welke kamer Utrecht

kiezen?

Volgens mij moet je blij zijn àls je een kamer hebt aan het begin van je studie. Kiezen is er meestal niet bij. (tenzij je rijk bent en kunt kopen)

Utrecht is moeilijk

Er is inderdaad niet zoveel te kiezen. Alles wat langs komt aangrijpen en bekijken.
Utrecht staat bekend om zijn vele hospiteerkamers,ook via de officiele srudentenhuisvesting moet er gehospiteerd worden. Niet leuk voor een introvert jong meisje.
De kans op een eigen unit met alles voor jezelf is voor een beginner op de kamermarkt niet grpot, tenzij je geld genoeg hebt. Maar zelfs dan evengoed niet voor het oprapen.
Ben bang dat je je normen heel ruim moet hpuden om uberhaupt als eerstsjasrs die niet in de buurt woont een kamer in utrecht te hebben bij begin studiejaar

elske

"als de inschrijving definitief is kunnen we heel vroeg beginnen met het zoeken van een kamer"

Klinkt mooi, maar studenten zeggen meestal pas een maand van te voren hun kamer op. Een kamer zoeken is daardoor bijna automatisch last-minute-werk.

Als je wel al in bijvoorbeeld mei een kamer vindt, dan zul je vrijwel altijd die kamer direct moeten accepteren (en dus ook huur gaan betalen)

Elske

Hangt helemaal van je kind af. Als ze geen behoefte heeft aan dageljjkse contacten zou het kunnen.
Maar als ze sowieso moeilijk contact maakt, kan het erg eenzaam zijn. Volgens mij hebben alle unitbewoners onderling niet veel contacten. Die hebben ze al elders en eerder opgedaan. Want het zijn over het algemeen geen beginnende eersrejaars.
Als je dochter het fijn vindt om lekker alleen te zitten, wat ik absoluut positief bediel hoor, kan het prima zijn. Dan moet ze alleen wel wat meer moeite doen om even iemand te zien

verder ingelezen

dank voor jullie reacties. Ik heb me verder ingelezen in het kamer gebeuren en in utrecht is het inderdaad dramatisch. Ik zag bij de kamerverhuur dat er diverse leuke kamers/studio's aangeboden werden maar dat betekent dat er vervolgens door (veel mensen) op gereageerd gaat worden. Voordat je daar aan de beurt ben voor een kamer moet je gemiddeld 18 maanden in geschreven zijn en voor een studio 36 maanden.Ik heb haar gelukkig begin dit jaar al ingeschreven, dan is het volgend jaar augustus 18 maanden. maar ja, dan nog. dat hospiteren wordt echt een ding, ze is heel erg kat-uit-de-boom-kijkerig. Een leuke spontane meid maar niet iemand die snel bij hospiteren wordt aangenomen. Geen idee hoe we dat moeten gaan aanpakken, iemand tips?

utrechter, ik ga denk ik toch vroeg een kamer zoeken, desnoods al huren vanaf juni/juli. kost wat meer huur maar denk dat het wel handig is gezien de woningnood?

Mach, dochter houdt er wel van om bij mensen te zijn, maar is ook graag alleen op haar kamer. Beetje dubbel dus. Ik denk dat een kamer bij een stuk of wat andere mensen toch wel het fijnste is om mee te beginnen.

eromheen

En een stad vlakbij Utrecht? Mijn dochter, ook introvert, heeft verschillende keren gehospiteerd, maar dan waren er 6-8 meiden en degene met de leukste babbel en soms nog een fles wijn kreeg de kamer. Op het laatst heeft ze een appartement in Zeist gevonden. Flatje met 2 andere meiden met ieder een slaapkamer en wk, keuken en badkamer gedeeld. Ze kon op de fiets naar de Uithof.

Ook Zeist

Ik heb een familielid dat na een jaar tevergeefs hospiteren in Utrecht uiteindelijk in Zeist terecht kon, is daar heel tevreden.

Apart

Ik vind t zo apart dat je schrijft dat jij op tijd een kamer gaat zoeken. Je dochter gaat er toch wonen?

Een jaar is lang

Ik vind het lief hoeveel je nu al regelt voor je dochter. Maar realiseer je dat er in een jaar veel kan gebeuren. Je dochter groeit nog, ontwikkelt zich... De overgang van thuis naar het op kamers wonen is denk ik voor ieder kind een hele stap. Niet voor niets hebben universiteiten een introductieprogramma. Net als Stirre vraag ik me een beetje af waar je dochter in dit verhaal is? Is zij zelf actief in het regelen van haar eigen toekomst in Utrecht? Het lijkt of je haar veel uit handen neemt.

nou...

ten eerste: Zeist is een goed idee, dank.

Wat mijn dochter betreft: ze is eigenlijk nog niet aan uit huis gaan toe. ze heeft een jaar overgeslagen en is net 17 als ze gaat studeren. Ze wil graag geneeskunde studeren en heeft een heel sterke voorkeur voor Utrecht. Ze kan dan niet thuis blijven wonen met een reistijd van 2 uur enkele reis.
ze heeft een heel zwaar jaar gehad in 5VWO, is nu vooral bezig met vakantievieren met vriendinnen en wil nog helemaal niet denken aan het nieuwe schooljaar laat staan aan het inschrijven voor de studie en de gevolgen van in Utrecht studeren.

rationeel weet ze wat ze wil, maar emotioneel is ze nog niet aan de gevolgen toe. Ik denk dat dat allemaal langzaam komt in de loop van dit jaar als haar vriendinnen er ook mee bezig gaat, maar nu nog niet. Juist omdat het zo moeilijk is om in Utrecht een kamer te vinden, zoek ik van alles uit, en heb ik haar ingeschreven voor de huisvesting. Als ze er klaar voor is heb ik de informatie, en kan ze alles over nemen. En dan heeft ze toch al een lange inschrijftijd waardoor ze hopelijk vlot in aanmerking komt voor een kamer.

Mocht ze niet door de toelating komen dan gaat ze een tussenjaar doen, werken en reizen. eerlijk gezegd lijkt me dat sowieso wel een goed plan maar zij denkt de toelatingtoets veel beter te kunnen maken als ze in 6 VWO midden in de scheikunde/biologie/natuurkunde stof zit en ze wil het risico niet nemen.

hospita?

Mijn zusje heeft in Leiden destijds bij een hospita gezeten, zij was ook erg jong gaan studeren en er nog niet helemaal aan toe om op kamers te gaan. Dit was een ideale tussenoplossing.

Jong en ander plan

Wat ik n beetje lees tussen de regels door is dat je dochter zichzelf misschien wel te jong vind om op kamers te gaan en jij misschien zelf ook nog Elske. Zo zie je maar dat n klas overslaan niet altijd de oplossing is. Is het een idee dat ze n tussenjaar doet, bijv. als au pair in een doktersgezin? Daar kan ze veel van leren en groeien naar zelfstandigheid?
Zelf was ik 17 toen ik van het platteland naar de grote stad ging ivm studie. Destijds kon ik n kamer huren in een congregatie; een progressief Nonnenklooster. Eten en de was werd verzorgd, en verder was ik zo vrij als n vogel, maar met vragen en probleempjes kon ik toch bij ze terrecht. Ik hebt t onzettend leuk gevonden terwijl ik niet praktisch gelovend meer was. Prachtig oud pand waarin ik woonde midden in de stad. Is dat misschien iets? Ik wil wel kijken of ik nog iets kan met mijn connecties van toen, alhoewel ze toen al flink op leeftijd waren en ik alweer bijna 30 jaar ouder ben. Zorg wel dat ze niet bij n strenge orde komt, dat is voor niemand leuk.

Vreemde uitspraak Doenja

"Zo zie je maar dat n klas overslaan niet altijd de oplossing is."

De beslissing om een klas over te slaan neem je zo zorgvuldig mogelijk.
Als een kind inderdaad nog te jong is (of zich te jong voelt) dan zijn er allerlei opties om dat op te lossen. Om die reden niet versnellen zou kortzichtig zijn.

Overigens is dit meisje even oud als a.s. hbo-studenten die hun havo-diploma gehaald hebben.

het hoeft niet he?

Ze hoeft niet op kamers te gaan als ze daar niet aan toe is. Is er geen geneeskunde studie dichterbij? Ze kan dan altijd later - als ze er wel aan toe is - in die stad op kamers gaan?

Tijdelijke oplossing

In januari en februari komen er vaak kamers vrij omdat een aantal studenten dan stoppen met hun studie omdat het niet lukt of niet geschikt blijkt te zijn.

Dus als je een tijdelijke oplossing kunt vinden kun je rond de Kerst ook weer actief gaan zoeken.

oplossing

hi,

bedankt voor het mee denken. Een hospita met meerdere kamers daar had ik al aan zitten denken maar er zijn bijna geen kamers met hospita. Een klooster zie ik haar nog niet zitten, ik wil wel graag dat ze tussen andere leeftijdsgenoten zit (wel erg bedankt voor het aanbod!).
Een jaar overslaan, we konden eigenlijk niet anders. Ze was al 3 klassen voor op alle gebieden. En nu staat ze gemiddeld een 8,5 met twee extra vakken. het versnellen was prima, maar nu lopen we even tegen iets aan wat we best op gaan lossen met wat begeleiding.
een tussenjaar wil ze wel maar aangezien maar 300 van de 1200 aanmeldingen wordt ingeloot, wil ze een zo groot mogelijke kans hebben om binnen te komen. En zij denkt dat ze het beste meteen dit jaar, terwijl ze nog bezig is met schei/bio/nat de toets kan leren. dan zit ze er nog midden in. Mocht ze uitgeloot worden dan probeert ze het volgend jaar, tijdens een tussenjaar, nogmaals.

Bo, op kamers gaan zal wel moeten. Enkele reis is twee uur met openbaar vervoer. En er is geen stad dichterbij waar ze naar toe kan voor geneeskunde.

Anne daar heb je zeker gelijk in. Het gaat er om dat ze in ieder geval een oplossing heeft, al is het voor de eerste maanden. De kamer-markt is denk ik tussen juni-september erg stressen, en daarna weer wat beter. Maar ja, je moet die tijd wel een kamer zien te vinden.

Perse Utrecht?

Amsterdam en Utrecht hebben wel de meest overspannen kamermarkt van Nederland. Ze zou ook kunnen kijken of bv Nijmegen of Groningen haar wat lijkt. Beide leuke steden met een prima geneeskunde-opleiding

Elske

Als ze toegelaten wordt, maar er niet volledig achterstaat is de kans groter dat ze binnen een paar maand weer thuis komt. Dat kost dan een selectiepoging en wordt daarna misschien niet meer toegelaten op dezelfde opleiding/universiteit......

Mmhh

Snap het helemaal maar wil je toch met klem adviseren om uit je rol te stappen.
Echt, het is niet goed.
Belangrijkste is nu niet dat de weg voor haar helemaal geplaveid is, maar juist dat ze groeit.
En hoe lief allemaal ook, dat hou jij nu tegen door zoveel voor haar te regelen.
Ik zou daar mee stoppen en gewoon eens achterover gaan leunen.

En wel

Ik zou afwachten waar ze zelf mee komt, en op vraag van haar zou ik haar wel helpen of meedenken.
Maar alleen op vraag van haar.

Niet eens met Saar

Het is een grote stap en voor sommige kinderen werkt het echt beter als die een beetje voorgekauwd wordt. Ik heb zomaar het vermoeden dat dit ook speelt bij de dochter van Elske.

En wat het hbo-argument betreft: ik kon op mijn 17e vanuit Zuid-Limburg in Groningen gaan studeren. Ik sloeg hier na aanvankelijk enthousiasme helemaal op vast (en mijn moeder ook zei ze later), en heb bewust voor een andere studie gekozen zodat ik dichter bij huis kon blijven. Het feit dat het kan om op je 17e uit huis te gaan, wil nog niet zeggen dat het oké is.

8,5 gemiddeld - is dat niet sws toelating straks?

Misschien is het veranderd maar met cum laude slagen kon je een paar jaar geleden sws toegelaten worden toch?
Vriend van dochter heeft volgens mij op die manier zijn eindexamen gedaan, heeft vervolgens een tussenjaar in Argentinie gedaan en is vervolgens met geneeskunde begonnen. (hij heeft wel meegedaan aan decentrale selectie in de 6e en die ook gehaald. Maar door de cum laude maakte hij zich geen zorgen over of hij een jaar later zou worden toegelaten.

Na een tussenjaar staat ze meteen ook een stuk langer ingeschreven voor een kamer.

Ipacaria

Nee, 8,5 gemiddeld is geen automatische toelating. Iedereen moet via de decentrale slectie. En dan gaat het echt niet alleen om hoge cijfers. Er zit van alles in. Motivatiebrieven, motivatiegesprekken, een cv waaruit brede sociale en medische belangstelling blijkt.
Dus alleen goed scoren op examens en goed scoren op de toelatingstoets is niet genoeg.
Misschien is in de geval een tussenjaar juist wel heel gunstig voor toelating. Ze is nu nog erg jong. Enmje moet ook wel wat activiteiten buiten het normale schoolwerk en/of vrijwilligerswerk op je cv hebben om goede kans te maken.

hmm

'De kamer-markt is denk ik tussen juni-september erg stressen, en daarna weer wat beter. Maar ja, je moet die tijd wel een kamer zien te vinden.'

Maar die kamer hoeft dus niet in Utrecht, kan ook op een een half uur treinen afstand. Houd dat in je hoofd.

Verder eens met Ginny, niet elke hulp van ouders is perse slecht, ken je kind, niet het kind van een ander! Beter nu maar wat actie ondernemen en inschrijven dan niets doen omdat dat zo goed zou zijn voor je kind. Elk kind groeit op het moment dat het er aan toe is maar tot die tijd kan pushen soms averechts werken en wachten tot ze zelf wat gaan doen ook. Overigens hoeft een jaar overslaan niet de reden te zijn, mijn kind was blijven zitten en ik vond hem, als oudste op de basisschool juist overkomen als jongste, dat is karakter, niet leeftijd. Je hebt gewoon pech als het karakter samenvalt met ook nog eens de leeftijd maar het hoeft niet de oorzaak te zijn.

Ook Ginny

Een bijna 17-jarige die we flink aan de hand genomen hebben. Ze had een extra jaar in een verkeerde studie nodig, om er achter te komen dat ze toch echt de deur uit moest om haar gewenste studie te volgen. En ondanks de goede richting, fijne studie- en huisgenoten heeft ze de eerste 4-5 maand nog regelmatig via skype bij ons op de bank gezeten. Het gaat nu echt super, is enorm gegroeid, maar zonder onze steun en voorbereiding had ze dit niet gered. Vooral bij selectiestudies, waar er niet veel uitwijk mogelijkheden zijn, is de motivatie op alle fronten heel belangrijk.

utrecht

Afgelopen dagen heb ik nog eens met dochter gesproken. Er is bij haar geen enkele twijfel over de studie, en ook niet over de locatie. Ze wil alleen geneeskunde doen, en dat wil ze in Utrecht doen, een stad waar ze zich fijn voelt. Ze weet ook dat ze dan op kamers moet en dat is prima.

maar op dit moment is ze met heel andere dingen bezig. Profielwerkstuk, alvast theorie voor haar rijbewijs waar ze over een tijdje mee gaat beginnen, bijkomen van klas 5, vakantiewerk... die kamer is nog zo ver weg in haar gedachten.
ze zou pas aan inschrijven/een kamer denken als ze toegelaten is, zoals elke puber die alles zelf moet regelen. Maar ik weet oa vanuit dit forum hoe moeilijk het is om een kamer te zoeken in Utrecht, met name voor rustige wat introverte kinderen. dus ik bereid dat voor, tja ik vind dat niet zo'n drama. Voor de rest doet ze alles zelf, help ik haar bijna nergens bij. straks heeft ze een voorsprong van ruim een jaar doordat ik haar eerder heb ingeschreven. Dat is alleen maar fijn voor haar.

Haar enige twijfel is nog of ze een tussenjaar neemt, die strenge geneeskunde toelating zit haar dwars. In Utrecht gaat het om een kennis toets die het belangrijkste is. Daarnaast moet je een voldoende halen voor een sociaal/emotionele toets, en de cijfers tellen/motivatie tellen maar minimaal mee. een 8,5 gemiddeld zegt in feite niets meer. Die kennistoets is heel pittig. Ze moet komende tijd bepalen wat ze gaat doen, sowieso een tussenjaar nemen of toch de toets proberen en alleen als ze hem niet haalt een tussenjaar doen.

Dit is haar keuze, en ik sta achter wat ze wil doen. Ook als ze op haar 17e een half jaar naar Azië wil gaan! En dat zal ze ook zelf moeten regelen. Ik ben niet zo'n ouder die haar leven wel even regelt. maar ik kan haar hier en daar wel helpen, zoals Hbomam het ook zegt, met steun en voorbereiding. Als ze toch toegelaten wordt dan kan ze heel snel beginnen met het zoeken van een kamer want dan heeft ze alle info bij elkaar.

Triva, we hebben ook al Zeist, Bunnik, Amersfoort, Nieuwegein en IJsselstein op het oog mocht het zoeken van een kamer niet lukken. dank voor de tip.

Elske

Goed om je dochter vast in te schrijven voor een kamer. Je moet sowieso een tijd ingeschreven staan om überhaupt in aanmerking te komen, dus dit extra jaar - of halve jaar is heel goed.

Maar jouw openingsvragen zijn compleet irrelevant, ik denk dat mensen daar ook op reageren: wat voor soort kamer jouw dochter nodig heeft, of hoe/waar ze moet hospiteren, dat is pas over een klein jaar aan de orde, omdat dan het reageren op een beschikbare kamer pas nodig is.

Zelf had ik vroeger de indruk dat een kamer op de Warande in Zeist wat rustiger en minder studentikoos was dan een kamer in de populaire Utrechtwijken.

hospiteren

Wat ik nooit zo snap is dat hospiteren en dat je in het nadeel bent als je rustig en verlegen bent. Alsof je dan bij de 1% hoort ofzo. Er zullen toch veel studenten zijn die ook zo zijn en alleen maar zo'n typje erbij willen? Waar zitten die dan? Toch alleen bij een hospita ipv in een groep? Waarom verenigen die types zich niet? Oja omdat ze te verlegen en rustig zijn?

Triva

In mijn tijd was het heel duidelijk dat er ook studentenhuizen voor "niet-feesttypes" waren. Dat stond zelfs min of meer zo in de advertenties. Ik was zelf nogal bleu maar ik hoefde maar een keer te hospiteren, ik had direct een kamer. Ik was rustig en serieus, vond corvee logisch (moest thuis ook) en liet vallen dat ik van koken hield en graag af en toe samen at. Dat was blijkbaar genoeg.