Zoon wil zijn knuffels niet bewaren

Knuffels

Ook de knuffels bewaren

Henk

Ik bedoel met babykleertjes wat jij bedoelt met geboorte kleding.
Ik weet niet wat geboorte kleding is? Mijn zoon kwam naakt op de wereld.
En ik trol niet, nu niet, nooit gedaan en ga het ook nooit doen.

De knuffels Henk.

De meeste heb ik weggegooid en een stel zitten in zo'n vacuümzak. Stapelt lekker

yoi

Jullie? Ik voel me niet aangesproken.

wit40

Geboortekleding is kleding wat op dag van geboorte aangetrokken wordt

Ach zo.

Zeker heb ik dat bewaard. En de eerste schoentjes. Te lief.

Geboortekleding

Die van mij hadden de eerste dagen na hun geboorte ziekenhuiskleertjes aan. Heel praktisch, want dan hoefde ik het niet te wassen Sommige kleertjes van de eerste periode zijn later poppenkleertjes geworden, en ik heb ook wat maat 0 luiertjes achtergehouden voor de poppen.

Geboortekleding

Ik kende dat woord niet maar ik krijg er hele nare visioenen van Iets met een hele stroeve bevalling omdat de baby met badstoffen pakje al aan geboren wordt.

skik

Wat je als ouders leuk vindt om te bewaren: doen

Maar die het niet voor je kinderen. De meesten hebben er later geen belangstelling meer voor, de herinnering die je als ouders hebt ( aan de eerste babykleertjes) is niet due van de kinderen, want die fase hebben ze niet bewust beleefd. Als er een bepaalde favoriete knuffel was die nu vanwege de nieuwe leeftijdsfase begrijpelijkerwijs wordt afgedankt, zijnde Nie kunnen bewaren, maar ik denk niet dat iemand later nog interesse heeft in knuffeldoekjes.

maar bromvlieg

In dit geval gaat het juist om een kind dat niks wil weg gooien.

later................

Toen mijn man en ik gingen samenwonen, had mijn schoonmoeder een verrassing. Curverbakken vol met spullen van hem van vroeger. Ik dacht dat ik net alles op orde had, kwam ze hiermee. Blij werd ik er absoluut niet van. De bakken belandden uiteraard op de zolder en mijn man heeft er niet eens in gekeken. Ik heb het gefaseerd allemaal weggegooid. Dat doe ik dus mijn kinderen later niet aan, weg ermee.

Judith

en ja dan zijn jouw kinderen later boos dat ze niets hebben.

Ik begrijp niet dat niet iedereen gewoon 1 doos kan vullen met van alles en bewaren en later je kind laten bepalen wat er weg van kan. Je doet toch niet zonder overleg alles weg? Hoe klein je ook woont, je kunt iets bewaren.

trivia

Is dat zo erg dan, dat je kinderen een keer boos op je worden? Dat zal nog wel vaker gebeuren, lijkt me. Ga je ze dan ook hun zin geven?

alicia

Een keer? Een volwassen kind die boos wordt omdat jij alles hebt weggegooid is toch niet meer goed te maken? Het gaat hier niet om een boos kind omdat je spruitjes hebt gekookt toch?

Nou Triva

met mijn woonambities, kan zelfs het kleinste bewaarding niet.
Niet van mij, niet van mijn kind.

En ik hoop binnen nu en een jaar of 5 zo te kunnen wonen.

http://www.tinyhousenederland.nl/thn-youtube/youtube-marjolein-in-het-klein-2/

alleen niet mobiel

Noet

Ik kan me niet voorstellen dat er niemand in jouw omgeving is die een doosje wil bewaren met herinneringen aan de baby- en jonge kindertijd van jouw dochter. Klein wonen is echt geen reden om ALLES van je kind weg te gooien.

verstandige

Je hebt een hele verstandige zoon. Wassen en in de derde wereld bak. Voor je eigen gemoedsrust bewaar je er drie. Je kan ze ook allemaal op de foto fotograferen voordat je ze weg doet.

ach ja

Je hebt altijd wel mensen die doorslaan. Alles bewaren, niets bewaren.
Ik zou ook wel 1 kratje willen bewaren denk ik, lang leve de middenweg.
Toen ik zwanger was kwam mijn schoonmoeder met vergeelde rompertjes waar ze de spuugplekken niet uitkreeg. Waren van de vader geweest. Fijn, 26 jaar oud.
Zijn vaccinatieboekje hebben we wel bewaard, evenals wat boekjes, schriftjes, moederdagknutsels. Gewoon in een schoenendoos. De kinderen vonden dat echt leuk om te zien.
Dit kind wil zelf niet. Nou dan gooi je het weg of stopt er eentje in een doos, zet ze op de foto of wat.

Triva

ik ga dat soort langdurige gunsten niet aan iemand vragen. Familie heb ik niet veel contact mee, mijn ouders zijn natuurlijk een aflopende zaak, die zullen binnenkort ook kleiner gaan wonen ivm leeftijd, en vrienden ga ik er niet mee lastig vallen.

Het is nog al een vraag die je stelt: zeg mag ik de komende 20 jaar een doos bij jou stallen?

spulletjes van vroeger, tja...

Deze weken ben ik bezig met de spulletjes van mijn overleden moeder opruimen. Ze woonde in één enkele kamer en het is verrassend wat ze bewaard had. Bijvoorbeeld brieven toen zij in de oorlog bij familie was gaan logeren en na Dolle Dinsdag niet meer naar huis kon. De trouwkaart van haar ouders, begin twintigste eeuw. Haar verpleegstersuniform. Een notitieboek van haar stage. En aantekeningen van een retraite (die nu niet zouden misstaan in de bevindelijke gereformeerde gezindten, bijzonder zoals de beleving binnen kerken verandert en verschuift.) Twee verlanglijstjes van mijn broer toen hij 12 en 13 werd. Een 'contract' dat hij mij een dag niet zou pesten bij afwezigheid van mijn moeder. Als rariteit een badstoffen maandverband waarmee de vorige generaties zich tijdens de menstruatie moesten behelpen. Babykleertjes van mij had ze me veel eerder eens gegeven (toen ik zelf voor het eerst zwanger was) en daar heb ik inderdaad niks mee gedaan. Wat ook geldt voor mijn kinderen die nu gezinnen krijgen. Ik heb wat pakjes bewaard, andere oma ook, en voor de lol trekken ze het één keertje aan om een hilarische foto te maken.

Spullen van vroeger - ik heb er een weggeefwinkel van gebouwd, mijn kinderen hebben wat gekozen en de rest gaat weg. Al voelt het raar, want het waren veelal dingen die voor haar waarde hadden. Maar voor mij en de andere mensen-van-nu niet meer.
Behalve zulke brieven dan, die vind ik heel speciaal en die gaan in mijn archief.

Noet

Zolang je niet in het huis woont waar je de link van neer had gezet kan ik mij niet voorstellen dat je geen doosje kunt bewaren met een paar dingen maar echt ALLES moet weggooien. Dat ga je toch niet bepalen voor een kind? Als je dat nu al moet doen (onder het bed is geen ruimte, achter in een kledingkast etc) dan kun je voorlopig die doos nog bij één van je ouders zetten. De kans is namelijk groter dat je kind eerder het huis uit is dan dat beide van je ouders zijn overleden. Zodra kind uit huis is geef je die doos mee en is je kind zelf verantwoordelijk voor weggooien of niet en ik meen mij te herinneren dat jouw kind er met 18 wel uit moet

Denk je werkelijk dat het 'nog al een vraag is' aan iemand met een zolder of je daar een doosje mag stallen? Man, ik kan hier zo tien dozen kwijt zonder dat ik iets op hoef te schuiven dus een doosje erbij vind ik ECHT geen probleem hoor als ik daarmee de spulletjes van een kind maximaal een jaar of 14 kan stallen. Serieus. Als ik daar iemand al niet mee zou willen helpen, waar gaat het dan heen met de wereld. Eén doosje!

Echt ik vind het niet kunnen dat je niets van je kind bewaard. Mijn man had ook niet zoveel, ja vierde kind, en wat hij heeft koestert hij maar bij alles wat hij mist vindt hij dat toch vervelend.

triva

het is zo persoonlijk, dat je echt alleen voor jezelf kunt zeggen 'of dit kan of niet'. Jouw probleem is niet iedereens probleem.
gr Angela

Astrid

'Toen ik zwanger was kwam mijn schoonmoeder met vergeelde rompertjes waar ze de spuugplekken niet uitkreeg. Waren van de vader geweest. Fijn, 26 jaar oud.'

Ik dacht toch wel dat het algemeen bekend was dat babykleertjes die je echt schoon in een doos doet later spontaan gele vlekken krijgen. Ik geloof er niet in dat zij ze vies bewaard heeft. Ik had in de 2 jaar tussen oudste en jongste tot mijn verrassing al een paar van dat soort exemplaren.

Angela

Sorry ik kom hier op voor een kind aan wie je het niet kunt en mag vragen. Het ene kind zal zeggen: gooi maar weg wat heb ik er aan maar daar later misschien spijt van hebben. Het andere kind durft niet te zeggen dat er wat bewaard moet worden.

Ik vind gewoon dat je als ouders verplicht bent om wat dingen te bewaren. Heb je weinig ruimte dan bewaar je dus minder maar alles weggooien vind ik echt niet kunnen.

Triva

je hoeft niet op te komen voor mijn kind hoor, dat kan ze prima zelf.

Ik vind dat je best wel eens wat meer buiten je Eigen vaste kaders mag denken en accepteren dat jouw normen en waarden niet die van iedereen zijn.

We hebben deze discussie al wel vaker gehad.

Noet

Ik probeer je te waarschuwen voor teleurstellingen als blijkt dat jouw kind je later verwijt dat je niets bewaard hebt. In jouw geval zal het waarschijnlijk geen zin hebben omdat je het al hebt weggegooid maar misschien denkt een ander toch wat langer na. Beter dat je kind het zelf als volwassene weggooit dan jij als ouder.

Ik vind het echt serieus erg als er niets bewaard wordt van de baby, peuter en kleutertijd van een kind. Ik zie dat dus bij mijn man en hij heeft heus nog wel wat. Het is net of je die hele periode dan voor altijd kwijt bent want alleen foto's is toch niet te vergelijken.

Je kunt wel naar mij wijzen en naar mijn normen en waarden en weet ik veel allemaal maar ik vind dat in deze zaak te makkelijk. Dit hadden veel meer mensen kunnen schrijven.

ach

10 jaar geleden baalde ik dat m'n ouders weinig hadden bewaard, 20 jaar geleden vond ik het niet belangrijk, toen ik 8 was had ik vast weer een andere mening en nu sta ik zelf voor de keuze wat ik voor m'n kinderen zou doen. Ik vind het nu zelf weer niet belangrijk dat ik het niet heb. Het is nooit goed, in geen enkele levensfase ben je op dezelfde manier bezig met die oude spulletjes. Het ene uiterste is alles wegdoen, het andere is alles behouden. Iedereen kiest daarin zijn of haar eigen manier en geen enkele is de beste. Ook niet die van jou, Triva .
gr Angela

flauw hoor

Ik zeg nergens dat ik de beste methode hanteer (en ja ik zie je smiley). Ik zeg alleen dat helemaal niets bewaren nooit de beste methode kán zijn. Verder zeg ik ook niet dat er alleen maar mensen zijn die blij zijn als je iets bewaard hebt en dat de rest van hun leven koesteren.

Ik zeg dat je nooit voor een ander moet bepalen dat je alles weggooit. Laat die ander dat bepalen, in dit geval als ze 18 is. Als ze het zelf weggooit kun je het in ieder geval nooit een ander verwijten.

volwassen kind?

'Een volwassen kind die boos wordt omdat jij alles hebt weggegooid is toch niet meer goed te maken'

Maar ik hoef helemaal niks goed te maken. JIJ vindt dat ik dingen moet bewaren. Maar mijn kinderen en ik hebben met jou(w) visie op de wereld niets te maken.