Zoon kan zich niet vermaken buiten gamen om

tja

Ik denk inderdaad dat het teveel gevraagd is. Zorg dat hij blijft sporten en zo nu en dan een boek leest maar laat hem verder lekker (maar goed dat is mijn mening).

minecraft

Is hier ook de grote tijdvreter. Voordeel van minecraft is dat je nog creatief bezig bent, met ontwerpen en bouwen. Tenminste als je in 'creative mode' speelt.

Wat je kunt doen, is zelf activiteiten ontplooien. Ga samen op de fiets naar de bieb, wandel een stuk met de hond (desnoods die van de buren). Geef het goede voorbeeld en neem hem mee.

maar

Hij sport (paar keer per week?), hij zit op muziek (en oefent regelmatig?), hij maakt zijn huiswerk, hij spreekt af en toe af en hij leest af en toe een boek.

Nou, dan doet hij toch best veel andere dingen?

En verder kun je inderdaad nog samen dingen doen. Wij gaan er in het weekend vaak op uit: fietsen, wandelen, museum, zwemmen... of doen samen gezelschapspellen enz.

Klopt

Het klopt dat hij ook nog andere dingen doet. Maar verder wil hij helemaal niks. Niet met ons op stap, geen spelletje niks. Hij zit alleen maar zijn tijd uit tot hij weer mag gamen. In weekenden kan hij uren lopen klieren omdat zijn tijd voorbij is (en dan heeft hij echt al een paar uur gezeten). Ik vind hem zo initiatiefloos en lusteloos. Dat is toch een ongezonde situatie voor een knul van nog geen 13. Net als vandaag: vroeg wakker en meteen maar weer willen gamen. Dat mag best even, maar dan is de dag verder nog lang. Morgen even vroeg voetballen en dan weer een lange vrije zaterdag. Wij vragen hem steeds om mee te gaan. We doen aan geocachen maar daar vindt hij niks meer aan. Dwingen doen we wel eens. Dan moet hij mee, naar met een boos gezicht en alleen maar klagen en zeuren. Vreselijk!

Tsja

Dat hoort er gewoon bij tegenwoordig. Mijn zoons waren ook zo, en zijn tot op zekere hoogte nog steeds zo (15 en 17, 4 en 5 VWO). Ze maken hun huiswerk (meestal) en halen redelijk cijfers, ze oefenen (behoorlijk veel) voor de muziek, ze gaan met plezier naar scouting, ze fietsen dagelijks heen weer naar school (2x17 km). En de rest van de tijd zitten ze te gamen of youtube filmpjes te kijken of andere dingen op de laptop te doen, en tussendoor te whatsappen met vriend(inn)en. Dat is al zo sinds de brugklas, wij hebben het volledig losgelaten toen ze (begin 3e klas) een eigen laptop gekregen hebben. Andere activiteiten met het gezin vonden ze ook op jongere leeftijd nooit echt leuk. Ze ondernemen wel activiteiten met hun vrienden, als ze er tijd voor hebben. Zo waren er vorig weekend robot wedstrijden, waar ze maanden lang naar toe gewerkt hebben na schooltijd (op school), in teams bouwend aan hun robot. En als we eens een keer een weekend echt wat leuks gaan doen (zeilen, duiken, concert) dan zijn ze daar zeker wel voor te porren!

muziek in je oren doen

het enige wat je op korte termijn kunt veranderen is je eigen ergernis verminderen (jongste van 10 heeft hier ook een handje van en ik ben al zover dat ik me aan mezelf erger en niet meer altijd aan hem ). Dus als ik m'n ergernis voel en zijn zeurende houding zie en stem hoor dan pak 'k m'n telefoon en koptelefoontje en zet even een leuk muziekje op m'n oren. Hij op de bank hangend, of boven, of op de trap, maar ik hoor 'm effe niet en wordt vrolijk vd muziek. Ergens is het die wisselwerking die ik daarmee doorbreek en in ieder geval word ik er rustiger van . . .
gr Angela

Hier één van 9 en net zo

Dochter heeft al haar speelgoed weggedaan. Wat doet ze wel? School natuurlijk, braaf haar huiswerk (groep 6, een uur per week), twee keer muziekles, muziek oefenen, beetje voetballen, boek lezen, met ons mee (moet soms) en voor de rest is ze aan het gamen en youtube kujken.

Tja, ik deed vroeger niks, maar dan ook niks anders dan boeken lezen.

Het enige wat ik jammer vind is dat ze vooral graag met oudere kinderen speelt die ook veel en goed gamen en ja, die spelen vooral graag met hun leeftijdsgenootjes, dus ze is vrij vaak alleen. Vindt het wel heerlijk als hier een kind komt gamen en speelt dan ook evht samen.

Sanne

Welkom in de puberteit

Zoek hier eens door het forum en je zult een behoorlijk aantal draadjes met dezelfde strekking tegen komen.. van gefrustreerde ouders die hun kind (puber) alleen nog maar tegen een scherm geplakt zien.. Tja.. hij is 12.. brugklas.. ik zou zeggen 'welkom in de puberteit'..

Hier een van 15 die min of meer op zijn kamer leeft, omringd door schermen. 3VWO, gaat goed op school, voldoende sociale contacten (zowel on- als offline), fietst een behoorlijk stuk heen en weer naar school en heeft een bijbaan. Iets 'leuks' met ons als ouders doen?? Neuh.. stom.. Zo af en toe stellen we hem verplicht een sociale activiteit met ons mee te doen, zoals een belangrijke verjaardagsvisite. Maar vaak gaat hij niet meer mee. Eigenlijk kun je bijna zeggen dat hij zijn eigen leven leidt in ons huis...

En aangezien zijn grote broer precies hetzelfde deed, maak ik me er niet zo druk om. Broer is inmiddels volwassen, het huis uit, en prima 'opgedroogd', ook op sociaal gebied. Geloof me, het gaat over. Het is een fase. Het is gewoon een onderdeel van het los-maak proces.

Meestal gaat het goed

Natuurlijk kun je je best zorgen maken, en een aantal kinderen raakt ook werkelijk gameverslaafd, maar met de meeste is er gewoon niets aan de hand en is het gewoon een bron van plezier en ontwikkeling om te gamen of informatie of filmpjes op te zoeken, deel te nemen aan fora, te bouwen, sociale contacten te onderhouden en je te vermaken.
Zolang het het gewone leven niet onmogelijk maakt is het net zoiets als vroeger boeken lezen of eindeloos met brommers knutselen.

nog een tip

Laat hem overal inschrijven voor een folder/krantenwijkje vanaf dat hij 13 is.

Ik vind het zorgelijk

Hier ook een zoon die niks anders wil. Hij is 11 jaar zit op voetbal en gitaarles. Wat mij opvalt is dat alles met steeds meer tegenzin gaat want hij wil kunnen gamen. Hij wil van voetbal en gitaar af want dan kan hij meer gamen denkt hij. Hij mag anderhalf uur per dag gamen en in het weekend 2 uur en daarnaast kijkt hij ook nog tv. Helaas is het moeilijk te controleren want zodra ik de deur uitga gaat hij gamen. Ik probeer strenger te zijn maar hij is echt verslaafd en wordt zo nukkig als hij niet kan gamen. Dus ja, ik snap je zorg.... Ook ik ben het gezeur en geklier zat als er geen beeldbuis mag of kan. Zooooo balen vind ik het. Het enige waar ik zoon wel blij mee maak is naar het zwembad, wel een met glijbanen, en een pretpark. Gewoon iets simpels doen is echt niet mogelijk. Naar vrienden gaan vind hij zo nu en dan wel eens leuk maar ook daar wil hij gamen. Grrrrrr zo jammer .

owja

Dit is echt herkenbaar met die computers enz. Wat me vooral stoort is hoe ze dan via de computer met elkaar 'communiceren'.... Wat ik dan door die koptelefoon heen hoor is ern hoop gescheld en geschreeuw, echt niet normaal meer. Dan denk ik hoe kunnen die ouders daar nou niks van zeggen. Of hoor je zo'n zware mannenstem door die laptop heen.... Ja daar wordt je niet vrolijk van. Hij speelt zo'n spel waar je standaard mensen hoort en niet uit kan zetten dusja... Kan t niet echt tegenhouden. Mij maakt het niet uit dat ie met leeftijdsgenoten speelt, maar ik wil niet dat hij met ouderen speelt.
Hebben jullie kinderen dat ook; met praten via de pc enz? En hoor je dan geschreeuw etc?

geen geschreeuwd

Er barst er hier wel vaak eentje ineens in lachen uit. Dan heeft stempy longnose iets grappigste gezegd ...

nee zeg

Ik wil beneden geen geluid horen van apparaten dus als zoon filmpjes kijkt heeft hij oortjes in en via de XBOX gebruikt hij een headset dus dan hoor ik alleen hem praten maar gelukkig staat dat ding op zolder. Dat geeft wel weer andere dingen want hij zit praktisch onder het dakraam en dat staat in de zomertijd open, dus de hele buurt kan meegenieten want hij kan, net als zijn vader, niet fluisteren of gewoon zachtjes praten aan de telefoon of dus headset. Daar mag ik weer niet over klagen want heel indirect was dat een reden dat we verkering kregen maar goed als het toen niet was gebeurd was dat later wel eens gebeurd....

Haha ja

Zoon zit boven op zijn kamer achter zijn computerscherm(en) zijn spelletjes te spelen. Ik heb me wel eens onderaan de trap staan afvragen of ie soms met iemand aan de telefoon hing, zoveel herrie kwam er van boven.. Ze hangen gewoon regelmatig met een stel in hetzelfde spel, met communicatie via skype dat constant open staat. Het merendeel van de jongens kent hij, uit de klas of vrienden-van-vrienden. Geen onbekende volwassenen.
Het is zijn manier van sociaal met elkaar om gaan. Komt er eens een vriend in-real-life langs, dan hangen ze samen ander de computer, op die skype, met de anderen in het spel.. zucht..

Gewoon late gaan

Laat hem gaan als je het van hem afpakt kan ie zwaar deprisief van worden dat hen ik wel vaker gezien bij vrienden geef hem zo veel mogelijk ruimte en als je wat met hem wilt doen speel het samen met hem lat het je hem leren dan zie je dat ie blijer is en minder achter dat ding gaat zorg wel er voor dat ie elke spellen kan spellen want voor 12 jaarige is een spel van 8 jaar niet meer leuk

haha

Als mijn zoon op de computer zit dan hoor je door de koptelefoon heen kinderen helemaal losgaan. Zelf gaat hij niet los maar wat je dan hoort; mensen die schreeuwen en alles kapot maken wat los en vast zit. Serieus ik denk: wie houdt ze in vredesnaam in bedwang? En ook die chagarijnige kop van hem als ie achter z'n laptop zit, dan vraag ik me wel af: is dit nou voor de plezier of....? Verder Arawen, je zei iets over een groep, kijk mijn zoon heeft ook zo'n groep maar dan met wildvreemden die allemaal privé info met elkaar delen... Ja, ik heb al gewaarschuwd dat zn privacy dan weg is maarja... Blijkbaar is dat normaal, of ??? Of iemand heeft zn communicatieapparaat niet afgesloten en mijn zoon ook niet ja, dan hoor je iemands hele gezin, en hun ons ook haha.

niet veel anders

Zoon van bijna 15 kan ook niet buiten zijn telefoon, mijn (!) tablet of PS. Ook hij voetbalt en spreekt regelmatig met vrienden af. Als het mooi weer is zijn ze wel buiten om te voetballen of te longboarden. Maar altijd met telefoon erbij. Zijn zus (17) is ook aan haar telefoon geplakt. Als ze bij mij zijn zitten ze in de huiskamer en giechelen of bespreken youtube video's. Ik heb me er maar bij neergelegd en laat me af en toe zelfs deelgenoot maken van een grappig filmpje of coole youtuber.

's Avonds verdwijnen ze vroeg naar hun kamer om verder te spelen/kijken/appen. Maar tijdens schooldagen check ik wel of het niet te laat wordt.

Een positieve kant: als hun cijfers er onder te lijden hebben of ze hebben zich niet aan afspraken gehouden, verdwijnt de telefoon voor een tijdje achter slot en grendel. Een zeer effectieve 'straf'.