Band tussen moeder en dochter(19)

haha

Je wil net zo'n goede band als iedereen heeft.... hahahahaha Forget it!
De meeste dochters en moeders hebben op zijn minst een moeilijke periode! En jij gaat nog winkelen met haar, dus... Blijkbaar vinden jullie het ook moeilijk om te constateren dat je een andere smaak hebt dan de ander. Wat maakt dat moeilijk? Probeert je moeder haar smaak nog op te dringen als je bijv. kleding uitzoekt? Want in dat geval is het misschien helemaal niet handig samen te winkelen.

En als je zegt 'ze vraagt dingen drie keer' bedoel je dan dat ze aan je vraagt of je nog wat extra geld nodig heeft (grapje) of dat je nu eens eindelijk die afwas gaat doen? Ik vermoed het laatste. Daarover kan ik je adviseren dat de enige oplossing daarvoor is dat je je verantwoordelijkheid oppakt als 19 jarige en je houdt aan de afspraken die je met haar gemaakt hebt over bepaalde huishoudelijke dingen.

Het is vrij normaal dat je wel eens ruzie hebt met je broer van 17. Jullie zijn allebei jongvolwassenen en oefenen op die manier je sociale vaardigheden met elkaar. Chapeau!!
Tip: 'ruzie maken' kun je zelf echt beperken tot een stevige discussie. Als je niet gaat schreeuwen maar rustig blijft praten (ZELFS als hij wel schreeuwt) dan zal het echt wel meevallen; tenzij jullie beiden erg agressief zijn naar elkaar of naar spullen. Het is even oefenen maar rustige blijven praten als de ander schreeuwt is een kunst op zich en zorgt er over het algemeen voor dat de ander ook niet tegen jou BLIJFT schreeuwen. (is trouwens een vaardigheid die je nog heel goed kan gebruiken als je straks kindjes moet opvoeden). Mocht je broer wel echt een opgewonden standje zijn en wel heel druk blijven doen met boosheid en schreeuwen dan is een time out beter. Dan loop je gwoon even weg. Het hoeft met deze twee tips echt niet zo snel uit te lopen op een echte ruzie.

Je mag trouwens ook je ouders geruststellen in dat opzicht: dat jullie wel eens ruzie maken betekent echt niet dat zij slechte opvoeders zijn.

Band

Troost je, die band is er echt wel! Zij is jouw moeder, jij haar dochter. En daar komt niks of niemand tussen. Als iemand een vinger naar je durft uit te steken bijt ze 'm eraf..

Helaas is het soms wel moeilijk om die band ook echt te voelen. Je zit nu eenmaal in de leeftijdsfase van je los willen maken. En zij 'bemoeit zich overal mee'. Hee hallo.. gisteren zat je nog in de maxi-cosi en vandaag kun/weet je ineens alles zelf..? Weet je hoe lastig het is voor ouders om dat in te zien? Een goede relatie begint bij begrip voor elkaar. Voor jou om te begrijpen dat het voor je moeder moeilijk is om je als volwassene te zien en te bepalen in hoeverre ze je los kan laten. Dat vertrouwen moet opgebouwd worden. Voor haar om in te zien dat je een volwassene met een eigen mening bent geworden.

Praat met elkaar! Gewoon, onder de afwas of als je samen in de auto zit. Das makkkelijker dan ervoor 'te gaan zitten'. Blijf af en toe die leuke dingen samen doen. En waardeer haar af en toe eens.. een zoen of een knuffel doen wonderen.. Succes!

Paasei

Ik moet bij dit soort tegeltjes altijd denken dat die 60 bij mij al bij 31 was ;( en bij sommigen nog veel en veel eerder....

dochter

ja idd

Haha Paasei

Er staat nog net niet bij dat je je tegen je 60e realiseert dat je eigenlijk al je hele leven precies hetzelfde als je moeder bent. Uitzonderingen daargelaten natuurlijk