Hoe kom ik van mijn bezorgdheid af?

Gaat niet

Die bezorgdheid zit erin en je moet er proberen mee te leven. Ik heb het ook heel erg, mijn moeder was trouwens nog een graadje erger. Voor mij is het het belangrijkste dat ik niet ga malen, zo van wat als...... Neem het dag voor dag en voor je weet is de vakantie om. Vooral als je zelf ook op vakantie gaat en even ergens anders aan denkt.
Hier gaat dochter naar Amerika (in haar uppie), moet 3 keer overstappen en op de terugweg gaat ze nog eventjes 4 dagen door New York struinen. Maar kom op, we hebben ze toch opgevoed als verstandige, jongvolwassenen. Komt allemaal goed. Enne..prettige vakantie.

Sjonge sini en brianna

Ik maak me al vreselijk zorgen over mijn toekomstige brugmug: hoe moet die volgend jaar het allemaal gaan redden. Daar zullen jullie vast nu vreselijk om moeten lachen en van zeggen dat het wel goed komt. Maar jullie hebben dat gevoel vast ook gehad. En du hebben jullie dat gevoel weer en dat zal vast ook wel weer goed komen. Zoals Brianna zegt: als verstandige jongvolwassenen zullen ze het vast wel redden.

Kleine zorgen, grote zorgen

we hebben volgens mij allemaal wel een tante of oma bij het kraambed gehad die zei 'ja kind, nu heb je nooit meer een dag zonder zorgen'
Sini, toen jouw dochter baby was, zat je hoogstwaarschijnlijk je zorgen te maken omdat ze al een halve week niet gepoept had, enne, was er nou iets met haar nekje, en wat heeft ze nu weer in haar mond gestopt. Als ik die zorgen met mijn schoonzus deelde, zei ze 'ja kind, kleine kinderen, kleine zorgen, grote kinderen grote zorgen'. Ik ben het niet met haar eens. Die zorgen die je als jonge moeder had zijn net zo groot als de zorgen die je nu hebt. Maar als je er op terug kunt kijken, lijkt het niet meer zo erg als toen.
Overigens kan ik me goed voorstellen dat je je zorgen maakt. Die zorgen zijn reeel. Maar akelige mannetjes als Joran van der Sloot zijn nog steeds nieuws, omdat ze een uitzondering zijn. Jouw vakantie zal niet zo onbezorgd zijn als je wel zou willen. En de vakantie van jouw dochter is waarschijnlijk fantastisch.
Sterkte gewenst.

Niet doen sini

Je moet echt proberen dit soort ongerustheid tot het minimum te beperken. Er kan altijd wat gebeuren, met jou ook. Wil je dat je dochter zich in dezelfde mate ongerust maakt om jou, je man en haar broertje?
Mijn dochter is gister naar de stad gegaan om voetbal te kijken. Uiteraard geef ik haar 'doe je voorzichtig!' mee. Maar daarna zet ik het van me af en ben daarna wel weer blij als ze heelhuids thuis komt. Ze zou morgen naar Amsterdam gaan. Daar had makkelijk iets kunnen gebeuren, dus had ik al wat waarschuwingen gegeven. Toch moet ze dat soort dingen gewoon kunnen doen zonder het gevoel te hebben dat ik er van in paniek raak. Mijn dochter is jonger dan de jouwe... je moet ze laten gaan. Mijn oudste is nu op kamp in het oosten van het land. Ze kamperen op een manier die mij totaal niets lijkt. Praktisch in de open lucht. Het eerste jaar waarin ze dit deed dacht ik bij elke regendruppel 'ach arm kind'. Wat blijkt? Ze zit er zelf totaal niet mee.
Je dochter is heel wat gewend volgens mij en nu doet ze het zonder jullie. Ze kan het.
Ik vrees dat ik voor een deel een ontaarde moeder ben. Ik vind het heerlijk om alleen met Roefel op vakantie te kunnen. Lang leve het feit dat mijn dochters nu zelf op vakantie gaan!

Vertrouwen

Ik zeg altijd: heb vertrouwen dat jouw opvoeding dusdanig is geweest dat je nu weet dat jouw kind de juiste keuzes zal maken.
Zorgen maken kost onnodige energie! Die kun je veel leuker besteden!

Puck ot

Vandaag vertelde mijn dochter het al; het is een brugmug mama en geen brugsmurf. En nu lees ik het hier ook al. Brugmug, moet er even aan wennen. (zegt zachtjes brugmug, brugmug, brugmug....)

Dorry

Dorry, ook ot

Ik kende het ook niet. "Brugmug" kwam er zelf mee en ik vind het wat "liever" klinken dan brugsmurf of brugpieper. Brugmug past ook veel beter bij mijn kleine lieve kereltje. Ik houd hem er dus maar in en zeg zachtjes met je mee: brugmug, brugmug....

Stukje

Aleid Truijens had een mooi stukje, in de volkskrant vandaag, precies hierover: http://extra.volkskrant.nl/opinie/artikel/show/id/6218 waarbij ik aan jou moest denken.
Het lijkt me moeilijk. In mijn (in vergelijking nog zeer bescheiden) ouderervaring en van wat ik om me heen zie is bezorgd zijn iets wat je wel of niet hebt, en vaak ook op bepaalde deelgebieden en andere weer niet. Iets dat je maar weinig kunt beinvloeden. Alhoewel het wel kan wennen als iets al een tijd goed gaat.
Evengoed alvast een fijne vakantie Sini!

Ha sini

Wat leuk, dat je het inderdaad zo herkent! Helemaal geruststellend vond ik haar conclusie niet . Maar wel zeer waar. Fijn in elk geval dat jouw dochter serieus met je zorgen omgaat en je op de hoogte houdt, dat lijkt me al schelen.

Zeker herkenbaar

Heb net je stukje aan mijn oudste laten lezen. Hij denkt altijd dat hij de enige is met zo'n bezorgde moeder. Mijn zoons kunnen mijn waarschuwingen wel dromen, ik ben bang dat de waarde daarvan dus al behoorlijk gedevalueerd is.

Dit jaar blijft de jongste (bijna 17) alleen thuis, en de oudste (net 18) gaat samen met zijn vriendin met ons mee, om in Frankrijk apart (maar op dezelfde camping) vakantie te vieren. Zij vliegen na 10 dagen weer terug naar Nederland. Wij hebben dan nog 14 dagen.

Ik houd mezelf constant voor dat ik er ooit ook aan gewend ben dat ze buiten de poort gingen spelen, alleen naar school gingen, alleen naar vrienden gaan en 's avonds gaan stappen. Maar of 't helpt?

Ik moet opletten dat ik me tijdens de vakantie niet met oudste bemoei, maar er wel voor hem zijn als dat nodig is. (MOEILIJK!)
En ondertussen proberen met niet te veel zorgen te maken over de jongste die helemaal alleen thuis is.
Gelukkig zijn onze buren thuis, en ook opa en oma die op 5 km afstand wonen zijn thuis.

En het belangrijkste: ik moet er voor zorgen dat ik zelf een leuke vakantie heb!

Zolang ze niet drinken zijn ze allemaal best verstandig

maar die rottige combinatie van veel alcohol en vakantie, plus het groepsgevoel.

Ik ben blij als de vakantieganger straks weer veilig thuis is.

Dochter

Mijn dochter van 17 was vanmiddag even in de tuin gaan zitten. Ze kweekt een bruin kleurtje voor als ze naar Kroatië gaat. Ze gaat samen met een vriendin. Na een poosje kwam ze weer binnen, ze had er niet eens zo heel lang gezeten, en ging naar boven. Even later riep ze mij naar boven. Ze is aan het vervellen en wilde dat ik een beetje 'opruimde'. Na een paar velletjes zei ze opeens 'mijn benen...'. Ze heeft wel vaker pijn in haar benen, spierpijn. Maar opeens zakt ze in elkaar. Ik kon haar gelukkig opvangen en voorzichtig op de grond zetten. Deze flauwte trok voorbij en ik zette haar weer rechtop, maar zodra ik met haar naar haar kamer wilde viel ze helemaal slap tegen mij aan. Ik was zo blij dat ik bij haar was. Wij de dokter bellen. Grappig genoeg moet je er dan heen in plaats van dat hij thuis komt kijken, maar gelukkig is dat voor ons niet zo ver. We kunnen het lopend af. Het bleek een combinatie van te weinig drinken, te veel zon en lage bloeddruk te zijn. Gek genoeg was ik ergens blij dat dit 'veilig' thuis gebeurd was. Ze is nu gewaarschuwd. Als ze te weinig drinkt, dat is de voornaamste reden van wat er gebeurde, kan het zomaar weer gebeuren. Ik moet er gewoon vanuit gaan dat ze de waarschuwing serieus neemt...

Dat was schrikken zeg!

wat goed dat je erbij was...

Nou nou

Dat is geen kattepis, jeetje, dat je zulke heavy verschijnselen kunt krijgen. Bah. Wel een goeie waarschuwing voor d'r, heel erg duidelijk! Hoe is het nu? Is het gewoon helemaal weg?

Tirza

Sini (weer on topic, kk goed dat zo afgelopen is..)

Sini,

Ik moest vandaag aan jouw draadje denken. Ik parkeerde fiets bij de bieb en zoon van net 5 (sportsetje en blauwe nikes aan, zelf uitgezocht) "Ik ben vandaag sport mama, ik ga rennen naar de Hema en dan loop jij achter me aan".
Het was al behoorlijk druk op de gracht en ik moest mijn ketting nog vastmaken, maar ja, toch maar "ja" gezegd. Wel gevraagd hoe hij me dacht terug te vinden - goeie vraag vond hij, hij zou wachten bij de deur. En foets weg was hij. Aan de omdraaiende verbaasd kijkende hoofden kon ik bijhouden waar hij ongeveer was.

Kijk, wat is er mooier dan een kind dat zich van je losmaakt?
Je dochter zal nog vaak terugkomen voor je-wilt-niet-weten-wat allemaal. Heb nou maar vertrouwen. Echt!