Zonen en onderwijs [hbo/mbo]

Model

yta:"Ik ken verschillende MBO\'ers \'in de bouw\', maar het woord zelfreflectie is ze vreemd. "
Dat merken ze dan nog wel op hun beoordeling
Competentiegericht leren is gewoon een model. De opleidingen die het hebben overgenomen, voeren het. Het staat volkomen los van de inhoud van de opleiding.
Van dat model staat zelfreflectie zoals Sarcas die omschrijft centraal. Lijstje competenties en babbelen maar.
Overigens werden dit soort lijstjes bij mijn kinderen op het vo ook gebruikt. Evaluatie van het werkstuk, de samenwerking, de presentatie, verbeterpunten, etc.
Mij zul je niet horen zeggen dat professionals (zelfs bouwvakkers) helemaal nooit wat in die richting hoeven doen. Het is wat mij betreft wel scheef om pubers daarmee op te zadelen.
Geen baas die tegen de jongste en dus meest ondergeschikte bouwvakker, of marof, of vakkenvuller zal zeggen 'wat vind je er eigenlijk zelf van'?
Dat wordt interessant als je wat verder bent.
Onderwijsvoorselectie op deze 'kwaliteiten' (Met wat losse termen van internet en zes afbeeldingen komen ze de opleiding gewoon door) levert mensen op die misschien uitstekend iets over zichzelf kunnen zeggen, maar vakinhoudelijk niet zoveel voorstellen.
Omgekeerd schrikt het mensen af die vakinhoudelijk wel wat voorstellen en die dat competentiegedoe in een latere levensfase best wel onder de knie kunnen krijgen.
groet,
Miriam Lavell

Tsjor

Tsjor
Nee, wij hebben geen digitaal portfolio.
Ik zou hier een hele uitleg kunnen geven over onze manier van werken (er zijn wel meer verschillen, zo studeren studenten bij jullie 4 jaar over één vak, bij ons studeren ze 3 jaar en behalen daarmee de bevoegdheid om te les in twee vakken (bv. wiskunde en fysica, of geschiedenis en Engels, of haartooi en LO; ik noem maar wat, je kan alle vakken combineren).
In plaats van alles hier uit te tikken heb ik een beter voorstel. Komende zaterdag (10.00u - 17.00u) is er infodag bij ons op de campus. Ik zou er normaal niet zijn (we zijn met 4 collega's wiskunde dus niet iedereen is op elke infodag aanwezig), maar dit verhaal intrigeert me wel. Als je zou komen, wil ik je per mail m'n mobiel nr doorgeven, en dan spring ik wel eens binnen als jullie er zijn. Dan kan je meteen de cursussen inkijken, en dan breng ik ook zo'n groeidossier mee om uit te leggen hoe praktijk bij ons in z'n werk gaat. Als zaterdag niet meer lukt, op 26 juni en op 4 september zijn er nog infodagen.
Je kan ook een kijkje nemen op de site: www.arteveldehs.be (opleidingsaanbod - bachelor in het onderwijs: secundair onderwijs)
Ilse

Sarcas, sarcastisch bedoeld?

Dat moet haast wel. Want als ik jouw posting lees kan ik alleen maar griezelen. Dat kan je gewoon niet menen. Daar gáát het toch helemaal niet om! Al die zelfreflecties. Dat zou mij vroeger als student enorm hebben tegengestaan, ik wilde léren en niet neuzelen over mezelf.
Ik ben nu bezig met het ontwikkelen van een methode Engels en Nederlands voor het MBO, van het laagste tot het hoogste. Ik schrik ervan hoe gemakkelijk, eigenlijk hoe inhoudsloos het is. We hebben een uitgebreide handleiding meegekregen wat er allemaal moet, en wat er vooral niet mag. (Je mag bv. eigenlijk geen samengestelde zinnen schrijven, want dat begrijpt men niet). Bovendien moet een leerling een enkele opdracht gemakkelijk kunnen overzien, en er eigenlijk totaal niet over hoeven nadenken, want anders is de aandacht weg, wordt er geklaagd en koopt niemand die methode.
Het ergste nog, mensen waar ik mee werk, en die dus die methode helpen ontwikkelen, docenten zijn het, maken de verschrikkelijkste taalfouten. Ik heb fouten gezien in het d/t gebruik, in onregelmatige werkwoorden, opdrachten die de degene die ze ontwikkelt of bewerkt zelf niet begrepen heeft, fouten in het tekstbegrip, in de interpretatie. En dat is van mensen die docent zouden moeten zijn...
Enfin, dat is het niveau van de cursus. Blijkbaar moet je er dus ook nog over reflecteren, en de docent tevreden stellen met een gekopieerde competentieomschrijving...
Onbegrijpelijk. Ik heb me een tweetal jaren geleden al zo zitten verbazen over de portfolio (vroeger bedoelden ze daar toch iets heel anders mee?) van oudste, ook zij was idd. vooral bezig een indrukwekkend boekwerk over zichzelf te verzamelen. OK, nou dan kun je een beetje knippen en plakken, dat kunnen hedentendage kinderen uit groep drie al. Daar werken ze al met powerpoint.
Wat een verspilling van energie zeg.
En dat jongens mannen voor de klas willen, ja dat is mij al jaren geleden opgevallen. Trouwens, meiden willen ook mannen voor de klas. Gewoon een gezonde mix, is voor iedereen het beste.

Ja sarcas en mirreke

Ik herken het een en ander in wat jij schrijft over jouw opleiding. Bij mijn hbo-opleiding wordt ook zo gewerkt. Er blijft genoeg over aan inhoudelijke vakken hoor!
Ik vind het systeem nog niet zo gek, als er ook bij reflecties tenminste ook echt naar de inhoud wordt gekeken. Ik heb zes jaar een universitaire studie kunnen doorlopen zonder me ooit te hoeven afvragen wat ik nu eigenlijk vónd van wat mij werd geleerd, laat staan dat ik kijk had op waar ik goed in was en waar ik nog wat te leren had (ook over mezelf, júist over mezelf!). In mijn optiek kunnen reflecties je juist daarmee helpen. Het is een middel om jezelf inzicht te geven in wat je wel of niet weet, denkt, voelt en hoe je kunt groeien daarin om zo de doelen te halen die je voor ogen hebt. Als het goed gehanteerd wordt (als middel dus, niet als doel op zich!) krijg je hiermee een mooie methode in handen om jezelf te verbeteren, ook als je niet langer onderwezen wordt. De mens is zijn eigen instrument, juist ook als je niet in productie werkt maar met mensen en er dus sociaal-pedagogische vaardigheden gebruikt worden, kun je niet om een bepaalde mate van zelfreflectie heen. Ik ben blij dat ik dit nu wel in mijn opleiding krijg.
en Mirreke, ook jouw werk zou dan misschien wat eenvoudiger of lichter worden. In ieder geval zou jij je niet meer zo hoeven ergeren aan "mensen waar ik mee werk, en die dus die methode helpen ontwikkelen, docenten zijn het, [zij] maken de verschrikkelijkste taalfouten." Die mensen zouden met wat (zelf)reflectie maar zo tot de conclusie kunnen komen dat ze wat vaardigheden moeten bijspijkeren

Ja maar sancy

dat je ook nog een beetje leert reflecteren, a lá (die accenten...), maar dat de hele opleiding er om lijkt te draaien... Waanzinnig gewoon. En er wordt niet meer geleerd. De vakinhoudelijke kennis is weg, weggereflecteerd?
Ik vind dat het net zoiets moet zijn als sociale vaardigheden bij een arts. Gewoon een vak. Maar mogen studenten voor de rest ook gewoon leren? Een beetje op niveau aub?

Ja maar mirreke

Inhoudelijke vakken blijven er genoeg over, schreef ik al. Leren reflecteren is niet iets dat je in 1 keer leert, het vergt oefening en dan is het juist fijn in mijn optiek dat je het niet als 'vak' leert maar gaanderweg 'mee'leert met de inhoudelijke verdieping. Ik schrijf voor de meeste vakken werkstukken van 20 pagina's en mijn reflectie op mijn leerproces bij ieder vak bedraagt misschien 1 A4 ervan. Las ik nu teruglees in reflecties uit mijn eerste leerjaar zie ik zelf mijn groei.

Nou

Volgens mij heb dan je gewoon het jargon goed leren gebruiken...
Gewoon een vak, elk jaar mag het terugkomen, maar niet meer dan dat. Ik vind het ook een beetje zo'n tijdsverschijnsel, die competenties, je leerdoelen, zelfreflectie. Het is mode. Soms woon ik vergaderingen bij, en dan hebben al die technische heren (ja jammer, nog haast geen vrouwen meestal) het er ook al over.

Ervaring op meerdere studierichtingen universiteit

Ik heb een zogenaamd vrij doctoraal examen gedaan, opgebouwd uit onderdelen van verschillende studierichtingen. De verschillen qua niveau en ontwikkelingsmogelijkheden voor studenten waren enorm.
Het meest teleurstellend was de economische faculteit. Daar zaten heel veel studenten te reproduceren wat de hoogleraar uitgelegd had en wat in het boek stond. Dit ging echt om 3e-4e jaars.
Het meest uitdagend was Nederlandse taalkunde. Daar werden meerdere theorieën gepresenteerd uit onderzoeken en werd je gevraagd een mening te vormen of tegenargumenten te bedenken. Dat noem ik nou wetenschappelijk onderwijs: iets doen met al die kennis.
Totaal heb ik op 4 verschillende faculteiten rond gelopen.
Zelfreflectie was er gelukkig niet. Ik wilde ooit naar het HBO-J en ben een dag meegeweest naar de lessen van een vriendin die er al op zat. Ik was gelijk genezen.....

Competenties vs. vakkennis

In sommige berichten lees dat het jammer is dat de competenties de plaats hebben ingenomen van kennisinhoud. Even kort door de bocht dan. Maar het één sluit de ander niet uit. Op de lerarenopleidingen is één van de competenties vakinhoud, dus die kun je alleen maar verkrijgen door je tentamens te halen. Tentamens over de vakinhoud. Verder heb je nog 6 andere competenties, waarvan er eentje nog zelfreflectie is oftewel professionele ontwikkeling. POPs en PAPs zijn daar slechts hulpmiddelen bij, niet het doel op zich natuurlijk. Net zoals het portfolio.
De voordelen van het systeem van competenties is dat je als deeltijder makkelijker vrijstellingen kunt krijgen als je op andere gebieden dingen hebt gedaan.
Wel blijken inderdaad jongens veel moeite te hebben met het talige deel van de hele zelfreflectie inhoud. Maar ja, dat is het probleem van het hele onderwijs. Ik denk ook dat je jongens best anders mag beoordelen. Er is ook niks mis met bijvoorbeeld puntsgewijze opsommingen in een portfolio. Het gaat tenslotte om de inhoud, niet om de vorm.

Vakkennis

Vakkennis zou wat mij betreft altijd voorop moeten staan. Daarnaast kan er ook wel wat ruimte worden vrijgemaakt voor zelf ontwikkeling. Ik denk alleen dat het vaak niet werkt. tsjor geeft aan dat de meisjes dit beter doen. Dat zal vast zo zijn maar die leren er ook niet meer van. Die hebben alleen allang door wat het sociaal gewenste antwoord is en hoe je dit leuk kan vormgeven in een dossier met een voorkantje met bijpassende kleuren. Daar leer je helemaal geen zelfreflectie van. Het is op zich een nuttige vaardigheid om sociaal gewenste antwoorden te kunnen geven want ook bij sollicitatie gesprekken, voortgangsgesprekken op werk enz. is het heel handig om te weten hoe je dit soort vragen het best kan beantwoorden. Alleen de student betracht dus helemaal geen zelfreflectie met dit soort onderwerpen. Die probeert gewoon een voldoende te halen met een minimum aan inzet. Heel verstandig overigens van die student. Dan kan de student zijn aandacht besteden aan echte vakkennis. Echte zelfreflectie komt vaak van hele andere dingen en is helemaal niet zo formeel of geïnstitutionaliseerd dat je het in een portfolio kan weer geven.

Overigens ga ik vanaf september weer voltijds het onderwijs is. Niet in Nederland overigens dus mijn ervaring zal dus niet echt veel waarde hebben. Het onderwijs dat ik geef is overigens erg straight forward; ik ga voor de studenten staan, ik doe mijn verhaal, zij maken aantekeningen, ik beantwoord hun vragen, zij leren mijn verhaal uit het hoofd en lezen daarnaast hopelijk nog wat artikelen/boeken over het onderwerp en dan sluiten we het geheel af met een mondeling of schriftelijk examen. Het gaat dus echt alleen om theoretische kennis en daarnaast overigens ook wel een beetje om het gebruiken van het juiste jargon en de juiste structuur aanbrengen voor het soort tekst.

Maylise

Wat reacties

Miriam Lavell schreef:
“Sarcas, onze metroman bij uitstek ”
Pah! Volgens wikipedia bevind ik me dan in het gezelschap van David Beckham en Brad Pitt. Hm. Vooruit dan maar…

“Optijd inleveren levert sowieso een voldoende op (vergeet vooral de plaatjes niet).”
Niet hier. Te laat is te laat. En onnodige plaatjes worden meestal niet op prijs gesteld. Ja, er zijn een hoop randvoorwaarden, maar ik vind ze functioneel. Bepaalde lettertypes die je moet gebruiken. Puntgrootte. Correcte vermelding van bronnen. Vind ik niet verkeerd.

Tsjor schrijft:
“Ik vind het heel erg vanzelfsprekednd dat je op deze manier je opleiding niet op wil bouwen.”
Ja, als dit het enige was waar het omging in de opleiding zou ik er ook knap van balen, maar gelukkig is het bij mij niet zo. Het reflecteren, het leren weten waaróm je iets doet of denkt, je sterke en zwakke punten leren kennen en je groei hierin zien is helemaal niet zo verkeerd. Maar inderdaad, men moet niet overdrijven. Ik weet natuurlijk niets over andere opleidingen, maar bij mij bestaat het grootste gedeelte echt uit boeken lezen, theorie leren.

“Misschien is het aardig als je de respectabele leeftijd van Sarcas hebt bereikt,”
Eh… Wil je me een crisis aanpraten…?

“maar ik vind het in het normale leven al geen zinnig tijdverdrijf,”
Hm. Ik denk dat veel mensen ervan op zouden knappen eens kennis te maken met de balken in hun eigen oog, en zich minder op te winden over de splinters in die van anderen.

“laat staan dat ik eraan zou moeten beginnen om het vier jaar vol te houden: je pedagoog zijn uit je navel peuren, zeg maar. Waar ook alle andere beroepen te vinden zijn.”
Nee, overdreven. Voor veel beroepen zou ik denken, tja, waar heb ik hier die zelfreflectie nou voor nodig. Maar voor de beroepen waar je geacht worden anderen te beoordelen, te analyseren, of alleen maar met veel anderen om te gaan kan het helemaal geen kwaad je eigen beweegredenen en motivaties te leren kennen. Nee, het is niet vreselijk leuk dat gereflecteerd, maar na twee jaar hoor ik van de meeste studenten om me heen de schoorvoetende bekentenis dat ze toch wel een paar nuttige inzichten hebben gekregen.

“ krijg je een meisje voor een groep geroutineerde psychologen, onderwijsmensen, pedagogen, juristen etc., begint ze haar presentatie met de opmerking dat ze niet zoveel van het onderwerp (CJG) wist, maar toen ging ze eens kijken op internet en toen bleek er best veel al te vinden te zijn.”
Kijk, daar ben ik het dan weer wél mee eens. En hier erger ik me ook aan. Maar dat is een kwestie van niveau, van vereisten in een opleiding. Wij moeten ook geregeld een presentatie houden. Maar worden altijd in werkgroepen gedwongen. Met als gevolg dat je je tien-minuten praatje moet delen met vijf anderen, waardoor er misschien drie minuten spreektijd overblijft. Tja, dat is niet de manier om hier ervaring mee op te doen. Ergerlijk.

“Ammehoela, om te reflecteren heb je body nodig, kennis, structuren waartoe je je kunt verhouden.”
Hm. Je hebt jezelf. In je eerste reflecties wordt er echt niet verwacht dat je de onbestemde afzetting uit de diepere krochten van je ziel schraapt ter analyse. Een gewoon ‘wat vond je interessant aan dit vak en waarom, wat heb je geleerd over jezelf, of heb je situaties herkend uit je eigen leven’ is dan meer dan genoeg. Als je dat soort simpele vragen in mijn sociale opleiding niet kunt beantwoorden, hoe kan je dan conclusies trekken over anderen?

Mirreke schreef:
“als ik jouw posting lees kan ik alleen maar griezelen. Dat kan je gewoon niet menen. Daar gáát het toch helemaal niet om!”
Heheh, kalm aan, het is echt niet het enige wat we moeten doen. Het overgrote merendeel zijn gewoon inhoudelijke vakken. Niet dat ik die nu altijd een genoegen vind (alweer een blok intercultureel geneuzel), maar bij de meeste vakken hoef ik helemaal niet te reflecteren.

“docenten zijn het, maken de verschrikkelijkste taalfouten.”
Vertel mij wat. Ik moet de eerste foutloze reader nog tegenkomen. Het is soms tenenkrommend. Hier, lees dit eens. Droevig:

http://www.havanaweb.nl/nieuws/o-n-m-i-d-d-e-l--i-j-k--1348.html
‘Studenten, docenten en het College van Bestuur spraken tijdens een bijeenkomst over het al dan niet invoeren van een HvA-brede verplichte taaltoets. Want, studenten kunnen het wel maar zijn te lui, aldus docent Taalbeheersing Jacob Eikelboom. Helaas ging meester Eikelboom zelf ook nat: 'O-n-m-i-d-d-e-l-i-j-k? Ojee! Is dat fout?'’

“de docent tevreden stellen met een gekopieerde competentieomschrijving”
“dan kun je een beetje knippen en plakken, dat kunnen hedentendage kinderen uit groep drie al.”
Bij ons dus niet mogelijk. Al het werk moet elektronisch worden ingeleverd bij de online plagiaatscanner. Knip en plakwerk valt onherroepelijk door de mand. ( www.ephorus.nl )

S.

Lezen

Tsjor: Maar het enige wat telt is het op tijd en op de juiste wijze inleveren, waarbij het aanhangen van het juiste label, het omzetten van het ene bestand in een uploadbaar bestand etc. de meeste tijd en energie vergt.
Het zal misschien overal anders gaan, maar bij mijn dochter gaat dit toch niet op. Er wordt echt naar de tekst gekeken. Mijn dochter is goed taalvaardig in combinatie met dat ze haar best doet om een inhoudelijk goed verhaal op papier te zetten en krijgt daar regelmatig een compliment voor. Men leest het dus.
De d's en dt's krijg je toch al op de basisschool?

Vrouwenwereld

Tsjor schreef:
"Dan blijft het volstrekt overklaarbaar, waarom de jongens [enzovoorts]"
Nou nee, dat ook weer niet. Ik zit nu te typen in de kantine (of hoe ze dat ding ook hier noemen) van de HvA pedagogiek/pabo. Ik zie zo'n 40 meiden, en vier jongens. het merendeel van de docenten is ook vrouwelijk. Het is dus een vrouwenbolwerk hier, en een vrouwencultuur. Dat ligt niet aan de competenties of aan het reflecteren, want at moet overal. Misschien is het domweg het soort beroep dat in deze tijd meer door vrouwen dan door mannen wordt verkozen. En ja, blijkbaar krijgt de opleiding daardoor een wat vrouwelijker tint, net zoals de door mannen gedomineerde beroepen en opleidingen een meer mannelijke manier van werken hebben gekregen. En als man in een vrouwenwereld, of als vrouw in een mannenwereld is dat niet altijd even makkelijk. Een minderheid is vaak in het nadeel… Het is integreren of radicaliseren. Ik moet me ook voegen naar, in mijn ogen oeverloos en nutteloos relationeel-emotioneel gezemel, terwijl mijn chromosomen om actie en aanpakken roepen. En ik kabbel rustig mee tot het moment waarop ik het genoeg vind, en dan ga ik dwarsliggen, hakken in het zand, totdat er één of meerdere knopen zijn doorgehakt. Ik heb er weinig moeite mee, maar ik heb altijd al beter met vrouwen kunnen opschieten dan met mannen, en nu ik relatief hoogbejaard ben is het nog makkelijker. Maar ik kan me voorstellen dat de gemiddelde 18-19 jarige jongen die hier komt, stuiterend van de testosteron, hier volledig verzuipt in de overlegmodellen (met onnavolgbare logica), groepsdiscussies (met standaard minstens drie vrouwelijke spreeksters tegelijk aan het woord) en zo subtiel verwoorde reflectieve feedback dat je gewoon moet wéten dat wat er ook mee bedoeld wordt, het in ieder geval niet datgene is wat er daadwerkelijk staat.
De top drie studieuitval 2009 in dit domein HvA (pabo/peda) is 1) persoonlijke problemen, 2) te moeilijk 3) Onderwijsmethode (werkvormen) beviel niet.

En nu moet ik rennen naar college

S.

Aanvulling krantenartikel

http://www6.lexisnexis.com/publisher/EndUser?Action=UserDisplayFullDocument&orgId=102293&topicId=129480004&docId=l:1167743590&start=22&Em=1&md5=669eef8b20fc41bbc69df8507272d6

De vraag is: wat gaan we nu met de jongens doen?
Bas Levering

SAMENVATTING
De verregaande verschoolsing in het universitair onderwijs past goed bij meisjes. Zij voldoen aan alle verplichtingen.

VOLLEDIGE TEKST:
Hersenonderzoekers trekken vaak veel te snelle conclusies over opvoeding en onderwijs. Als pubers slecht uit hun bed kunnen komen - zelfs als we weten hoe dat komt - betekent dat natuurlijk niet dat we de school een uur later moeten laten beginnen, zoals sommigen suggereren. En dat sommige adolescenten de kunst van het plannen maar niet machtig kunnen worden, betekent natuurlijk niet dat we daar in opvoeding en onderwijs niet op moeten aandringen.
Dat we in opvoeding en onderwijs maar beter rekening kunnen houden met de verschillen tussen jongens en meisjes, die we nu door modern hersenonderzoek beter in beeld hebben gekregen, zal duidelijk zijn. De grotere wiskundige aanleg en competitiedrang van jongens, de grotere taalvaardigheid en de socialere instelling van meisjes zijn een gegeven. Let op, meisjes en jongens hebben nog altijd meer overeenkomsten dan verschillen, maar een overheidcampagne als 'Kies Exact', om meer meisjes aan de wiskunde te krijgen, kan - ondersteund door hersenonderzoek - naar de prullenbak verwezen worden.
Hoe moeten we nu tegen de veranderde positie van meisjes in het onderwijs aankijken? In de eerste plaats is het natuurlijk juist verheugend te noemen dat meisjes de achterstand inmiddels ruim hebben ingehaald. Dat betekent dat het gelukt is om culturele belemmeringen om door te leren, zoals die lange tijd voor meisjes bestonden, effectief op te heffen. Om te kunnen verklaren waarom ze het als groep inmiddels beter doen, hebben we aan de kennis van het verschil tussen meisjes- en jongenshersenen natuurlijk niet genoeg. Dat jongens minder gemakkelijk bij de les te houden zijn, ligt voor een belangrijk deel aan het testosteronkanon dat ervoor zorgt dat de meesten vooral voor buitenschoolse zaken interesse hebben. En hoewel de wereld buiten de school alsmaar verleidelijker is geworden, is dat toch onvoldoende verklaring.
Wat volgens mij fundamenteel is veranderd, is dat het eeuwige motivatieprobleem in het onderwijs in de jaren negentig op een andere manier in een nieuwe fase terechtgekomen is. Was het sinds begin jaren zestig het onderwijs de aangewezen route geweest om een goede plek in de samenleving te verwerven, de internethype zorgde ervoor dat voor een beeldscherm hangen en speculeren op de beurs een veel gemakkelijker weg leek te bieden dan die onaantrekkelijke en moeizame route via de school. En door tegen pubers te zeggen dat ze het allemaal zelf mogen uitzoeken, los je het motivatieprobleem natuurlijk niet echt op. Je hoeft van het studiehuis geen karikatuur te maken om in te zien dat de meeste adolescenten hersenen er nog niet geschikt voor zijn.
Het moge paradoxaal klinken, maar door de verregaande verschoolsing in het universitair onderwijs, die juist meisjes beter past, zijn we de afgelopen twintig jaar veel dwarse jongens kwijtgeraakt. De meeste meisjes voldoen gewoon aan alle verplichtingen en maken braaf de overigens weinig uitdagende opdrachten. Heel veel jongens hebben daar geen zin in.
De gevolgen van deze emancipatie zijn groot. Aan faculteiten van sociale wetenschappen zijn in de collegezalen al heel lang bijna geen jongens meer te vinden, bij geneeskunde is de verhouding inmiddels 60-40 in het voordeel van de meisjes.
Inmiddels heeft de commissie- Veerman de noodklok geluid. Een van de aanbevelingen is dat het hoger onderwijs aan de poort zou moeten selecteren, ook op motivatie. Dat heeft de commissie van de university colleges afgekeken. Of het een oplossing is, waag ik te betwijfelen. Wat van groot belang is, is dat die creatieve jongens die we eerder niet wisten te motiveren, later, als ze er echt voor willen gaan, alsnog een kans krijgen. Het is niet anders.
Een campagne als 'Kies Exact' kan naar de prullenbak worden verwezen

De kwestie van het jongerenbrein
Volgens de ontwikkelingspsychologen Eveline Crone en Maurits van der Molen (Opinie&Debat, 10 april) weten we niet waarom meisjes het tegenwoordig in het onderwijs beter doen. Zij schreven dit naar aanleiding van de beweringen van de neurobiologen Jelle Jolles en Gerda Croiset in het tv-programma Buitenhof.
Deze neurobiologen voerden het langere rijpingsproces van de hersenen van jongens als belangrijk argument aan. Jolles benadrukte bijvoorbeeld het belang van opvoeding en onderwijs voor de ontwikkeling van het brein, en hij illustreert met voorbeelden dat het brein van jongens (met name de gedeelten die verantwoordelijk zijn voor planning en taal) zich wat langzamer ontwikkelt.
Jongens zijn niet minder intelligent, maar rijpen wat langzamer, en hierdoor komen zij in het onderwijs gemakkelijk op achterstand.
Vandaag reageren Louis Tavecchio, Lauk Woltring en Bas Levering op Crone en Van der Molen. Zij vinden hun reactie onjuist, diskwalificerend en weinig respectvol, en bovendien onvolledig, hoewel zij onenigheid tussen geleerden op zichzelf toejuichen.
Maar inmiddels is de vraag niet alleen hoe groot de verschillen zijn, betogen ze, maar vooral hoe zowel meisjes als jongens beter hun talenten kunnen ontwikkelen.

S.

Sinilind ot

Hee, daar zit ik ook, als docent. Alleen niet bij de opleiding Frans (die doe je toch?). Misschien heb je mij wel bij ABV gehad )

Sinilind ot

Dikla geef ik elk jaar! Maar dit semester niet, dus dan kennen we elkaar niet. Van wie heb je het nu? Doe maar met initialen, dan weet ik het wel
Op welke avonden heb je les? Misschien kunnen we een blind date doen in de kantine, haha.

Sarcas

'Ik zit nu te typen in de kantine (of hoe ze dat ding ook hier noemen) van de HvA pedagogiek/pabo. Ik zie zo'n 40 meiden, en vier jongens. het merendeel van de docenten is ook vrouwelijk. Het is dus een vrouwenbolwerk hier, en een vrouwencultuur. '
Wat docenten betreft zijn er nog steeds meer mannen dan vrouwen , vooral mannen van 55+ (kijk maar eens goed), alle grijze koppen zijn docenten. De vrouwen zitten voornamelijk in het basis-en voortgezet onderwijs. Vandaar dat alle studenten vrouwen zijn.

Sinilind!

Zeker kleine wereld en dan ook nog te bedenken dat ik uit Haarlem kom
T.B. ken ik goed, heel aardig mens. De anderen ken ik alleen van naam. Gut, zou wel heel toevallig geweest zijn als ik je had les gegeven! Blind date lijkt mij ook leuk, hoe laat ben je er op maandagen en donderdagen? En Sarcas doet natuurlijk ook mee!

Sinilind

Op maandag ben ik er de hele dag en geef les tot half 1. Ik ga dan rond 18.00 uur naar huis (om oppas af te lossen), dus dan zouden we 5 uur, half 6 kunnen afspreken. Donderdag geef ik zelf les van 19.00-21.30 uur. Hoe laat heb je pauze tussen 14.00 en 19.45 uur?
Na de vakantie inderdaad, a.s. donderdag ben ik om 17.00 uur naar huis!

Tjonge sini!

Wat een vreselijk rooster voor je op donderdag! Het wordt maandag 17 mei, want 10 mei heb ik ook nog vakantie, heb 2 weken vrij namelijk. Zou grappig zijn als Sarcas ook toevallig op maandag er is. Ow, nu zit ik de rest van de week te turen of iemand er oudersonlinerig eruit ziet!
Hoe laat doen we maandag de 17e dan? Ik heb 16.00 uur een overleg, maar dat duurt ongeveer een uur, 17.00 uur doen?