Zoon eist mijn auto op

Eppos schreef op 27-10-2022 om 16:53:

Ik ben alleenstaand ouder, ik denk dat mijn kinderen eerder mij moeten gaan onderhouden straks. En daar bereid ik ze dan ook naar vast op voor. Zoek een kamer, ga werken en leer voor jezelf zorgen. En geef niet te veel weg.
Tegenwoordig lenen ze gewoon raak om al die abonnementen af te sluiten.
Ik stond laatst prijzen te vergelijken in de Kruidvat en het was niet voor mezelf maar voor mijn nichtje haar verjaardag en dan hoor ik twee van die meiden die niks tekort komen over geld dat net gestort is waar het naartoe gaat. Ik zal maar niet zeggen wat ik allemaal dacht.
Nogmaals ik ging naar school en werkte om in mijn behoeften te voorzien.
Dus lijkt me praktisch gezien, een les voor jou om de grens aan te geven. Of je maakt het onmogelijk en doet de auto weg. Lekker op de fiets of ov.

Hoezo moeten jou kinderen je straks onderhouden, en wat heeft het te maken met alleenstaande ouder zijn?  Je leert je kinderen om voor zichzelf te zorgen, heb jij dat zelf niet geleerd, gezien dat ze jou straks moeten onderhouden? 

syboor schreef op 27-10-2022 om 15:17:

Doe de auto gewoon helemaal weg. Jij kunt prima zonder, het scheelt een hele smak geld, en "samen delen" is iets wat jij niet aan kunt (is al gebleken).

Als hij wil sporten gaat 'ie maar lekker een rondje fietsen of hardlopen.

Ik vind het wel een geniaal plan eigenlijk.

Marleen, denk eens na, op welke momenten heb jij (jij, niet je zoon) écht een auto nodig?

Je kunt blijkbaar met het OV naar je werk. Zware boodschappen kun je laten bezorgen. De boodschappen tussendoor, kunnen die te voet of met de fiets (laat je zoon helpen, goed voor zijn spieropbouw)? Als dat kan, blijven alleen losse ritjes nog over, daarvoor is het vele malen goedkoper om af en toe een (deel)auto te huren, te lenen of een taxi te nemen, dan er een voor de deur te hebben staan.

Reken eens uit wat jou auto je kost aan verzekeringen, belastingen, brandstof, parkeren en afschrijving (niet vergeten!) en zoek uit hoeveel uren/dagen/keer je daarvoor een auto kunt huren of een taxi/uber kunt nemen? Je zult versteld staan. Waarschijnlijk ga je er financieel enorm op vooruit.

Het is een overweging.

Waarom moet hij zijn sport opgeven omdat hij met de auto gaat? Niet elke sport is handig met het ov, door tijd of de hoeveelheid spullen die meemoeten.
Ik ben straks blij als zoon zelf kan,  scheelt mij 4 avonden per week en tenminste een dag in het weekend die ik niet zelf kan invullen nu.

Dan koopt ie een scooter als ie zelf geen auto kan betalen. 

Ysenda schreef op 27-10-2022 om 18:02:

Waarom moet hij zijn sport opgeven omdat hij met de auto gaat? Niet elke sport is handig met het ov, door tijd of de hoeveelheid spullen die meemoeten.
Ik ben straks blij als zoon zelf kan, scheelt mij 4 avonden per week en tenminste een dag in het weekend die ik niet zelf kan invullen nu.

Fietsen? Doen ze hier echt allemaal, eigen kinderen en vrienden, vanaf dat ze oud genoeg zijn om dat alleen te mogen. Wel makkelijke sporten die elk dorp wel heeft. 

als de auto verkocht wordt, dient het volgende probleem zich vast aan. Ik denk niet dat dat het probleem oplost. Tenzij zoon zich niet als een overpriviliged puber gedraagt op andere fronten. 
Maar ik heb zo’n idee dat hier in de breedte een gesprek gevoerd moet worden over wat volwassen gedrag is. 

CocoCharlie schreef op 27-10-2022 om 10:28:

Echt no way dat ik met de bus en trein naar mijn werk zou gaan, en dat ik mijn auto niet in mijn vrije tijd zou kunnen gebruiken omdat mijn kind met mijn auto naar school en sportclub kan. Een keertje is helemaal prima, maar niet structureel. Hoe goed bereikbaar is zijn school en sportclub met ov/fiets? Betaalt hij mee met de auto?

Daarbij, je krijgt waarschijnlijk km vergoeding van je werkgever. Nu betaal je eigenlijk dus dubbel, maar krijgt dit niet vergoed. Of vergoed je werkgever ook je OV kosten? 

Als jouw zoon zo ontzettend over je heen loopt dat je een schuldgevoel krijgt van gebruik maken van je eigen spullen waar je zelf hard voor werkt, dan gaan er meerdere dingen enorm mis en dat begint bij jouw zelfvertrouwen. Het zijn jouw spullen. Jij werkt ervoor, jij koopt en betaalt het, dus het is van jou. Met jouw toestemming mag een ander er gebruik van maken.
Jouw zoon denkt nu dat het leven gratis is. Dat hij recht heeft op gebruik maken van dingen die niet van hem zijn zonder daar een cent voor te betalen. 
Als hij vijf dagen per week een auto nodig heeft of wil gebruiken, dan moet hij er zelf een aanschaffen. Dan komt hij er ook wel achter wat het kost en de kans is groot dat hij dan wel gaat fietsen of met het OV gaat.
Echt, stel grenzen. Hij gedraagt zich strontverwend en geprivilegieerd. Maak hem duidelijk dat de auto van jou is en dat hij elke keer als hij die wil gebruiken toestemming moet vragen. Hooguit geef je een vaste dag waarop het écht heel handig is voor hem om met de auto heen te gaan, maar ook écht niet meer dan dat. Maar stop in vredesnaam met je eigen leven op te geven voor zijn torenhoge wensen.

Omdat ik zonder stichting leergeld geen sport kan betalen.

weet niet wie het was maar ja ze mij moeten onderhouden ja. Omdat ik dankzij problematiek vrijwillig werk maar wel mijn complete privacy opgeef. En dus gekort ga worden

En van mijn exen gaan ze het ook niet leren. Ik weet niet waar de vader van deze zoon zit.

maar uit ervaring kan ik je wel vertellen dat als ze iets leren niet van mijn ex doen. Ik vroeg vanmiddag nog aan hem hoe het kon dat hij al 14 jaar niet op vakantie gaat met kind. Altijd te mekkeren over mij. Mijn jaarinkomen is nog geen -even rekenen - 8000 euro. Hij zal nu wel in de 40000 zitten schat ik in. Maar hij heeft geen auto en een zielig klein huisje. Dus een rijbewijs gaat ons kind niet van pa krijgen want hij geeft zijn geld ergens anders aan uit. 
Kind kan zich gezien mijn toestand beter op haar 18e bij hem inschrijven. Maar inmiddels is drie weken in de vakantie al te lang daar. Heimwee naar mama met minder inkomen. Dus tijd om te leren hoe ze voor zichzelf gaat zorgen.

AlisonH schreef op 27-10-2022 om 18:05:

[..]

Fietsen? Doen ze hier echt allemaal, eigen kinderen en vrienden, vanaf dat ze oud genoeg zijn om dat alleen te mogen. Wel makkelijke sporten die elk dorp wel heeft.

15km enkele reis, vervolgens 2 uur zware training en dan weer terug? Met een fietskarretje om de spullen mee te nemen?

Als het te fietsen was hoefde ik zoon nu ook al niet te brengen natuurlijk.

Daar mag hij straks de auto voor gebruiken, alle overige gevallen in overleg.

Deze zoon is 21. Heeft een rijbewijs. 
Yumi. Wat dat met alleenstaand ouderschap te maken heeft? Dat je nog wel eens iets compenseert als ouder omdat jij dingen meemaakt of met de kinderen meemaakt waardoor je liefde in spullen gaat zitten. Of in heel veel voor ze doen en verzorgen. 
Maar ik blijf ook vaak zeggen. Van meer hebben of verwend worden wordt je juist niet gelukkig. 
Heb mezelf onderhouden vanaf mijn 17e, en ik begon met werken vanaf mijn 13e. 

Het leven loopt soms heel anders dan je wilt. Dus ik vind wel als je toch niets aan je eigen waar hebt, kun je het beter niet hebben. Want iedereen kijkt altijd naar wat je wel hebt.
Daarom moest ik mijn ex er ook even bijhalen. Die zelf kind niet kan verzorgen want hij werkt. 
Ik weet niet welk inkomen ts geniet maar ik vind en de auto pakken naar de sportschool en hem 5 dagen in de week gebruiken terwijl je een ov kaart hebt bijzonder. En je moeder het ov laten nemen. 

Denk als ze hem wegdoet de boodschap gewoon de minste discussie oplevert. Eerst twee auto”s rijles geven en dan wil hij de nieuwe auto rijden. 

sorry ik moet toch weer aan beide vaders van mijn kinderen denken. Ze rijden wel auto, hebben een baan maar ze onderhouden zichzelf niet helemaal. Als t’s zo door gaat heeft ze dus straks dit. Een kind van in de veertig dat niet rondkomt van een vrij goed betaalde baan. 

Auto weg doen. Zolang hij de sleutel heeft gaat dit door. Dat weet je nu al.

De auto hoeft niet weg. TS heeft deze voor haar eigen gemak aangeschaft. Ze kan alles wel weg doen zodat zoon nergens meer ongevraagd gebruik van kan maken, maar dan leert hij nog steeds niet te vragen om dingen van een ander desgewenst te mogen gebruiken. Dit is een principiële kwestie van eigendom en van fatsoen en respect. Hij toont op dit moment geen enkel respect voor zijn moeder en haar spullen.