1 vriendin op zoontjes school en heb het idee dat iedereen naar haar toetrekt,is het jaloezie?
Ik heb 2 kids van 4 en 5 en nij mij om de hoek woont een vriendin en haar zoontje van 4 zit bij ons dochtertje van 4 in de klas,ze is een vriendin van me geworden (heb nog 1 goede vriendin,maar die woont 15 km verderop en die heeft ook een stuk of 5 andere goede vriendinnen),maar ik heb eigenlijk alleen deze 2 en dan nog 1,maar die zie ik weinig,ik voel me niet zielig ,maar mij valt op dat andere mensen aan school ook naar haar toetrekken enz,ik ga er ook niet iedere keer bijstaan,ik blijf zelf ook wel eens achteraan shool wachten,scheelt natuurlijk ook,maar ik merk dat en ook haar man heeft een eigen bedrijf en mensen die voor hun werken zijn ook vrienden van hun geworden (wel 3 stellen)en mijn man werkt ook voor zich zelf en die voor hem werken,daar kan ik op zich wel mee buurten,maar verder niets,1 dame heb ik ook het idee dat di alleen tegen me praat als ze zin heeft,ik denk dan wel eens ligt het aan mij,ik hoef ook niet zo'n uitgebreide vriendenkring te hebben,maar hoe komt het dat sommige toch zo makkelijk""vrienden" krijgen,hoewel ik toch zelf spontaan ben al zeg ik het zelf!
Ppppppppppffffff
Ik weet niet of je zo spreekt als dat je schrijft, maar als je nooit een punt achter een zin zet (schrijvend of pratend) ben je misschien wel erg vermoeiend om mee te praten?
Natuurlijk praat iedereen alleen als ie zin heeft... wat is daar mis mee?
Ik sta ook wel eens alleen op het plein, als ik in mezelf gekeerd ben even of ik ga direct bij anderen staan als ik zin heb in contact. Prima toch?
Probeer wat minder op te letten wie met wie praat en ga er gewoon lekker bij staan als je er zin in hebt. Je maakt het zo moeilijk voor jezelf en dat is vast niet nodig!
