Jongvolwassen Jongvolwassen

Jongvolwassen

Lees ook op

Het treitergedrag van "vrienden"


Kleinduimpje schreef op 10-06-2025 om 19:28:

ja, ik snap dat ze geen keus heeft en (bijna) de enigste optie is om weg te gaan. Maar dit komt wel door etter. Als.je gepest wordt op het werk zelfs door je baas bij wijze van spreken, is ook de enigste optie dat je gaat en je hebt een aantal collega's en leuke baan. Ga je toch ook eerst bekijken wat kan ik doen om te blijven, ook collega's grijpen misschien niet snel in. En je wilt gewoon echt blijven, je probeert het op allerlei manieren. Nu komt het door de baas dat jij moet gaan, klopt niet. En nu moet ik mezelf veranderen en heb ik er de last van.

Nee, dat klopt inderdaad niet qua gerechtvaardigdheid, maar is wel je enige optie om het voor jezelf beter te maken (helaas).

Maar als je blijft, houd je het onrecht zelf in stand. Voor je psyche en eigenwaarde is het veel beter om de (wan)boel de (wan)boel te laten vanuit het uitgangspunt: ik verdien beter.

Als je het breken met de vrienden vanuit dat perspectief bekijkt, verander je van slachtoffer in dader; iemand die een uiterst heldere grens stelt en voor zichzelf opkomt.

Het betreft hier toch zeker geen kabinetsdeelname waar allerlei verantwoordelijkheden bij komen kijken waaraan je je hebt gecommitteerd?

'Maar dit komt wel door etter.' En doordat je dochter er niet goed mee om kan gaan, het niet kan negeren of het niet kan tegengaan.  
Ik had een 'pestkop' (erger dan dat) op het werk en daar ben ik aan onderdoor gegaan. Vanaf dat moment weet ik dat als ik weer in zo'n situatie kom, dat ik dan weg moet gaan. Het is nog één keer voorgekomen, en in die situatie ben ik niet onderuit gegaan, maar met opgeheven hoofd vertrokken. 
Ja, ik zou natuurlijk ook willen dat die anderen zouden veranderen en dat andere mensen meer voor mij in de bres zouden zijn gesprongen. Maar aan het einde van het liedje gaat het toch om de keuzes die ik maak. Geen enkele keuze is zonder verlies. De vraag is alleen: welk verlies accepteer je.
Je dochter wil nu haar ideaal: jongen die vriendelijk doet, vriendinnen die haar steunen, leuke groep. Dat is er nu niet.  Ze kan bij de groep blijven omdat het een leuke groep is, maar dat is dan inclusief de jongen. Ze kan weg gaan en dan is ze van een hoop stress af (en jij ook) maar dan mist ze ook deze vriendengroep. Ze heeft nog een andere vriendengroep, maar zelfs al zou ze die niet hebben, dan nog is het aan haar de keuze om hiermee om te gaan. Het is haar leven, binnen de gegeven sociale omgeving. 

Klein Duimpje, geen idee waarom je met de vergelijking komt dat je bij je werk ook niet zo maar weg zou lopen!
Het IS namelijk geen werk en dat is het grote voordeel van deze situatie. Er hangt verder niets vanaf; haar inkomen blijft gelijk, ze hebben niets met haar woonsituatie te maken en ze raakt ook geen vrienden kwijt want dit ZIJN helemaal geen vrienden!!

KleinDuimpje, stel je eens voor dat je dochter een relatie krijgt met een griezel, die haar kleineert en uitscheldt. Ze zegt dat ze het niet wil, het is duidelijk dat zij niks fout doet en dat hij een griezel is, maar helaas, hij blijft een griezel. Dan is de enige logische reactie toch 'ga weg bij die vent'? Dan zeg je toch ook niet dat je kind in zo'n relatie moet blijven hangen omdat de narigheid aan hem ligt en niet aan haar? 

Om er nog even een cliché in te gooien: bij elke deur die je sluit, gaat een andere weer open. Door deze jongen en het grootste deel van de groep achter zich te laten, komt er ruimte in haar agenda, energie, enz voor nieuwe contacten, voor echte vrienden. 

Ik gooi het er nogmaals in,  door een keer weg te gaan ( of 3x of 5x) loop je niet voor altijd weg.  De kans is ook dat 1x weglopen bij een activiteit genoeg is.  Zeker als ze duidelijk zegt waarom.  Dus jongen noemt haar dom,  dochter zegt: hier heb ik geen zin in.  En gaat. Gewoon spullen pakken en weg gaan.  De volgende keer kan de situatie dan heel anders zijn.  

Ga de film The Fabelmans (gebaseerd op de jeugd van Steven Spielberg) eens bekijken met je dochter. Daarin zit een scène waarin een meisje een meeloper van een pester op zijn nummer zet door te zeggen dat meelachen niet oké is en dan weg te lopen. Dat heeft effect. Goed voorbeeld van hoe de rest van de groep zou moeten reageren.

Kim heeft trouwens gelijk, het kan best zijn dat het probleem opgelost is als je dochter 1x weggaat.

Kleinduimpje schreef op 07-06-2025 om 16:02:

[..]

Ja, klopt. Van de andere kant is het wel de omgekeerde wereld he!

Superlullig, maar het juist is precies hoe de wereld werkt. 

Kimdekim schreef op 11-06-2025 om 09:31:

Ik gooi het er nogmaals in, door een keer weg te gaan ( of 3x of 5x) loop je niet voor altijd weg. De kans is ook dat 1x weglopen bij een activiteit genoeg is. Zeker als ze duidelijk zegt waarom. Dus jongen noemt haar dom, dochter zegt: hier heb ik geen zin in. En gaat. Gewoon spullen pakken en weg gaan. De volgende keer kan de situatie dan heel anders zijn.

Mee eens. Om een hele vriendengroep uit te stappen vanwege 1 persoon vind ik een grote stap. Grote kans dat de meesten niet in de gaten hebben hoe erg je dochter het echt vind. Ik hoop dat een keer weggaan helpt. 

Mevrouw75 schreef op 11-06-2025 om 09:57:

[..]

Superlullig, maar het juist is precies hoe de wereld werkt.

Ik val in herhaling, maar dat is inderdaad hoe de wereld werkt. Zie het nou eens niet als het verliezen van een vriendengroep, maar als het uit een onveilige situatie stappen. Want dat is het. 

Als je zo’n collega treft doe je dat ook. Je meldt hem dat je er niet van bent gediend. Meldt het de leidinggevende. Meldt het hr/ de vertrouwenspersoon. En als dat niet werkt zoek je een nieuwe baan.


Maar blijven hangen in dat het een verlies is, dat het oneerlijk is, dat Etter wint; helpt niet. Bereik je niets mee, alleen maar dat je aan haar bevestigt dat ze hulpeloos is. En dat ís ze niet, want ze kan zo opstappen. 

Je kunt een ander niet veranderen, wel hoe je er zelf mee omgaat. Dat is heel lastig en vaak ook onrechtvaardig, maar wel de realiteit. Het gedrag van de etter is niet oké, maar het gedrag van de groep ook niet. Die lachen mee, waarmee ze de etter toestaan zich zo te gedragen in plaats van voor je dochter op te komen en te zeggen 'hee etter, je doet echt niet leuk, op deze manier hoef je niet meer te komen'.

Grenzen stellen is heel lastig, maar wel nodig om te leren. Als je een relatie hebt met zo'n etter, mag je daar ook uitstappen. Als je ergens werkt waar collega's je zo behandelen en de rest dat accepteert, mag je daar ook weggaan. Dat is geen verliezen, maar winst voor jezelf. Want zulke mensen voegen niks toe aan je leven. 
Grenzen stellen hoeft niet te betekenen dat je voor altijd wegloopt. Het kan ook prima zo zijn dat je even uit de situatie stapt om aan te geven wat je wel en niet accepteert en onder welke voorwaarden. Het is dan voor de etter, maar ook voor de vrienden duidelijk wat het met je dochter doet. Vinden zijn dat oké om iemand telkens dom te noemen? En wat zegt dat dan over hun? Als niemand die etter leuk vindt, waarom wordt hij dan toch steeds uitgenodigd overal?

Je kan blijvend negeren, maar dat lukt ook echt alleen maar als het je totaal niet meer boeit wat iemand zegt. Dan kan je blijven reageren met: 
- je plaat blijft hangen
- lekker origineel zeg
- heb je ook wat nieuws te zeggen ?
- je valt in herhaling hoor
- ik denk dat iedereen dat nu wel weet
- heb je die zin op automatische piloot ?
- kijk eens aan, daar is ie weer
- we weten het nu wel 
- vertel het nog eens - het verveelt vast niemand
-...

Als op die methode nog steeds gezeik blijft komen, dan gewoon duidelijk iedereen tegelijk aanspreken:
- ik dacht dat dit een vriendenclub was, maar blijkbaar is dit de roast "naam" club dus voor mij hoeft dit niet meer
- de sfeer hier onderling en met name de vervelende opmerkingen richting mij hoeven voor mij niet meer
- ik ben er klaar mee dat ik steeds het mikpunt ben en dat niemand het voor me opneemt - ik neem even afstand van deze groep

Dan kan iedereen eens even reflecteren over zijn/haar gedrag en hou je de eer aan jezelf.

225 reacties verder, over het algemeen is iedereen het er over eens. Als tegengas niet helpt dan zal je moeten opstappen. Maar to gaat nu in de slachtofferrol want het is niet eerlijk en het klopt niet, want het komt door etter. 

Wat wil je dan, doorgaan want het is niet eerlijk, waardoor ze niet eens zichzelf kan zijn?

Kleinduimpje schreef op 09-06-2025 om 17:41:

ja, dat klopt alleen het doet iets met haar, het maakt haar onzeker, ze durft zichzelf niet meer te zijn, bang dat hij weer een opmerking klaar heeft.

Gewoon volhouden, goed voor haar zelfvertrouwen

Kleinduimpje

Kleinduimpje

11-06-2025 om 16:31 Topicstarter

Yumi schreef op 11-06-2025 om 14:24:

225 reacties verder, over het algemeen is iedereen het er over eens. Als tegengas niet helpt dan zal je moeten opstappen. Maar to gaat nu in de slachtofferrol want het is niet eerlijk en het klopt niet, want het komt door etter.

Wat wil je dan, doorgaan want het is niet eerlijk, waardoor ze niet eens zichzelf kan zijn?

[..]

Gewoon volhouden, goed voor haar zelfvertrouwen

Dan lees je niet goed, want ik heb al zo vaak gezegd de enigste oplossing misschien nog is om weg te gaan en dat hadden we de vorige keer trouwens ala afgesproken, want ik zou haar op komen halen. Maar dat betekent niet dat ik vind dat het voor dochter heel erg is, en dat zij nu de sjaak is en ze nu vrienden gaat verliezen, want waarschijnlijk zullen ze niet reageren. En nee, dan zijn het geen echte vrienden, maar het is wel oneerlijk dat 1 jongen dit veroorzaakt en zij vind het leuk om met groep om te gaan.

Reageer op dit bericht

Je moet je bericht bevestigen voor publicatie, je e-mailadres wordt niet gepubliceerd.