17 jarige en genderhype
Laat ik voorop stellen dat ik hiermee niet de ouders voor het hoofd wil stoten die een kind hebben met genderidentiteitsproblemen. Wat ik vooral graag hoor is hoe andere ouders omgaan met een kind waarvan je vermoedt (niet weet) dat dit hele gender en/of seksuele identiteit gebeuren speelt omdat dit momenteel erg hot en happening is onder (bepaalde?) jongeren.
Mijn jongste heeft een aantal problemen al een aantal jaren, waarvoor wij hulp hebben. Deze problemen maken dat ze nu helemaal gepreocuppeerd is door het thema Gender en Seksualiteit. Dit zijn natuurlijk thema's waar veel pubers mee worstelen, zeker als je uberhaupt niet goed helder hebt wat je identiteit is. Laat ik voorop stellen dat ik het zoeken naar haar eigen identiteit toejuich. Dat vind ik een hele gezonde ontwikkeling en zo probeer ik er ook naar te kijken. Ik merk wel dat ik veel moeite heb met een aantal uitingsvormen ervan. Ik krijg nu makkelijk ruzie met haar, omdat ik soms de aanspreekvorm verkeerd heb van vrienden (of soms zelfs mensen die ik amper ooit gezien heb en bijna niet eens beeld bij heb). Mijn dochter noemt zichzelf non binair en wil ook zelf zo aangesproken worden. Maar heeft bijv. ook aangegeven dat ze graag afbindmiddelen wil voor haar borsten, terwijl ik nooit (maar dan ook echt nooit) getwijfeld heb aan dat zij vraagtekens heeft over haar gender. Nu wil ik niet zeggen dat als je een prinsessenjurk droeg toen je 8 was, maakt dat je overtuigd meisje voelt. Maar tussen haar vriendinnetjes was mijn dochter altijd het bazige meisje dat alles uit de handen trok van de andere kinderen, omdat zij de prinses was en de jurk wilde. Ok, flauw om dat dan als voorbeeld te nemen. Maar laten we even zeggen dat ik never ever ooit opmerkingen of hints heb gezien dat ze niet blij was met zichzelf en haar lijf.
Ze zegt dat ze lesbisch is en ik heb gezegd dat dat net zo vanzelfsprekend is als wanneer ze hetero is. Dat daarin voor ons (maar ook haar omgeving) geen enkele zorg zit en dat we alleen maar hopen dat ze ooit iemand treft die leuk en lief is en ze niemand verantwoording hoeft uit te leggen daarover. Ze mag het delen met de wereld of niet.
Of ze lesbisch is of niet, ik weet het niet. Maar het maakt ook niet uit. Mijn dochter zegt dat dit zo is en dat is prima. Ik heb wel gezegd dat haar seksualiteit nog volop in ontwikkeling is en dat dit nog kan veranderen of niet en dat dit helemaal prima is. Dat ze zich niet hoeft vast te leggen, dat je ook verliefd kunt zijn op een mens en de ene keer kan dat een jongen zijn en de andere keer een meisje. Het maakt dus nogmaals niet uit (ik vond het belangrijk dat ze wist dat ze niet voor ons duidelijkheid moest geven. Maar ze gaf zelf aan dat ze die duidelijkheid wilde, want dat gaf rust. Prima meid, dan doe je wat goed voelt en spreek je dit uit).
Maar ik heb dus moeite met de uiting van het gendergebeuren voor haar. Ik ben blij dat ik hier met haar over kan praten. Maar rem haar ook af en heb ook verteld dat ik dat (de afbinders) niet ga kopen voor haar (met de uitleg zoals hierboven). Ik ben benieuwd hoe andere ouders omgaan met dit thema dat nu heel actueel is. Ga je erin mee en tot hoever of nee, waarom niet?
Blijkbaar mag zij wel bi zijn, maar niet genderfluid en lesbisch alleen wanneer je op mensen valt (en dus de weg naar mannen nog open staat)...ik vraag mij af wie er meer vermoeiend is: dochter of moeder. Waarom wil je de strijd aan gaan hierover? Zij mag blijkbaar zijn wie zij wil zijn, zolang het in het straatje van moeder past en zij alle opties open houdt: iets kiezen mag dus blijkbaar niet.
Ik snap niet waarom je een puber die niet blij is met haar borsten, niet gewoon een beetje helpt. Zou je als ze daar gelukkiger van werd, wel een push-up bh voor haar kopen?
Lexus schreef op 25-11-2021 om 17:24:
[..]
maar misschien moet ze eens serieus genomen worden in haar angst als cis hetero vrouw te worden gezien? Het is ook niet niks wat die jonge meiden op zich af krijgen.
Dat het afbinden van de borsten je tegen staat, kan ik me wel voorstellen. Maar is dat ook niet ingegeven door het feit dat je toch denkt dat ze die later nog wel 'nodig' zal hebben? Dat je eigenlijk vindt dat ze zich in haar rol moet 'schikken' en meisje moet zijn.
En dáár wil ik haar dan ook graag in steunen, want ik kan het me ontzettend goed voorstellen. Het kan doodeng zijn wat al die verwachtingen je opleggen en dat je daar van wilt weglopen. Ik zou haar daar graag bij willen steunen. Maar nu is zo'n gesprek daarover eigenlijk niet mogelijk en leidt trans of non binair juist af.
Ik heb verder niet het idee dat ik uitstraal dat ze zich moet schikken naar een bepaalde vrouwrol, want ik denk dat ik juist een moeder ben (en een vader die juist ook niet typisch mannelijk is) die niet typisch vrouwelijk doet of denkt. Ik heb zelf als puber ook heel erg gezeten met dezelfde verwachtingen en voelde me ook niet thuis in de bedachte rollen, dus denk mede om die reden te herkennen waar ze eigenlijk tegenaan loopt.
Ik weet niet wat zo'n binder kan veroorzaken. Maar ik ben bang dat als ik hieraan meewerk, dat ze bijvoorbeeld last kan krijgen vd borsten, zoals ongevoeligheid of huidstriemen? En dat ze dan later zegt, waarom heb je daar in godsnaam aan meegewerkt? Niet alles is onschuldig.
yette schreef op 25-11-2021 om 18:45:
Ik snap niet waarom je een puber die niet blij is met haar borsten, niet gewoon een beetje helpt. Zou je als ze daar gelukkiger van werd, wel een push-up bh voor haar kopen?
Ze is nooit eerder ongelukkig geweest met haar borsten. Sterker nog, tot een jaar of 14 knoopte ze graag truitjes zo dat het net topjes leken. Ze zijn ook niet erg groot ofzo. Ik heb wel aangeboden een goede sportbh te kopen die de boel stevig vasthoudt. Masr volgens mij duwt een binder de boel juist onnatuurlijk naar beneden.
Ik weet niet wat zo'n binder kan veroorzaken. Maar ik ben bang dat als ik hieraan meewerk, dat ze bijvoorbeeld last kan krijgen vd borsten, zoals ongevoeligheid of huidstriemen? En dat ze dan later zegt, waarom heb je daar in godsnaam aan meegewerkt? Niet alles is onschuldig.
Dat zijn heel valide zorgen, maar juist daarom ben ik voorstander van een goede binder met goede voorlichting.
Wij hebben die van zoon hier gekocht:
https://www.transundeez.nl/
Diyer schreef op 25-11-2021 om 18:48:
[..]
Ik weet niet wat zo'n binder kan veroorzaken. Maar ik ben bang dat als ik hieraan meewerk, dat ze bijvoorbeeld last kan krijgen vd borsten, zoals ongevoeligheid of huidstriemen? En dat ze dan later zegt, waarom heb je daar in godsnaam aan meegewerkt? Niet alles is onschuldig.
Binders zijn juist heel veilig, die zorgen dat de druk goed verdeeld is, de huid nog kan ademen en er geen afknellingen ontstaan. Het mag geen pijn veroorzaken, dan zit er iets niet goed. Gevaarlijk is als mensen zelf in de weer gaan met bijvoorbeeld ducttape (of nog erger). Met een binder dragen kun je gewoon weer stoppen als het niet meer gewenst is. Door dat te dragen kan je kind misschien juist beter ervaren of dat inderdaad is wat prettig is of juist niet, zonder meteen definitieve keuzes te maken (zoals borsten laten verwijderen).
Zelf tapen is meer ongezond
Diyer schreef op 25-11-2021 om 18:48:
[..]
En dáár wil ik haar dan ook graag in steunen, want ik kan het me ontzettend goed voorstellen. Het kan doodeng zijn wat al die verwachtingen je opleggen en dat je daar van wilt weglopen. Ik zou haar daar graag bij willen steunen. Maar nu is zo'n gesprek daarover eigenlijk niet mogelijk en leidt trans of non binair juist af.
Ik heb verder niet het idee dat ik uitstraal dat ze zich moet schikken naar een bepaalde vrouwrol, want ik denk dat ik juist een moeder ben (en een vader die juist ook niet typisch mannelijk is) die niet typisch vrouwelijk doet of denkt. Ik heb zelf als puber ook heel erg gezeten met dezelfde verwachtingen en voelde me ook niet thuis in de bedachte rollen, dus denk mede om die reden te herkennen waar ze eigenlijk tegenaan loopt.
Ik weet niet wat zo'n binder kan veroorzaken. Maar ik ben bang dat als ik hieraan meewerk, dat ze bijvoorbeeld last kan krijgen vd borsten, zoals ongevoeligheid of huidstriemen? En dat ze dan later zegt, waarom heb je daar in godsnaam aan meegewerkt? Niet alles is onschuldig.
Ik denk dat juist als je haar wilt steunen in haar struggles dat het belangrijk is om haar non binaire gevoelens ook serieus te nemen. Ga samen met haar op onderzoek naar de beste binders en laat je samen voorlichten. Sta er open in.
Natuurlijk is er een kans dat ze hierin vlucht vanwege andere gevoelens. Alleen dat zal ze zelf moeten ervaren. Als je haar gaat opdringen dat het anders is, dan verstoor je de verhouding ook als je achteraf gelijk hebt.
Vergelijk het eens met een eerste puberliefde. De meeste ouders weten dat die liefde statistisch gezien weinig kans heeft om stand te houden. Maar een puber die volledig verliefd is wil dat niet horen. Dus zijn de meeste ouders blij voor puber en staan klaar om het liefdesverdriet te troosten.
Probeer je dochter serieus te nemen ook al denk je dat dit een bevlieging is en dat er iets anders aan de hand is. Door haar te steunen in haar zoektocht creëer je vertrouwen waarmee je ook de andere issues kunt bespreken.
Lexus schreef op 25-11-2021 om 17:45:
[..]
ja men kan het een hype noemen maar misschien is dat wel heel kortzichtig en ouderwets gedacht en is het juist een nieuwe fase in de mensheidsontwikkeling:
https://podcastluisteren.nl/ep/De-Correspondent-Laurens-Buijs-Wat-we-van-jagers-en-verzamelaars-over-mannelijkheid-en-vrouwelijkheid-kunnen-leren
Wat ik zou toejuichen in de mensheidsontwikkeling, is het stoppen van mensen in hokjes, incl. de nieuw bedachte hokjes cis, binair, fluid. Ik zou willen dat het geen ene godsklerezooi uitmaakt of je lijf tieten of geen tieten, pik of geen pik of twintig pikken heeft. Maar dat het gaat om wie je als mens bent en de kwaliteiten die je hebt. Dat zgn mannelijke of vrouwelijke eigenschappen niet zijn uitgevonden door dat geslacht, maar dat iedereen die heeft in meer of mindere mate. En dat mannen en vrouwen of varianten ertussen (samengevat: mensen) zich mogen kleden waar ze zich fijn bij voelen en hun liefde mogen delen met wie ze dat willen.
Maar nóg méér hokjes erbij? Waarom in godsnaam? Mijn dochter heeft het bij sommige van haar vrienden ook over die of hen. Maar van sommigen mag je dan wel óók weer haar zeggen, want die zijn non binair tot het vrouwelijke geslacht. Kunnen we niet gewoon 1 aanspreekvorm hanteren voor iedereen? Zoals tegenwoordig ook veel beroepen een geslachteloze uitspraak hebben en het woord sibling of cousin ook geslachteloos is in Engeland? Net als mijn partner?
Diyer schreef op 25-11-2021 om 19:16:
[..]
Wat ik zou toejuichen in de mensheidsontwikkeling, is het stoppen van mensen in hokjes, incl. de nieuw bedachte hokjes cis, binair, fluid. Ik zou willen dat het geen ene godsklerezooi uitmaakt of je lijf tieten of geen tieten, pik of geen pik of twintig pikken heeft. Maar dat het gaat om wie je als mens bent en de kwaliteiten die je hebt. Dat zgn mannelijke of vrouwelijke eigenschappen niet zijn uitgevonden door dat geslacht, maar dat iedereen die heeft in meer of mindere mate. En dat mannen en vrouwen of varianten ertussen (samengevat: mensen) zich mogen kleden waar ze zich fijn bij voelen en hun liefde mogen delen met wie ze dat willen.
Maar nóg méér hokjes erbij? Waarom in godsnaam? Mijn dochter heeft het bij sommige van haar vrienden ook over die of hen. Maar van sommigen mag je dan wel óók weer haar zeggen, want die zijn non binair tot het vrouwelijke geslacht. Kunnen we niet gewoon 1 aanspreekvorm hanteren voor iedereen? Zoals tegenwoordig ook veel beroepen een geslachteloze uitspraak hebben en het woord sibling of cousin ook geslachteloos is in Engeland? Net als mijn partner?
Maar deze ontwikkeling van jonge mensen die uitkomen voor hun identiteit is er juist om hokje te doorbreken. De termen ontstaan omdat er vanuit de traditie (hetero, cis=niet trans) gedacht wordt en mensen verklaringen willen hebben. Maar wat ik merk onder jongeren is dat alle hokjes, identiteit en/of seksuele voorkeur eigenlijk niet meer spelen.
ik heb helemaal niet het gevoel dat er hokjes doorbroken worden. Enkel dat er heel veel hokjes bijgebouwd worden
absor schreef op 25-11-2021 om 19:28:
ik heb helemaal niet het gevoel dat er hokjes doorbroken worden. Enkel dat er heel veel hokjes bijgebouwd worden
Eens
Kan me niet herinneren dat er opeens een explosie aan homo's bijkwam toen dat breder geaccepteerd werd. Daarom zie ik het gendergedoe ook vooral als een hype.
Vind het ook raar dat een meisje zich anno nu gedwongen zou voelen om zich vrouwelijk te kleden en seks uit te stralen als ze nog gewoon seksloos en casual door 't leven wil gaan. Er zijn zoveel vrouwen geen meisje-meisje.
Ik begrijp je wel hoor diyer. Ik kan me niet aan het idee onttrekken dat het inderdaad 'in de mode' is om bezig te zijn met je genderidentiteit. Ik geloof echt wel dat er mensen zich niet man en niet vrouw voelen, maar het zijn er tegenwoordig opeens zoveel. Ik las laatst ergens dat 4% van de mensen non-binair zou zijn. 10 jaar geleden had nog nooit iemand ervan gehoord. Dat lijkt me toch sterk. Ik ken zelf één transgender persoon wiens vriendengroep voor meer dan de helft uit transgenders bestaat en van de rest is er maar één cisgender straight. Dat is absoluut geen afspiegeling van de maatschappij.
De puberteit is een fase van zoeken naar wie je bent, erbij willen horen (de meesten dan), ontdekken en uitproberen. Ik zou haar daar wel in steunen, maar ik vind het ook niet redelijk van je dochter dat ze boos wordt als je de voornaamwoorden van iemand die jij amper kent verkeerd zegt. Als zij zegt 'ik ga bij Truus logeren' en jij denkt logischerwijs dat Truus een meisje is en vraagt 'oh, leuk, waar woont zij ergens?' Dan is boos worden omdat jij niet weet dat Truus non-binair is en met hen aangesproken wil worden niet terecht.
Ik snap ook best dat je geen binder wil kopen voor haar. Als ze graag paars haar wil of een piercing, hoef je dat ook niet te betalen. Wil ze daarna toch zwart of bruin of blond haar, dan kan dat. Een piercing kan er ook weer uit.
Wat binders op de lange termijn doen weet ik niet. Ik denk dat ik het zou houden op dat ze zelf een binder mag kopen maar dat je haar bijvoorbeeld wel helpt met het zoeken naar een fatsoenlijk, goed zittend exemplaar.
Als je je eigen kind aanspreekt, doe je dat toch meestal met de naam van het kind of met jij. De woorden zij/haar/hen/hun gebruik je alleen als je het over iemand hebt naar iemand anders toe.
Diyer schreef op 25-11-2021 om 19:16:
[..]
Wat ik zou toejuichen in de mensheidsontwikkeling, is het stoppen van mensen in hokjes, incl. de nieuw bedachte hokjes cis, binair, fluid. Ik zou willen dat het geen ene godsklerezooi uitmaakt of je lijf tieten of geen tieten, pik of geen pik of twintig pikken heeft. Maar dat het gaat om wie je als mens bent en de kwaliteiten die je hebt. Dat zgn mannelijke of vrouwelijke eigenschappen niet zijn uitgevonden door dat geslacht, maar dat iedereen die heeft in meer of mindere mate. En dat mannen en vrouwen of varianten ertussen (samengevat: mensen) zich mogen kleden waar ze zich fijn bij voelen en hun liefde mogen delen met wie ze dat willen.
Maar nóg méér hokjes erbij? Waarom in godsnaam? Mijn dochter heeft het bij sommige van haar vrienden ook over die of hen. Maar van sommigen mag je dan wel óók weer haar zeggen, want die zijn non binair tot het vrouwelijke geslacht. Kunnen we niet gewoon 1 aanspreekvorm hanteren voor iedereen? Zoals tegenwoordig ook veel beroepen een geslachteloze uitspraak hebben en het woord sibling of cousin ook geslachteloos is in Engeland? Net als mijn partner?
Die podcast (er is ook een geschreven versie van) in de post waar je op reageert is hier ook gewoon de basis van.
Diyer schreef op 25-11-2021 om 17:07:
[..]
In reactie op iemand die zegt dat het pijn doet om dit als hype weg te zetten en jij, Valdemar, noemt het gender gedoe. Hype, gedoe of hoe je het ook noemen wilt, je kunt er niet omheen. Het IS een hype, anders zouden niet zoveel ouders herkennen dat dit (genderidentiteit) nu zo'n enorme vlucht heeft genomen. Ik las er laatst een artikel over dat in het verkeerde lichaam geboren zijn maar 0,5% vd mensen heeft. Zou het dan stom toevallig zijn dat mijn dochter nu 4 vriendinnen heeft op school die daar nu allemaal mee bezig zijn? En nog twee anderen op scouting ook? Je kind serieus nemen en compleet meegaan in de soms extreme uitspraken zijn wel twee uitersten en als je daar als ouder niet een gezond tegenwicht in biedt, kan het ook zijn dat je kind verzandt in dit soort gedachten. Waarom zou je niet (ook) kritische vragen mogen stellen of aangeven dat je geen afbindmiddelen gaat kopen?
Maar een hype is iets wat “overwaait”, met als bijvoorbeeld een bepaalde rage (flippo’s, voetbalplaatjes etc, waar “iedereen” dan ineens “vol” van is.
Bedoel je niet eigenlijk ipv het woord “hype”, het woord “taboe”?
oprechte vraag hoor.