Puberteit Puberteit

Puberteit

Lees ook op

Zoon (15) transgender ??


hoi hertogi
ik ben zelf transgender / non binair, en ik snap dat je er zo tegen aankijkt dat uw kind niet transgender is of in ieder geval er over twijfelt. alleen uit eigen ervaring als een ouder je niet steunt kan je heel erg pijn doen,. en als je hun graag wilt steunen geef ik de tip om er zelf onderzoek naar te doen. maar een ding wat ik heb gelezen in de antwoorden gaat over gender dyshporie en dat is dat dat heel weinig kan zijn of er gewoon helemaal niet en als dat zo is weet je vaak niet dat je trans bent als klein kind (dit was mijn geval) en als er meer van is zie je dat ook vaak eerder. maar meestal de ¨tekenen¨ van trans zijn zijn heel onderliggend. en soms is er geen gender dysphorie alleen wel een missende connectie tussen het geboorte geslacht. het beste wat ik denk wat u kunt doen is het gewoon accepteren en uw kind ondersteunen en als hun iets zeggen dat dat transphobisch in spreek dan niet tegen want u bent niet trans uw kind wel.

met vriendelijke groet een nby

Beste Hertogi, een zeer herkenbaar verhaal, al is is zoon/ dochter hier wat ouder, 20. Driekwart jaar geleden kwam vrij plotseling de mededeling dat ze transgender was. Als jongen geboren maar wil meisje zijn. Er was voor ons totaal geen herkenning of dat dingen op zijn plek vielen. Ik zag zelf vooral een autistische fase. Maar inmiddels duurt het straks al een jaar, en ze is nog niet van gedachten veranderd. Dus ik groei er langzaam wat in mee, al voelt het nog steeds niet passend. Ze heeft een paar gesprekken met een seksuoloog gehad en die vertelde dat bijna alle transgenders die ze in behandeling had iets in het autistische spectrum hadden. De combi komt dus nogal vaak voor. Sterkte

Ik vond dit interessante artikel over de combi autisme en transgender en non binair.

https://www.ggznieuws.nl/opvallend-veel-transgenders-onder-mensen-met-autisme/
Het gaat over een onderzoek gedaan door een Britse onderzoeker en ervaringsdeskundige Reubs Walsh, die werkt aan de Vrije Universiteit in Amsterdam.  “Walsh – die op 14-jarige leeftijd de diagnose autisme kreeg – werd bij haar geboorte geregistreerd als man maar gaat sinds 2010 door het leven als vrouw. Of, in haar eigen woorden, als gender queer transwoman.”

“Walsh: ‘Uit mijn onderzoek blijkt heel duidelijk dat de zelfverklaarde ervaringen op het gebied van genderidentiteit van veel mensen met autisme sterk afwijken van de maatschappelijke conventie. Dat geldt voor 15% van de deelnemers: zij zijn non-binair en/of transgender.’ Ter vergelijking: van de algemene Nederlandse bevolking noemt 3,9% zichzelf ‘non-binair’, volgens een grootschalig onderzoek uit 2014. Opvallend is vooral het aantal vrouwen dat zich volgens Reubs onderzoek niet thuisvoelt in de bestaande man-vrouw-hokjes: 21,6%, tegen 7,8% van de mannen.”

Erg de moeite waard om te lezen! Het werpt misschien ook licht op de kwestie dat je het als ouder niet goed kunt plaatsen als je autistische kind uit de kast komt. Hoe ik het interpreteer: neurotypische cisgenders verwachten bij een transgender eerder typisch gedrag van het niet-geboortegeslacht en als ze dat niet zien, kunnen ze de wens en het gedrag niet plaatsen. Walsh zegt zoiets als: mensen met autisme voelen zich vaak niet bijzonder prettig in de cliché sekserollen. Ik denk dan: waarom zouden ze dan cliché gedrag vertonen van welk geslacht dan ook?

Ik heb ook een kind die transgender is, en ook ik zag het totaal niet aankomen.
Geen moment heb ik gedacht dat mijn zoon een meisje zou kunnen zijn, ik zag het echt niet aankomen.

Ook ik twijfel wel eens of dit het wel is voor hem, ook mijn kind heeft autisme, heeft eigenlijk geen vrienden, en soms denk ik, misschien wil hij op deze manier wel ergens bij horen.
Inmiddels is het een jaar geleden dat hij het heeft verteld, en nog steeds is de wens er om een meisje te worden, het lijkt dus wel echt serieus te zijn.
Ik merk wel dat hij meer rust heeft nu hij openlijk erover kan praten, dat hij samen met mij meisjeskleren kan bestellen en zich zo kan kleden op de momenten dat hij dit wil. Hij weet dat hij gesteund word en dat wij het accepteren, maar begrijpt ook wel dat het voor ons als ouders soms ook moeilijk is.

Nu is dit topic niet heel actief meer, maar ik hoop dat er toch wat meer ouders zijn die hierover willen praten.

Hoi, fijn  artikelen om te lezen, het herken veel dingen, ook in de reacties.
Mijn zoon (16 jaar) heeft mij onlangs verteld dat hij liever een meisje was/is. Hij deed ook geen meisjes dingen
hij had ook geen trekjes die mij iets zouden laten vermoeden.
Mijn zoon loop al een paar jaar bij een psycholoog en gaat amper naar school, dus de Corona paste hem wel. Voordat hij zich uitte heb ik tegen mijn partner gezegd  dat ik het idee heb dat er iets anders is, maar wist niet wat, ik. kon mijn vinger er niet op leggen. 
Nadat hij het gezegd heeft vielen er bij ons een paar kwartjes, 
Ik Ben blij dat hij het gezegd heeft.
Ik hoop dat hij een weg vind om het zelf een plaats te geven, en er mee leert te leven in wat voor hoedanigheid dan ook.  Het is voor hem zeker 10x moeilijker dan voor ons,.
Ik zal hem steunen en er voor hem zijn als hij mij nodig heeft. En ik vertrouw op de kracht die ons gegeven wordt.
Zodat ieder gelukkig mag zijn.
Met een vriendelijke groet 
Ommat



Nu is dit topic niet heel actief meer, maar ik hoop dat er toch wat meer ouders zijn die hierover willen praten.

Heb je facebook? Dan kan je lid worden van de groep 'ouders van transkinderen'. Die is heel actief en ook best ouders die het er emotioneel moeilijk mee hebben, twijfelen aan de diagnose, niet weten hoe nu verder op het punt waarop ze zitten met hun kind. Sterkte!

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.