieus is. Ik vind het prima als jongere kinderen hun vriendje/vriendinnetje voor komen stellen. Die zal ik liefdevol binnen halen en als het na twee weken weer uit (zover het ooit echt aan is geweest) dan wil ik de volgende ook weer binnen houden.

Echter als ze ouder worden en de relaties serieuzer dan verwacht ik ook dat ze daar op een serieuze manier mee omgaan.

Ik zou het dus raar vinden dat als een serieuze relatie uit de week daarop er al een nieuwe serieuze relatie is. Dat kan helemaal niet. Voor je de schoonfamilie en alle implicaties die dat meebrengt er bij haalt kan je beter eerst rustig er achter zien te komen of je wel echt bij elkaar past.

Maylise

Snelle wissel

Ik kan me best voorstellen dat een te snelle wissel wel verwarrend is en ook pijnlijk misschien voor alle partijen, dus ook voor gezinsleden. Het is ook niet echt wat 'gewenst' is.
Kun je echt verwachten dat een opstartende verkering zich totaal buiten beeld afspeelt als een kind thuis woont? Het is toch normaal dat zo'n jongen dochter ophaalt bijvoorbeeld? En dan komt hij toch binnen?

Eens met tonny

Dochterlief hier is nog maar 7, dus hopelijk zitten we hier voorlopig niet mee, maar inderdaad, even een adempauze inlassen lijkt me verstandig.
Je dochter moet toch ook rekening houden met jullie gevoelens, en persoonlijk ben ik ook niet zo kapot van het 'inruilsysteem'. Zou ik ook erg onprettig vinden als mij dat zou overkomen...en zo zou ik het ook op mijn dochter overbrengen denk ik.

Ik heb ingeruild

vroegerrrr...had ik net de verkering uit en n korte tijd daarna een volgende. Mn moeder haalde ook deze jongen gewoon binnen, al zei ze wel tegen mij dat ze het te snel vond. Ik vond het ook snel, maar deze knul wilde ik niet laten lopen...en maar goed ook, want het is de WARE, we zijn al bijna 30 jaar samen.Ik ben blij dat mijn moeder ook deze jongen weer n warm welkom gaf,ook al gaf ze haar mening, zo was t een goede start.Als het de ware blijkt, wil je toch niet zo'n valse start hebben als herinnering?

Opvallend

Hallo allemaal,

Ik moet zeggen dat ik het opvallend vind dat sommige mensen het niet prettig vinden als kinderen met hun vriendje/vriendin meteen langskomen.

Wat mij betreft heb ik vele malen liever dat ik weet met welke vrienden mijn kinderen omgaan en bij een vriendje vind ik dat nog veel belangrijker. Dit geeft nog een heel klein beetje sturing.

Ons huis is het huis van alle bewoners. Dus ook de kinderen hebben het recht om hun vrienden uit te nodigen, natuurlijk in overleg over het tijdstip, maar iedereen is welkom net zoals 'gewone' vrienden en vriendinnen.

Dochterlief heeft iedere paar weken een ander vriendje. Ze nog jong en ik ben niet echt blij met dit gedrag. Ze is altijd een paar stappen verder dan goed voor haar is. En dat ligt niet aan opvoeding of normen en waarden. Dat ligt aan het kind dat ze is. Ze doet de dingen heel anders dan de andere kinderen, die veel behoudender zijn. Op de een of andere manier laat ze haar vriendjes keuren door broers en zus. En het is best heerlijk want die hebben veel meer het recht om te oordelen dan wij als ouders. Wij moeten stilzwijgend toekijken. En dat doen we ook, daarnaast vertrouwen we er maar op dat ze met een beetje toezicht niet in al te veel sloten gelijk loopt en hopen we dat dit terecht is.

En natuurlijk hoef ik niet met iedere nieuwe liefde een band op te bouwen alsof het mijn nieuwste aanwinst voor ons gezin is.

Hanneke

Dank jullie wel

Jullie reakties hebben me veel geholpen.We vragen onze dochter even een rustperiode zonder afspraakjes te nemen.Zodra ze weer af mag spreken mag vriendje gewoon weer thuis komen.
We vinden inderdaad dat ze rekening met onze gevoelens en vooral die van haar broertje mag houden.Maar ook voor zichzelf.Juist omdat ze al jong een vaste relatie heeft gehad,moet ze nu even voelen en leren dat ze ook zonder vriend een leuke tijd kan hebben.Ze heeft anderhalf jaar verkering gehad,ze zagen elkaar iedere dag,maar ze gaat al 2 en een half jaar met deze jongen om.Ze weet haast niet beter of hij is er voor haar.
rugby,ik snap jouw reaktie,maar dat gevoel wat jij toen had en jouw ouders heb ik nu niet,en mijn dochter geeft zelf aan zij ook niet.De'nieuwe'jongen is populair en hij kiest haar.Maar ze geeft zelf al aan dat het nooit echt iets kan worden,want hij is veel te serieus.Maar ze vind de aandacht wel leuk en dit is natuurlijk nieuw en spannend.Wij hebben juist het gevoel dat haar vorige vriend de ware voor haar is,ze passen perfect bij elkaar en ze zegt zelf dat ze alleen bij hem helemaal zichzelf kan zijn.
Hanneke,dat jouw dochter steeds een ander vriendje heeft ,hoort denk ik ook wel bij de leeftijd.Ik zie dit gedrag ook bij vriendinnen van mijn dochter.Natuurlijk krijg je met die jongens geen band,dat had ik met de vriend van mijn dochter de eerste maanden ook niet.Maar na anderhalf jaar was hij echt een aanwinst voor de familie.
Hij heeft gisteren afscheid genomen,niet alleen van onze dochter, maar ook emotioneel van ons en onze zoon.Hij was meer bij ons dan thuis.Gelukkig heeft hij een hechte vriendenkring om hem heen,die hem opvangen.

Ik ruilde ook

ik had 3.5 jaar verkering, was zelfs verloofd. En ik werd verliefd op een ander. Ik heb het uitgemaakt met mijn vriendje en ging date met die ander. Dit is thuis toen niet in goede aarde gevallen. Mijn ex kwam en kom gewoon nog bij mijn ouders thuis. In die eerste periode werd er zelfs heel hard gezegt.. ex kom dus kunnen jullie dan weg blijven.. IUhhh hummm dit is mijn thuis?? Maar goed nieuwe vriend mocht binnenkomen, maar ze zagen hem liever gaan..
Dit heeft paar maanden geduurt, en sinds dien zijn ze net zo gek op deze vriend, die inmiddels alweer bijna 12 jaar mijn man is, als dat ze op mijn ex waren/zijn..

Gelukkig heb ik een schat van een ex, waar we nog zeer regelmatig contact mee hebben. Zowel ik als mijn man.. En van tijd tot tijd gaat hij ook nog even een bakkie bij mijn ouders doen. Ex was ook op ons trouwen, en vlak na de geboorte van kinderen kwam hij ook.. Ik heb geen relatie meer met hem, maar uit mijn hart zal hij nooit verdwijnen. En zo is het ook voor mijn ouders.

Maar dat neemt niet weg, dat het voor zowel, mijn ouders, als voor mijzelf, mijn ex en mijn man toen moeilijke maanden waren. De één moest loslaten de ander werd niet geaccepteerd.. En ik zat daar tussen.

Jongste

Beste Mama-se

Natuurlijk is die band anders. Maar dit is bij ons het jongste kind. De andere kinderen hebben wel langdurige(re) relaties gehad, maar daarbij heb ik hetzelfde gevoel.

Het is ons huis en daar zijn alle vrienden of relaties van de kinderen ook welkom.

Met vriendelijke groet,
Hanneke

Aida

Mooi verhaal,zo kan het ook gaan.Hoe is het verder gegaan met je ex,heeft hij een relatie nu?

Ik denk haast dat mijn dochter en haar ex,vriend ook altijd wel contact blijven houden,ze kunnen nu al geen afstand nemen,beide niet.

Groetjes.

Hoi hanneke,

Je hebt gelijk ,hoor,zo is het hier in huis ook altijd geweest.Iedereen vrienden,vriendinnen waren altijd welkom.Maar nu.....ik kan het niet.Ik heb ook niet het gevoel dat ik het goed doe,maar ik kan niet anders.
De afgelopen week heb ik al wel ontdekt dat pubervlinders niet tegen te houden zijn.Dochter maakt er wel een zooitje van.Wil nieuwe liefde maar kan exvriendje niet loslaten.Die wil ze als goede vriend,wat op dit moment voor hem niet kan.Hij is zo verdrietig,gisteravond kwam hij binnen,had ze weer gebeld en we konden zien dat hij afgevallen was,droevige blik,zo verdrietig.Vrijdag heeft zoon met hem afgesproken en ik kan geen nee zeggen.Ik heb al uitgelegd aan dochter dat ze dit niet moet doen,dat hij nu blijft hopen tegen beter weten in, ze wil hem niet meer als vriend ,maar kan niet zonder het contact met hem.Ze wil hem alles vertellen,wil weten wat hij gedaan heeft,ze kan hem niet loslaten.De jongen waar ze verliefd op is,is ook nog een goede vriend van hem.Dat had ze ons niet verteld,wel dat ze verliefd was op een andere jongen,maar niet wie.Ex vriend weet dit en is zo lamgeslagen nu,Zo teleurgesteld in onze dochter en zijn vriend.Wij kennen deze jongen ook,hij is al vaak hier geweest.En ik hoef hem even niet binnen.Heb nu tegen dochter gezegd haar ex vriendje helemaal los te laten,zolang ze dat niet doet,heb ik liever niet dat ze met een ander jongen afspreekt en zeker niet met zijn vriend.Maar ik kan het niet tegenhouden,ze hebben wel contact met elkaar.Maar ontmoeten elkaar niet.Voor zover ik weet dan!!!!Het is ook heel wat om van een verliefde puber te vragen om verstandig te zijn en rekening te houden met de gevoelens van een ander.Is bijna niet mogelijk.
Misschien is het beter dat ik de deur voor iedereen open zet en kijk wat er gebeurt.Dat ik mezelf er helemaal buiten hou,maar als ik het verdriet van ex vriendje zie,kan ik het echt niet.

Groeten Mama-se

Herkenbaar

Dag,
Dit is zo herkenbaar. Met het verschil dat het volgens eerste vriendje mijn schuld was dat het uit was. Ben me van geen kwaad bewust, maar goed, iemand moest de schuld hebben.
Ze hebben wel even een paar weken weinig contact gehad. Zij kreeg verkering met een vriend van hem (3 maanden) en later met nog een andere vriend (5 maanden). Dus ze bleven elkaar zien in de vrienden groepen.
Ondertussen is ze alweer 4 maand hevig verliefd op nummer 1 en komt hij weer bij ons thuis. Toch is het nog niet als vanouds. Tussendoor kwam hij natuurlijk ook hier. Hij voelde zich ongemakkelijk want in zijnn boosheid had hij dingen gezegd die niet waar waren. Ja en daar op terug komen kan hij niet. Ik denk dan: laat maar, hij was nog een kind.

Paal

Hoi,

Wat vervelend dat vriendje boos op jou werd.En dan nog dingen gezegd heeft die niet waar zijn.
Ex vriend weet dat wij het niet netjes vinden,wat onze dochter en zijn vriend doen.Maar hij weet ook,dat we dit niet tegen kunnen houden.Dat snapt hij ook.Hij is ook verdrietig ,niet boos op onze dochter,als ze maar gelukkig is.
Het lijkt wel GTST hier in huis.

Hoi mama-se

Natuurlijk is het lastig, maar misschien moet je je afvragen waar je pijnpunt nu eigenlijk zit.

Je dochter die van het ene vriendje naar het volgende vriendje overstapt of het feit dat jij een relatie met haar exvriendje bent aangegaan en die relatie zonder dat jij het wilt verbroken of op het spel gezet wordt en jij daarin een weg moet zoeken.

Zij heeft een leeftijd dat het hoort om te experimenteren. De tijd is anders van vroeger, je kind is anders dan je zelf was, soms nemen ze andere beslissingen. Hierdoor leren ze en groeien ze op. En je rol is anders dan toen ze jonger waren. Toekijken en haar ondersteunen dat is steeds meer de rol van een puberouder. Zorgen dat ze over een poosje helemaal zelfstandig dit soort problemen kunnen oplossen. Soms kijk te toe met trots en soms met kromme tenen.

Dat het voor hem pijnlijk is, klopt, maar that's life....

Hanneke

Mama-se

Momenteel heeft mijn ex geen relatie. Na mij heeft hij wel 2 vriendinnen gehad, maar sinds een paar weken is hij weer een vrij man.

Al ben ik erg blij met het contact tussen ons, lijkt het mij voor een toekomstige vriendin ook moeilijk. Wij hebben onderling aan 1 woord genoeg. Ik zie aan zijn ogen, hoe hij zich voelt enz zijn laatste vriendin kon hier niet mee omgaan. Ze was mega jaloers, dus hebben we ten tijde van die relatie ook minimaal contact gehad..

Ik hoop dat hij snel een lieve vriendin tegenkomt, want ik ben deze zomer alweer 14 jaar samen (waarvan 12 getrouwd) met mijn man, en na al deze jaren wens ik hem ook dit geluk toe.

Aida

Jammer dat het weer fout gelopen is voor je ex.Mooi dat jouw man er wel mee om kan gaan.Mijn man zou het niet kunnen,wordt ook jaloers,wat absoluut niet nodig is.
En toch,jij bent nu al 14 jaar met je man samen,voor een vriendin van je ex moet dit genoeg zeggen,dat wat jij en je ex nu samen hebben ,een ander soort houden van ,dan verliefd zijn is.Daar hoef je niet jaloers op te zijn.Mijn man en een goede vriendin van mij,hebben dit ook,misschien is dit anders ,omdat ik beide al heel lang ken.
Mijn dochter zegt nu ook,ik hou nog veel van hem,maar ik zie hem nu meer als mijn oudere broer,ik snap niet dat als je verkering uit is,dat je dan maar een hekel aan elkaar moet hebben.Dat vind ze kinderachtig.eigenlijk ben ik heel trots op d'r dat ze zo niet reageerd.

Groetjes.

Jessica

Hier was het ook zo dat dochter en vriend meer hier waren.Vroeger was ik ook meer thuis met vriendje dan bij vriend thuis.Mijn dochter ging iedere vrijdagavond bij vriend thuis eten,zodat ze daar in ieder geval 1 keer per week een avond was,misschien een idee.
Ja,ik snap dat je het moeilijk vindt dat ex vriendje weer op de stoep staat.Ik maak nu hetzelfde mee,maar dan andersom.Dochter zet vriend,die nog steeds erg verliefd op haar is,aan de kant voor een vriend van hem.Voelt niet goed.

Hanneke

Dank je wel,
Ik zat even helemaal vast,ik wist dat ik het niet goed deed,maar ik kwam er even zelf niet uit.
Het pijnpunt,ik vind het moeilijk dat mijn dochter deze jongen zo behandeld,ik voel me toch verantwoordelijk voor haar gedrag en dus voor zijn verdriet.
Dat moet ik opzij zetten.Ik moet inderdaad leren dat ik puberouder ben geworden,dat ik mijn dochter niet aan een handje kan blijven houden en niet verantwoordelijk ben voor haar beslissingen.Moet loslaten en het haar zelf laten ondervinden.
Dank je wel voor het wakker schudden.Exvriendje heeft zelf ook ouders en die zijn er om hem op te vangen.Ik kan dat ook niet,want ik begrijp mijn dochter,alleen de manier waarop daar ben ik het niet mee eens.

groetjes mama-se.

Mooi

Dag mama-se
je bent wel heel lief en ja jij kan de pijn niet wegnemen. Fijn dat hij gewoon bij jullie kan komen, maar Hanneke heeft ook gelijk. Maak het niet jouw verdriet. Je dochter moet verder, vriend ook. Misschien is het zelfs wel even beter dat hij even letterlijk afstand neemt.
Vergeet niet, hij moet uitzoeken of hij nog echt verliefd is of dat hij in een gat valt vanwege het wegvallen van zijn avond programma.
Het komt echt goed, dat weet je vast nog wel van vroeger.
Over een paar weken vertelt dochter jou dat vriend niet meer komt, hij is verliefd op een ander.
Sterkte, en zorg dat je je dochter niet kwijt raakt.

Maar dat moet lukken als ik je zo hoor.