Discussie thuisbevalling

Vic

Regels...dat is lastig denk ik. Een eerdere makkelijke bevalling, om maar wat te noemen, is helemaal geen garantie voor een volgende....maar ik snap je punt wel. Er zijn ook richtlijnen, toch?

Zeker fio

Mijn vroegere buurvrouw had 5 kinderen thuis gekregen en nr. 6 werd een spoedkeizersnede. Maar bij een eerste weet je helemaal niets. Bij een volgende bevalling weet je in ieder geval dat een vlotte bevalling mogelijk is, als dat al eens is gebeurd. Ik had bij mijn eerste een dramabevalling, godzijdank al op medische indicatie in het ziekenhuis. Toch begon de vk bij de eerste afspraak voor nr. 2 gelijk over een thuisbevalling, en wimpelde mijn angsten na mijn eerste ervaring af met 'oh, maar dat zegt niets over deze bevalling'. Uiteindelijk ging er heel iets anders mis tijdens de bevalling, maar ook toen was ik blij met mijn medische indicatie.

Marjanne

Wat een sympathieke strijd die je noemt. En wie is er gesneuveld? Juist ja, een klein onschuldig baby'tje. Volkomen terecht dat de verantwoordelijk verloskundige haar werk niet meer mag doen. En kom me niet aan met het argument dat het baby'tje in het ziekenhuis grotere risico's liep o.i.d. Als dat het geval was geweest, had de tuchtrechter niet zo hard geoordeeld.

Dom

Ik ben heel liberaal verder dus van mij mag je best thuis bevallen (hoewel ik het zeer onrechtvaardig vind dat de keuze niet 100% vrij is door de hogere eigen bijdrage) ook als het minder veilig is. Je kan mensen nu eenmaal tegen veel dingen beschermen maar niet tegen hun eigen domheid. Wie thuis wil bevallen van een tweeling die ook nog in een stuit liggen is gewoon heel dom bezig. Ja, dan gaat het kind misschien dood of je gaat zelf dood of allebei. Domheid is echter niet strafbaar verder maar je zou toch iets meer realiteitszin verwachten.

Vele malen erger vind ik deze vroedvrouwen die hier in mee zijn gegaan. Van hun mag je veel meer verwachten dan van de moeders. Deze vrouwen zijn hun vak duidelijk niet waardig. Echt schandalig.

Zin en onzin

Vrouwen die in het ziekenhuis bevallen worden afgedaan als 'makke schapen' en vrouwen die thuis bevallen als vrouwen 'die heel erg bewust met geboorte bezig zijn'. Sorry hoor, maar met mensen die zulke uitspraken doet kan ik geen eens een discussie aan gaan.....Wat een arrogantie en stupiditeit.
Zo, dat was mijn genuanceerde bijdrage
Groet,
Jujube

Soms is het fijn

Om een draadje te laten rusten en pas later alles te lezen. Wat wordt er weer een hoop bijgehaald. Een gedwongen opname is meteen een schakel in het tot standkomen van een maatschappij waarin we niks meer te vertellen hebben... vermoeiend! Als het je hier dan zo slecht bevalt, ga dan eens serieus op zoek naar een land waar het állemaal beter geregeld is. Je hoeft er niet heen uiteraard, maar zoek zo'n land eens.
Ik denk dat Nederland nog steeds een van de weinige landen is waar thuisbevallen überhaupt (vind ik een mooi woord) nog mogelijk is. En ik vind ook dat we dat niet zomaar overboord moeten kieperen. Ik vind het goed dat wij die keuze hier hebben.
Veilig voelen bij een bevalling is volgens mij wel een belangrijk punt, maar bij dat veilig voelen speelt natuurlijk ook mee op welk punt je je (pas) veilig durft te voelen. Als je een ziekenhuisbevalling bij voorbaat als bedreigend en vrije keuze ontnemend ziet, ga je zo'n bevalling natuurlijk met een zekere vijandigheid in en dan verkrampt je lichaam en blokkeert het vrijkomen van de stoffen die nodig zijn om de bevalling op gang te brengen en te houden. Als je vertrouwen hebt in een goede afloop en de mensen die je daarbij begeleiden, dan kun je net zo ontspannen in het ziekenhuis bevallen als thuis.
Voorbeeld van dat veilig voelen: Bij de bevalling van mijn jongste dochter, had ik 's morgens al lichte weeën, maar niet erg genoeg om mijn man thuis te houden van zijn werk. Toen hij op zijn werk was, stopten alle weeënactiviteiten en toen hij weer thuiskwam startten ze weer op. Ik vond dat best bijzonder. Die hele bevalling was heel plezierig trouwens.
Ik denk dat het onterecht is om het ziekenhuis als zo'n onheilsplek te zien voor een bevalling. Natuurlijk kunnen er dingen misgaan, maar dat kan thuis ook.
Ik ben twee keer in het ziekenhuis bevallen en ik kan niet anders zeggen dan dat de begeleiding prima was. Natuurlijk ontbreekt in het ziekenhuis de persoonlijke 'touch' die je thuis nu eenmaal wel hebt, maar men doet zijn best om het zo aangenaam mogelijk te maken. Ik heb ook een thuisbevalling meegemaakt (de laatste) en als ik mag kiezen, kies ik daar wel voor. Als dat veilig is voor het kind. Als een vroedvrouw tijdens een thuisbevalling oordeelt dat het niet langer verantwoord is om het thuis te doen, dan luister je daarnaar. Want wat gebeurt er als zo'n vroedvrouw doet wat je zegt en het kind gaat dood? Dan is het haar schuld en kan ze nog een aanklacht aan haar broek krijgen ook.

O ja, jujube

die opmerking viel bij mij ook verkeerd. Ik hoop dat Marjanne het in onervaren onschuld heeft gezegd.

Marjanne

Mijn eerste kind is in het ziekenhuis ter wereld gekomen, nadat hij eerder in mijn buik was overleden. Omdat mij dit is overkomen, had ik bij de tweede een medische indicatie voor een ziekenhuisbevalling, omdat mijn zwangerschap sowieso onder toezicht stond van een gyneacoloog. Omdat die bevalling en de zwangerschap voorspoedig waren verlopen, mocht ik bij de laatste thuis bevallen. Reken maar dat ik mij heel erg bewust met de zwangerschap en geboorte van alledrie bezig heb gehouden.
Hoe dúrf je te insinueren dat vrouwen die in het ziekenhuis bevallen minder bewust met het proces bezig zijn?! Laat alsjeblieft merken dat je je opmerking vanuit gebrek aan levenservaring in je reactie hebt geplempt. Dat zou het nog verklaren.

Hmm

Ik denk dat je bij voorbaat al fout zit als je denkt te weten hoe je (eerste en vaak ook volgende) bevalling moet gaan verlopen. Je maakt het jezelf alleen maar moeilijk door er een voorstelling van te maken en helemaal door vast te houden aan thuisbevallen en daar andere dingen bij te willen (kaarsjes, muziek, bad, douche en weet ik veel).

Dit gaat ALTIJD tegenvallen en daar heb je op dat moment de kracht niet voor om je daar druk om te maken maar dat ga je wel doen. Fout!

Ik heb geen seconde nagedacht over wat ik zou willen en waar en met wie en hoe en wat en dat scheelde enorm. Ik wist dat het een ziekenhuisbevalling zou moeten worden maar als ik bij nummer 2 (dus ook ziekenhuis, nog een extra indicatie ook omdat eerste met ks kwam) iets langzamer alles geregeld had was dat al niet gelukt.

Natuurlijk is het vervelend dat als je aankomt in het zkh voor je eerste bevalling en je net ontdekt hebt dat een beetje wiegen met je armen op een vensterbank prettig is dat je dan op bed moet aan het ctg maar ja.... ik heb mij er geen voorstelling van gemaakt en dan ga je daar gewoon mee om.

Eerste lag in stuit, vlak voor dat ze overgingen op het aanbieden van een ks bij stuitbevallingen. Alles ging prima, tot na een half uur persen. Als ik thuis zou zijn bevallen weet ik niet of kind het overleefd had. Ik weet nog steeds niet waarom ze een ks onder totale verdoving deden (toch niet stiekem een beetje haast???) en waarom mijn kind er met een zeer slechte apgar uit kwam (foutje in de notering???) maar ik ben blij dat niemand een risico nam, inclusief ik.

Wat een onzin!

Ik vind het prima dat de keuze blijft bestaan, thuis als het veilig en verantwoord is EN de keuze van de moeder (voor zo ver het van te voren in te schatten is) en ziekenhuis. Maar het moet wel een keuze zijn. Mijn dochter is 21
jaar geleden thuis geboren, vooral omdat we toen geldgebrek hadden en de verzekering minder vergoede van een ziekenhuisbevalling dan een thuis bevalling? Ik meen dat het verschil iets van 300 gulden was. Te veel geld voor ons toen. Hoezo keuze? Mijn zoon is God zij dank in het ziekenhuis geboren, zijn hartslag is plotseling gedaald en hij moest er ERG snel uit. Was ik thuis geweest had het zeker nog min. 20 minuten geduurd voordat ik in het ziekenhuis was geweest? In het ziekenhuis had ik binnen 3 minuten een gynaecoloog aan mijn bed en 2 minuten later werd hij (vacuümpomp) geboren. En ja ik weet dat er niet altijd een gynaecoloog voorhanden is, wat juist pleit voor grote gespecialiseerde geboortecentra waar ze er altijd zijn. Als er moeders zijn die risico's willen nemen met hun gezindheid en veel erger die van hun ongeboren kinderen prima. Eigen schuld, dikke bult als er iets mis gaat.
En het beeld van Marjanne is zo caricaturaal dat het weer grappig wordt.
Sini
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Kennis thuisbevalling noodzakelijk

Persoonlijk heb ik mijn eerste (ziekenhuis) bevalling niet als posititief gezien. Met als belangrijkste minpunt voor mij dat de arts(assistent) die mijn bevalling moest begleidien al minstens 36 uur in touw was. Dat gaf mij niet het vertrouwen dat hij nog helemaal fit was. En toen ik persweeen kreeg keek er iemand op de monitor en riep 'dat kan niet'. En daar had ik het mee te doen. Mijn partner is op een gegeven moment naar de gang gelopen en heeft geroepend dat als ze er bij wilden zijn ze _nu_ moesten komen want dat ik nu ging persen. 10 minuten later was het kind er. Een prima gezond kind volgens de dokter. En toen gingen de protocollen in werking. Ik mocht niet naar huis want daar kreeg ik geen kraamzorg (alsof er na een thuisbevalling iemand bij je blijft slapen). De volgende dag moest het kind verplicht door de kinderarts onderzocht worden (het had een super apgar score). Maar ja, dat was 'protocol'. Wat ik er van vond deed niet ter zake.

En dat is een van mijn bezwaren tegen ziekenhuis bevallingen. De medische zorg die je daar krijgt is imo helemaal nog niet zo geweldig geregeld. De dokter is niet standaard aanwezig, de assistenten maken belachelijke werkuren. Als moeder word je ' patient' en heb je weinig meer te vertellen. En door de protocollen wordt er onnodige zorg gegeven die de kosten van de gezondheidszorg opvoert. Ik heb liever iemand die fris en fruitig aan mijn bed staat. En die mij serieus neemt.

Mijn 2e en 3e (thuis)bevalling heb ik als veel positiever ervaren. Een verloskundige die komt als ik bel (ook al heb ik pas sinds een half uur weeen), die bereikbaar is als ik ('s nachts) vragen heb en die samen met mij de beslissingen rond mijn kind neemt.

Bovendien: ik heb bij geen van mijn bevallingen de keuze gehad waar ik beviel. Nr 1 was verplicht ziekenhuis, nr 2 en 3 waren verplicht thuis. Ik ben erg blij dat de kennis mbt thuisbevallen in NL aanwezig is. Anders had ik 2 bevallingen alleen of zonder deskundige hulp moeten doen. Ook niet geheel risico vrij.

Eigen beleving

Rond de bevalling is vrijwel niets een wet van meden en perzen. Ik heb uit mijn ervaring geschreven. En in mijn ervaring kwam de verloskundige als ik het nodig had zonder te neuzelen of ik volgens de richtlijnen wel al lang genoeg weeen had.

Bij mijn verloskundige heb ik geinformeerd, hoe doen jullie dat als er 2 vrouwen tegelijkertijd moeten bevallen of als continu in touw bent. Daar hadden ze achterwacht voor. Dus zekerheid nee, maar wel het vertrouwen dat ze daar goed mee om gingen. In het ziekenhuis had ik geen vertrouwen meer in de fruitigheid van de arts die naast mijn bed stond. Dat voelt heel onprettig.

De persoonlijke ervaring maakt deze discussie ook zo gevaarlijk. Want natuurlijk heb je ook heel meelevende, en fruitige artsen in het ziekenhuis en natuurlijk heb je ook hele duffe en niet meedenkende verloskundigen. En misschien maakt het vaak geen donder uit omdat een 'gewone' bevalling eigenlijk altijd goed gaat, onafhankelijk van wie er naast het bed staat. Het gaat om de 'bijzondere/risicovolle' bevallingen en helaas kunnen we niet altijd inschatten welke dat zijn.

Langdurige bevallingen

Hoe doen verloskundigen het met langdurige bevallingen? Bij mijn eerste heb ik drie ziekenhuisdiensten meegemaakt, wordt je bij een verloskundige ook doorgegeven aan de volgende of maakt ze het dan af?

Afmaken

het hangt er vanaf wat de prognose van bevallen is maar meestal maken ze het af en bellen optijd hun vervanger dat die de volgende bevalling moet op gaan vangen. Of ze hevelen je in het begin al over naar de volgende.

Jujube

Dat is niet zoals ik het geschreven heb. Ik zie echt voor een groep vrouwen de zin/noodzaak van een 2e-lijns bevalling.
Nu begrijp ik wat sommigen op het OOL forum zo stoort, je wordt vreselijk afgemaakt door mensen die een mening van een ander op zichzelf betrekken.
Wat betreft mijn 'geen kennis van zaken', kan ik zeggen dat ik met 30 jr werkervaring thuis en in het zkh weet waarover ik praat, dat het MIJN ervaring is en dat ik ieders mening wil horen. Ik hoop dat AnneJ nog voorzichtig iets durft te zeggen want ik ga gelukkig op vakantie (zonder internet)

Keuzes

Inhoudelijk vind ik dit wel een heel interessant vraagstuk (wie mag, tot op welk moment, wat beslissen rondom een bevalling). Het lijkt erop dat alleen artsen het mogen beslissen. Alle andere deskundigen en de as ouders zijn bij voorbaat verdacht.
Van deze specifieke drie vroedvrouwenzaken ken ik er maar een redelijk, en daar ging het om een bevallende vrouw (zelf arts) die vanwege een enorm bevallingstrauma waarbij geen enkele arts naar haar wilde luisteren zo lang mogelijk zonder bemoeienissen thuis wilde blijven. De vk in kwestie had de keus om nee te zeggen, maar dan was er niemand bij. Nu zei ze ja, en heeft ze ervoor gezorgd dat er een probleemloze keizersnede in het zh heeft plaatsgevonden, resulterend in twee gezonde baby's. Zaak in kwestie speelde overigens ruim drie jaar terug.
Ik zeg: berisp die artsen die het de vorige keer totaal hebben verpest, en geef deze vk een gouden ooievaar.

Marjanne

Mijn mening heb ik al gegeven, al reageer je daar niet op. Maar goed, voor jou nog een keer:
Ik vind dat je uit moet gaan van het belang van je kind. Mijn belang is volkomen ondergeschikt, boeit me niet,echt niet. En ja, ik kon heel goed bevallen in het zh, ondanks alles wat jij noemt. Ik voelde me daar veilig. Daar werken namelijk ook mensen die zien wat ik, maar vooral wat mijn kind nodig heeft. Ik begrijp heel goed dat deze vrouwen specifiek kozen voor deze vk. Maar deze vk moet ook weten wanneer ingrijpen nodig is, alle goede voornemens ten spijt. Of dat nou tijdens de bevalling is, of in de periode daarvoor.

Yta

Weet je wel heel zeker dat die vk ervoor gezorgd heeft dat de kinderen alsnog met een ks gezond geboren zijn?? Ik heb begrepen dat een buur de kinderbescherming heeft ingeschakeld, en dat er toen pas vertrokken is naar het zh.... ik ga eens kijken of ik meer info kan vinden.

Nou....

Ik kan niet zo heel veel vinden, maar wel dat de geboorte van de tweeling plaatsvond in bad, en de moeder slikte bloedverdunners. Maar goed, hoe het echt zitten weten alleen de betrokkenen. Ik vind het wel jammer dat de betrokken verloskundigen nav hun veroordeling hameren op keuzevrijheid en rechten op thuisbevallen. Ik vind dat ook een groot goed, maar er zijn grenzen in mogelijkheden denk ik. Alleen al vanwege de beperkte mogelijkheden die vk's hebben ten aanzien van ingrijpen bij complicaties.

Goed of fout?

Vanouds hebben ethische kwesties mijn bijzondere interesse. Al helemaal sinds ik in de ogen van mijn christelijke naasten ¨in handen van de duivel ben gevallen¨. Ook nu in De Bilt temperaturen worden gemeten van boven de 30 graden Celsius, ben ik niet te beroerd om mijn gedachten te laten gaan over de in dit draadje aan de orde gestelde kwestie, en om deze gedachten met jullie te delen. Het risico om over te komen als de eeuwige betweter neem ik maar even op de koop toe; evenals het (hier) immer dreigende gevaar van het oververhit raken van de discussie.

Wat het een ethische kwestie maakt, die AnneJ hier heeft aangesneden? Welnu; haar vraag is er één naar het al dan niet juist zijn van handelen; t.w. het handelen van de Nederlandse overheid inzake de begeleiding van bevallingen. Gaat de overheidsbemoeienis op dit punt niet veel te ver?; zo vraagt zij zich retorisch af. En: moet een zwangere in ieder geval niet zelf mogen beslissen, of zij thuis bevalt van haar kind(eren), of in het ziekenhuis? Dus ook bij een verhoogd risico op complicaties?

Aanleiding tot deze discussie zijn het vonnis van het Regionaal Tuchtcollege Amsterdam inzake het optreden van drie verloskundigen bij een viertal bevallingen en de reacties op dit vonnis. Alle betrokken verloskundigen erkennen, dat een verloskundige in principe niet de zorg voor een riskante zwangerschap voor haar risico zou moeten nemen. Tot zover zijn zij het eens met de tuchtrechter. Niettemin vinden sommige verloskundigen ook, dat als wilsbekwame ouders de bevalling hoe dan ook thuis willen laten plaatsvinden, zij hun in deze acute situatie niet in de steek kunnen laten. De beroepsvereniging van verloskundigen (de KNOV) steunt hun in dit standpunt.

Als ik het goed begrijp draait de discussie dus in de eerste plaats om het nader afbakenen van bevoegdheden tussen de betrokken beroepsgroepen in geval van pertinente onwil bij ouders om de bevalling in het ziekenhuis te laten gebeuren. Om precies te zijn: mag een verloskundige in het geval dat zij volgens protocol eigenlijk de zorg dient over te dragen aan de gynaecoloog van het ziekenhuis niet toch begeleiden bij de bevalling thuis, om erger te voorkomen? ´Nee´ heeft het tuchtcollege nu beslist. Het is nog niet duidelijk, of de verloskundigen deze beslissing gaan aanvechten.

Ik vraag me stilaan af, hoe vaak het voorkomt, dat het aldus botst tussen burgers en overheid. Hoe vaak zien verloskundigen zich door ouders zo voor het blok gezet? Of, meer in de lijn van de starter van dit draadje verwoord: hoe vaak zien burgers zich zo door de overheid voor het blok gezet?

Ook vraag ik me inmiddels af, hoe ver de bevoegdheden en het optreden van de overheid nu eigenlijk gaan. Het vonnis heeft betrekking op de drie verloskundigen en dus niet op de moeders zelf. Maakt de zaak niet juist duidelijk, dat iedere zwangere die voet bij stuk houdt, ook al druist het in tegen de wil van de overheid, wel degelijk thuis kan blijven voor de bevalling? Bestaat er eigenlijk wel een juridische regeling die wilsbekwame vrouwen in zo´n geval terzijde stelt, of is een dergelijke regeling in de maak? Lopen vrouwen die de gezondheid van hun ongeboren kind willens en wetens in gevaar brengen het risico hiervoor strafrechtelijk te worden vervolgd? Graag zou ik hier meer over weten, alvorens een oordeel te vellen.

Ethiek speelt in de medische wetenschap en gezondheidszorg een belangrijke rol. Voor protocollen geldt hetzelfde. Aan de taakverdeling tussen verloskundigen en gynaecologen van het ziekenhuis lijkt een zorgvuldige belangenafweging ten grondslag te liggen. De Inspectie voor de Gezondheidszorg staat uiteraard een strikte naleving van de regels voor. Dat zou niemand behoeven te verbazen. Ongetwijfeld doet zij dit vanuit de beste bedoelingen; met kind èn moeder.

Voor zowel de hoogzwangere als het ongeboren kind geldt het recht op leven en de daarbij behorende gezondheidszorg. Zoals het veel te ver zou gaan om een belangentegenstelling te suggereren tussen hen; is het schromelijk overdreven inzake bevallingen een structurele belangentegenstelling te zien / creëren tussen de Nederlandse overheid en haar burgers. In deze kwestie is wat mij betreft van misplaatste bemoeizucht van de kant van de overheid vooralsnog helemaal geen sprake.

Voor diegenen voor wie het reguliere ziekenhuis te zeer afschrikt is er ook altijd nog het alternatief van de kraamkliniek.

Yta chalne

Misschien beter om eerst het vonnis te lezen. Van Deth was na twintig uur naar huis gegaan om te gaan slapen, omdat de weeen stagneerden (dat is thuis net zo goed mogelijk). Toen ze na het dutje weer in het huis van de barende vrouw kwam, waren na een AMK-melding de huisarts en een plaatselijke verloskundige aanwezig. Zij hebben de ouders zover gekregen naar het ziekenhuis te gaan. Geen heldenrol voor Van Deth dus. Verder is het niet bepaald proffesioneel om je door chantage te laten leiden. Volgens de tuchtrechter had ze veel meer kunnen doen om de risico's kleiner te maken en de vrouwen naar het ziekenhuis te laten gaan, bijvoorbeeld de gyn inlichten of een ambulance paraat laten staan. Dergelijke onproffesionaliteit wel een gouden ooievaar waard vinden, dan weet ik het ook niet meer...

Nils

Ik ken de zaak van van Deth niet. Daar had ik het dus ook niet over.

Maar....

Als je al vindt dat deze vrouwen thuis moeten kunnen bevallen, blijf er dan bij! Naar mijn mening gaat het niet alleen om het feit of deze vrouwen thuis konden bevallen, maar ook om de manier waarop de begeleiding plaatsvond, of juist niet plaatsvond... Dat dutje kan ook even in ene logeerkamer bij de kraamvrouw ofzo, en je gaat toch niet weg bij een risico bevalling die thuis plaatsvindt? Een gouden ooievaar? Serieus??

Yta

Daar gaat deze draad wel over....

Yta chalne

Deze hele draad gaat over Van Deth: zij is namelijk de verloskundige die voor het leven geschorst is. De twee met een berisping hebben haar geholpen. Over welke verloskundige en welke zaak heb jij het dan?