Verliefd op de 'verkeerde'

Prijs hem de hemel in

Schijnt supergoed te werken. Als jij zegt dat hij al zo goed weet wat hij wil en dat zo goed kan verwoorden heeft zij de ruimte om (hopelijk op een gegeven moment) toe te geven dat dat voor haar niet altijd meevalt (ofzo). Als ze voelt dat jij stroever bent naar hem verklaar je dat dat je moet wennen, dus niet aan hem wijten. Zo hou je haar dicht bij je en blijf je in gesprek. Mijn schoonzus heeft het succesvol toegepast en ik gebruikt de techniek ook, maar (nog) niet in deze context, hoop dat het voor jou (ook) werkt

Ps: ik doe nu misschien luchtig, maar het lijkt me echt lastig voor jou.

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Juist

Ik herken je helemaal. Dochter heeft een keer een vriend gehad die helemaal niet bij haar paste, die zich als een soort zombie gedroeg. Volgende vriend was ook 5 jaar ouder, echt een leuke kerel maar ik voelde dat hij niet eerlijk tegen haar was en dat bleek uiteindelijk zo. Beide hadden ook een veel lager opleidingsniveau en allerlei problemen.
Ik heb beide jongens, meer dan eens met moeite, met alle egards ontvangen, vriendelijk tegen hen gedaan, ze mochten meeeten etc. Uiteindelijk is het gelukkig na een aantal maanden uitgegaan.
Ik heb wel na afloop van de relatie met dochter gepraat over de mindere kanten van de jongens. Ik hoop dat ze daar wel een les uittrekt voor de volgende keer/keren.

Hoe dan ook;

Als je hem maar niet afkraakt, of dochter nadrukkelijk op zijn vervelende kanten wijst; dan krijgt ze alleen maar meer de neiging om hem te verdedigen. Ze zal zelf erachter moeten komen dat hij niet wat voor haar is.
Sterkte. Ons nichtje gaat plots samenwonen met een jongen die haar ouders niet zien zitten, we gaan afwachten hoe dat af loopt.

En daarbij

Als je hem 'afkraakt' doet dat de relatie met je dochter geen goed en verwijdering wil je nu al helemaal niet toch?

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

'prijs hem het graf in'

... noemde een familielid dat ooit, toen zijn dochter een fout vriendje had. En hij had zó gelijk . Als je er tegenin gaat krijgt ze alleen maar het idee dat jullie 'haar toch nooit begrijpen' en zal ze niet zo snel meer thuis komen met hem. Wel lekker rustig natuurlijk maar dan ben je het zicht hoe het gaat (met haar, met hen samen) ook meer kwijt.
Kortom ik sluit me aan bij de eerste reacties in deze draad.

'prijs hem het graf in' vind ik niks

ik houd niet zo van toneelspelen als het om het echte leven gaat. En daarbij, wat gaat je dochter denken als je op een dag dezelfde reactie vertoont bij een geliefde die je wél ziet zitten?

Gewoon vriendelijk en beleefd blijven tegen die jongen. En nu en dan een zinnige vraag stellen aan je dochter, die haar tot nadenken kan (!) stemmen. Echt, meer kun je niet doen.

Wat vindt haar vader ervan?

Tonny

Liegen hoeft natuurlijk niet, elk mens heeft positieve punten, die kun je belichten en de negatieve (die jij als negatief ziet) hou je je mond over. Bijkomend voordeel van de hele exercitie is dat je op zoek moet naar alle positieve zaken dus wellicht zelf ook nog wel wat wint aan nuance
Toneelspel? Misschien, maar ik zie het meer als uitlichten van bepaalde aspecten. Ik zeg ook niet dat je in zo'n situatie bv moet zeggen dat je erg gesteld bent op de jongen of andere algemene termen die dan dus niet zouden kloppen, omzeil dat soort teksten gewoon.
Ik noem het liever diplomatie

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Diplomatie haha

Ben ik ook niet zo goed in.
Ik moest erg denken aan wat een vriendinnetje van mijn dochter laatst zei over ons huis; ik vind het zo kleurrijk! Uiteraard had ze die opmerking niet van zichzelf, maar van haar moeder.

Heel herkenbaar

Heel herkenbaar. Dochter heeft er hier het laatste jaar een gewoonte van gemaakt om met foute vriendjes thuis te komen. Haar laatste verovering is twee keer zo oud als zijzelf en degene daarvoor stond stijf van de wiet. Mij lukt het dan echt niet om toneel te spelen. Ik heb respect voor moeders/ouders die dat wel kunnen. Overigens heb ik een vriendin die wel haar foute schoonzoon het graf in prees met als resultaat dat haar dochter nu met hem samenwoont. Dus zo kan het ook. Ik ben gewoon eerlijk tegen haar, ik kan ook niet anders. Moeilijk punt is dat zij mij nu dus kwalijk neemt dat ik haar beperk in haar keuze en daarin heeft ze echt een punt. Maar de oplossing heb ik dus ook niet.

Nou

Er is een heel groot gebied tussen hem de hemel in prijzen en zwart maken en er is een heel gebied tussen liegen en de waarheid spreken. Ik ga niet de jongen afkammen maar ook niet ophemelen. Ik stel me wat neutraal op. En als dochter begint over wat negatieve puntjes, dan zal ik dat niet aangrijpen om de jongen compleet af te branden maar zeg ik meer iets als: "Dat hoort bij hem, daar zal je een weg in moeten vinden" in de hoop dat de schellen van de ogen vallen.
Is de relatie uit, dan ga ik wat uitgebreider op de zaak in maar ook niet te uitgebreid want dan wantrouwt ze me misschien wel bij een volgende relatie. Kortom, ik ben erg voorzichtig want ik ben blij dat ze altijd met me praat, dat wil ik niet beschamen of haar wegduwen. Maar dat betekent niet dat ik voorbij ga aan mijn eigen gevoelens.

Prijs hem het graf in?

Dat is een advies wat ik regelmatig hoor of lees als t om ongewenste vriendjes gaat. Maar zal t echt werken? dan ga je ervan uit dat elke puber altijd tegen haar ouders in wil gaan en zo extreem ligt dat echt niet. Gewoon jezelf blijven, niet overdreven vriendelijk doen, niet afkraken en als je dochter je mening vraagt die eerlijk geven (en als ze boos op m is lekker meemopperen )
.

Vragen hoe het voor haar is?

Kan je vragen hoe het voor je dochter is als hij 'dit of dat' doet? Dus niet zeggen: hij is zo'n vervelende vent want 'dit of dat' maar informeren hoe ze zijn gedrag ervaart. En dan niet oordelen ("dat zou je niet moeten pikken") maar met haar meeleven en wel duidelijk maken dat het wel heel erg jammer is als een partner je structureel een ongemakkelijk gevoel geeft (als dat bijvoorbeeld aan de hand is). Hiermee zou je haar bewustzijn van zichzelf kunnen vergroten en misschien komt ze er dan zelf achter dat ze dit eigenlijk niet wil.
Groet, Jo Hanna

Dank voor de reacties

Het graf in prijzen lukt mij nog echt niet, het zou dan zo sarcastisch klinken, dat dochter het op zou pikken als kritiek, waar ze dan natuurlijk ook gelijk in heeft.
Vragen stellen is wel een goede, daar kan ik wat mee. Heel langzaam de ogen openen.
Ik hoop dat het werkt. Bedankt allemaal!

Beleefd blijven

Hier was zoiets aan de hand bij vriendin van oudste. De ouders van vriendin ken ik goed en zie ik met regelmaat...dus die relatie was regelmatig onderwerp van gesprek. De vriendinnen (dus oudste ook) vonden het ook een vreselijke vent...dus dat scheelde wel. De mening van vriendinnen telt net zo goed mee als van ouders. De houding van die ouders was ook...netjes blijven,gastvrij,aardig en beleefd maar prijzen ging ze te ver. Dus het graf in prijzen...dat lukte écht niet.
Die vriendin kwam ook met regelmaat hier binnenvallen (met die vent dus..) wij deden ook ong. hetzelfde. Idem dito oudste (waarvoor ze komt natuurlijk).
Oudste wist gewoon dat als ze regelrecht 'kritiek' had geuit contine dat vriendin dan gewoon zich teruggetrokken had...geen contact meer gezocht zou hebben of w.s. zou 'afhouden' met smoesjes. Dus regelrechte kritiek zou haar juist in de armen van die vent hebben geleid. Dat hebben dus de vriendinnen en ook ouders niet gedaan. En het werkte...vriendin voelde zich nog wel 'welkom' met die vlam en kwam nog wel...maar na 2 maand werd haar al duidelijk dat het tóch eigenlijk gezelliger was zonder die vent. En kwam ze vaker alleen....en nog 2 maand verder wilde ze al niet eens meer dat hij nog meekwam. Oudste vroeg dan heel neutraal...: Gut heb je vlam niet meegenomen? Nee vriendin vond dat toch niet zo gezellig...Maar als je het met vent niet zo gezellig vind waarom ben je dan nog met hem? Tja,tja,tja dat wist vriendin zelf ook niet zo goed....en zo langzaamaan...kwamen de twijfels.
Na een half jaar was het uit.
Gelukkig maar want die vent was bijna net zou oud als haar eigen vader. (Pedo noemde oudste hem als vriendin er niet bij was .
groeten albana

Echt heel belangrijk

het is al gezegd maar echt het is heel belangrijk dat je je dochter niet laat merken dat je die verkering maar niks vindt! Ik herinner me nog heel goed dat ik met een vriendje thuiskwam en aan de reactie van mijn moeder al merkte hoe ze erover dacht. En dan zei ze het nog niet eens rechtstreeks. Daardoor ging ik wel eens even bewijzen dat hij wel deugde, dat we wel bij elkaar pasten, en dat het heel goed zou gaan. Gelukkig kwam ik uiteindelijk wel bij zinnen want mijn moeder had het natuurlijk best goed gezien, maar die verkering heeft veeeel te lang geduurd.