zijn wij te streng voor onze zoon
Ik wil even met jullie sparren over de volgende situatie: onze zoon, 16, vrij jong in zijn gedrag, ADHD heeft een paar weken geleden met een vriendje gegamed en zich bij lange na niet gehouden aan de afgesproken eindtijd van 11 uur. Zijn mobiel had ie uitgezet zodat we hem niet konden bereiken. Gevolg was dat hij pas om 1 uur thuis was. Als straf mocht hij toen een week lang 's avonds niet meer naar vrienden, wel naar zijn voetbaltrainingen en na 8 uur ook niet meer op zijn laptop. Afgelopen weekend: met hun hele voetbalteam gingen ze gamen. Wij wilden 11 uur thuis, hij half 12, compromis gesloten dat het 11.15 werd. Daarbij ook duidelijk gemaakt dat we geen appjes, smsjes e.d. wilden zien over dat t later werd. Afspraak is afspraak. En jullie raden het al: sms met dat hij in de finale zit en dat hij die afspeelt. Niet de afspraak, maar oke, daar zouden we later over kunnen praten. Presteert meneer het om om kwart voor 1 nog niet thuis te zijn! Hoezo alleen finale nog spelen? Dit klopte van geen kant. Telefoon onbereikbaar (volgens hem was ie leeg), huisnummer waar ze waren werd niet opgenomen, mobiele nummer werd ook niet opgenomen. Uiteindelijk één van de andere jongens mobiel te pakken gekregen en gevraagd of onze zoon er nog was. JA, die was er nog en hij heeft hem naar huis gestuurd.
Hoe zouden jullie dit nu verder aanpakken. We hebben een uitgebreid gesprek gehad toen ie thuis was en de dag erna over dat hij ons vertrouwen beschaamt en dat hij zo laat blijken dat hij de verantwoordelijkheid niet aan kan. Als straf mag hij nu een maand niet meer na het eten weg, ook niet naar trainingen en ook niet zijn krantenwijk.
Vinden jullie ons te streng? En hoe zouden jullie het oplossen?
Overigens vraag ik me wel een beetje af of 11:15 misschien niet aan de vroege kant was, volgens onze zoon mocht iedereen tot het eind blijven. Welke tijd moeten jullie 16-jarigen thuis zijn?
recalcitrant?
Je kunt het gedrag van je zoon ook gewoon zien als communicatie. Dat hij hiermee aangeeft toch echt meer ruimte nodig te hebben. Lijkt me niets om wanhopig van te worden, gewoon een mooi leerproces toch?
En ja, als je wil dat hij op een andere manier gaat communiceren, meer effectief en assertief, geef daar dan het goede voorbeeld in. Nu doe je dat niet.
Tja, jeugd tegenwoordig is ook niet meer zoals wij vroeger.
Pubermoeder, ik weet niet wat jouw vroeger is, maar 11 uur voor een jongere van 16 jaar is al heel lang 'vroeg'
Sinds kort mogen 16 jarigen geen alcohol meer drinken, waardoor deze leeftijd vaak geweerd wordt bij café's e.d., maar toen mijn dochters 16 waren mochten ze stappen in het weekend en dat mocht tot 3 uur 's nachts als ze maar met anderen mee naar huis fietsten. Ik heb ook een dochter die op scouting zit en zeker de oudere jeugd daar zat graag tot laat bij elkaar. Die oudere jeugd van toen is inmiddels 20/30 jaar en zit als het even kan nog steeds graag tot laat/vroeg in de morgen bij elkaar. Wij zijn altijd blij geweest dat ze in zo'n relatief 'brave' omgeving haar zaterdagavonden doorbracht. Gamen met vrienden is naar mijn idee ook redelijk veilig, ik zou haast zeggen, wees ook blij dat je zoon dit nog zo leuk vindt, het had anders gekund.
Mijn dochter heeft ADD. Het is voor haar erg moeilijk om zich exact aan afspraken te houden. En dan heb ik het niet persé over het tijdstip van thuiskomen, maar in het algemeen. Je wordt er soms dol van, om eerlijk te zijn. Soms weet ik niet waar het ADD deel ophoudt en nonchalant gedrag begint. Ik heb daar in het verleden heel wat energie in gestoken. Boos worden om dat gedrag, gesprekken voeren over dat gedrag... het hielp allemaal niets. Ik ben daar dan ook mee gestopt. Ze is nu 23 en het is nog steeds een beetje schipperen. Straf geven helpt totaal niet (toen ze nog jonger was). Ik kan je echt aanraden om te bepalen waarover je je écht druk wilt maken en waarover niet. Probeer het aantal punten die echt belangrijk genoeg zijn voor strijd tot een minimum te beperken. Is het tijdstip waarop hij in het weekend thuiskomt voor jou zó onwrikbaar vastgelegd dat je daar de komende maanden ruzie over wilt blijven maken? Nee? Dan zou ik het ook loslaten.
Ik ben zelf altijd tegen straatgehang geweest, dus een jongere van 16 die op straat rondhangt na 11 uur 's avonds, daar ben ik faliekant op tegen. Maar als zo'n jongen/meisje lekker bij een vriend/vriendin zit en de ouders hebben daar geen last van, dan zie ik het probleem niet zo. Overlast moet vermeden worden.
Om antwoord te geven op je vraag zijn wij te streng voor onze zoon is het antwoord Ja. Ik heb al heel wat reacties voorbij zien komen die van mij zouden hebben kunnen zijn dus ik ga niet meer reageren. Stel inderdaad je doelen zoals veiligheid, school en familie en laat de rest gaan. Wees blij dat die eerste 3 zaken goed gaan en grijp pas in als een van deze drie niet goed gaan. Bespreek dat met hem vooraf en grote kans dat hij veel meer verantwoordelijkheid gaat tonen. En zo niet dan volgen pas de consequenties.
Het gaat ook te snel
Ze worden gewoon te snel groter, als ouder kun je dat tempo ook niet bijhouden. Over twee jaar heeft hij zijn rijbewijs, woont op kamers, heeft zijn eigen ziektekostenverzekering etc. En dan ben je zelf nog aan het bijkomen van deze stap. Het gaat gewoon te snel.
Tsjor
