18... en dan?
Binnenkort wordt onze dochter 18. Ik 'kreeg' haar bij mijn vriend, toen ze 14 was. Haar natuurlijke moeder is overleden, toen was ze 2.
Er was meteen een klik, wat dat betreft hou ik net zoveel van haar als zou ze mijn eigen kind zijn, die ik nooit heb gekregen.
Qua gezinsleven heeft ze best wel veel gemist en ik merk dat ze de afgelopen jaren van de warmte en liefde binnen ons gezin helemaal is opgeleefd.
Misschien komt alles wel gemakkelijk aangewaaid zo de laatste jaren voor haar, en ik merk dat ze zich dat heerlijk laat welgevallen...
Zo probeer ik al een tijdlang haar ervan bewust te maken, dat het tijd wordt om zelf eens iets te ondernemen en een centje bij te verdienen,bijvoorbeeld in de zomervakantie, vorig jaar en dit jaar. Maar nee, mevrouw schuift het op de lange baan, bedenkt excuses en een baantje zoeken, ho maar...
Ondertussen wordt alles voor haar betaald. Wekelijks krijgt ze 15 euro zakgeld overgemaakt, maandelijks 10 euro smsbundel (omdat ze met beltegoed echt niet overweg kan).
Paard, lessen, wedstrijden, kleding,af en toe een concertje, alles betalen we en het is je kind, dus aan de ene kant vinden wij het ook normaal, aan de andere kant gezien, zelf met geld omgaan kan ze absoluut niet.
Ik hou heel veel van haar, laten we dat voorop stellen. Ik probeer ook over deze dingen te praten met haar, en ze kijkt zelf ook naar progamma's van dubbeltje op zijn kant en rilt bij de gedachte dat zoiets je zou kunnen overkomen...
Ik probeer op die momenten haar ervan te doordringen dat het zometeen in de grotemensenwereld een stukje harder is dan bij paps thuis en daar lijkt ze dan verstandig op te reageren, maar ondertussen kan ik soms slapeloze nachten hebben van het gemak waarmee ze lijkt te leven...
Nu heeft ze sinds een aantal maanden een serieus vriendje.
Het gaat ineens wel heel hard. Hij slaapt hier regelmatig in de weekeinden en bij haar natuurlijk. Ze leiden een heel eigen leven binnen het leven van ons.
Ik moet daar erg aan wennen, en die gemakkelijke houding van hen kan mij erg irriteren. Ze denken overal zo makkelijk over, maar voorlopig hangen ze maar een beetje voor tv, luisteren een muziekje, en pa en ma hebben maar werk dat alles draaiende blijft hier en dat de centjes binnen blijven komen...
Tsja, het schijnt allemaal normaal te zijn, maar soms...
En dan wordt ze binnenkort 18. Een hele mijlpaal waar ze reikhalzende naar uit kijkt.
Natuurlijk is ons plan om haar rijlessen en rijbewijs cadeau te doen, maar ik geloof dat ze ook niet anders verwacht...
Hoera, 18, zei ik al tegen haar, maar dan begint het echte leven ook al een beetje hé.
Zorgverzekering komt kijken en dat is nog maar het begin...
Omdat ze nog naar school gaat, krijgt ze vanaf haar 18e een toelage die ze mag behouden. Ze rekent zichzelf al rijk... plus zakgeld... en reken maar dat alles op gaat...
Kinderbijslag valt daartegen weg... Die ging meestal op aan kleding...
Lezen jullie nog??? Sorrie voor het heel lange verhaal. Maar nu mijn vraag, omdat ik benieuwd ben hoe jullie daar tegenover staan;
Eigenlijk vinden wij dat zij haar zorgverzekering zelf moet gaan betalen, omdat ze die toelage krijgt maar die niet echt nodig heeft voor school,dat (laatste) jaar hebben wij allang betaald.
Of... die toelage gaat op haar spaarrekening, waar ze tot haar 18e niet aan kan komen... maar daarna...???...
Hoe doen julie dat met je 18 jarige?
Wat betalen jullie en wat betaald je kind?
Verdient jullie kind zelf ook een eiegen centje?
Ik ben benieuwd naar jullie reacties!
Hier binnenkort 2 18-jarigen
Hoe doen julie dat met je 18 jarige?
Wat betalen jullie en wat betaald je kind?
Verdient jullie kind zelf ook een eiegen centje?
Nou, wij gaan het hier zo doen.
De kinderbijslag vervalt, daar tegenover staat de bijdrage van de IB-groep. Beide 18-jarigen wonen voorlopig nog thuis. De bijdrage van de IB-groep plus de zorgtoeslag vloeien in onze portemonnee.
Daar staat tegenover dat wij de ziektekostenverzekering plus hun studie betalen. Ook voorzien wij hen van zakgeld en kleedgeld.
Zelf hebben ze al een paar jaar een bijbaan waarbij ze maandelijks ca. 150 euro verdienen. Hiervan betalen ze al hun leuke uitjes, wij dragen naast hun zak/kleedgeld nauwelijks bij aan deze zaken.
Minet
Ohw ja, met die toelage bedoel ik ook die bijdrage van de IB groep.
Kijk, zorgtoeslag, daar had ik nog niet aan gedacht, onze 18 jarige woont ook thuis en heeft geen eigen inkomen.
In feite benutten jullie deze bedragen dus ook voor het dekken van de kosten van zorgverzekering en studie.
Klopt
Wij zien het als de vervanger van de wegvallende kinderbijslag. Zolang ze thuiswonen en wij studie en verzekeringen betalen komen zorgtoeslag en studiebijdrage bij ons terecht, ook onze zoons vinden dat niet meer dan logisch.
Hier
krijgt 18 jarige 70 p.m. 25 euro zakgeld en 45 euro kleedgeld.
Wij krijgen van haar de zorgtoeslag en de studiefinanciering terug gestort op onze rekening. We betalen haar studie en de zorgverzekering.
Ze heeft een zaterdagbaantje waarvan zij de overige kosten van betaald. Een concert, bioscoopje, vakantie etc. Ook haar rijlessen heeft ze zelf betaald.
En bij ons
is het anders omdat we in Belgie wonen. Kinderbijslag loopt door totdat een kind 25 is of financieel zelfstandig. Komt op onze bankrekening. Wij betalen school voor die nog op de middelbare school zit, voor hem krijgen wij tegemoetkoming voor schoolkosten en ook dat komt op onze bank. Hij krijgt zakgeld en beltegoed ( 19 euro p.m.). Voor de oudste( student) komt de studietegemoetkoming op zijn eigen bankrekening en hij betaalt daarvan zijn collegegeld, boeken , treinkaart. Hij krijgt nog wel zakgeld/ kleedgeld/ beltegoed ( 25 euro p.m.). Ziektekostenverzekering zit nog gewoon op de gezinspolis ( per gezin ong 70 euro per jaar) en ook de hospitalisatieverzekering betalen wij ( per maand 140 euro voor iedereen samen).
Wij doen het anders
wij betalen de studie,kinderen wonen gratis thuis(lees: dat betalen wij),alle overige kosten,zakgeld kleedgeld,beltegoed,uitstapjes,ziektekosten,betalen de kinderen zelf,hiervoor hebben/hadden zij een bijbaan,stufie en zorgtoeslag.
Eyeopener lara
Lara, bedankt voor jouw posting. Ik vind dat je gelijk hebt met jouw manier, ik ga het hier zeker bespreken!
Lara
Je zet het anders neer, maar volgens mij komt het op hetzelfde neer als ik doe. Ik betaal de studie, zij houdt de stufi en de zorgtoeslag geeft ze terug, waarop ik de zorgverzekering betaal.
Je schrijft: hij betaalt de helft van de zorgverzekering zelf, van de zorgtoeslag. Dat zie ik dan anders, want dan betaald de instantie die de toeslag geeft de helft en niet hij.Zorgtoeslag is geen extra zakcentje maar bedoeld waarvoor het staat: zorgverzekering betalen
Wat veel reacties al!
Bedankt allemaal voor jullie snelle reacties! Het idee van Lara om van het zakgeld ef te stappen en de verantwoording iets meer naar dochterlief toe te schuiven, spreekt mij ook wel aan.
Ze moet tenslotte gaan beseffen dat je in het volwassen leven aan bepaalde verplichtingen moet gaan voldoen. En ze moet verantwoord met haar geld om leren gaan.
Daarom hebben wij het zakgeld op een gegeven moment van een maandelijkse donatie (die in een week op was) veranderd in een wekelijkse donatie.
Misschien geeft het wel een ander gevoel wanneer ze maandelijks een bedrag getort gaat krijgen en zij weet, ik moet dat en dat en dat daarvan betalen...
Kleedgeld krijgt ze ook niet, we gaan gezellig winkelen (dat wil ze zelf hoor, gelukkig en supergezellig)of we shoppen online, en wat ze nodig heeft krijgt ze.
Misschien moet ik dat ook wel gaan veranderen. Wanneer het goed lijkt te gaan met háár rekeningetjes zelf betalen en dan op een gegeven moment uitbouwen met een bedrag kledinggeld, zodat ze haar spulletjes zelf kan pinnen.
In ieder geval is het mij duidelijk geworden dat het niet raar is om haar de zorgverzekering zelf te laten betalen of dit op een andere manier te compenseren...
We zullen binnenkort eens met haar rond de tafel gaan zitten en eens horen wat voor voorstelling zij zelf heeft bij alle veranderingen!
Financiële opvoeding
Hoi justme
In je posting klinkt een beetje door dat als je niet allles betaalt je niet van je kind zou houden. Ik hoorde laatst (wel erg amerikaans) dat je kind niet voldoende de waarde van geld bijbrengen een vorm van kindermishandeling is.
Hoewel ik dat wel een beetje overtrokken is zit er ook een kern van waarheid in. Ik kies net als jij vaak de weg van de minste weerstand en betaal redelijk veel voor mijn kinderen. Maar ik ben nu van plan daar een einde aan te maken door ze een goede financiele planning te laten maken. Wat heb je maandelijks nodig en wat gaan wij ervan betalen wat gaan ze zelf betalen?
Ze hebben meer kennis nodig van de waarde van geld voor onze opvoeding geslaagd is.
succes
Saar
Sawo
Dat is het m nu juist, ik hou juist erg veel van haar en heb door alles wat zij heeft moeten meemaken in haar jeugd juist de neiging om haar extra te verwennen, ze kent pas een warm en stabiel gezinsleven sinds ik haar vader heb leren kennen 4 jaar geleden.
Haar vader heeft haar echt heel goed opgevoed, ze vertoont geen extreem gedrag, is een heel lieve dochter.
Alleen financieel, ze maakt er keer op keer een puinhoopje van en moet in dat opzicht veel leren.
Ik merk wel dat het ook een kwestie is van geestelijke groei...
Tot voor een jaar kon ze heel kinderlijk reageren terwijl ik haar nu echt zie veranderen. Maar soms had ik ook het idee dat ze het lekker vond om zich kinderlijk te gedragen vanwege dat ze nu een moeder heeft.
Zelf een financiele planning laten maken vindt ik ook een goed idee, ga ik ook zeker met manlief bespreken.
En het Amerikaanse, tsja, daar geven ze de kids al een creditkaart op hun 16e, en dan is het al snel van graaf je eigen gat.
Wat dat betreft proberen wij wel duidelijk te stellen en het voorbeeld te geven dat je pas echt rijk bent wanneer je spullen van jou zijn en niet van de bank. Dus eerst sparen en dan kopen.
Dat ziet ze wel, (al weer een stapje vooruit) Maar geef haar 50 euro en het smelt in een paar dagen weg. Het is de verleiding, het gevoel van geld hebben denk ik...
Hier
Ik heb twee studerende thuiswonende kinderen van boven de 18 jaar. Ze krijgen alleen een basisbeurs. Die mogen ze zelf houden. Ze betalen hiervan studie boeken, kleding, uitjes en wat ze nog meer willen.
Ik betaal de studie en het deel van de zorgverzekering wat ze zelf moeten betalen.
Beiden verdienen ook wat bij. Mijn dochter redelijk veel en mijn zoon minder maar altijd wel wat.
Als ze hele dure kosten hebben voor hun studie dan lever ik daar een bijdrage aan maar dat bekijken we van geval tot geval.
Ze hebben verder ook uiteraard gratis onderdak en eten.
Toen ze nog op school zaten en tegemoetkoming studie kosten kregen mochten ze dat geld ook houden als zakgeld/kleedgeld. Van mij kregen ze toen geen zakgeld meer. Dat ging overigens maar om een paar maanden want het zijn beide voorjaarskinderen dus ze waren nog maar net 18 toen ze van school gingen.
Ik vind een constructie met studie bijlage inleveren en dan zakgeld krijgen voor scholieren wel kunnen maar als ze eenmaal echt gaan studeren zou ik persoonlijk voor een oplossing kiezen waarbij iets meer financiële verantwoordelijkheid bij hun zelf ligt.
Als ik het college geld niet zou kunnen betalen dan zouden ze ook eventueel kunnen lenen.
Maylise
Justme reactie
Tja best herkenbaar. De jeugd van tegenwoordig he. Misschien nemen we ze teveel in bescherming, de zorgen zijn voor later. Toch moet ze nu toch echt gaan leren, dat niets in het leven je komt aanwaaien. Onze zoon krijgt wajong, geen vetpot, hij betaalt hiermee zijn kleding en zorgverz, zijn studietoelage van IB mag hij houden. Wij zorgen dat er per maand een vast bedrag wordt gespaard, hier wordt niet van afgeweken. Als hij beslist iets wil kopen zoals een game, dan spaart hij er desnoods voor. Niet voor gaan schieten ! In het begin vind je het zielig, maar toch, niet doen. Opvoeden is grenzen stellen en pubers vinden dat helemaal niet leuk. Veel ouders willen vooral vriendjes blijven. Niet goed, vrienden hebben ze meestal genoeg, van ouders heb je er maar 2.
Eigen ervaring
Een normale 18 jarige (bij jongeren met bepaalde beperkingen zou ik meer beschermend zijn) wordt het toch tijd dat ze echt zelfstandig en volwassen gaan worden. Daarom komt hier zak- en kleedgeld te vervallen (dat is iets voor kinderen om te leren omgaan met geld).
Kind krijgt zelf de studiefinanciering en wij betalen het jaarlijkse schoolgeld (ipv de ouderbijdrage). Kind moet zelf alles voor school betalen (dus boeken, schoolbenodigheden etc). Ook moeten ze zelf kleding, mobiel, uitgaan etc betalen. Daar hebben ze naast de IB groep ook een bijbaan voor (niet meer dan normaal voor een 18 jarige!). Voor grote uitgaven (laptop,spelcomputer,brommer etc) moeten ze sparen en krijgen ze geld tijdens kerst en verjaardagen.
Voor de ziektekosten hebben wij de volgende oplossing
-thuiswonend, nog op de gezinspolis betalen wij maar ontvangen wij ook de zorgtoeslag van de belastingdienst.
-uitwonend/op kamers, betaald kind zelf maar ontvangt dan ook zelf de zorgtoeslag.
WA kan bij thuiswonend nog via gezinspolis en inboedel is nog niet aan de orde. Bij uitwonend dient kind dit zelf te betalen (niet zo duur trouwens).
Rijlessen is afhankelijk van het gezinsinkomen. Wij hebben daar altijd geld voor opzijgezet en dat komt nu vrij. Daarnaast ken ik gevallen waarbij het kind een deel moet bijbetalen.
Ik vind dat je met een 18 jarige om tafel moet gaan zitten (zonder vriendlief of andere kinderen maar met je man). Vertel haar duidelijk dat een aantal zaken gaan veranderen (dit is een mededeling geen vraag) omdat ze nu volwassen is. Jullie begeleiden haar nog wel maar kunt niet meer alles voor haar regelen anders wordt ze nooit echt volwassen. Maak samen een lijst met inkomsten en uitgaven (papier geeft meer duidelijkheid dan woorden). Een 18 jarige moet zelf leren omgaan met geld en op=op (dus niet gaan bijspringen). Zakgeld en kleedgeld is naar mijn mening niet langer aan de orde dan leren ze het natuurlijk nooit. Met eigen geld mag ze zelf weten wat ze doet maar jullie lenen niets en doen niet aan voorschotten (kan je later ook niet aan je baas vragen).