Het treitergedrag van "vrienden"

Kleinduimpje schreef op 15-06-2025 om 18:17:

[..]

Dat weet ze niet. Ik zet er zelf mee en weet niet wat te doen dus vraag ik het hier. En nu weet ik veel meer wat te doen

Wat dan?

Als je dochter niet aangeeft dat ze iets vervelend vindt, terwijl ze het wel vervelend vindt stelt ze zichzelf niet open over haar gevoelens op. Dat niet open zijn over gevoelens is een vorm van afstand nemen en wantrouwen wat voorkomt dat er echte verbinding kan ontstaan. Juist benoemen, consequenties verbinden aan wat je voelt zorgt voor duidelijkheid en verbinding. Eigenlijk is het heel fake als je continu heel lief doet en van binnen eigenlijk kookt. 

Kleinduimpje schreef op 15-06-2025 om 20:36:

[..]

Ze kookt dus niet, ze kan niet boos zijn. Ze voelt het boos zijn niet.

Maar wat voelt ze dan wel? Ze vindt bepaald gedrag niet fijn/oké. Ze is niet boos. Maar wel iets. Verdrietig? Vernederd? Afgewezen? Gepasseerd? 

Kleinduimpje schreef op 15-06-2025 om 21:05:

Iemand benoemt autisme , ik denk dat het best een vorm zou kunnen zijn en ik zelf misschien ook. Maar toch ook weer niet alle kenmerken, wat ik lees op internet.

Ik heb moeite in het contact met mensen, alleen mensen waarbij ik me heel prettig voel gaat het heel goed en deel ik alles. Ik heb moeite met oogcontact. Ik vind deze situaties met dochter dus heel lastig. ik heb veel moeite met veranderingen. Maar dat was het dan ook.

En herken dochter hierin ook

Oké,  hierop reageer ik wel. 

Wat dapper dat je dit schrijft. Ik kom uit een familie waarin veel ASS voorkomt. Mijn zoon heeft het ook. Ik heb er ook al aan gedacht bij jullie verhaal. Het ziet er bij vrouwen anders uit dan de standaardbeschrijving. Als je denkt dat het waar kan zijn, is het het waard om het te laten testen, bij jullie allebei. Je huisarts weet waar en hoe, en anders heb ik ook wel tips. Je mag me een pm sturen.

Gun je het dochter om wel al vroeg in haar leven handvatten te krijgen om een gelukkiger leven te krijgen.

het kan inderdaad met van alles te maken hebben, met jouw of haar gevoeligheid, autisme, een vervelende/ niet passende vriendengroep, gebrek aan assertiviteit en en/ of combinaties.

Los daarvan, als ouder van een 18 jarige herken ik al dit gedoe ook niet. Ik heb een vrij 'brave' dochter met een dito vriendengroep, er wordt amper gedronken laat staan uitgegaan. Gedoe wat er is gaat soms bv over onvriendelijke opmerkingen die de een naar de ander gemaakt heeft (gebrek aan empathie). Soms wordt er iets van gezegd, soms niet, ze moeten t leren en ook keuzes leren maken waar ze wel of niet op reageren. Soms gaat gedoe ook over geldgerelateerde zaken. Ons kind moet veel can haar zakgeld en loon doen. Haar klas heeft gemiddeld genomen een veel hogere levensstandaard (bv in haar ak/mentor klas is zij de enige die nog nooit buiten Europa is geweest). En dus wordt er heel gemakkelijk gezegd bij een middag winkelen: we gaan wel met de trein (terwijl dochter luever fietst en dat qua afstand ook kan, want goedkoper en beter voor milieu en je bent niet afhankelijk). Daar hebben we t dan wel eens over. En daar heeft ze zelf ook keuzes in gemaakt. Toen ze begin schooljaar plannen maakten voor een examenreis was budget(en bestemming) ook een ding. Een andere vriendin bleek met haar vrienden een vergelijkbaar issue te hebben (wel/ niet veel drinken). Lang verhaal kort, ze hebben besloten om uiteindelijk niet met de groep te gaan maar met zn 2en naar iets wat ze beiden heel leuk vonden. Dus dat was prima (en vroegtijdig).Maar dergelijk gedoe met buitensluiten en teveel appgroeps en nare opmerkingen...ik denk dat ze heelgauw was afgehaakt. Ondanks heus dr onzekerheden. 

En idd...soms wil ze gewoon dat ik luister. Dat ze haar verhaal kwijt kan. Dan is.luisteren, Hemmen, knikken en 'wat vervelend voor je' genoeg. Als ik te snel met advies kom, werd ze eerder boos en inmiddels benoemt ze gewoon mam ik wil alleen m'n verhaal kwijt, geen oplossing. Zij moet t doen. En dat geldt m.i. ook voor jouw kind, hoe oneerlijk of naar jij t ook vindt. En zij heeft alleen invloed op haar eigen stukje, kan alleen haar eigen gedrag veranderen, niet de ander

Al met al denk ik dat TO's dochter best een leuk sociaal leven heeft. Ze heeft iig één vriendin die graag bij haar thuis komt, gaat met een vriendinnengroep op vakantie èn heeft daar zelfs nog meer mensen die met haar willen afspreken. 

Helaas ligt haar focus nu vooral op wat nìet tof is: dat getreiter binnen die groep. Ze voelt zich machteloos. Zoekt de oplossing daardoor bij anderen. Helaas heeft dat niet het gewenste resultaat. Het lijkt de boel zelfs te verergeren. 

Het zou fijn zijn als ze begreep hoeveel invloed iemands acties en reacties en aanwezigheid of juist afwezigheid, hebben op hoe die persoon wordt behandeld of behandeld kan worden. 

Want mopperen tegen je moeder, is fijn voor troost, maar het lost niks op. Ervoor kiezen om deel te blijven uitmaken van een groep waarin je gepest wordt, lost niks op. Klagen bij je vrienden en van hun verwachten dat ze partij kiezen tussen jou en een andere vriend, lost al helemaal niks op. Sterker nog, daardoor leg je ongewenste druk op die vriendschappen. De eerste scheurtjes lijken al te zijn ontstaan nu een deel van hen een nieuwe appgroep is begonnen waarbij TO's dochter niet welkom is. 

Mensen (ook jijzelf!), relaties en groepsdynamieken zijn aan verandering onderhevig. Helaas veranderen ze soms zo, dat het contact niet meer leuk is. Dat gebeurt. Het maakt niet zoveel uit of dat nou aan de ander, aan jou of aan iedereen ligt. Maar ervoor kiezen om contact te houden met personen die niet goed voor je zijn, doe je toch echt zelf. 

Kortom: gelukkig heb je zelf echt wel wat invloed op hoe je wordt behandeld! Als TO's dochter niet gepest wil worden, kan ze die jongen namelijk ontlopen. En als ze wèl contact wil houden met anderen uit die groep, kan ze positief in die mensen investeren. Ze hoeft echt geen vast onderdeel van de grote groep te blijven om de leukste mensen te blijven zien. Kwestie van actief de negativiteit buiten sluiten en focussen op hoe ze het leuk kan houden met de mensen waar ze om geeft. 

Soms zijn situaties ook veel complexer dan ze lijken. En soms kun je ook door alleen maar lief te zijn toch tegen schenen stampen of net het verkeerde zeggen. Zoals het voorbeeld dat een deel naar café A wil en een deel naar café B. En dochter stelt dan voor om beide café's te doen, maar men werkt niet mee. 'Stomme vrienden met hun stomme gedoe en knappe dochter met haar goede oplossing.'

Scenario 1: De ex van Truusje is in café B met zijn nieuwe vlam. Truusje wil daar dus niet heen. De hechte vrienden van Truusje snappen dat en willen dus ook alleen naar café A. 2 anderen willen juist wel graag naar café B omdat de lokale hunk daar gezien is. Voorstellen om dan gewoon naar beide cafés te gaan zal waarschijnlijk Truusje tegen het zere been zijn. En anderen zullen zich afvragen waarom ze zo ongevoelig naar Truusje is Terwijl dochter toch alleen maar lief was.
Scenario 2: In café B wordt gedeald. Dat weet iedereen en een deel van de groep is daar absoluut tegen. Een paar anderen willen juist daar iets scoren, aan het begin van de avond. Voorstellen om straks naar café B te gaan zal dan tot niemands tevredenheid zijn. "Nee, we kunnen niet straks pas naar café B, djiesus wat ben jij dom" door de vriend die nú een pilletje wenst. 

En ga nu niet uitleggen dat deze scenario's niet aan de orde waren. Dat begrijp ik ook wel. Wat ik wil zeggen is dat er vaak veel meer aan een situatie zit dan je op basis van één versie kunt begrijpen. En dat je ook door lief en bemiddelend te willen doen mensen kunt ergeren. 

Overigens snap ik iets niet van die groepsapp. Er was een groep waar ze allemaal in zaten. Toen gingen ze met zn allen sporten en maakten ze daar een aparte groep voor aan. Zonder dochter, want die was niet mee sporten. Nu praten ze in de nieuwe groep en krijgt dochter niks mee. Die heeft nu 2x aan haar vriendin gevraagd om haar toe te (laten) voegen. 
Waarom stelt dochter die vraag niet in de groep waar ze wel nog in zit? Goh jongens, het is stil hier, kunnen jullie mij ook aan jullie nieuwe groep toevoegen?  Dat is toch veel makkelijker? Daar zitten immers alle deelnemers in. Of is alleen die ene vriendin een vriendin van dochter? 

Kleinduimpje schreef op 16-06-2025 om 15:45:

[..]

Dat zou kunnen, maar ze wil zich niet opdringen. Vriendin zegt ik voeg je niet toe en heeft gezegd 2 haar irritant vinden en er wordt toch niks met die app gedaan zegt ze. Maar dochter zegt ze spreken samen af in de groep. Precies weet ik het verhaal ook niet.

precies juist Yvette

Meesje , zou kunnen ja.

Als ik het verhaal van Yvette lees is het ook allemaal misschien niet zo ernstig, ze heeft eigenlijk genoeg vriendinnen, maar helaas soms mensen die niet altijd even leuk doen. Misschien ben ik zelf meer het probleem om het heel groot te maken, omdat ik wil dat alles maar altijd leuk is voor haar.

Het is juist goed dat niet alles alleen maar leuk is voor haar, dat hoort nu eenmaal bij het leven. Zo leert ze ook met de minder leuke dingen omgaan. Laat je dochter haar eigen volwassen leven leiden en ga niet aan de haal met hààr sociale leven. 

'Misschien ben ik zelf meer het probleem om het heel groot te maken, omdat ik wil dat alles maar altijd leuk is voor haar.' Ik denk dat je daar een kern van het probleem te pakken hebt. Daar kun je aan werken. Dus niet: advies vragen hoe voorkom ik dat iets voor mijn dochter niet zo leuk is in mijn ogen; maar: hoe kan ik in mijn leven de focus op mijn dochter loslaten en accepteren dat zij een leven krijgt met ups en downs, met leuke en moeilijke momenten, met meevallers en tegenvallers. Kortom: het echte leven.